|
|
..กระถินกลิ่นขี้ควาย.. บทที่ 4
บทที่ 4
กลับจากนั่งดูดวงอาทิตย์ถิ่นแวะเข้าคอกหมู
พวกแกท้องผูกหรือไง.. ถิ่นพูดกับเจ้าอู๊ดเหมือนมันจะรู้เรื่อง หรือต๋องโกรธที่เรารู้ทันเรื่องขโมยเงินยายไปกินก๋วยเตี๋ยว.. กวาดเท้าไปทั่วคอก ชิ..นายต๋อง!
ถิ่นเดินเลยคอกหมูไปที่สะพานข้ามคู ข้ามไปอีกฝั่งซึ่งเป็นที่นาของชาวบ้านก้มลงเก็บฟางข้าวที่หลงเหลืออยู่ เสียงฟางกรอบแกรบถิ่นเหลียวมอง..ที่แท้นังเขียวหมาบ้านตาฉาย
มาเดินเล่นถึงนี่เชียวหรือ? อีกครั้งวันนี้ที่ถิ่นพูดกับสัตว์..บ่อยครั้งที่ถิ่นไม่มีใครจะคุยด้วย
อิ๊ดๆ.. เขียวตอบ..มองเลยไปด้านหลังถิ่น
สว่างแล้วน่าไม่มีผีให้แกทักหรอก..ฮะ..ฮะ.. เป็นเรื่องเป็นราว
บ้านของตาฉายอยู่ในดงไม้ตรงขอบฟ้าจรดกับผืนนา ถิ่นและพี่ๆ เคยไปซื้อขนมกินบ่อยๆ ความจริงที่ปั้มก็มีแต่การวิ่งแข่งบนคันนาหรือลุยซังข้าวสนุกกว่า อีกอย่างพี่เบิ้มชอบใช้น้องๆ เป็นข้ออ้าง..พี่แกไปจีบลูกสาวตาฉายต่างหาก ตาฉายดูท่าจะยินดีเพราะพี่เบิ้มมีความรู้ทางเครื่องยนต์ช่วยซ่อมเครื่องปั่นไฟให้
พูดถึงเครื่องปั่นไฟ..ยายอยากจะได้สักเครื่องเหมือนกัน ทุกวันนี้ตกค่ำต้องจุดตะเกียงเจ้าพายุ พี่ๆ สามคนรับหน้าที่ บางทีก็ตา กว่าจะสว่างโพลงเล่นเอาตาหอบแฮก ตะเกียงเจ้าพายุอีกสาเหตุที่ถิ่นถูกตี..ส่วนฐานของตะเกียงบานออกเหมือนฐานพานแต่พองบวมสำหรับใส่น้ำมันก๊าด ข้างๆ ด้านบนมีช่องสำหรับเติมน้ำมันและอีกช่องที่มีที่สูบลม..การทำงานของมันถิ่นไม่เข้าใจนักเห็นแต่เวลาจะใช้ต้องจุดไม้ขีดแหย่ให้เปลวไฟลนไส้ตาข่ายกลมเล็กๆ ในโป๊ะไฟที่เป็นแก้วใสทรงกลมครอบอยู่บนแกนที่ต่อมาจากกระปุกฐาน แล้วลงมือสูบลม ปั้มลม สูบๆ ปั้มๆ จนกว่าตาข่ายกลมเล็กจะสว่างตามต้องการ
เมื่อเลิกใช้งานก็เปิดอีกปุ่มหนึ่งระบายความร้อนที่มีอยู่ออกตาข่ายก็จะค่อยหรี่แสงเป็นสีแดงและมืดมิดในที่สุด ตอนปิดนี้ถิ่นไม่ค่อยแน่ใจเพราะไม่เคยเป็นคนปิด..ที่ว่าถูกตีเพราะถิ่นเคยสงสัยว่าเจ้าตาข่ายนิ่มๆ นั้นคืออย่างไรแน่ทำไมติดไฟได้ ทำไมไม่เผาไหม้ ทำไมกลับใช้ได้อีกครั้งแล้วครั้งเล่า..ไม่รอช้า วันหนึ่งปลอดคนถิ่นจึงสอดนิ้วเข้าไปจับดู ได้เรื่อง ตาข่ายกลมนั้นยุ่ยเป็นผงในพริบตา!
