มานั่งเป็นเพื่อนค่ะ
หาอะไรที่เราชอบทำค่ะ
หรือออกไปพบปะเพื่อนฝูง
ก็ช่วยได้เหมือนกันนะคะ

หวัดดียามเช้าค่า มานั่งด้วยคน

มานั่งเหงาเป็นเพื่อนด้วยอีกคนค่ะ...

เวลาที่เราเหงา จะนั่งอยู่เฉยๆไม่ได้เลย

ต้องขับรถออกไปที่ไหนสักแห่ง ขับไปเรื่อยๆ ข้ามจังหวัดก็เคยมาแล้ว....

สวัสดีค่ะ...

อย่างน้อยก็มีเราเหงาเป็นเพื่อนนะ

เราเป็นเหมือนคุณ NuHring เลยค่ะ
เวลาเหงาจะไม่ชอบอยู่กับที่
จะชอบไปขับรถเล่นบนถนนที่มันโล่งๆ
แล้วก็จะไปจบที่สวนสาธารณะค่ะ
ไปนั่งเล่น ดูคนนู้น คนนี้

จริงๆการอยู่คนเดียวมันก็ดีไปอีกแบบนะคะ

แวะมาทักทายยามเย็นค่ะ
ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มที่ส่งไปให้ถึงบล็อคนะคะ
...เวลาไหนที่รู้สึกเหงาขึ้นมา แนะนำว่าให้เขียนบล็อคค่ะ...ช่วยได้เยอะจริงๆ...แล้วจะยังไงตามมาอ่านและเม้นให้นะคะ

^__________________^ ยิ้มกว้างๆให้หนึ่งที

เดินทางเหนื่อยมั๊ยเอ่ย...แต่คงมีความสุขมากกว่าอีกตามเคยสินะ

วันนี้ก็เหงาอีกเหรอ เรามาเหงาเป็นเพื่อน ช่วงนี้...ไม่มีวันไหนที่เราไม่เหงาเลย

คืนวันนึง ความรู้สึกหนึ่งซึ่งไม่เคยเจอมาก่อนเลยในชีวิต ค่ำคืนที่ฝนตกหนัก เสียงฟ้าร้อง และสายฟ้าแล่บ ในห้องที่ว่างเปล่า มีเราคนเดียว ความรู้สึกเหงาและอ้างว้างวิ่งเข้ามาในตัว ในใจหวิวและสั่น และตามมาด้วยความกลัว จนทนไม่ได้ต้องรีบเข้าไปซุกตัวอยู่ในผ้าห่ม หาความอบอุ่นและความปลอดภัย แต่ความเหงายังตามเข้ามา ทั้งห้องเงียบ.........รู้สึกอ้างว้างเหลือเกิน
ไม่ใช่ว่าไม่เคยเหงา ไม่ใช่ว่าไม่เคยอยู่คนเดียว เพียงแต่ตอนนี้ วันนี้...มันไม่เหมือนเดิม วันที่ไม่มีใครคนนั้น คนที่อยู่ข้างๆ คนที่ทำให้เรารู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย คนที่คอยปกป้องเราจนเราไม่เคยรู้สึกอ้างว้างแม้เวลาอยู่คนเดียว
เคยได้ยิน เคยได้อ่านมามากมาย แต่เพิ่งจะรู้สึกและเข้าใจ ว่ามันเป็นยังไง ก็เมื่อเจอเข้ากับตัวเอง .................................

changnon จ๋า ขอให้ค่ำคืนแห่งความเหงา (อันแสนจะยาวนาน) ที่เรากำลังเจออยู่ หมดไปโดยเร็วสักทีเนอะ

BooBoo ดีใจจังที่เพื่อนแวะมาส่งข่าวคราว ใจนึกห่วงอยู่ว่า BooBoo จะเหงาไหมนะ จะดีขึ้นบ้างไหม...หรือยังทรมานกับความรู้สึกเหงา...กับรักของใครบางคน ใครสักคนที่มีอิทธิพลกับใจเพื่อนหายไป...จะไม่ถามถึงเรื่องราวเก่าเก่า ให้รื้อฟื้น ให้ฝันถึง ให้ผูกพันคุ้นเคย...

