Group Blog All Blog
|
" ก่อร่างสร้างรัก " ไพรัชนิยายไร้น้ำตาลแต่อ่านแล้วฟิ๊นฟิน ชื่อหนังสือ : ก่อร่างสร้างรัก ชื่อผู้แต่ง : ไผ่แก้ว สำนักพิมพ์ : ยาหยี-ยาใจ
คำโปรยหลังปก คู่แท้... คือคนที่จะยืนเคียงข้างคุณ ในยามที่คุณไม่มีใคร คู่แท้... คือคนที่อยู่ตรงนี้ ในยามที่คุณต้องการใครสักคน เขาฟังสิ่งที่คุณพูด เขาพูดในสิ่งที่คุณอยากฟัง เขายื่นมือมาในยามที่คุณต้องการที่พึ่ง เขาอยู่เคียงข้างคุณเสมอ แต่ก็แปลกนะ... คนรักของเธอคบหากันมานานนับปี รักกันหวานชื่นไม่เคยจืดจาง แต่ทว่าเขากลับหายไปในยามที่เธอเหว่ว้าที่สุด ใช่เขาไหมนะ...คู่แท้ของเธอ
ความรู้สึกหลังอ่าน+สปอยล์ รู้งี้หยิบออกมาอ่านตั้งนานแล้วไม่น่าเก็บไว้ในตู้ตั้งนาน เป็นนิยายที่พล็อตหลักไม่มีอะไรมาก คู่พระนางก็ไม่ค่อยโรแมนติก แต่อ่านแล้วมันอิน ฟิน น่าร๊ากกก จนอยากบอกต่อ เมื่อ เขมทัต แฟนหนุ่มของ มาหยารัศมี หรือ มี่ ที่รักกันมานานหวานชื่นเกิดหายตัวไปจากชีวิตของเธอโดยไม่บอกไม่กล่าว เขาเป็นผู้ชายที่รักและเอาใจใส่เธอเสมอ ไม่เคยนอกใจเธอสักครั้ง ทุกๆ การกระทำบ่งบอกว่าเขายังรักเธอเหมือนเดิม แต่จู่ๆ เขาก็หายไป จนเมื่อเพื่อนสนิทของเธอมาบอกว่ามีคนเห็นเขาในโรงแรมที่ฮ่องกงกับสาวสวยชาวจีน เกิดอะไรขึ้นกับความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขากันแน่... มี่เป็นผู้หญิงประเภทรักใครรักจริง บูชาความรักเลยก็ว่าได้ นางเอกเป็นคนที่มีเหตุผลกับความรักพอสมควรแต่ก็ค่อนข้างชอบหลอกตัวเองด้วย ความรักทำให้ตาบอดไปพักนึง เรื่องที่ฟังเกี่ยวกับเขมทัตทั้งหมดส่อเค้าว่าเธออาจกำลังจะ 'ถูกทิ้ง' แต่คนอย่างมาหยารัศมีนี่นะจะถูกทิ้ง เขากับเธอรักกันจะตายใครๆ ก็บอกแบบนั้น ร้อยไม่เชื่อ พันไม่เชื่อ ต้องไปเคลียร์กับเขาให้รู้เรื่องด้วยตัวเอง และเป้าหมายต่อไปคือ ฮ่องกง มีแต่หัวใจรักที่นำทางมาจนถึงฮ่องกง แต่ปัญหาคือมี่ฟังภาษาจีนไม่รู้เรื่อง ภาษาอังกฤษก็อยู่ในระดับที่ไม่น่าภูมิใจนัก แถมวันแรกก็โดนคนรู้จักโกงสัญญาเช่าห้องทำให้เธอต้องมาติดแหง็กอยู่กับผู้ชายปากเสียที่ชื่อ แอนดี้ ไม่ยักรู้ว่าชื่อเสียงของเธอมันเดินทางมาถึงฮ่องกงก่อนตัวเธอเสียอีก
"อ๋อ เธอนี่เองที่พี่ดาวเล่าว่า จะมาตามหาผู้ชาย" เขาสรุป สีหน้าเข้าอกเข้าใจเต็มที่ มาหยารัศมีจ้องมองเขาตาแทบถลนออกนอกเบ้า ก็เธอไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง แล้วพี่ดาวรู้ได้อย่างไร "จะว่าไปก็น่านับถือนะ..." เขาวิจารณ์ต่อ "เป็นผู้หญิงยิงเรือหอบผ้าหอบผ่อนตามหาผู้ชายถึงฮ่องกง ชักอยากเห็นหน้าไอ้หมอนั่นแล้วสิ หล่อขนาดไหนถึงมีผู้หญิงทุ่มเทให้ขนาดนี้"
กรี๊ดดดดด สตั๊นไป 3 วิ นี่พระเอกจริงๆ เหรอเนี่ย ยังๆ ยังไม่หมด นางเอกก็ไม่น้อยหน้า
