แบกเป้ ตะลุยเดี่ยว เที่ยว "ป า ย" : c h e c k i n ก่ อ น เ ที่ ย ว
เมื่อกระเพาะเริ่มตึงแล้ว (ที่จริงกินหมดจานแล้วมากกว่า ฮา) จึงหยิบโทรศัพท์มาโทรหารีสอร์ทที่จะเข้าพักคืนแรก เพราะฉันจองล่วงหน้าก่อนเดินทางหนึ่งวันแล้ว โทรไปที่ไหนๆ ก็เต็ม อาจเพราะฉันไม่รู้จักที่พักทั้งหมดก็ได้ เดินทางคนเดียวแบบนี้ กลัวการไม่มีที่พัก เกรงว่าจะต้องไปขอพักตามศาลาวัด
ตระหนักได้อย่างนั้นฉันก็เลยต้องรีบโทรจองที่พักจากหนังสือไกด์บุคส์ คืนวันเสาร์ที่ไหนๆก็เต็ม ฉันเลยไม่รีรอเมื่อที่ รั ก ริ ม ป า ย ตอบกลับมาว่าว่างหนึ่งห้อง ฉันรีบตอบรับทันที คืนแรกใน ป า ย ฉันเลยได้พักที่ รั ก ริ ม ป า ย
ตอนที่โทรจองที่พัก ฉันถามพี่เค้าไปว่า ที่พักห่างจากตัวอำเภอไกลไหม พี่เค้าตอบ ไม่ไกลค่ะ แค่เก้ากิโล โอ้โห...เก้ากิโลเลยหรือ ฉันอุทานออกไป พี่เค้าเลยว่า แต่ไกลจากสะพานประวัติศาสตร์ไม่ถึงกิโลนะคะ
ฉันถามว่า...ถ้าฉันเที่ยวถนนคนเดินแล้วกลับดึกมันน่ากลัวไหม พี่เค้าว่ารีสอร์ทติดถนนค่ะ ไม่น่ากลัวเลย พี่เค้าคงไม่รู้ว่าฉันเป็นเด็กแว้นท์ในการร่อนปาย และคงคิดว่าฉันคงจะไปเป็นกลุ่มเลยพูดอย่างนั้น
แต่ฉันก็ตัดสินใจพักที่นี่นะ
รั ก ริ ม ป า ย
ฉันโทรสอบถามทางกับทางรีสอร์ทจนคิดว่าไม่น่าหลงทางแล้ว ก็จ่ายตังค์ค่าขนมจีนที่ฉันมานั่งยองกินจนพุงกาง ตอนแรกที่ฉันจะต้องทำหลังจากนี้นั่นก็คือ จะต้องหาเช่ามอเตอร์ไซต์สักคัน เพื่อจะเป็นเด็กแว้นท์ในการร่อนปาย
ในวันที่ฉันไป รถมอเตอร์ไซต์หายากมาก เพราะหมดทุกร้าน เลยต้องไปยืนต่อแถวรอคิวเช่าที่ร้าน motor-bike center ร้านนี้เค้าทำธุรกิจครบวงจรจริงๆ ขอนับถือ ขอนับถือ ร้านที่ฉันไปต่อคิวมีรถมอเตอร์ไซต์ 500 คัน แต่ต้องรอคิวตอนที่มีคนเค้าเอามาคืน
มีหลายรุ่นให้เลือกสรรค์ และแต่ละรุ่นก็ตามราคา มีทั้ง 100 120 130 แล้วแต่จะสมัครใจเลือกคันไหน ถ้าซื้อประกันด้วยจะแพง รถหาย 40 รถล้ม 40 ฉันเลยถามว่า ถ้าประกันแล้ว รถไม่หาย รถไม่ล้มล่ะ ได้เงินคืนไหม พี่เค้าตอบ...ไม่ได้คืนค่ะ โอเค..ฉันเลยไม่เลือกประกันเลยสักอย่าง เพราะมั่นใจในฝีมือการขับรถของตัวเอง อิอิ
ฉันรอตั้งเป็นชั่วโมงกว่าจะได้ และแล้วก็ได้คันนี้มาค่ะ วันละ 140 สีสวย น่ารัก น่าใช้มากมาย ชอบๆ และถูกใจวัยโจ๋เด็กแว้นท์มากมาย
เมื่อได้มอเตอร์ไซต์มาแล้ว ฉันก็กลายร่างเป็นเด็กแว้นท์ในบัดดล ขับรถไปยังที่พักที่จองไว้ เก้ากิโลจากอำเภอ ไปยังถนนสายเชียงใหม่ ปาย ระหว่างขับไปฉันก็คิดถึงคำพูดของเค้าที่อธิบายถึงการเดินทางไปยังที่พัก
กิโลเมตรที่เก้า ซ้ายมือ ทางไปเชียงใหม่ค่ะ ว่าแล้วเด็กแว้นท์ก็ออกเดินทาง ผ่าน coffee in love โอ้พระเจ้า ทำไมคนเยอะเยี่ยงนี้ แต่ฉันก็ยังไม่ได้แวะ เพราะตั้งใจเช็คอินก่อน ถึงจะเริ่มออกลายในการเป็นเด็กแว้นท์ให้เต็มที่ในการร่อนล่ะน๊า
และแล้วฉันก็มาถึงที่พัก รั ก ริ ม ป า ย ดูข้างในกันดีกว่า
^ ^ เ ป้ คู่ ย า ก ไปไหนไปกันค่ะงานนี้
^ ^ มองออกไปจากหน้าต่างห้องพัก
^ ^ วิวหลังรีสอร์ท มีสวนกระเทียม ติดแม่น้ำปายด้วย (ไว้มาเล่าเสริมในบล็อกต่อๆไป)
เมื่อ check in เรียบร้อยแล้ว เก็บข้าวเก็บของ อาบน้ำให้สดชื่น เปลี่ยนเสื้อผ้าหน้าผม หลังจากที่เดินทางมาราธอนตลอดวันตลอดคืนแล้ว ก็ถึงเวลาร่อนละงานนี้
^ ^ ทางเข้ารีสอร์ท ดีนะไม่ถึงร้อยเมตร เอิ๊กกกกก
ที่แรก...ส ะ พ า น ป ร ะ วั ติศ า ส ต ร์ รอติดตาม --->> บล็อกถัดไป
Create Date : 17 ธันวาคม 2553 |
|
33 comments |
Last Update : 15 มกราคม 2558 20:14:39 น. |
Counter : 775 Pageviews. |
|
|
|
น่าจะเป็นประสบการณ์ที่น่าทรงจำมากๆของการแบกเป้ท่องเที่ยวเดียวดายเลยนะครับเนี่ย อิอิอิ