แต่เราจะถามเพื่อนว่า...ยังไหวใช่ไหม ยังเช็ดน้ำตาให้ตัวเองได้อยู่ใช่หรือเปล่า ยังตื่นเช้าแล้วลุกไปทำตามภาระหน้าที่ได้อยู่ไหม... อาจได้ไม่ดีเท่าเดิม อาจตื่นขึ้นมาว่างเปล่า แต่อย่างหนึ่งที่อยากให้ BooBoo ยังคงทำได้คือก้าวต่อนะเพื่อนนะ....

เราเองให้คำตอบกับเพื่อนไม่ได้เลยว่า...ค่ำคืนของความเหงา อ้างว้างที่เพื่อนทรมานกับมันอยู่ตอนนี้จะจบลงเมื่อไหร่ แต่สิ่งที่เราให้คำตอบกับเพื่อนได้ ก็คือ...ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ ขอให้เพื่อนรู้อย่างหนึ่งว่า มีเพื่อนคนนี้คอยอยู่เป็นเพื่อนและเป็นกำลังใจอยู่ข้างข้างเสมอ ร้องไห้ไปด้วยกัน ยิ้มให้กัน เมื่อไหร่เหงาก็บอกกัน ระบายให้กันฟัง เมื่อไหร่รู้สึกดีขึ้น ก็จับมือกันไปหาเรื่องสนุกสนุกทำให้หัวใจได้ยิ้มบ้าง...ขอแค่บอกนะเพื่อนนะ...ไม่ว่าเมื่อไหร่

ถ้าอยากคุย...ข้อความหลังไมค์เป็นอีกที่หนึ่งที่เพื่อนแวะมาบอกเราได้ ให้เชื่อเถอะว่าเรื่องที่คุยกันสองคนก็จะอยู่ที่คนสองคนนี้เท่านั้น หรืออยากได้ยินเสียงเพื่อนให้รู้สึกใกล้ขึ้นอีกซักนิด ทรมานแทบทนไม่ไหวเมื่อไหร่...ได้คุยได้ระบายบ้างก็ยังดี...หมายเลขที่เราจะดูแลเพื่อนได้ทิ้งไว้ที่หลังไมค์...ยินดีเสมอ ด้วยจริงใจ...

เวลาอาจเป็นตัวช่วยให้อะไรอะไรดีขึ้น...แต่ถ้าเราเข้าใจ ยอมรับได้มากขึ้น กับเรื่องที่เกิดขึ้น จากการได้ระบาย ปรับความคิด บางทีที่เป็นอยู่ตอนนี้อาจไม่ยาวนานอย่างที่คิดก็ได้นะ...

เพื่อนจ๋า...อีกนิดนะ ทนอีกสักนิด พร้อมกับรักตัวเอง กอดตัวเองให้อุ่นอยู่เสมอนะ.....ยิ้มให้อยู่ตรงนี้...

สวัสดีจ๊ะ... หายเหงาหรือยังเอ่ย

มีเราเหงาเป็นเพื่อนอยู่ตรงนี้นะจ๊ะ

ขอบคุณเช่นกันนะค่ะ

changnon จ๋า ขอบใจที่เป็นห่วงนะ
ช่วงนี้อารมณ์แปรปรวนจ๊ะ ขึ้นสูงสุด แล้วก็ลงต่ำสุด บางครั้งก็เป็นเหมือนคลื่นความถี่สูงเลย แต่ก็ยังดีหน่อยที่บางคืนสามารถหลับได้โดยไม่รู้สึกตัวตื่นกลางดึก เมื่อคืนก็หลับยาวจนเช้า (อาจจะเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่พี่คนนึงผสมให้เมือ่คืน)
ตอนนี้...บางครั้งก็รู้สึกมีความสุขเวลาที่คิดถึงเขา บางครั้งก็เศร้าที่คิดถึงเพราะเขาไม่ได้อยู่ตรงนี้ บางครั้งก็ยิ้มให้กับความรู้สึกทั้งหลายที่ก่อตัวขึ้นมา
ในบางครั้งที่พยายามกอดตัวเอง อย่างที่ changnon บอก เพื่อหาไออุ่น แต่มันไม่ค่อยได้ผล ต้องเข้าไปกอดใครสักคนให้รู้สึกอุ่นในหัวใจ ให้พอรู้สึกดีขึ้น .... เหนื่อยเหมือนกันนะจ๊ะ เหนื่อยจริงๆ....

