๐...ชอนไช...ไปในลาว...๐ [ 10 ] สะบายดีเจ้า ต้อนฮับสู่เมืองลาว กับเอื้อยอ้อ อุ้ยหนอน เน้อ วัดใหม่ - เชียงแมน - จอมเพชร - วัดป่าไผ่ - ขบวนแห่มรดกโลก - วังหลวงพระบาง วันศุกร์ที่ 25 พฤศจิกายน 2551 ตื่นเช้ามาใส่บาตรตามปกติ พบว่าการใส่บาตรที่นี่ พวกคุณย่าคุณยาย นั่งรอ และสามีจะเป็นฝ่ายไปยืนดูต้นทาง ว่าพระจะออกมาหรือยัง ป้า & พี่อ้อ ซึ่งกลมกลืนกับคณะนี้แล้ว คุณตาก็พลอยหันมาบอกด้วย เพราะพวกเราก้มหน้าก้มตาปั้นข้าวกันอยู่ ใส่บาตรเสร็จไปกินข้าวซอยประชานิยม เส้นเดิม น้ำเดิม...ออกเผ็ดนิดหน่อย ร้านประชานิยมเป็นเพิงสังกะสี ได้อารมณ์การกินด้วยกลิ่นฟืนกรุ่นทั่วร้าน มีกาแฟร้อนใส่นมตรานกอินทรี และปาท่องโก๋กินแกล้ม ข้าวซอยประชานิยมวันนี้เด้อค่า หาใช่น้ำเงี้ยว ก๋วยเตี๋ยวอะไรไม่... ให้ผักมาเพียบ จากนั้นไปเดินเลาะเส้นหลัง ชมวัดโพนไซยชะนะ ไม่ได้มีศิลปกรรมอะไรดอก แต่จุดนี้เหมือนเป็นจุดเฮงของคนโบราณ การไปประกอบศึกสงครามจะ ต้องมาตั้งกองเริ่มกันที่นี่ จึงมีชื่อดังที่ว่า (โพน = เนิน) ต่อด้วยวัดหนองสีคูนเมือง ซึ่งไม่ได้เดินไกลอะไรเลย วัดในหลวงพระบาง รั้วติดกันหลายวัดอยู่ ต่อกันที่วัดใหม่สุวรรณภูมาราม อยู่ตรงข้ามร้านแซนวิชาลาว ที่เราไปนั่ง ใส่บาตรกันทุกวันนี่เอง ถึงจะชื่อวัดใหม่ แต่สร้าง พ.ศ. 2337 ในสมัย พระเจ้าอนุรุทธราช เคยเป็นที่ประทับของสมเด็จพระสังฆราชบุญทัน สังฆราชองค์สุดท้ายของลาวมาแล้ว และยังเคยเป็นที่ประดิษฐานพระบาง ในสมัยเจ้ามหาชีวิตสักรินทรฤทธิ์ (ปี พ.ศ.2437 จึงอัญเชิญไปประดิษฐานในหอพระบาง) สิมวัดนี้ใหญ่กว่าวัดอื่นๆ ชายคาตกปกคลุมทั้งสี่ด้าน ด้านข้างยาวเกือบ ติดพื้นดิน ผนังด้านหน้า บานประตู มีภาพลงรักปิดทองปูนปั้นนูนสูง ฝีมือ “เพียตัน” ข้างในประดิษฐาน “พระเอ้” หรือพระพุทธรูปทรงเครื่องเป็น พระประธาน ดูสิมก่อน หลังคาจรดทางเดิน พระเอ้ ทรงเครื่องจริงๆ มีทองกร (กำไลแขน) เห็นชัด ถ้าเข้าไปดูใกล้ๆ จะพบกรองศอเป็นโลหะ ฉลุอีกอย่าง เสียดายว่ามีสังฆาฏิคลุมไว้ อาจมีทับทรวง ปั้นเหน่งให้เห็น ประคูแกะสลัก วันสงกรานต์พระบางจะถูกอัญเชิญมาจากหอพิพิธภัณฑ์ เพื่อให้คนมา รดน้ำกันที่นี่ ส่วนปัจจุบันใช้เป็นที่เรียนพระปริยัติธรรม วันนี้เราจะท่องน้ำกันอีกค่ะ... ข้ามฝั่งไปยังส่วนที่เรียกว่า...วัดเชียงแมน ฝั่งนี้มีความสำคัญมาก เพราะเจ้ามหาชีวิตของลาวก่อนจะขึ้นครองราชย์ ต้องมาถือบวชที่นี่ 7 วัน โดยบวชที่วัดจอมเพชรอันเป็นวัดโบราณบนยอดเขา ที่เราจะมองเห็นจากริมแม่น้ำได้ ถ้าเรายืนตรงหน้าวัดเชียงทอง มองไปฝั่งตรงข้ามจะเห็นเทือกเขาใหญ่ รูป เหมือนคนนอนตะแคงเคียงเรียงต่อกัน ทอดยาวขนานไปกับน้ำโขง นั่นคือเขาที่คนหลวงพระบางเรียกว่า “พูท้าว พูนาง” จากตำนาน “นางสิบสอง” หรือ เรื่องพระพุดทะเสน (รถเสน) กับนางกังฮี (เมรี) นั่นเอง... กล่าวถึงตอนแม่เมรีขี้เมาเมื่อสร่าง ทราบว่าพระรถเสนหนีไปพร้อมกับ มะม่วงหาว มะนาวโห่ ยาและดวงตาของนางสิบสองแล้ว เมรีก็รีบติดตามไป (ชีเป็นยักษ์ค่ะไม่นานก็ตามทัน) พอเจอตัวก็เฝ้าอ้อนวอนให้กลับไปด้วยกัน