 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
| |
|
|
| 1 มีนาคม 2553 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
| |
นมัสเตเปาล3...Bhaktapur & Before sunrise @Nagarkot
คราวนี้ไปเที่ยวต่อBhaktapur
บักตะปูร์ เป็นเมืองที่อลังการด้วยงานศิลป์ วัฒนธรรม การร่ายรำแบบดั้งเดิม งานเทศกาลที่มีสีสัน และยังคงไว้ซึ่งวิถีชีวิตดั้งเดิมของชาวNewari เมืองนี้อยู่ทางทิศตะวันออกของกาฏมาณฐุ ไป12 กม. ค้นพบโดยกษัตรย์ราชวงศ์ Malla ในศตวรรษที่12 เมืองนี้มีทั้งชาวฮินดูและชาวพุทธอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข และยังคงอนุรักษ์สถาปัตยกรรมราชวัง วัด เจดีย์ต่างๆ ศิลปะ วัฒนธรรม เอาไว้เป็นอย่างดี แม้ว่าจะผ่านเวลามานาน ถูกข้าศึกรุกราน หรือจากภัยธรรมชาติ
ที่นี่มีงานศิลปะหลายแขนงให้ได้ชมกัน  เช่นงานเพ้นท์ แกะสลักไม้(อันนี้ตามดูบาร์สแควร์ ตึกเก่าๆ ยังมีงานแกะไม้สภาพดีให้เห็นทั่วไป) งานทองเหลือง จิวเวอร์รี่ การปั้นหมอ ไห ต่างๆ ซึ่งยังคงเป็นงานที่ทำมาค้าขายกันอยู่
เค้าว่าไม่ไกลแค่12 กม. แต่ในความเป็นจริง ใช้เวลาเดินทางโดยแท๊กซี่ เกือบชั่วโมง
เพราะว่ารถติดมาก แถมถนนยังทำไม่เสร็จ เอ หรือเพิ่งจะเริ่มทำหรือเปล่าก็ไม่รู้ ลูกรังมากกว่า50% ฝุ่นตลบ แต่ก็ไปถึงโดยสวัสดิภาพ
พร้อมกับได้เห็นภาพเมืองเก่าอลังการ สวยงามอยู่ตรงหน้า จ่ายเงินก่อนเข้าชมมรดกโลกกันก่อนนะคร้าบ750รูปี for a city of culture จากนั้นก็ฝ่าด่านไกด์(ผี หรือไม่อันนี้ไม่รู้)เข้าไปข้างในกัน
งานเพ้นท์ Thangkas ที่ละเอียดมากๆ เราใช้แว่นขยายส่องดูลาย แต่เค้าเพ้นท์ด้วยตาเปล่า นับถือๆ ชมเฉยๆ เพราะซื้อตั้งแต่คราวก่อนแล้ว
เดินๆไปก็ไปเจอกับภาพเนี่ย เค้าคงจำลองวิถีชีวิตดั้งเดิมมาให้ดูหน่ะ ชาวบ้านผู้หญิง ตากข้าว กวาดข้าวไป นกบินมากินให้พรึ่บ แล้วก็ช่างปั้นหม้อ อึม มีเท่านี้ เท่านี้จริงๆ ตามรูปเรย (ก่อนมา จินตนาการไว้อลังมาก  แฮ่ๆ ว่าไม่ได้ ก็เจียงใหม่ แค่แม่ปั้นดิน พ่อทำสวน ยังเริ่ดแล้วอ่ะ) ก็นะ เอาหน่ะ มาดูความแตกต่างไง ถ่ายรูปไป แล้วเดินต่อ ต๊อกๆๆๆ
นักท่องเที่ยว นักเรียนเยอะมาก เดินกันขวักไขว่ เมื่อยก็นั่งพัก มีร้านกาแฟให้นั่งชิลอีกต่างหาก (ไม่ได้กินกาแฟนะ หลังจากลอง กาแฟโลคอล 2-3 ที่แถวถอดใจ ไม่หร่อยง่ะ)
ร้านขายของที่ระลึกรายล้อมทุกมุม
อันนี้ถูกจริต ผ้าปัก ใช้เข็มNeedle punch ที่เคยลองทำเองมาหลาครา แต่ไม่เคยสำเร็จ เลยซื้อเข็มมาเพิ่ม ลักษณะโอทอปภูมิปัญญาชาวบ้านมาก แต่ก็ใช้งานได้เหมือนเมดอินเจแปนเลยแหละ
แล้วก็กลับมาเอ้อระเหย ลอยชายไปมาในทาเมลช่วงบ่าย กินกาแฟ เขียนโปสการ์ด ช้อปนิดหน่อย เนื่องจากเมืองมันเล็ก เล็ก ต้องค่อยๆช้อป เก็บไว้ชช้อปวันต่อๆไป เด๋วไม่มีไรทำ
วันต่อมาไปNagarkot เมืองบนเขา ดูพระอาทิตย์ขึ้นตอนเช้า บนเขาหิมาลัย
อันที่จริงเค้าว่าควรไปวันเดียวกะที่ไปบักตะปูร์ (ตอนเช้า) บ่ายก็เลยไปนาการ์กอต แต่น๊า อยู่หลายวัน ค่อยไปอีกวันก็ได้
ก็ตลุยฝ่าดงฝุ่นกันไปอีกรอบ แล้วจากนั้นก็เป็นทางเล็กๆแคบๆ ชนิดที่เวลารถสวนทางกัน คันนึงต้องจอดชิดขอบเลยทีเดียว แล้วจากนั้นก็ขึ้นเขาโลดดดด ขึ้น โค้ง โค้งขึ้น ยิ่งสูงยิ่งหนาวของจริง นั่งๆรถไปก็คิด ตายล่ะหว่า เกิดรถเสียทำไงเนี่ย คงทั้งหนาวทั้งหิว(แท๊กซี่ เก่ามากกกก แถมคนขับพูดอังกฤษไม่ได้อีก ได้แต่ยิ้ม เฮ้อ ) บอกว่าออกนอกเมืองไป8 โล ไม ไม่ถึงซักทีฟระ เริ่มเห็นยอดสนเป็นน้ำแข็งแว้ว ชักปอด ...
ขับขึ้น ขึ้น ขึ้น เขากันต่อไป ยังไม่เห็นโรงแรม ที่ทัวร์เอเจ้นท์มานบอกซะที
เริ่มเห็นบ้านคน ร้านอาหาร ร้านกาแฟ และทางแยก..สามแยก ..สามแพร่ง
แท๊กซี่จอด ว่าจะถาม จอดทำมาย แต่เค้ายิ้มตอบมา (ประมาณไม่ต้องพูด กรูไม่รู้เรื่อง) เดินไปถามทางในร้านกาแฟ(บนดอย)ซะงั้น ตรูว่าแล้ว ไอ้นี่จะเคยมามั๊ยเนี่ย แล้วช้านจะไปถึงรร.มั้ย คนขับเดินยิ้ม(อีกแระ)กลับมา............. รถสตาร์ทไม่ติด โอว้แม่เจ้า ทำไงหล่ะเนี่ย มานยิ้มอีกแระ ไปเปิดกระโปรงรถ ทำไรอ่ะ บิดโน่นนี่กลับมาสตาร์ทใหม่ เออ ติดเฉยเลย ไป ไป ไป ขึ้นเขาต่อ เราก้ชะเง้อชะแง้หาป้ายชื่อรร.