เราเข้าไปคุยกับ changnon หลังไมค์ไม่ได้หรอกจ๊ะ เพราะเราไม่ได้สมัครเข้าเป็นสมาชิก แต่ก็ขอบใจมากๆนะ ขอบคุณในความห่วงใย ดีใจที่รู้สึกว่ามีใครคอยห่วงเราอยู่ไกลๆ เราก็เป็นกำลังใจให้ changnon เหมือนกันนะ เราจะมาอยู่เป็นเพื่อนเวลาที่เหงา นั่งอยู่ข้างๆ เงียบๆ รอให้หลับและขอให้ฝันดี @^ _ ^ @

หวัดดีเช้าวันเสาร์ค่ะ วันนี้จะมานั่งเป็นเพื่อนทั้งวันเลย

คุ้นเคยกับบทความกับความรู้สึก ที่ถูกบันทึกไว้
เมื่อครั้งยังเยาว์วัย เหมือนถูกถ่ายทอดลงในไดอารี่สักเล่ม
เหงาไปถ้าใจเหงา บางครั้งความเหงาความฟุ้งกระจายก็ทำให้เกิดบทกวี
กลอนซึ้ง เพลงหวาน นิยายรักสักเล่ม

พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว และมันจะผ่านไปอีกวันและอีกวัน


แอมอร

เราว่าจิงๆแล้วม่ายเหงาหรอกมั้งเนอะ
เพื่อนเต็มไปหมดเรยอ่า -_-" ที่มาให้กะลังใจคุณ chance
และอยู่เป็นเพื่อนกาน ... เราก็แวะมาบ่อยๆ น๊า
แต่บางทีแอบอ่านเวลางาน ก็อาจไม่ได้ตอบแหล่ะ อิอิ
ยังไงก็ยังมีเพื่อนคนนี้อีกคนน๊า ที่จาแวะเข้ามาทักทายบ่อยๆค่า
เต็มที่กับความเหงา...เพราะเราเป็นเพื่อนกะมันค่า ^_^

...heartedly...เพื่อนเรากลับมาแล้ว คิดถึงจัง...ยิ้มดีใจ อ่านข้อความอยู่หลายรอบ สิ่งที่อยากถามหายไปหมดแล้ว...เพราะเพื่อนเรากลับมาแล้ว มาทักทายเป็นเพื่อนกันเหมือนเคย อีกหนึ่งความอุ่นใจที่คุ้นเคย...ดีใจ...

เพราะเราอ่านข้อความของ heartedly เพื่อนที่แวะเข้ามาแลกเปลี่ยนเรื่องราวกันเสมอ ว่ายังคงมาอ่านเพียงแต่ไม่ได้ตอบ...แค่รู้ว่า แวะมาและนั่งเป็นเพื่อนอยู่ตรงนั้นก็ดีใจมากแล้วจ๊ะ แต่อาจจะเสียดายที่ไม่ได้แบ่งปันเรื่องราวระหว่างเพื่อนเหมือนเคย เท่านั้นเอง...แต่นั่นก็ไม่สำคัญเท่ารู้ว่าเพื่อนยังอยู่ตรงนั้น...ดีใจ...

มิตรภาพเป็นความรู้สึกที่ดีเสมอเลย ทำให้อุ่นใจ ทำให้ยิ้มได้เสมอ ถ้ามีโอกาสส่งข่าวให้เพื่อนรู้ ได้ดีใจ ได้เป็นกำลังใจ ได้ห่วงใยกัน ได้บอกความรู้สึกแค่นั้นก็...ดีใจ...

...คิดถึง...

กลับบ้านพังงาจะไปดูดาวเผื่อเน้อ

พรุ่งนี้เดินทางปลอดภัยน่ะค่ะ

ไปอาบน้ำนอนแล้ว....

อ้อ...ห้ามนอนดึกเกินตีหนึ่งน่ะเพื่อน เพราะเราหลับแล้ว เดี๊ยวไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนซานซ์

^
^
^
ที่บอกว่าไปนั่งดูดาวที่หาดทรายสุดลูกหูลูกตา ไปที่หาดไหนของพังงาค่ะ ซานซ์เคยลงเรือไปถึงเกาะยาวน้อย จ.พังงาไหมค่ะ ที่นั่นผู้คนน่ารัก และเป็นกันเองมาก


เชียงใหม่ฝนตกช่วงเย็นเหมือนกับกรุงเทพฯ เอาร่มติดตัวไปจากกรุงเทพฯ สักคันไหม หรือว่าใส่ชุดกันฝน ชุดกันฝนที่ใส่ เอาแบบสีเจ็บ ๆ หน่อยน่ะ

เท่ห์ดี!!!

