“Jonathan Livingston Seagull” นางนวล

กับการเริ่มฝึกบินใหม่อีกครั้ง

     ผมขอสวัสดีและอาจคงต้องถึงขั้นแนะนำตัวกันใหม่กับเพื่อนๆในBlogเพราะหายไปนานเลยทีเดียว ระหว่างนี้มีงานประจำที่ต้องรับผิดชอบมากอยู่ครับ ช่วงนี้เริ่มมีเวลาว่างมากขึ้น เลยกลับมาลองเขียนBlogอีกครั้ง แต่ยอมรับเลยครับว่าใช้เวลานานเลยทีเดียวกว่าจะเริ่มได้ เข้าใจเลยละครับว่าก้าวแรกนี่สำคัญที่สุด ในการพาเราไปถึงจุดหมายจริงๆ ครับ ^_^

     เรื่องที่อยากนำมาเล่า เป็นเรื่องเกี่ยวกับหนังสือที่อยู่ในใจผมมานาน และผมคิดว่าเป็นหนังสือที่ทรงคุณค่าเล่มหนึ่งที่ควรอ่าน หนังสือเล่มนี้ได้แฝงหลักธรรมทางพุทธศาสนาได้อย่างลึกซึ้งและแนบเนียน และที่สำคัญเป็นหนังสือที่ไม่ได้แต่งขึ้นด้วยคนไทยนะครับ คุณริชาร์ด บาค (Richard David Bach) นักเขียนชาวอเมริกัน เป็นผู้เขียนหนังสือเล่มนี้ขึ้นมา และโด่งดังมากจนอยู่ในระดับขายดี ติดต่อกันหลายสัปดาห์ในประเทศสหรัฐอเมริกาและทั่วโลก แน่นอนครับผมกำลังกล่าวถึงหนังสือที่ชื่อว่า “Jonathan Livingston Seagull” หรือในภาษาไทย คือ “นางนวล”

หนังสือเล่มนี้ได้รับการแปลเป็นภาษาไทยโดยนักเขียนหลายท่าน หนึ่งในนั้นก็คือ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ซึ่งท่านได้กล่าวถึงความประทับใจในหนังสือเรื่องนี้ไว้ในบทนำของหนังสือว่า 

"เมื่อผมได้อ่านหนังสือเล่มนี้แล้วก็เกิดความจับใจในธรรมะที่ได้แสดงไว้ในหนังสือเล่มนี้ ซึ่งมีทั้งมนุษยธรรม และ ธรรมอันเป็นความจริงแห่งชีวิตตรงตามที่พระพุทธเจ้าผู้ซึ่งเป็นพระบรมศาสดาและสรณะของผมได้ทรงแสดงไว้เมื่อสองพันห้าร้อยกว่าปีมาแล้วมากมายหลายอย่าง โดยเฉพาะเรื่องการศึกษาที่ประกอบด้วยอิทธิบาทสี่ไปจนถึงการหลุดพ้นอันเป็นเสรีและความเมตตากรุณาในตัวผู้ที่หลุดพ้นแล้ว"

    หนังสือเล่มนี้แบ่งเป็นสามตอน แต่ละตอนนั้นก็ให้ข้อคิดและหลักธรรมที่แตกต่างกัน แต่เนื้อเรื่องแต่ละตอนนั้นสอดคล้องและกลมกลืนกันอย่างแนบเนียน รวมทั้งผมคิดว่าล้อไปกับพุทธประวัติได้อย่างดีด้วย 

    ผมจะตั้งใจจะแยกเขียนทีละตอน ตามหนังสือเล่มนี้ แต่สิ่งที่จะเขียนถึงนั้นจะเป็นในแง่ของความประทับใจต่อเนื้อเรื่อง และมุมต่อคำสอนที่แฝงอยู่ในเรื่อง ในทัศคติของผมเอง ซึ่งอาจมีเพื่อนๆในBlog อ่านแล้วเห็นต่างบ้าง ก็ร่วมแสดงและแชร์ความเห็นเพิ่มเติมกันได้เลยนะครับ ถือว่าเรียนรู้สิ่งใหม่ๆไปพร้อมกัน^_^

   ถ้าเพื่อนคนไหนสนใจหนังสือเล่มนี้ตามที่ผมเกริ่นไว้ข้างต้น แต่ยังไม่เคยอ่านเนื้อเรื่องฉบับเต็มมาก่อน ขออนุญาตแนะนำให้ลองหามาอ่านกันดูก่อนนะครับ เนื้อเรื่องไม่ยาวมากเลย อ่านไม่นานก็จบ(มีให้อ่านฟรีกันในinternetด้วยครับ) เพราะผมกลัวว่าการเขียนของผมอาจจะไปทำลายอรรถรสในการอ่านของท่านในภายหลังได้น่ะครับ แหะๆ Blog หน้า เรามาเริ่มติดปีก ออกบินไปด้วยกันนะครับ ระลึกถึงเพื่อนBlog ทุกคนเสมอครับ ^_^