<<
กันยายน 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
28 กันยายน 2551
 

เที่ยวสวนสนุก...กระชากวัย




เราไม่ได้ไปเที่ยวสวนสนุกนานแค่ไหนกัน....
อืมม์ น่าจะเกิน 20 ปีแล้วล่ะ....
คงเป็นเพราะเรากลัวความหวาดเสียว เวลาเพื่อนๆ ชวนกันไปเที่ยว เราก็ไม่ไป
จนกระทั่ง...คราวที่อาเขยตามจีบอาของเรา...แล้วก็ชักชวนหลานๆ ยกโขยงกันไปเที่ยว "แดนเนรมิต"
ช่วนนั้นก็เรียนชั้นมัธยมแล้วล่ะ ...รถไฟเหาะตีลังกา หวาดเสียวสุดแล้ว ...

มาถึงยุคนี้...เหมือนกับว่าโรงเรียนทั้งหลาย บรรจุสวนสนุกไว้ในรายการทัศนศึกษาของนักเรียน
หลานเราเรียนชั้นประถม...โรงเรียนก็จัดพาไป...

หลังจากกลับจากปากช่อง สถานที่ท่องเที่ยวสั่งลาของครอบครัว ก็คือ Dream World
น้องสะใภ้จัดการซื้อบัตรผ่านประตูและเครื่องเล่นจากงานไทยเที่ยวไทยไว้ล่วงหน้าแล้ว
จ่ายค่าบัตรกันแพงๆ ไปแล้ว เพราะฉะนั้นเสบียงก็ต้องหอบหิ้วเอาไปจากบ้าน
ที่จัดเตรียมกันไป ก็มี แฮมเบอร์เกอร์และข้าวหมูทอด ข้าวโพดคั่ว และไปหา่้ำน้ำจากที่่นั่นแทน
เด็กๆ ตื่นเตรียมตัวกันโดยไม่ต้องเร่งรัด ขู่เข็ญ กันเลย พร้อมเดินทางก่อนเพื่อน
แล้วรถ 2 คันก็บรรทุกผู้ใหญ่ 11 คน เด็ก 4 คนและเด็กเล็กสุดอีก 1 คน มุ่งหน้าสู่ สวนสนุนกแห่งความฝัน



ยังไม่ถึงเวลาเปิดประตู ก็มาชักภาพก่อนเจ้า 4 ตัวแหละ ทำให้คนแก่ต้องมาเที่ยวสวนสนุก



เที่ยวนี้กล้องหลายตัว นางแบบ นายแบบ หลายคน ก็เลยสนุกกับการถ่ายภาพกันยกใหญ่


Dream World ตกแต่ง จัดพื้นที่ ไว้เป็นฉากให้ถ่ายรูปสวยๆ เยอะแยะ มากมาย
ขนาดคนที่ไม่ชอบถ่ายภาพคนอย่างเรา ยังสนุกกับการถ่ายรูปครั้งนี้เลยล่ะ
ยิ่งได้ครอบครัวหรรษา ครอบครัวนี้มาด้วยนะ ...ถ่ายรูปมันส์มาก




แล้วก็มาถึงทางเดินสวยๆ ดอกไม้งามๆ เหมาะกับการถ่ายภาพชุดแต่งงานเป็นที่สุด




พ่อลูกอ่อน...


มาถึงเครื่องเล่นชิ้นแรก.."หนูลมกรด"
อืมม์ ชื่อแบบนี้ คงเร็ว... หน้าตาคล้ายๆ รถไฟเหาะ แต่มันคงไม่ตีลังกาหรอกน่า
เด็กเล็กเล่นได้ครับ...พนักงานควบคุมเครื่องมองดูเด็กๆ 4 คนของพวกเรา แล้วก็รับรองมา
เอาว่ะ หลานๆ อยากเล่น ป้าๆ ก็ไม่ควรถอย... ผู้ใหญ่ประกบเด็ก...

โอววววววววว เร็วมากค่ะ....


เป็นความเร็วที่ไม่ทันตั้งตัว ทำเอาใจสั่นเหมือนกัน ...เด็กลงมาก็ขาสั่น
แต่เด็กๆ ก็สนุกตามแบบของเค้าได้ล่ะ แม้ว่าพวกผู้ใหญ่จะพาไปโซนเครื่องหวาดเสียวกันก่อน

เฮอริเคน ด้านทดสอบความกล้า ...ยกมือสู้กันหลายคน


ยืนมองรอบก่อนหน้าเล่น ดูการหมุน การเหวี่ยง และฟังเสียงหวีดร้องไปพลางๆ


พอถึงรอบที่จะขึ้นได้ เหลือผู้กล้าแค่ 5 คน ...รวมเราด้วยล่ะ ....
ช่างเป็นเครื่องเล่นที่เรียกเสียงหวีดร้องได้ดีจริงๆ ....จังหวะกลับหัว เราต้องหรี่ตามองพื้น ..
จังหวะหยุด และทิ้งตัว ทำให้เราต้องหวีดตามกันไปด้วย
เหมือนกับว่า เสียงที่เปล่งออกมา จะขจัดความกลัว และความเครียดในหัวออกไปได้
เสร็จจากเครื่องนี้ ....ก็ลากขาดูของสวยๆ งามในเมืองเทพนิยาย ถ่ายรูปกับพวกเด็กๆ ไปก่อน







ต่อไปก็ไปทดสอบความกล้ากันที่ "บ้านผีสิง" ไม่รู้เหมือนกันว่า เราตกใจสิ่งที่สวนสนุกจัดทำ
รึว่าตกใจเพราะไ้อ้น้องชายที่เดินนำหน้า และก็ "โอ๊ะ เอ๊ะ อุ๊ย" ตลอดทางตั้งแต่เข้าจนออก



ออกจากบ้านผีสิง ก็เติมพลังกันด้วยแฮมเบอร์เกอร์ แล้วก็เอาเด็กเล็กไปเล่นบ้านบอล
แล้วผู้ใหญ่ก็ไปสนุกสนานเสี่ยงตายกันต่อ

Super Splash สวมเสื้อกันฝนแล้ว....แต่ก็เปียกจนได้




เด็กๆ ก็ได้ขึ้นรถไฟโมโนเรล ชมวิว


จุดสำคัญ...Dream World และเป็นสถานที่เด็กๆ เรียกร้องกันก็คือ "เมืองหิมะ" เข้าไปเล่นสไลด์ ย้ำิหิมะ ถ่ายรูปกันจะมือแข็ง

แต่ที่ทำให้พวกเราต้องออกมากันเร็วก็เพราะ กลุ่มนักท่องเที่ยวแขกนั่นแหละ.... อยู่ในห้องรวมกันแบบนี้ ทนไม่ไหวค่ะ
แต่เหมือนจะเป็นเคราะห์กรรมของพวกเรา เพราะไปเจอกับกลุ่มทัวร์นี้อีกทีใน "บ้านยักษ์"








อาทิตย์จะลับฟ้า เวลาสนุกสนานกำลังจะหมดแล้ว คณะบ้านปากช่องต้องเดินทางกลับ
ไม่มีอะไรให้เด็กๆ เล่น และผู้ใหญ่ก็หมดแรงเล่นเครื่องเล่นหวาดเสียวกันแล้ว



ย้อนกลับมาทางออก ก็มีแต่มุมสวยๆ ให้ถ่ายรูปกัน...
เที่ยวนี้ ตะโกนคลายเครียด ไ้ด้กดชัตเตอร์สนุกมือกันทุกคน
รอให้เด็ก 4 คนนี้โตขึ้นมาอีกหน่อย...พวกเราคงได้จูงมือกันมาเที่ยวสวนสนุกอีกครั้ง




 

Create Date : 28 กันยายน 2551
15 comments
Last Update : 28 กันยายน 2551 20:58:59 น.
Counter : 4873 Pageviews.

 
 
 
 
ไม่ได้ไปนานล่ะ คิดถึงจัง
 
 

โดย: patthanid วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:21:50:42 น.  