แวะมาทักทายยามดึกค่ะ หลังจากหายหน้าหายตาไปหลายวัน
พอดีพึ่งสอบเสร็จเลยนอนตายไปสองวันเต็มๆ... T_T


ช่วงนี้ฝนตกเกือบทุกวัน รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

^_______________^

BooBoo....ไม่เป็นไรเลยนะ ฝากข้อความหลังไมค์ไม่ได้ นั่นก็ไม่ได้หมายความว่า ความเป็นเพื่อน ความห่วงใยดูแลกัน กำลังใจของเพื่อนจะส่งถึงกันไม่ได้นี่นะเพื่อนจ๋า...
เราดูแล BooBoo เหมือนกับที่ BooBoo ดูแลเรานั่งอยู่ข้าง ๆ รอให้หลับ และขอให้เพื่อนหลับสนิทเสมอนะ...

มีคนเคยบอกเราว่า...เราจะลืมเลือนความเจ็บร้าวครั้งเก่าข้างในใจได้ก็ต่อเมื่อ มีรักครั้งใหม่ ความหวังครั้งใหม่ ไม่ว่าจากใคร คนใหม่ คนเดิม หากแต่เป็นครั้งใหม่ ..เราเองก็รอให้ถึงวันนั้นอยู่เหมือนกัน...ไม่ใช่เพื่อพิสูจน์คำพูดของบางคน แต่เพื่อให้หัวใจได้ชื่นกับความรัก...แต่อย่างหนึ่งที่เราจะแบ่งปันกับ BooBoo ได้ก็คือ ความทรงจำกับความรักครั้งไหนไหน มันไม่เคยหายไป แต่ความทรมาน เจ็บร้าวมันเลือนลาง จางไปได้จริงจริง....

อยากให้เพื่อน...คอยวันที่ความทรมานจางลง ยิ้มได้กับความคิดถึง ที่มีกับความรัก...

ห่วงใยและดูแลกันอยู่ตรงนี้เสมอนะ BooBoo....

นอนซะนะ พี่จะฝันว่านอนมองฟ้ากับซานซ์


รักจ้ะดูแลตัวเองด้วย

แอมอร

ดี ใ จ ... เหมือนกันนะ ...
ที่เพื่อนคนนี้แสดงความดีใจจนเรารู้สึกและสัมผัสได้
ห่ ว ง ... เหมือนกันนะ ...
ว่าเพื่อนคนนี้จะเหงาอย่างนี้ไปอีกนานไหม
เชื่อ ... เหมือนกันนะ ...
่ว่าเพื่อนคนนี้จะไม่ได้เหงาอย่างนี้ตลอดไป
หวัง ... เหมือนกันนะ ...
ว่าอย่างน้อยเราคงได้เจอใครคนนั้นของเรา เนอะเนอะ

heartedly....

ขอบคุณนะเพื่อน...
สำหรับที่เพื่อนรับรู้ว่าเพื่อน...ดีใจ...แค่ไหน
สำหรับที่เพื่อนรู้สึก...ห่วง...ที่เหงาอยู่อย่างนี้
สำหรับที่เพื่อนวางใจจน...เชื่อ...ว่าคงอีกไม่นานความเหงาจะจางไป
สำหรับที่เพื่อนร่วมความรู้สึก...หวัง...ถึงใครคนนั้นไปด้วยกัน

สำหรับเพื่อนคนนี้...อุ่นใจ...เสมอเมื่อรู้ว่าเพื่อนอยู่ตรงนั้น
อย่างให้รู้สึกอย่างเดียวกัน

จะดูให้ค่ะซานซ์ คืนนี้พักผ่อนไวๆนะ

พรุ่งนี้จะได้สดชื่น รีบคืนคอมคุยนานไม่ได้ค่ะ
ของตัวเองทิ้งไว้ที่ทำงาน



หลับสนิทสบายสบายตลอดคืนนะจ๊ะ


แอมอร

อีกนิด สนใจหนังสือทำมือไหม
แวะไปดูที่บล๊อคคุณสายลมอิสระนะ
เผื่อซานซ์จะมีอะไรเขียนไปลง
พี่เครียร์ข้อความแล้วค่ะ

ขอบคุณนะคะคนดี

แอมอร