เดินหอบฟางได้ครึ่งทางถิ่นแวะเข้าไปดูแตงโมลูกนั้น..โตได้ที่แล้วแต่จะอุ้มไปด้วยคงลำบากเพราะฟางเต็มอ้อมแขนอยู่
เดี๋ยวเสร็จงานแล้วจะมาหานะ.. พูดกับต้นไม้ก็ได้นายถิ่น เช้านี้อากาศดีจัง ไม่มีคนก่อกวนเลยเราเป็นใหญ่เพียงคนเดียว.. ถิ่นยื่นจมูกไปที่ดอกฟักทองที่เลื้อยอยู่บนนั่งร้าน เหลืองสวยจริงนะนาย
วันนี้วันจันทร์ตาไปทำงาน ยายติดไปด้วยเพราะธุระที่ทำเมื่อวานยังไม่เสร็จ เด็กทุกคนไปโรงเรียนหมดยกเว้นป๋องกับถิ่น..บางทีถิ่นนึกน้อยใจและสงสัยเหมือนกันว่าทำไมถึงไม่ได้ไปโรงเรียนอย่างทุกคน อยู่บ้านก็สนุกดีแต่ได้ยินพี่ๆ พูดถึงโรงเรียนและคนที่ไม่ได้เรียนหนังสือ..สักวันถิ่นจะถามยาย แต่ตอนนี้ช่างเถอะ
ถิ่นเดินไปริมบ่อด้านฝั่งตรงข้ามกับบ้าน สวนกุหลาบของถิ่น..กระถางกุหลาบวางเรียงอยู่บนก้อนอิฐที่วางเป็นฐานเพื่อให้ลมโกรกข้างใต้ คำแนะนำของตา..สิ่งที่ถิ่นอยากได้คือชั้นไม้ถาวรที่ใช้วางกระถางซึ่งนับวันจะมากขึ้น..ต้องบอกยาย
ขั้นแรกนำเศษกระถางแตกวางก่ายปิดรูกระถางกันดินออก ต่อมาใส่ก้อนขี้หมูแห้ง หักดินที่สับฟางผสมไว้ลงโปร่งๆ แกะตองแห้งจากโคนกิ่งชำกุหลาบหุ้มด้วยฟางที่ถิ่นเพิ่งหอบมา วางลงกลางกระถางอัดรอบๆ ให้แน่นด้วยดินและหญ้าฟาง รดน้ำชุมคลุมทั้งต้นด้วยฟางอีกที รอจนกว่าต้นทรงตัวแข็งแรงผลิยอดจึงนำฟางออก ถึงตอนนั้นบางทีฟางก็ยุ่ยยุบลงคลุมกระถางเอง
เอ๊ะ!.. ปลูกได้หกกระถางถิ่นนึกเอะใจ ขี้หมูอีกกระป๋องหนึ่งมาได้อย่างไร?
อิๆ.. เสียงหัวเราะเบาๆ ลอยมา
ป๋องหรือ? จะเป็นใครไปได้
โอ๊ย!.. คราวนี้ดังลั่นพร้อมต๋องโผล่มาจากกองกระถาง
อ้าว!.. ถิ่นรู้ตัวว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้นจึงแกล้งถาม ตะขาบหรือแมงป่องต่อยล่ะ?
เฮ้ย!.. ต๋องไม่ตอบ โยนแตงโมลูกที่ถิ่นหมายตาไว้ลงตรงหน้า..แตกเป็นเสี่ยง
เฮ้ย!.. เป็นถิ่นบ้างที่ร้อง จะฟ้องยายที่นายไม่ไปโรงเรียน ฟ้องที่นายขโมยเงินด้วย
เอาเลย..เชิญเลย..ไอ้กระถิน ต๋องตะโกนตอบ..วิ่งไปหลังไร่
ฟ้องไปเลยไอ้กระถิน!
| Create Date : 19 พฤษภาคม 2557 |
| Last Update : 19 พฤษภาคม 2557 11:28:25 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 681 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ดอกฝิ่น IP: 119.63.78.246 วันที่: 19 พฤษภาคม 2557 เวลา:14:22:11 น. |
|
|
|
| โดย: ดาเรน IP: 115.87.1.178 วันที่: 19 พฤษภาคม 2557 เวลา:18:37:57 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [