Bloggang.com : หลังจอ : Malaysia # 1 - เมืองใหม่ Putrajaya -- Bukit Bintang -- ตึกแฝดปิโตรนาส -- China Town

Malaysia # 1 - เมืองใหม่ Putrajaya -- Bukit Bintang -- ตึกแฝดปิโตรนาส -- China Town

27 กรกฎาคม 2550

หลังจากห่างหายเรื่องไปเที่ยวมานาน ในที่สุดเราก็ได้ไปเที่ยวอีกแล้ว ทริปนี้เราจองตั๋วเครื่องบินตั้งแต่ช่วงต้นปีเลยหละ เพราะเป็นช่วงโปรโมชั่น 0 บาทของแอร์เอเชีย ตอนจองก็คิดไม่ออกหรอกว่าจะไปไหน แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจกันว่าจะไป กัวลาลัมเปอร์หรือเมืองหลวงของมาเลเซียนั่นเอง แต่ว่าพวกเราก็ต้องคิดกันต่ออีกว่าจะไปไหนกันนอกจากกัวลาลัมเปอร์ หลังจากลงประชามติมาหลายต่อหลายเดือนระหว่างเกนติ้งและมะละกา ในที่สุดผลก็ออกมาว่า ทริปนี้ของพวกเราก็คือ กัวลาลัมเปอร์-มะละกา นั่นเอง

เครื่องออก 7.10 น. หมายความว่าพวกเราต้องขี้หูขี้ตาเหลือกไปที่สุวรรณภูมิให้ทันประมาณตีห้ากว่าๆ เพราะทั้ง check-in กระเป๋าและตรวจด่านขาออก คงจะใช้เวลาพอสมควร ยังไม่รวมที่ต้องไปแลกเงิน (วันที่เราไปแลก 1 RM = 10.35 บาท ) และวิ่งไปหา gate กันอีก เพราะฉะนั้นเราต้องตื่นกันตั้งแต่เช้ามืดเลยทีเดียว ยิ่งเราบ้านไกลสุดแล้วหละก็ ยิ่งไม่ต้องพูดถึง แต่ท้ายสุดแล้วพวกเราก็ทันกัน สำหรับเราก็ไกลสุดแต่ไปถึงเร็วสุด เหอๆ เคาน์เตอร์เปิดให้ check-in ประมาณตีห้ากว่าๆ พวกเรารีบๆ ลากกระเป๋าไปต่อคิวกันใหญ่ เพื่อนยังมากันไม่ครบ คิวก็เริ่มยาว โชคดีที่พอถึงคิวพวกเรา เพื่อนๆ พี่ๆ มากันครบหมด อ้อ ลืมบอกไป ทริปนี้มีสมาชิกไปกันทั้งหมด 5 คน (รวมเราแล้วด้วยนะ ชาย 2 หญิง 3)

เครื่องบินสายการบินแอร์เอเชียออก 7.10 น. ตรงเป๊ะ สภาพอากาศก็ดี ท้องฟ้าปลอดโปร่ง ใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงก็ถึงสนามบินกัวลาลัมเปอร์ หรือประมาณ 10.20 น. (เวลามาเลเซียเร็วกว่าไทย 1 ชั่วโมง) ทำเรื่องตรวจคนเข้าเมืองขาเข้าแปบๆ ก็เรียบร้อย มาเจอศูนย์สำหรับนักท่องเที่ยว ก็เลยมาขอเอกสารได้กันทั้งแผนที่และเอกสารอีกนิดหน่อย ปีนี้เป็นปีท่องเที่ยวของมาเลเซียนะ แต่เราว่าเค้ายังทำประชาสัมพันธ์ไม่ค่อยดี+เจ้าหน้าที่ยังไม่พอเพียงเท่าไร แต่ไม่เป็นไร เพราะเพื่อนเรา ทรายหาข้อมูลมาเพียบอยู่แล้ว

รถคันที่เรานั่งกันแบบสบายๆ

ภารกิจแรกของพวกเราก็คือไปหาเช่ารถที่เป็นเหมือนรถตู้ของสนามบิน ประมาณว่าเป็นรถลีมูซีนนะแหละ สาเหตุที่เราเลือกรถนี้แทนรถเมล์ก็เพราะว่าพวกเราต้องการไปเมืองใหม่ ปุตราจายา กันก่อน แล้วก็ไม่อยากตระลอนๆ ไปเที่ยวโดยการลากกระเป๋าเดินทางแกร่กๆ ไปด้วย ยอมเสียแพงนิดเพื่อความสะดวกสบายกัน แล้วก็ทรายบอกว่าถ้าเราเช่ารถและจ่ายเงินจากสนามบินไปเลยก็จะดี เพราะเราจะไม่โดนโกง ถ้าเช่าแท็กซี่มิเตอร์ กลัวว่ามิเตอร์จะทยานไปหลายพัน เราเสียค่ารถไปประมาณ 140 RM สำหรับความสะดวกสบายของเรา

สำหรับการแวะเที่ยวเมืองใหม่ เราเสียเพิ่มให้คนขับอีก 40RM เพราะตรงที่จ่ายเงินบอกว่า ถ้าเราจะแวะไหน ให้เราบอกคนขับเอง และอาจจะมีการเสียค่าใช้จ่ายเพิ่มอีกนิดหน่อย

คนขับก็ขับพาเราไปเรื่อยๆ แวะเที่ยวปุตราจายากัน ชมวิวตามจุดต่างๆ ที่เป็นสถานที่สำคัญๆ ของเมืองกัน ไม่ว่าจะเป็น Putrajaya International Center หรือหอประชุมที่จัดงานสำคัญต่างๆ ของเมือง สะพานเคเบิ้ลต่างๆ ทั้ง 7 หรือ Signature Bridge ที่แต่ละสะพานจะมีเอกลักษณ์ในการแขวนสายเคเบิ้ลต่างๆ กัน เค้าบอกกันว่าเป็นสะพานที่แพงที่สุดในโลกด้วย (ไม่รู้ราคารวมทั้ง 7 สะพานหรือราคาแต่ละสะพานก็ไม่รู้อ่ะ)

จากนั้นโชเฟอร์ก็ไปหย่อนเราแถวๆ มัสยิด Putra ที่มีผู้คนมาประกอบพิธีกรรมทางศาสนากันเยอะมาก ตัวมัสยิดดูสวยงามและอลังการดี น่าเสียดายที่เราเข้ากันไม่ได้ เพราะเราไม่ได้ใส่ชุดแบบพิธีการที่ต้องมีผ้ามาปิดผม

พวกเราก็ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ สมควรแก่เวลาก็ลาเมืองใหม่ เพื่อเข้าโรงแรมที่กัวลาลัมเปอร์กัน โดยรถมาส่งพวกเราหน้าโรงแรมกันเลย โรงแรมพวกเราพักแถวๆ ย่านถนน Bukit Bintang เป็นแถบที่มีของกินเยอะๆ เหอๆ ปรากฏว่าห้องพักยังไม่ว่าง ก็เลยต้องไปเดินเล่นแถว Bukit Bintang กันก่อน เพราะพนักงานบอกว่าห้องจะว่างประมาณ 4 โมงเย็น พวกเราเลยเดินไปเดินเล่นแบบมึนๆ กันก่อน เพราะตอนแรกกะจะพักกันแปบก่อนลุย เพราะวันนี้แต่ละคนตื่นเช้ามากๆ

เมื่อผิดแผนก็ต้องไปเดินกันก่อน หาร้านอาหารแถวโรงแรมทานกันก่อน เดินมาเจอร้านข้าวเหมือนพวกข้าวมันไก่ ข้าวหมูแดง ก็เลยใช้ภาษามือปนภาษาอังกฤษสั่งๆ อาหารกันใหญ่ ได้ข้าว+ไก่ต้มจานโตมาเลย ตอนแรกเราอยากกินก๋วยเตี๋ยวที่มองเหมือน Laksa แต่สั่งไม่เป็น เลยกินข้าวกะไก่แทน :(

ท้องอิ่ม ก็เริ่มเดินกันต่อ เดินไปเดินมาก็เจอร้านเค้กที่ทรายบอกว่ามีสาขาใหญ่ที่มาเลเซีย ขายที่ไทยชิ้นละ 95 บาท ส่วนที่นี่ขายชิ้นละ 50 บาท ว่าแล้วไม่รอช้าก็เลยเข้าร้าน Secret Recipe กัน สั่งเค้กกันมา 4 ชิ้นมานั่งกินละเมียดละไม พักขากันไป พี่เต้กินเค้กอย่างมีความสุขมากๆ พี่แมวก็สำราญไปกับ New York Cheese Cake ส่วนพี่เคก็กินอย่างอร่อยไม่แพ้กัน ทรายกะเราก็กินไปอร่อยๆ ไปตามประสา ถึงแม้จะรู้ว่ามันอ้วนอ่ะ

เดินไปเดินมาเริ่มหมดมุขเพราะไม่ค่อยมีของไรน่าสนใจเท่าไร แถมยังอยากกลับโรงแรมมาล้างหน้าล้างตาด้วย ว่าแล้วมองนาฬิกาเห็นสมควรแก่เวลาก็เลย กลับโรงแรมกัน ดีใจมากๆ ที่รู้ทางลัดกลับ เพราะขามาเราเดินกันแบบอ้อมๆ เย้ๆๆ โรงแรมเราก็ใกล้ Monorail (หรือรถไฟฟ้าบ้านเรา) สถานี Bukit Bintang ด้วย คราวนี้หละ เที่ยวกันมันไปเลย กลับเข้าโรงแรมกันแล้วก็พักกันสักครู่ จากนั้นนัดกันประมาณ 6 โมง เพื่อไปชมวิวตึกแฝดปิโตรนาสกัน

เดินๆ ไป ขึ้นรถ Monorail ที่สถานี Bukit Bintang เพื่อไปสถานี Bukit Nanas และเปลี่ยนเส้นทางไปรถ Rapid KL หรือคล้ายๆ รถใต้ดินของเราที่สถานี Dang Wangi และไปขึ้นชมตึกแฝดที่สถานี KLCC กัน ท่าทางเหมือนคล่อง แต่จริงๆ แล้วถามทางเจ้าหน้าที่ตลอด ส่วนทริปนี้เรารับอาสาเป็นพนักงานซื้อตั๋ว ทำหน้าตาจีนๆ ไปบอกสถานีและจ่ายเงินพร้อมกับรับตั๋วมา เหอๆ

วันนี้เรายังไม่ขึ้นตึกแฝดกัน แค่มาชมวิวยามค่ำคืนของตึก ก็ไม่ผิดหวัง เพราะวิวยามกลางคืนของตึกแฝดสวยดี ไม่แพ้วิวยามกลางวันเลยหละ

เหนื่อยกันจัง เลยโหวตว่าจะกลับไปทานข้าวเย็นแถวโรงแรมหรือไป China Town ถึงแม้ว่าจะเหนื่อยกันแต่ก็ไม่วายอยากไปเที่ยว พวกเราเลยไปหาตระลอนๆ กันต่อ และก็ไปหาอะไรทานกันแถว China Town ก่อนกลับโรงแรม โดยนั่งรถไปลงที่สถานี Pasar Seni สถานที่แปลกใหม่เลยตื่นตาตื่นใจกับ China Town แต่ดูไปดูมาแล้วเหมือนพัฒน์พงษ์มากกว่าแฮะ เพราะขายของ copy ไม่ว่าจะเป็นเสื้อ นาฬิกาหรือซีดีต่างๆ กว่าจะหาร้านทานกันได้ ก็ดึกแล้วหละ ได้เจอร้านข้าวอบหม้อดินก็เลยสั่งข้าวมาทานกันสองหม้อ คนขายก็เก่ง พูดไทยได้ด้วยหละ สงสัยคนไทยมาเที่ยวกันเยอะ เลยทำให้คนขายต้องหัดพูดไทยเพื่อดึงดูดลูกค้า

สมควรแก่เวลาก็ต้องนั่งรถ Monorail กลับโรงแรมกัน ขนาดเหนื่อยๆ ยังอุตส่าห์ได้ถ่ายรูปกันเฮๆ ฮา บนสถานีรถ Monorail กันอีก หน้าตาแต่ละคนอ่อนละโหยโรยแรงกันจริงๆ แต่ยังยิ้มร่าหน้ากล้องอีก เหอๆ