พระรถเสนก็ใช้ของวิเศษที่ได้มาเสกหุบเหว ข้างของต่างๆ นานาขวางนาง เอาไว้ นางก็ข้ามมาได้อีก (ยักษ์อ่ะ มีอะไรมั้ย) จนถึงทีเด็ดสุดท้าย พระพุดทะเสนเสกของวิเศษเป็นแม่น้ำกรดขวางไว้ เมรีไม่สามารถข้ามไปได้ ก็คร่ำครวญหวนไห้เป็นที่น่าเวทนาอยู่อีกฝั่งหนึ่ง แม้พระรถเสนจะปลอบว่า เมื่อนำยาไปให้แม่แล้วก็จะกลับมาหานางอีก เมรีก็ไม่เชื่อ (นั่นแม่เค้านะคะเจ๊เมรี) เพราะพอพระรถเสนลับหายไป นางเมรีก็ร้องไห้จนขาดใจตายที่ริมฝั่ง แม่น้ำกรดนั้น ก่อนตายก็สาบานต่อฟ้าดินไว้ขอให้... "ชาตินี้น้องตามพี่มา ชาติหน้าขอให้พี่ตามน้องไป" (นี่มันแช่งกันชัดๆ ไม่ใช่สาบาน) จนกลายมาเป็นเรื่องพระสุธน – มโนราห์ ต่อมาอีก พอพระรถเสนกลับเห็นนางนอนตายอยู่ที่ฝั่งน้ำกรดนั้น ก็ตรอมใจตาย ตามไปด้วยอีกคน เลยกลายมาเป็นพูท้าว-พูนาง จนบัดนี้ ส่วนแม่น้ำกรด เจอด่างเข้าเลยกลายเป็นแม่น้ำโขงนั่นเอง... รู้เรื่องดีแล้ว ข้ามตามมากันโลด... เรือท่องเที่ยว มีให้เหมาหน้าวัดเชียงทอง ถามราคาดีๆ และเลือกที่มี หลังคานะคะถ้าไปไกล เพราะแดดร้อนมากๆ ชูชีพ บ่ มีเด้อ สิบอกไห่ ราคาจะสูงกว่าไปรถ แต่ไม่ต้องผจญฝุ่น เลือกบริโภคเอาตาใจชอบ สิมวัดเชียงยืน บราลีเป็นเขาพระสุเมรุ ล้อมด้วยทิวเขาสัตบริภัณฑ์ แบบวัดเชียงทอง มีพี่ปลาอานนท์ครบครัน แต่ฝั่งนี้ลายเขียนจะเป็นสัตว์ ต่างๆปนกันเสียเยอะ ถ้าถามป้าก็ขอบอกว่า นี่คือ... “สกุลช่างวัดเชียงแมน” (ตามชื่อวัดสำคัญ) อิอิ เพราะลายพวกนี้ทางฝั่งโน้นมีมังกร กับหงส์เท่านั้น ชายหลังคา เป็นลายขดแตกต่างจากวัดอื่น ที่ส่วนใหญ่เป็นกนกเปลว ป้ารีบโมเมเข้าข้างตัวเองว่านี่แหละ สกุลช่างเชียงแมน ชัวร์ป๊าด ฮี่ ฮี่ เสากุฏิของวัดเชียงยืน ดูลิ่มอันบน ถอดส่วนนี้ออก ยกหนีได้ทันที !!! พานพุ่มทำจากเงินกีบจีบแทนใบตอง สวยดี มีครีเอท หมาวัดเชียงยืน ป้าวิ่งไปดูแล้วต้องฮา เพราะไอ้ลายๆนั่น เด็กแถวนั้น มือบอน !!! แมะ...นึกว่าจะพันธุ์ใหม่ซะอีก ไปวัดจอมเพชรกันต่อ ที่นี่เสียค่าปี้เด้อ ส่วนที่เป็นสิมเก่าถูกทิ้งร้างแล้ว เหนือประตูมีปูนปั้น ถ้าให้ตัดสินด้วยความคิดส่วนตัวเป็นช่างจีนแน่ เพราะมีมิติ ตัวดอก ใบมีเหลื่อม-หลืบด้านใน ตัดสินเอาเอง อิอิ เสียดายไม่มีแดด สิมวัดจอมเพชรนี้บานประตูเป็นช่องหนาหลุบเข้า ทายว่าไว้ป้องกันผู้มาจำศีล ผนังก็หนามาก จัดเป็นทำเลรบที่สูง แม่ค้าฟืนพักหาบที่บันได จากนั้นเราลงจากสิมเก่ากันด้วยเส้นทางสุดระทึก เพราะน้องคนขายตั๋ว มีหลานสาวเล็กๆ 6-7 ขวบ มาเสนอว่าไม่ต้องย้อนกลับ แล้วแม่หนูก็พา สองป้าตะลุยลงจากเขาในเส้นทางลาดชัน บุกป่าฝ่าดงกระถิน มะขาม กระทกรก ชบา หมามุ่ยออกมาอย่าสยดสยอง (ดีที่ฝักยังไม่แก่) ป้ากับพี่อ้ออุปมาตัวเองเป็นพอลล่าไปแข่งอเมซซิ่งเรซ นั่นเชียว อิอิ ทิปอีหนูไป 20 ดีนะที่ไม่ตกเขาตาย ดูพอลล่าทำหน้า (จำใจเขียน) ไม่รู้ดีใจหรือเสียใจที่รอดชีวิต ตอนถ่ายนี่ฮามาก เพราะเราวิ่งพรวดๆตามเด็ก (ทางมันชันเบรกไม่ได้) หอบแฮ่กๆ พอวิ่งไปจนสุดทางปลอดภัยดี ค่อยบ้าออก มีการให้พี่อ้อ ถอยกลับมา จะได้ถ่ายรูป ไปต่อวัดร่องคูณ วัดเชียงแมนกัน สองวัดนี้ไม่มีป้าย ติดกันด้วย แต่เดาว่าสวยๆเก่าๆ คงเป็นวัดเชียงแมน สิมวัดเชียงแมน (อายุน่าจะพอๆกัน แต่ยังใช้งานอยู่) งานช่างที่ไหน คงดูออก ลายเขียนสีฝุ่นทหารจีน ขอบประตูปูนปั้นด้วย ชัดๆ 2 คับพี่น้อง ผนังเขียนลายยุครัตนโกสินทร์ มันต้องประมาณนี้ว๊อย ไม่ใช่อย่างที่วัดอาราม คือเขียนสีฝุ่น มีเล่าเรื่องราวยุคนั้น ผมทรงหลักแจว ลายวาดสกุลช่างเชียงแมน (ขำๆ อย่าเผลอไปเล่าต่อเด็ดขาด อิอิ) สัตว์ต่างๆมีอากัปกิริยาทะลึ่งนิดๆ เหมือนรูปลิงปี้กันที่กำแพงวัดพระแก้วมั้ยล่ะพี่น้อง ไปต่อกันที่ถ้ำสักกะรินทร์หรือถ้ำอินทรี ป้าไม่ได้เข้าไอน้ำมากไม่เหมาะ กับพวกหอบหืด ปล่อยพี่อ้อไปคนเดียว (เผื่อมีตัวต่างดาวในถ้ำ มันจะได้ กินพี่อ้อก่อน) หน้าถ้ำเค้าว่ามีหินงอกเป็นหน้าคน ป้าก็ใช้เวลาพิจารณาดู เอิ่ม...เอานะ คือส่วนรูปนั้นอยู่ใต้แง่หิน ไม่มีทางย้อยได้ปานนี้ด็ดขาด เอาแค่นี้พอ... ข้ามกลับมาเก็บทุกวัด !!! เมื่อเราไม่ได้ไป “ดาวฟ้าบันเทิง” ก็ลุยวัดกัน เหอะวะ วัดสบ วัดสีบุนเรือง วัดสุวรรณคีรี วัดป่าไผ่ ฯลฯ ประตูวัดโบสถ์ป่าไผ่ เป็นไม้แกะนูน ออกแนวสวยไม่มีคอนเซปป์ คือเรื่อง + ศิลปะเหมือนไม่ต่อกัน แต่จะมอง ให้ต่อกันก็ได้ กรอบประตูแกะรูปสัตว์ในวรรณคดีวิจิตรดี บานแกะเป็นเทวดา (น่าจะช่างเชียงขวาง) พอเทียบกับกรอบก็หยาบโดดออกมา เหนือประตูข้างเป็นพุทธประวัติ จับตอนออกบวชข้างนึง (ปลงผม) ป่าเลไลย์ข้างนึง (มีช้างกับลิงถวายของ) ส่วนผนังเขียนลายโทภูมิ คือมีสองภพแค่สวรรค์กับโลก...... แล้วไปต่อข้างในผนังโบสถ์เป็นนรก !!! จำไม่ได้ว่าอ่านข้อมูลใคร เค้าบอกว่าสวยงามกว่าวัดอื่นๆ ปวดตับ !!! เราทัวร์กันหลายวัด น่าเสียดายที่ช่างสกุลไทย + ลาวจะมีลายไม่แตกต่าง กันนัก เสพย์ความงามที่การเขียนสีและวัสดุ อันทำให้หน้าตา ความหนา มิติต่างกันได้ ที่เสียหายเห็นชัดคือการลงสี ซึ่งปัจจุบันจะเป็นสีทอง TOA อร่ามงามประเทือง พวกลงรักปิดทองหายไปหมดแล้ว ผนังก็ฉาบปรื๊ดๆด้วยสีดำทับ แล้วแต้ม สีทองเป็นลาย สีฝุ่น บัวผนัง บัวเสา หายเรียบ เสียดายโพดๆ เสียดายจริงๆ จริงๆงานลงรักปิดทองเนี่ย ทนมากแต่ต้องทำความสะอาด ให้เป็น จึงคงความมันวาวไม่หลุดร่อน ซึ่งในความงามมันมีเสน่ห์กว่า TOA มากกว่าเย๊ออออออออ~ บ่นจนหิว...หาข้าวกิน ร้านเก่าที่เราชอบปลาทอด ข้าวเหนียวเค้านั่นแหละ อยู่ตรงข้ามวัดแสนสุขาราม ไม่ต้องพูดมาก ลาบ ไก่ทอด ส้มตำใส่กะปิ (ดูสีน้ำ) จริงเราจะไปกินร้าน “มีชัยผล” ข้างวัดป่าไผ่ เป็นร้านดัง ขึ้นชื่อว่า อาหารลาวแท้และอร่อย แต่วันนี้ทัวร์ลง โต๊ะเต็ม !!! เจอปลาร้าต่อนน้อยๆ ที่ร้านนี้ด้วย ตัวใหญ่มาก เท่าลูกอ๊อด !!! พี่อ้อตัดใจงาบไม่ลง มันเล็กไป อิอิ บ่ายเรารอดูขบวนแห่มรดกโลก ยูเนสโก (UNESCO) ให้หลวงพระบาง เป็น เมืองมรดกโลก เมื่อเดือนธันวาคม 2538 ตอนป้าไป 10 ปี พอดี๊ พอดี เค้าจึงจัดแห่ มีของขึ้นหน้าขึ้นตาตามถิ่นต่างๆให้ดูกัน มาเบิ่งกันโลด... ปู่เยอ ย่าเยอ เทพแห่งการคุ้มครองของลาว ซ้ายปู่เยอ (มีหนวด) ขวาย่าเยอ (ไม่มีหนวด) ปู่ย่าเป็นบรรพบุรุษของชาวหลวงพระบาง เมื่อมี “เครือเถากาด” (ไม่รู้ ต้นเดียวกับของแจ็ค ผู้ฆ่ายักษ์หรือเปล่า) เป็นไม้เลื้อยขึ้นฟ้าปกคลุมเมือง จนทั้งเมืองหนาวเย็น เจ้าเมือง (ขุนลอ) จึงประกาศหาคนดีมีฝีมือไปฟันทิ้ง (ทำไมไม่ฟันเองฟระ) คนหนุ่มๆมัน ป๊อดหรือไงไม่รู้ ปู่ย่าทั้งสองจึงมาอาสา ปู่เยอ ย่าเยอฟันอยู่ 7 เพลา 7 ราตรี เถาประหลาดนี้จึงตายหมด ปู่เยอ ย่าเยอก็เหน็ดเหนื่อยจนสิ้นใจตามไปด้วย ส่วนสิงแก้วนั้นเป็นสัตว์เลี้ยง ของปู่ย่า บ้างว่ามันช่วยกัดเถานี้ด้วย ก็จะเข้าขบวนมาตามหลัง ขบวนหามหม้อ ประมาณหม้อยา ตอนแรกเห็นนิดหน่อย พาลคิดถึงแม่นาคก่อนเพื่อน ขบวนแห่พระ ย่าเยอ...เอ๊ย แม่เฒ่าอุ้มชะลอมใส่เครื่องสังฆทาน ตัวนางในคณะละคร พระลัก พระราม ตัวคุณพี่พระลัก พระราม หน้ากากค่อนไปทางพม่า คุณพี่นกอะไรไม่รู้กายสีฟ้า แถมมีหลายตัวด้วย จะว่าท้าววิรุณหกก็ ??? เครื่องทรงไม่ต่างกับบริวารเลย งงโพดๆ แต่กล้าแอ็คมาก ทศกัณฑ์ ตามด้วยหนุมาน พิเภก สหัสเดชะ (กายสีขาว) ฯลฯ มั่วเข้าไปชั้น ที่ผ่านมานี่เป็นตัวละครในคณะพระลักพระราม จัดแสดง ในหอพิพิธภัณฑ์ค่ะ อาทิตย์หนึ่งมีหนเดียวมั้ง จำไม่แม่นแล้ว ไม่ได้ดู เพราะจำวันไม่ได้ และไปแอบยืนดูฟรีที่พูสีมาแล้วนิดหน่อย อิอิ หุ่นกระบอก หลอนมาก !!! คุณม้ง & เครื่องดนตรีประจำเผ่า ป้ากับพี่อ้อดูขบวนแห่จนจบ มีชาวเผ่าต่างๆ และขบวนจากหมู่บ้าน – วัดต่างๆในหลวงพระบางด้วยค่ะ เอามาพอเป็นสีสันเนาะ จากนั้นเราจะไป พิพิธภัณฑ์วังหลวงพระบางกันค่ะ... ที่นี่สร้างขึ้นในปี ค.ศ.1904 - 1909 ก่อนเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์ขึ้น ครองราชย์ปีเดียว ออกแบบโดยสถาปนิกฝรั่งเศส เป็นอาคารชั้นเดียว ยกพื้นสูงแบบฝรั่งเศส หลังคายอดปราสาทเป็นศิลปะลาวล้านช้าง เจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์ประทับอยู่ที่นี่จนสิ้นพระชนม์ ต่อมาเมื่อมีการ เปลี่ยนแปลงการปกครองจึงถูกเปลี่ยนให้เป็นพิพิธภัณฑ์แทน ทางเข้า ดูที่หน้าบันเป็นรูปช้างสามเศียร สัญลักษณ์ของราชอาณาจักรลาวในระบอบเก่า (เราคงเห็นพนักพระเก้าอี้ที่วังอุปราชกันแล้ว เมื่อเข้าไปก็พบกับความเศร้า เพราะห้ามนำกล้องไปด้วย แม้แต่โทรศัพท์ ก็ต้องฝาก คนดูแลตรวจตราถี่ถ้วนมาก แต่นางท่องเที่ยวฝรั่งรายหนึ่งเอา มือถือเข้าไปด้วย ชั้นเห็น เคือง !!! บ้านพี่เมืองน้องแต้ๆ ปฏิบัติไม่เท่ากัน แง่ง สะบัดสะบิ้งกับคนไทยอีกต่างหาก ที่แค้นคือ อีก 20 นาทีปิด !!! ราคา 80 หรือ 20000 กีบ ดู 20 นาที ตก นาทีละ 1000 กีบ ไม่บอกก่อนเลย ปล่อยให้ซื้อตั๋วแล้วค่อยบอก เข้าใจหรอกว่ากำลังจะมีงาน จึงปิดก่อนเวลา แต่ไม่บอกกล่าวนี่มันชวน โมโหเกิดมาก น่าส่งเจ้าหน้าที่ไปเรียนวิชาว่าด้วยเซอร์วิส มายด์ จากน้องที่โรงแรม เวียงแก้วซัก 5 ปีชะมัด เอาวะ 20 นาที รีบๆๆ เข้า ข้าวของน่าสนใจพอใช้ ที่ห้องฮับต้อน (แต่เจ้าหน้าที่ต้อนลูกเดียว ไม่ฮับ) กลองมโหระทึกมีไม่กี่ใบ แต่สมบูรณ์ดี พอสู้พิพิธภัณฑ์ ตจว. ของไทย เช่นที่นครศรีธรรมราชได้ (ที่โน่นเยอะกว่า ขอคุย อิอิ) ข้าวของที่ได้จากวัดวิชุนเหลือติ๊ดนึง ไม่น่าเชื่อว่าเจดีย์ออกใหญ่ มีของ แค่นั้น เป็นพวกแหวน ปะวะหล่ำกำไลดาดๆ จำได้ว่าตอนปลียอดพระธาตุ นครศรีธรรมราชหัก ข้าวของข้างในบานตะไทกว่านี้เป็น 10 เท่า มีห้องฟังธรรม จัดแสดงธรรมาสน์ไม้แกะสลัก และพระพุทธรูปสำริด ฝีมือ สกุลช่างลาวโบราณ ต่อด้วยห้องพิธี หรือ ห้องฮับแขก มีภาพจิตรกรรม ฝาผนังสีน้ำมัน ภาพชีวิตชาวลาวโดย อาลิซเดอ โฟโตโร (ฝรั่งเศส) ตั้งแต่พ.ศ.1930 ไม่มีเวลาให้พิจารณาด่าแม่ เอ๊ย ดูลายเส้นกันแล้วพี่น้อง เดินเข้าๆๆ ถัดมาก็...ท้องพระโรง ประดับกระจกหลากสีบนพื้นสีทอง เขาว่าเป็นห้อง ที่เจ้าศรีสว่างวัฒนาเตรียมไว้เพื่อทำพิธีราชาภิเษก แต่ไม่ได้ใช้เพราะเกิด การเปลี่ยนแปลงการปกครองเสียก่อน ห้องนี้มีราชบัลลังก์ไม้แกะสลักหุ้มทองและเครื่องสูงทั้ง 5 ได้แก่ จามร รองพระบาท กระบี่หรือพระขรรค์ และพระแสงของ้าว ส่วนมหามงกุฎ ได้รับการเก็บรักษาไว้ในตู้นิรภัยไม่ได้นำมาแสดงไว้รวมกัน โฉบไปดูพระแสงนิดนึงแล้วปวดตับ !!! ด้านหลัง จัดแสดงส่วนประทับของเจ้ามหาชีวิต เครื่องใช้ไม้สอยเป็นแบบ ฝรั่งดูเรียบง่ายไม่หรูหรา กระเบื้องเครื่องสรงพระพักตร์เป็นเครื่องเขียนสี มีลายดอกไม้แล้ว เตียงพระบรรทมเป็นไม้สักฝีมือช่างสยาม โต๊ะทรงพระอักษรอะไรก็ไม้ สีวอลนัต ออกจะชิโนโปรตุกีสนิดหน่อย เค้าให้เดินวนๆไป ห้ามย้อนศร ไปสุดที่ห้องที่ประดับรูปเขียนต่างๆ เกี่ยวกับพระเจ้ามหาชีวิต จบด้วยเครื่องบรรณาการ ที่นักการทูตจากนานาประเทศนำมาถวาย ชมได้แค่เนี้ย !!! หมดเวลา ฮึ่ม !!! พรุ่งนี้เราจะจากหลวงพระบางแล้วด้วย ขาพิพิธภัณฑ์โกรธ เข้าใจมั้ย !!! หอพระบาง ประดิษฐานพระบาง ปางประธานอภัยมุทราหรือปางห้ามสมุทร สูง 1.14 ม. หนัก 54 ก.ก. เนื้อทองคำ 90 % เป็นศิลปะขอมสมัยหลังบายน (จริงๆน่าจะหนานะ) บ้างว่ามาจากเกาะสิงหล ได้มาในยุคเจ้าฟ้างุ้ม พระพุทธรูปองค์นี้เคยถูกนำไปเมืองสยามสองครั้งในปี 1779 และ 1827 จนปี 1867 พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระราชทาน กลับคืนให้ เห็นมะ...ไม่ใช่ของของเรา ไม่เอาดอก... แต่พระแก้วน่ะของตูเฟร๊ย ไม่ได้ลืมดูแต่เค้ากำลังสร้างเวทีกัน ไม่ให้เข้า โกรธตัวเอง !!! รู้งี้มาตั้งแต่วันแรกๆก็ดี อนุสาวรีย์เจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์ ย้อนแสงสุดๆ เพราะกะว่าจะอยู่จนเย็นแท้ๆ ติโหลโต๋เต๋ เวลาเหลือเพราะไม่ได้เข้าไปตายในพิพิธภัณฑ์อย่างที่เคย (กะเข้าไปตายตลอดบ่าย) เราเดินไปรอบๆ วัดปากคานหัวถนนดูเล็กๆ แต่เพราะเล็กๆเลยไม่ค่อยบูรณะ จึงหลงเหลือเพดานไม้ลายดอกจอกซ้อน และถอดเป็นชิ้นได้ ตลอดจนหัวเสาที่มีบัวปูนปั้นเหลืออยู่ ป้ากับพี่อ้อฆ่าเวลากันด้วยกาแฟเย็นตามเคย... แล้วเข้าไปวนๆ ในวัดเชียงทองอีกรอบ ค่อยเดินตลาดมืดแล้วกลับไปนอน... จบวันที่ 10 ...   Create Date : 11 ตุลาคม 2551 37 comments Last Update : 11 ตุลาคม 2551 4:21:19 น. Counter : 4041 Pageviews. Share Tweet

พักอัพ 15 วันค่ะ บ้าบอล เอ๊ย ไม่ใช่ ยศจังทำต้นฉบับอ่ะ ต้องใช้คอมทุกตัว กลับมาอีกทีวันที่ 25 นู่น   โดย: ป้าหนอน 11 ตุลาคม 2551 4:22:46 น.

โอ้ว บล็อกนี้อ่านแล้วหิวค่า   โดย: gluhp 11 ตุลาคม 2551 8:30:20 น.

เคยไปครั้งหนึ่งเหมือนกันค่ะ อาหารจะคล้าย ๆของไทยแต่ก็ดูไม่เหมือนเท่าไหร่   โดย: หนูริวจัง 11 ตุลาคม 2551 8:59:02 น.

ตามมาเที่ยวคนค่า ขำหน้าพี่อ้อ มากเลยอ่ะป้าหนอน อ่านที่ป้าเล่า ก็นึกภาพตาม ตอนวิ่งลงเขาฝ่าดงไม้เนี่ย คงทุลักทุเลกันน่าดู   โดย: ณ มน 11 ตุลาคม 2551 11:29:18 น.

ตามมาอ่านต่อค่ะป้า สนุกมากๆ มีโอกาสอยากไปบ้างค่ะ ป.ล.ป้ารักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ   โดย: ryoma19 IP: 117.47.178.82 12 ตุลาคม 2551 19:27:02 น.

เคยไปกินส้มตำ ที่หลวงพระบางในตลาดมืด อร่อยมากคะ ยังติดใจจนถึงทุกวันนี้ อยากไปเที่ยวอีกคะ   โดย: ลูกพลับ สีฟ้า 12 ตุลาคม 2551 22:44:59 น.

จะรออ่านตอนต่อไปน่ะค่ะ   โดย: ปลาทองครีบหยิก 13 ตุลาคม 2551 16:13:05 น.

ป้าหนอนอัพบล็อกไวมากมาย คราวก่อนมาดูได้วันแรกเองค่ะ กลับมาจากลาวแล้ว อยากอยู่สักเดือนจริงๆ ชอบหลวงพระบางนะคะ เสียดายมีเวลาเที่ยวน้อยมากเลย T-T มีเรื่องขำๆ อ่ะค่ะ ที่พักที่วังเวียง ได้เบอร์โทรมา (ที่ป้าแนะนำเลอจั๊กแดง) โทรไปคุยประมาณสามรอบ ตกลงที่พักเรียบร้อย รถมารับ ไปถึงที่แล้วเพิ่งรู้ว่า...เป็นทวีสุกรีสอร์ต ไม่ใช่เลอจั๊กแดง ยังช็อกถึงป่านนี้ ฮา แต่ที่นั่นก็ดีมากเลยค่ะ วิวสวยมากๆ จะตามติดตามต่อนะคะ ป.ล. ได้รับกระเป๋ากองทัพหนอนที่ป้าฝากโซดาไว้ให้แล้ว ขอบคุณมากๆ นะคะ ^^   โดย: เด็กทะเล IP: 58.9.107.14 15 ตุลาคม 2551 12:48:08 น.

ดีนะป้าไม่กลิ้งลงมาแทน เที่ยวครั้งนี้มีครบทุกรสชาติมากเลยนะเนี่ย 5555 ปล.โซดากลับมาประจำการเดิมแล้วคับป้า แหมพอดีเลยที่ป้าหยุดโพส 555 รอวันที่ 25 นะคับ ปล.2 เย้ๆๆ พี่อ้อมได้รับกระเป๋าหนอนแล้ว ดีใจด้วยคับ แบบว่ากังวลอยู่ว่าดึงกระเป๋ามาจากกุ้งแต่ไม่เจอพี่อ้อมในงานวันที่ 7 แหะๆๆ   โดย: soda IP: 58.9.12.49 16 ตุลาคม 2551 10:41:08 น.

ได้รสชาติของชีวิตค่ะ   โดย: ryoma19 IP: 58.147.54.21 16 ตุลาคม 2551 19:44:14 น.

