Bloggang.com : คุณหนูฤดูร้อน - " แมวกับปลาย่าง " นิยายชื่อน่ากิน เอ้ย! น่ารัก

Group Blog

มกราคม 2557

4 มกราคม 2557

" แมวกับปลาย่าง " นิยายชื่อน่ากิน เอ้ย! น่ารัก

All Blog

" แมวกับปลาย่าง " นิยายชื่อน่ากิน เอ้ย! น่ารัก

ชื่อหนังสือ : แมวกับปลาย่าง

ชื่อผู้แต่ง : ปั้นหยา

สำนักพิมพ์ : 1168 Publishing

รายละเอียดจากเว็บสำนักพิมพ์

เมื่อปลาย่างตัวสวย โชยกลิ่นหอมยวนใจซะขนาดนี้
มีหรือที่แมวตัวโตอย่างเขาจะปล่อยให้หลุดมือ
ต่อให้ร้ายสักแค่ไหน ก็คอยดูเถอะ
จะจับให้มั่น ดิ้นไปไหนไม่หลุดเชียว !!

วิสา น้องสาวของอานนท์ เพื่อนสนิทของกรัณย์ อยู่ดี ๆ ก็หิ้วกระเป๋าเข้ามาขออยู่ด้วยโดยบอกกับเขาเพียงว่าพี่ชายของเธอต้องไปธุระที่อเมริกา เขาเองที่แม้จะไม่ถูกกับน้องสาวเพื่อนสักเท่าไรก็ต้องยอม เพราะไม่อาจใจดำปล่อยให้เธอไปหาที่อยู่เองได้ วิสาไม่เพียงแต่จะทำตัววุ่นวาย เอาแต่ใจแล้ว เธอยังทำตัวลึกลับอีกด้วย

วันหนึ่ง กรัณย์ก็ได้รู้ว่าสาเหตุที่วิสาต้องทำตัวมีลับลมคมนัยตลอดเวลา ก็เพราะเธอกำลังถูกตามตัวจาก โสภณ ลูกชายของพ่อเลี้ยงผู้มีอิทธิพลของเชียงใหม่ที่บังคับให้แต่งงานด้วยจนต้องหนีมากรุงเทพฯ ซึ่งอานนท์กำลังไปจัดการเรื่องอยู่ ตลอดช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน ทั้งสองคนได้ใกล้ชิดกัน และเกิดเป็นความประทับใจ แต่แล้วความรู้สึกของคนทั้งสองก็ถึงหูอานนท์พี่ชายของวิสาเข้า อานนท์ไม่ยอมที่จะให้วิสากับกรัณย์คบกันด้วยเหตุผลที่ว่าเขาอุตส่าห์ไว้ใจกรัณย์ อีกทั้งกรันย์ยังเป็นคนเจ้าชู้ เขากลัวว่าจะทำให้วิสาเสียใจ สุดท้ายกรันย์จึงต้องหาทางพิชิตใจพี่ชายของวิสาเพื่อให้ยอมยกน้องสาวให้

ความรู้สึกหลังอ่าน

เป็นเล่มที่ดองรีวิวกันข้ามปีเลยทีเดียว ยกมาประเดิมเล่มแรกของปี 57 เลยแล้วกันนะ ^^ (อันที่จริงมัวแต่ติดซีรี่ย์ค่ะ แหะๆ) ไหนๆ อารมณ์รักกุ๊กกิ๊กก็ยังค้างอยู่เลยคิดว่าเล่มนี้เหมาะที่สุดที่จะหยิบมารีวิว จะบอกยังไงดีล่ะ เรื่องย่อจากเว็บสำนักพิมพ์เขาก็สปอยล์เรื่องให้แล้ว เป็นเล่มที่อ่านสบายเพลินๆ เบาๆ ค่ะ

พระเอกเรื่องนี้ทำให้เราเข้าใจคำว่า 'รักสาวต้องอดทน' ก็งานนี้แหละ เพราะ วิสา นางเอกของเรื่องนี้เธอเหมือนเด็กในร่างผู้ใหญ่ โดยเฉพาะโรคซุ่มซ๋ามที่แก้ไม่ได้ อย่าให้เธอไปหยิบจับอะไรที่แตกได้เชียวเพราะมันจะได้แตกจริงๆ 555 แม้ความคิดจะไม่เด็กแต่นิสัยเธอนี่มันเด็กชัดๆ ไม่ขี้วีนแต่ฝีปากแบบเด็กเอาแต่ใจนี่ชวนให้พระเอกปวดหัวเสียจริงๆ ไม่รู้จะขำหรือสงสารดี ยกตัวอย่าง

