|
แบกเป้ ตะลุยเดี่ยว เที่ยว "ป า ย" : ถ น น ค น เ ดิ น คื น แ ร ก
หลังจากที่ใช้เวลาตะลอนเที่ยวรอบเมืองปายไปจนถึงค่ำแล้ว คงไปต่อที่ไหนไม่ได้แล้วล่ะ จึงต้องกลับมายังตัวเมืองปาย เพื่อที่จะเดินถนนคนเดินต่อ
ที่นี่...เป็นอะไรที่ตื่นตาตื่นใจดี ของขายมากมาย สินค้าที่เป็นเอกลักษณ์ของปายเพียบ โดยเฉพาะของฝากที่สื่อถึงการมาถึงปาย ที่หลากหลายทั้งเสื้อผ้า โปสการ์ด และกิ๊ฟท์ช็อปต่างๆมากมาย เห็นแล้วละลานตาไปหมด เห็นโน่นก็อยากถ่าย เห็นนี่ก็อยากถ่าย
เลยกดชัตเตอร์ซะไม่ยั้งเลยทีเดียว ฉันมีความสุขกับภาพต่างๆ ถึงแม้การเดินทางครั้งนี้มันจะเหงียบเหงา แต่มันก็ไม่เปล่าเปลี่ยวใจนะ เพราะทุกที่มิตรภาพมีเสมอ รอยยิ้มที่อบอุ่น ยังมีมาให้อุ่นใจเสมอ
ถ่ายภาพเสื้อผ้าแล้วก็ทำให้คิดถึงนักท่องเที่ยวท่านหนึ่ง ที่อยากได้เสื้อที่เป็นปายออริจินอล เลยถามแม่ค้าว่า มีเสื้อที่ผลิตจากปายโดยตรงไหม เพราะดูแล้วเสื้อผ้าที่วางขายอยู่นี่ มีแต่เสื้อผ้าผลิตจากโรงงานที่อื่น แต่เอามาทำสัญลักษณ์ปาย และมาขายที่ปาย
แม้ค้าเลยตอบกลับว่า... ถ้าเสื้อผ้าที่ผลิตจากปายคงไม่มีหรอกค่ะพี่ ทุกร้านที่นี่ก็มีแต่ผลิตจากที่อื่นทั้งนั้น เพราะปายไม่มีโรงงานผ้าค่ะ
เอากับเค้าไหมล่ะ...มันก็จริงเนอะ เสื้อผ้า และทุกอย่างที่ขายที่ปาย ผลิตจากที่อื่นทั้งนั้น นอกจากผลิตภัณฑ์แฮนด์เมดและอาหาร นั่นถึงจะเป็นของคนปายทำจริงๆ
คืนนี้ที่ปาย...ฉันเลือกที่จะชิมขนมจีนน้ำเงี้ยว แบบว่ามื้อแรกที่ถึงปายก็ชิมขนมจีนไปแล้ว แต่เป็นน้ำยา คืนนี้เลยเลือกชิมน้ำเงี้ยวดูซิ เป็นยังไงบ้าง ขอบอกว่ากินไม่หมดค่ะ เป็นเพราะว่าเป็นคนไม่ค่อยกินข้าวเย็นหรือเปล่าไม่รู้ซิ แต่แอบกระซิบว่า...เปิ้นเหวิ่นคงไม่เหมาะกับรสเปรี้ยวๆของน้ำเงี้ยวกระมัง เลยไม่ถูกใจกับขนมจีนน้ำเงี้ยวเอาเสียเลย แหะๆ ครั้งแรกของการชิม ก็ไม่ถูกกันซะแล้วเรา น้ำเงี้ยวเอ๋ย....รสเค้าเปรี้ยวเนอะ ^^
เดินดูอะไรไปเรื่อยๆ เห็นเค้าขายซาลาเปาทอด วุ้ย....น้ำลายสอ อยากกินๆๆ เลยเดินเข้าไปหาและซื้อหมั่นโถวมาหนึ่งไม้มีสองชิ้น กับ ซาลาเปาไส้หมูมาหนึ่งชิ้น ลองชิมดู...อืม อร่อยดีเหมือนกันแฮะ อิ่มแปล้เลยเชียว
เดินไปเรื่อยๆ เห็นพี่ตำรวจเล่นดนตรี ร้องเพลงก็เพราะดี เป็นกิจกรรมดีๆของพี่ๆเค้าค่ะ หารายได้ไปซื้ออุปกรณ์การเรียนให้กับเด็กด้อยโอกาส ขอปรบมือให้ดังๆเลยค่ะ กับคนทำความดีแบบนี้ พี่ๆสุดยอดเลยค่ะ
ถ น น ค น เ ดิ น ป า ย ไม่เคยเบื่อที่จะเดินเลยค่ะ มีต่อคืนที่สอง โปรดติดตามในมุมมองอีกค่ำคืนหนึ่ง สุ ข ใ จ ไ ป ด้ ว ย กั น น ะ ค ะ
Create Date : 23 ธันวาคม 2553 |
Last Update : 15 มกราคม 2558 20:19:38 น. |
|
20 comments
|
Counter : 1379 Pageviews. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:6:14:55 น. |
|
|
|
โดย: kwan_3023 วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:7:18:47 น. |
|
|
|
โดย: kapeak วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:8:01:30 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:8:24:33 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:8:25:24 น. |
|
|
|
โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:9:35:13 น. |
|
|
|
โดย: pinkypunch วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:9:48:55 น. |
|
|
|
โดย: jaynis วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:13:50:28 น. |
|
|
|
โดย: Kavanich96 วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:13:55:27 น. |
|
|
|
โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:22:37:53 น. |
|
|
|
โดย: โสดในซอย วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:23:31:54 น. |
|
|
|
โดย: พี่ป๊อด วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:2:06:40 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:5:57:30 น. |
|
|
|
โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:6:14:15 น. |
|
|
|
โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:7:07:40 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:7:14:19 น. |
|
|
|
โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:7:27:03 น. |
|
|
|
โดย: สาวสะตอใต้ วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:22:24:14 น. |
|
|
|
โดย: noinanai วันที่: 5 มกราคม 2554 เวลา:14:59:54 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [?]
|
การ์ตูนที่วาดขึ้นและโปสการ์ด ที่ลงอยู่ในบล็อกแห่งนี้ ขอสงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 นะคะ
|
ในวันที่สายฝนโปรย ฉันมองออกไปนอกหน้าต่าง ระหว่างนั้น... ฉันหวนคิดไปถึงวันวาน เธอ...หายไปพร้อมกับสายฝน
|
เปิ้นเหวิ่น
|
|
|
|
|
|
|
บรรยากาศดูคึกคักดีนะครับ