"ฉันจะไม่แปลกใจเลยถ้าได้รู้ว่าคุณถูกผู้หญิงทิ้งมา" เธอบอกเขาด้วยเสียงก้าวร้าวไม่แพ้กัน ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองเธออย่างแปลกใจก่อนจะเปลี่ยนเป็นหาเรื่องในพริบตา "ว่าไงนะ" "ใช่ไหมล่ะ" เธอถามย้ำ "คนที่หันหลังให้ความรักก็มีอยู่ไม่กี่ประเภทหรอก และหนึ่งในนั้นก็คือพวกอกหักรักคุด ผู้หญิงเมินอย่างคุณไงล่ะ"
กรี๊ดดดดด(อีกรอบ) เธอรู้ได้ยังงายยย ปรบมือแปะๆ อย่าเพิ่งคิดว่าเรื่องนี้จะดราม่านะ มันดราม่าแค่เรื่องของเขมทัตกับมี่ แต่บทจิกกัดของมี่กับแอนดี้นี่แหละที่ทั้งฮา ทั้งฟิน
"มนุษย์เราสามารถขาดออกซิเจนได้สองนาที อดน้ำได้สามวัน อดอาหารได้เจ็ดวันโดยที่ยังมีชีวิตอยู่" เขาว่าเหมือนจะสอน "แต่ดูเหมือนขาดผู้ชายนี่แล้วแต่คน บางคนขาดได้ทั้งชีวิต บางคนแค่วันสองวันก็อาการโคม่าแล้ว" "คุณว่าใคร!" เธอถามเสียงดังลั่น มองเขาราวจะกินเลือดกินเนื้อ "ฉันถามจริงเถอะ ไอ้การที่ฉันจะมาตามผู้ชายหรือตามใครเนี่ยมันไปสะกิดต่อมถุงน้ำดีคุณรึไง ถึงชอบเอามาแขวะฉันนัก" "เปล่า" "ตอบสั้น มีพิรุธ" เธอดักคอ "ปกติเห็นชอบพูดมาก" "ก็ไม่มีอะไรจริงๆ นี่" "แล้วทำไมคุณถึงชอบหาเรื่องฉันนัก" "จะรู้ไปทำไม" "ทำไมกันแอนดี้ บอกฉันหน่อยสิ" "ผมก็แค่อิจฉาเท่านั้นเอง"
เงิบบบบบเยย ยังมีให้เงิบอีกเยอะตลอดเล่มกับเพื่อนใหม่จากต่างแดนคู่นี้ บทอยากจะจีบนางเอกก็ทำแอ๊บเนียนจนคนอ่านมันคอยลุ้นอยู่เนี่ยว่าเมื่อไหร่นางเอกจะรู้ตัวสักทีห้ะ (ตามหาแฟนไม่เจอก็ให้พระเอกเป็นกิ๊กไปก่อนสิ // ตุ้บ! โดนโบก) ตัวละครอื่นที่ชอบก็คือครอบครัวนางเอกค่ะ เวลาเขาหยอกล้อกันหรือเข้าโหมดหวงลูกสาวนี่น่ารักตลกดี ยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่เกิดขึ้นพร้อมกับตัวตนที่แท้จริงของแอนดี้ที่ยังไม่ถูกเปิดเผย และสาเหตุของการขาดการติดต่อของเขมทัตที่ทำให้เรื่องราวมันเข้มข้นขึ้น จะเป็นเรื่องการนอกใจจริงหรือ หรือว่าเขากำลังตกอยู่ในอันตรายจนไม่สามารถติดต่อกับเธอได้อย่างที่แอนดี้บอก ทำไมทุกครั้งเวลาที่เธอมีปัญหาเขาถึงไม่มาอยู่เคียงข้าง กลับเป็นผู้ชายอีกคนที่ปากเสียแต่คอยเตือนสติเธอและแก้ปัญหาให้เธอทุกครั้ง สุดท้ายแล้วใครกันแน่ที่หัวใจต้องการ... หลังจากพล่ามไปเยอะ สรุปแล้วชอบเรื่องนี้ค่ะ อยากไปชิมอาหารฮ่องกงดูบ้างบรรยายซะน่ากินเชียว ^^
อ่านแค่โปรยแล้วอยากอ่านมากๆเลยค่ะ เลยขออ่านรีวิวผ่านๆนะคะ ขอจดลงลิสอีกเรื่อง ขอบคุณที่นำมาแนะนำมากๆเลยค่ะ
![]() ![]() โดย: kunaom
![]() น่าจะนานแล้วใช่มั้ยเนี่ย---เล่าซะน่าอ่านเลย
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~
![]() ชอบสไตล์ปกครับ สื่อถึงเรื่องในนิยายชัดเจนดีครับ
โดย: สามปอยหลวง
![]() น่าสนใจจริงๆด้วย อยากรู้เหตุผลของคุณแฟนนางเอกอีกต่างหาก สรุปคื่ออยากอ่าน 5555
โดย: Sab Zab'
![]() |
คุณหนูฤดูร้อน
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() นานาประเทศล้วน นับถือ คนที่รู้หนังสือ แต่งได้ ใครเกลียดอักษรคือ คนป่า ใครเยาะกวีไซร้ แน่แท้คนดง ***พระราชนิพนธ์ ร.6
Friends Blog
Link |