 
 
 
ไปเรียนกรุงเทพฯสี่ปี ไม่เคยไปดรีมเวิลเลย
ไปแค่สวนสยามครั้งเดียว
ตอนที่ไปก็ถือศีลอดไม่กล้าเล่นอะไร
กลัวว่าจะมึนจนอาเจียน เหอๆ

เครื่องเล่นน่าสนุกมากเลยค่ะ
 
 

โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:22:12:32 น.  

 
 
 
โอย มังคุดแก่ป่านนี้แล้ว ยังไม่เคยไปเลยค่ะ
 
 

โดย: mungkood วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:22:33:04 น.  

 
 
 
ไปเที่ยวด้วยคน ลดอายุลงนิดนึง เสียงหัวเราะเสนาะหูยิ่งนักแฮะ
ไปด้วยยยยย
 
 

โดย: โมกสีเงิน วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:12:13:52 น.  

 
 
 
หนุ่มๆน้อยนายแบบ..หน้าตาจิ้มลิ้มพริ้มเพรากันเสียจริงนะคะ
.ได้ยินชื่มานาน ไม่เคยได้ไปเยือนจั๊กทีเลยค่ะ..เอาน้า..แอบดูรูปไปพรางๆ
น่าไปจังเลยเนอะ..มีโอกาสเมื่อไหร่..จะพานางฟ้าน้อยไปเที่ยวบ้าง
แต่คงไปเดินเล่น..ดูเรื่อยเปื่อยเสียมากกว่า..ส่วนเครื่องเล่นต่างๆที่น่าหวาดเสียว
คงต้องขอผ่านค่ะ...เหอ เหอ..เป็นโรคกลัวความสูง กลัวความเร็ว


 
 

โดย: nikanda วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:15:35:21 น.  

 
 
 
ตอนแรกก็คิดว่าตัวเองคงไม่ไหว
แต่พอหลังจากเล่น รถไฟเหาะตีลังกา
กับไวกิ้ง แล้วติดใจ แวะไปทีไรต้องเล่นทุกที

อิอิ

แต่เฮอริเคนนี่เล่นครั้งเดียวแล้วกลัวนะคะ
เห็นซ่อมบ่อยๆ ด้วย
 
 

โดย: BeCoffee วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:21:44:53 น.  

 
 
 
ไม่ได้ไปเที่ยวสวนสนุกมานานแล้วเหมือนกันค่ะ
ครั้งสุดท้ายที่พาหลานไปรู้สึกจะสามปีที่แล้วมั้ง

มีที่สวยๆ ให้ถ่ายรูปเยอะจริงๆ ด้วยนะคะ
^ ^
 
 

โดย: ศรีสุรางค์ วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:13:13:35 น.  

 
 
 
คุณ patthanid >> ขอบคุณที่มาชมภาพรำลึกความหลังค่ะ

คุณนาห์ >> สวนสยามเคยเที่ยวไม่กี่ครั้ง เพราะอยู่ไกลบ้านมาก...(สวนสนุกอื่นๆ ก็ำไกลเหมือนกันหมดแหละ)

คุณมังคุด >> ลองไปซักครั้ง จะติดใจ .....แบบเรา

คุณโมก >> ที่ต้องยอมปล่อยแก่ ก็เพราะเสียงหัวเราะของหลานๆ นั่นแหละค่ะ

คุณแจง >> เราก็คิดว่าตัวเองกลัวความสูงและความเร็วในที่สูงนะ แต่พอตัดใจลองเล่นแล้ว ...อยากเล่นอีกอ่ะ

คุณอ้อน >> ความรู้สึกเดียวกันเลยนะนั่น

คุณศรีสุรางค์ >> นั่นซินะ..ทั้งเครื่องเล่น ทั้งฉากถ่ายรูป ทำให้เพลินเลยล่ะ
 
 

โดย: นัทธ์ วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:22:34:28 น.  