"กินไปกี่ถ้วยแล้วเนี่ย" คนถูกถามชะงักเงยหน้ามายิ้มเผล่ ชูสองนิ้วแบบอายๆ

"นิดหน่อยเอง"

"เดี๋ยวก็อ้วน ลงพุง ไม่สวย ขี้เหร่" คนตัวสูงบ่นให้เบาๆ วิสาสะบัดหน้าทำเสียง เชอะ!!

"ลงพุงก็พุงวิสาหรอก ไปเอาพุงพี่กานต์มาลงเมื่อไหร่กันเล่า แล้วว่าใครขี้เหร่ ตัวเองหล่อตาย ริ้วรอยเต็มหน้าอย่างกับผ่านสงครามแล้วโดนสะเก็ดระเบิดกระเด็นโดนน่ะ" คนไม่ยอมแพ้ว่ากลับอย่างเอาจริงเอาจัง

"นี่พี่กานต์ วิสาถามจริงๆ เถอะ" เจ้าหล่อนทำปากบิดปากเบี้ยวจนดูน่าหมั่นไส้

"อะไรอีกล่ะ" ชายหนุ่มท่าทางออกจะรำคาญนิดๆ

"แก่เองหรือคนข้างบ้านบอกให้แก่เนี่ย"

โอ๊ยๆๆๆ ปากแบบนี้จะอยู่กันรอดไหมนี่ แต่ก็เป็นคู่กัดที่กัดกันแบบน่ารักอย่างบอกไม่ถูก ลองดูบทสนทนานี้

วิสาถึงกับหน้าเบ้เมื่อเห็นสารพัดยาที่กรัณย์ไปควานหามาด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าแม่ยอดยุ่งของเขาจะไม่หายไข้ พร้อมกับข้าวต้มกุ้งที่ชายหนุ่มอุตส่าห์สั่งให้แก้วทำเป็นพิเศษเพื่อคนป่วยโดยเฉพาะ

"วิสาจะแช่งให้พี่กานต์เป็นไข้ต่อจากวิสา" เจ้าตัวพูดอาฆาตก่อนจะอ้าปากกินข้าวต้มที่คนโดนแช่งเป็นคนป้อน "แล้ววิสาจะไปซื้อยามาให้พี่กานต์กินเยอะๆ มั่ง" เจ้าตัวทำหน้าง้ำ พูดแล้วก็เคี้ยวหยับๆ จนชายหนุ่มยิ้มขำ

"วิสาจะซื้อทั้งพาราฯ ทั้งยาแก้ไอ แก้หวัดชนิดเป็นน้อย แก้หวัดชนิดเป็นมาก ซื้อยาแก้บ้าอำนาจมาให้พี่กานต์ อ้อ ยาแก้แก่ด้วย เพราะพี่กานต์น่ะแก่แล้ว"

"กินก่อนแล้วค่อยแช่งก็ได้ เดี๋ยวก็ติดคอหรอก" เขาพูดล้อๆ

...เออเนาะ เห็นแล้วว่าอยู่กันได้ 555

ส่วนเรื่องมือที่ 3,4,5 ไม่มีผลใดๆ กับคู่นี้ แม้พระเอกจะเจ้าชู้มากขนาดไหนแต่ก็โดนนางเอกป่วนทุกวันจนไม่ได้สนใจผู้หญิงคนอื่นอีก เหล่านางอิจฉาเองก็เจอนางเอกป่วนไปจนยับเหมือนกัน 555

เรื่องเดียวที่ขัดใจคือเรื่องของพี่ชายนางเอกที่ทำให้เกิดเรื่องราวทั้งหมด การกระทำของนายโสภณ(ตัวร้าย)กับน้องสาวมันดูโอเวอร์ทุ่มทุนยังไงไม่รู้ สงสัยรักเขาหัวปักหัวปำเลยนะเนี่ย เชื่อว่าใครที่ชอบแนวคู่กัดคงชอบเล่มนี้ได้ไม่ยากค่ะ ^v^