ทุกเย็นหลังจากกลับจากที่ทำงาน ฉันจะมีเพื่อนบ้านที่คอยวิ่งมาต้อนรับอย่างเจ้ากะทิ ครั้งหนึ่งเคยเอาเรื่องราวเกี่ยวกับกะทิลงบล้อกแล้ว ตั้งแต่ที่กะทิมาเป็นเพื่อนบ้านฉันใหม่ๆ แต่ขี้เกียจทำลิ้งค์ไปหาบล้อกนั้น เอาเป็นว่าคุยในเรื่องปัจจุบันดีกว่าเนาะ กะทิเป็นหมาแสนรู้มาก เหมือนเค้าจะฟังภาษาคนรู้เรื่อง วันหนึ่งกะทิวิ่งเล่นตากฝนจนตัวเปียกแล้ววิ่งเข้าบ้านไป เจ้าของเค้าเลยไล่ตะเพิดแบบว่า "ไปไหนไปเลยนะ ตัวเปียกมอมแมมไม่ต้องเข้าบ้านเลย" โหย...แค่นั้นแหละกะทิเชิดหน้างอน พอฉันกลับมาถึงบ้าน เรียกเค้าเค้าก็มองหน้านิดหนึ่งแล้วเมินไปทางอื่น แน่ะ...งอนให้แม้กระทั่งคนไม่รู้เรื่องอย่างฉัน ฉันเลยเอ่ยถามว่า...กะทิเป็นอะไรทำไมไม่มองหน้ากันอย่างนั้น เค้าก็เหลือบตามองฉันนิดหนึ่งแล้วเมินหน้าไปทางอื่นเหมือนเดิม เจ้าของเจ้ากะทิเลยบอกว่าเมื่อกี้ด่าเค้าไปเลยทำงอน...หมาอะไรก็ไม่รู้ น่ารักซะไม่มี

ทุกครั้งที่กะทิมาเล่นกับฉัน ฉันมักทำปากจู๋เหมือนจะจุ๊บเค้า พอเค้าจะจุ๊บปากฉันกลับ ฉันก็จะเมินหน้าหนี เค้าเลยทำเป็นไม่สนใจฉันเวลาที่ฉันทำปากจู๋เพื่อให้ฉันตายใจ พอเค้าคิดว่าฉันเผลอเค้าก็จะจุ๊บปากฉันตอบ หลายครั้งที่ฉันเมินหน้าหนีไม่ทัน ต้องเสียจูบแรกให้กับกะทิ 555+

วันนี้เช่นกัน...เมื่อฉันกลับจากที่ทำงานเดินเข้าบ้าน ก็จะมีกะทิเดินตามมา แต่เค้าไม่เคยกล้าเข้าบ้านฉันนะ ตั้งแต่ตัวเล็กๆแล้ว อาจเพราะเค้ารู้ว่าฉันไม่อนุญาตหรือเปล่า มาทีไรเค้าก็จะชะโงกหน้าเข้ามามองแบบนี้เสมอๆ วันนี้เค้าก็มามองฉันผ่านประตูเข้าบ้านเหมือนเคย เลยใช้มือถือถ่ายภาพไว้แบล็คเมล์ซะเลย ภาพอาจไม่คมชัดเหมือนกล้องนะ เพราะหยิบกล้องไม่ทันจริงๆ กลัวว่าเค้าจะหนีหายไปซะก่อน

กะทิ...เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ฉันยิ้มได้เวลาที่เจอเรื่องเครียดๆ ไม่ว่าจากที่ทำงานหรือที่ไหนก็ตามแต่ พอได้คุยได้เล่นกับเค้าแล้วฉันรู้สึกหายเครียดขึ้นมาทันที ถึงไม่ทั้งหมดแต่ก็ทำให้ดีขึ้นละน้า ก็ฉันได้หัวเราะกับเค้านี่นา...ต้องขอบคุณกะทินะเนี่ยที่เป็นเพื่อนบ้านที่แสนดีของฉันมาตั้งหลายปี...

Create Date : 06 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2551 0:01:17 น.		39 comments
Counter : 581 Pageviews.
Share Tweet