 
 
 
จริงๆชอบไปสวนสนุกมาก แต่ที่เมืองไทยมันไกลบ้านหน่อย นี่ดรีมเวิลด์ปรับปรุงสวยดีค่ะ ชอบตรงดอกไม้เยอะๆนี่แหล่ะค่ะเหมือนของเมืองนอกเลย

อยากมีเพื่อนเปิดร้านกาแฟบ้าง จะได้อาศัยนั่งกินกาแฟกับอ่านหนังสือ (และอุดหนุนเพื่อนด้วย)
 
 

โดย: TaMaChAN (narumol_tama ) วันที่: 1 ตุลาคม 2551 เวลา:13:16:38 น.  

 
 
 
แวะมาส่ง "จดหมายรัก" ให้คุณนัทธ์ค่ะ อิอิ

เรื่องโปสการ์ดหน่ะ เห็นด้วยนะคะ
ว่ายุคสมัยที่เปลี่ยนไป ทำให้คนส่งจดหมาย
หรือข้อความที่เขียนด้วยลายมือให้กันน้อยลง
เพราะฉะนั้นยิ่งเป็นอย่างนั้น ยิ่ง "ปลื้ม" มาก
เวลามีคนใช้ลายมือเขียนถึงนะคะ
 
 

โดย: BeCoffee วันที่: 1 ตุลาคม 2551 เวลา:21:25:48 น.  

 
 
 
เด็กทำก็น่ารักดีออก
แต่ผู้ใหญ่นี้สิ..ช่างกล้านัก
 
 

โดย: Mr.Chanpanakrit วันที่: 1 ตุลาคม 2551 เวลา:23:56:06 น.  

 
 
 
แว๊บมาจากบล็อกคุณอ้อน
เห็นบอกว่าเม้นท์ของเพื่อนๆ..ก็คือจดหมายรัก
งั้นมาส่งจดหมายรักให้คุณนัทธ์ด้วยคนนะ
ที่บอกว่าเป็นโรคกลัวควาเร็วและความส่ง..นี่จริงๆนะ
ถ้าคนที่บ้านขับรถเร็วๆ..แจงจะกลัวมากเลย
เวลาขึ้นตึกสูงๆ..แจฃก็เคยอยู่ห่างๆระเบียงค่ะ
แบบว่าถ้ามองลงมาข้างล่าง..ใจจะโหวงๆเลย..
อยากลองเล่นดูเหมือนกันนะพ...แต่ใจยังไม่กล้าพอ..แฮะ แฮะ
 
 

โดย: nikanda วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:3:00:34 น.  

 
 
 
คุณทามะ >> ใช่ค่ะ สวนสนุกนี้ ถ้าไม่เล่น ก็ถ่ายรูปนั่นแหละ วิวสวยดี

คุณอ้อน คุณแจง >> ขอบคุณสำหรับจดหมายรักค่ะ

คุณชาญ >> บางครั้งผู้ใหญ่ก็ต้องทำอะไรแบบเด็กๆ บ้างค่ะ
 
 

โดย: นัทธ์ วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:18:05:57 น.  

 
 
 
อยากไปอีกจังเลย สนุกมากๆค่ะ
เห็นรูปพวกนี้แล้ว อยากกลับไปถ่ายรูปเองมั่ง
รูปพี่สวยๆทั้งนั้นเลย
 
 

โดย: ลูกนางฟ้าลงมาเกิด วันที่: 5 ตุลาคม 2551 เวลา:7:13:21 น.  

 
 
 
สนุกและน่าตื่นเต้น

ร้าวใจเสียวสยองมาก

แลอยากไปอีกเยอะเยอะเลย


 
 

โดย: ปอนด์ IP: 10.10.0.196, 58.137.211.62 วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:9:23:42 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

นัทธ์
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [?]





รักที่จะอ่าน รักที่จะเขียน
เปิดพื้นที่ไว้ สำหรับแปะเรื่องราว
มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ณ ที่นี้



สงวนลิขสิทธิ์
ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
พ.ศ.2539

ห้ามผู้ใดละเมิด
โดยนำภาพถ่ายและ/หรือข้อความต่างๆ
ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง
หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ไปใช้
และ/หรือเผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร

New Comments
[Add นัทธ์'s blog to your web]

MY VIP Friend

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com