ในที่สุดพี่ก็พาเราหลงอีกเล็กน้อย ถามชาวบ้านแถวนั้นโช้งเช้งๆเนปาลี ก็กลับรถอีกรอบ ให้ช้านตื่นเต้นเล่น ไม่ตื่นไงไหว ทางก็แคบ ชัน ด้านที่ถอยกลับหน่ะเหวนะ ลึกสุดใจ แต่ก็รอดจนมาเจื้อยแจ้วได้อยู่
คราวนี้มาถูกทาง ใช้ตาเหยี่ยวโฉบอ่านเจอป้ารร.แต่ไกล เย้ เย้ ไม่เกรงใจคนขับเลย กรูรอดแล้ว
โรงแรมตามที่ว่าไว้หันหน้าไปชมหิมาลัยพาโนรามา เริ่ดๆๆ แต่หนาววววมากกกกกก มีฮีทเตอร์ให้ ก็เหมือนจะเอาไม่อยู่ พันผ้าหนาเตอะ เหลือแตลูกตา
เส้นทางสู่นาการ์กอต
ที่พัก
อีกด้าน
ไปถึงเกือบ สี่โมงเย็น เดินเล่นนิดหน่อย หนาวมากไม่ไหว เหมือนไข้จะขึ้น(น้ำมูกเนี่ยไหลตั้งแต่วันแรกที่ไปถึงทาเมลล่ะ) ต้องกลับห้องไปอบด้วยฮีทเตอร์
รีเซฟชั่นบอกพระอาทิตย์จะขึ้นประมาณ 6โมงครึ่ง
ตื่นเช้างัยเงียเอาผ้าห่มคลุมทั้งหัวทั้งตัว มานั่งรอพระอาทิตย์ขึ้น
แพนมาด้านซ้ายของพระอาทิตย์ เห็นหิมาลัย ลิบๆ
ทะเลหมอกด้านล่าง สวยจัง
อิ่มกับบรรยากาศ แล้วท้องก็เริ่มร้อง ได้เวลาอาหารเช้า อิ่มแล้วรีบแพ็คกระเป๋า ต้องรีบลงเขา เพราะข่าวตั้งแต่เมื่อวานว่า กลุ่มพยัคฆ์ทมิฬจะประท้วงปิดทางกะสนามบิน(เหมือนบ้านใครน้อ) แต่ก็กลับมาถึงทาเมลโดยสวัสดิภาพ กลุ่มนั้นเค้าย้ายที่ประท้วง เฮ้อ รอดไป
ตาคนขับรถก็ยิ้มตัลหรอด พอได้ทิปเพิ่ม ยิ้มกว้างขึ้นไปอีก ขอบคุณคร้าบแต่มะใช้บริการอ้ายอีกละเน้อ
คราวต่อไป ไม่เทรก แต่ก็ไปอยู่บนยอดEverests หล่ะ ..Mountain flight
| Create Date : 01 มีนาคม 2553 |
| Last Update : 1 มีนาคม 2553 22:58:17 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 786 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: bear hunt  วันที่: 26 กันยายน 2554 เวลา:21:04:14 น. |
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
เช่นงานเพ้นท์ แกะสลักไม้(อันนี้ตามดูบาร์สแควร์ ตึกเก่าๆ ยังมีงานแกะไม้สภาพดีให้เห็นทั่วไป) งานทองเหลือง จิวเวอร์รี่ การปั้นหมอ ไห ต่างๆ ซึ่งยังคงเป็นงานที่ทำมาค้าขายกันอยู่
ลูกรังมากกว่า50% ฝุ่นตลบ แต่ก็ไปถึงโดยสวัสดิภาพ
แฮ่ๆ ว่าไม่ได้ ก็เจียงใหม่ แค่แม่ปั้นดิน พ่อทำสวน ยังเริ่ดแล้วอ่ะ) ก็นะ เอาหน่ะ มาดูความแตกต่างไง ถ่ายรูปไป แล้วเดินต่อ ต๊อกๆๆๆ
นั่งๆรถไปก็คิด ตายล่ะหว่า เกิดรถเสียทำไงเนี่ย คงทั้งหนาวทั้งหิว(แท๊กซี่ เก่ามากกกก แถมคนขับพูดอังกฤษไม่ได้อีก ได้แต่ยิ้ม เฮ้อ
) บอกว่าออกนอกเมืองไป8 โล ไม ไม่ถึงซักทีฟระ เริ่มเห็นยอดสนเป็นน้ำแข็งแว้ว ชักปอด ...
คนขับเดินยิ้ม(อีกแระ)กลับมา.............
รถสตาร์ทไม่ติด
โอว้แม่เจ้า ทำไงหล่ะเนี่ย มานยิ้มอีกแระ ไปเปิดกระโปรงรถ ทำไรอ่ะ บิดโน่นนี่กลับมาสตาร์ทใหม่ เออ ติดเฉยเลย ไป ไป ไป ขึ้นเขาต่อ เราก้ชะเง้อชะแง้หาป้ายชื่อรร.
แต่ก็รอดจนมาเจื้อยแจ้วได้อยู่ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