เอ่อ...ป้าคะ หนูก็ติดตามอ่านมาอย่างหนุกหนานเรื่อยๆ แต่..25 พ.ย.2551 มันยังมาไม่ถึงเลยค่ะป้า...ป้าตั้งใจจะพิมพ์ปีไหนกันแน่อ่ะคะ...   โดย: กะทิหวาน (Katiwan ) 17 ตุลาคม 2551 21:59:43 น.

ใช่ค่ะ ป้าคะ เปิดเข้ามา ต๊กใจ เดือนนี้ เพิ่ง 19 ตุลาคม 2551 เองค่ะ   โดย: tiki_ทิกิ 19 ตุลาคม 2551 19:48:23 น.

ตามมาเที่ยวด้วยค่ะ บ้านเมืองเค้าสวยสะอาดน่าเที่ยวจังเลยนะคะ   โดย: ศรีสุรางค์ 20 ตุลาคม 2551 9:48:34 น.

สวยๆ ทั้งนั้นเลยนะครับป้า ผมชอบไอ้ลายจังเลยครับ ไว้ว่างๆ ผมจะทำไอ้ตูบแถวบ้านให้ลายจ๊าบๆ บ้างครับ น่าเที่ยวมากๆ ครับ   โดย: อุรังอุตัง IP: 118.174.111.68 20 ตุลาคม 2551 21:12:44 น.

เพิ่งไปมากับพี่อ้อมเหมือนกันครับป้า แต่ที่ฮาก็คือ หนูหาอีร้านประซานิยมบ่เจอ กร๊าก งืดขนาด เห็นรีวิวของป้าแล้วนึกอายตัวเอง ทำไมตูไปไม่ทั่วอย่างป้าบ้างหว่า?   โดย: waidhaya 23 ตุลาคม 2551 14:54:03 น.

เข้ามาอ่านเเละงงกับวันที่ของป้าด้วยค่ะ อิอิ...เลื่อนขึ้นเลื่อนลงหลายรอบนึกว่าอ่านผิด 55+ ว่างๆไปเยี่ยมบล็อกหนูบ้างนะค้า รอผลงานใหม่ของป้าอยู่อย่างใจจดใจจ่อนะคะ ...   โดย: แก้ว...จอมเฟอะ 24 ตุลาคม 2551 21:22:46 น.

ป้าคับวันนี้วันที่25 แล้วนะคับ หรือว่าป้าจะอัพตอนเช้ามืด หลังเที่ยงคืนวันที่26 เลยล่ะ อยากอ่านตอนต่อไปแล้วนะคับ   โดย: soda IP: 58.64.83.114 25 ตุลาคม 2551 19:26:12 น.

สวัสดีทุกท่านค่ะ * * * gluhp ต่อไปไม่หิวแล้วค่า เข้าเมืองอดอยาก ไหหิน หาร้านอร่อยๆ กินไม่ได้เลย มีร้านลูกสาวหล้าร้านเดียว * * * หนูริวจัง ถ้าเป็นอีสานตอนเหนือ พวกเชียงคานจะคล้ายมากค่ะ ใช้ทั้งเครื่องเทศ และปลาร้า + รสไม่จัดจ้านเหมือนกัน * * * ณ มน ตอนวิ่งที่ป้ากลัวคือหมามุ่ยค่ะ เห็นฝักสดมันเขียวๆ เพราะถ้าโดนเข้าเป็นคันคะเยอแน่ เห็นกระถินยังเหวอเลย พอรอดมาได้ก็โล่ง * * * ryoma19 ตามไปเที่ยวได้เลย เส้นทางป้าประหยัดโคตรๆ ถ้าไม่รวม ช็อปปิ้ง + กิน ซื้อบ้าบอ เชื่อว่าไม่ถึงหมื่น * * * ลูกพลับ สีฟ้า ไม่ได้กินตรงตลาดมืดเลยค่ะ พอค่ำมันจะอิ่มๆอ่ะ ไม่ค่อยกินอะไร เพราะล่อชาตอนบ่ายทุกวัน ส้มตำน้ำซองอร่อยมาก ถามพี่อ้อดู เด๋วจะให้ชม ในวันไปวังเวียง * * * ปลาทองครีบหยิก จะพยายามปั่น ในวันสองวันนี่แล * * * เด็กทะเล ตกลงมันคือเลอ จั๊กแดง นั่นแหละ แต่ชื่อน่าเป็นชื่อไทยอ่ะ เพราะว่า มุมที่ส่งมามันคือมุมที่ป้านอนเล่นทุกวันเลย กินไป นอนไป เขียนโปสการ์ดไป ไล่เตะเด็กเสิร์ฟไป ดีใจที่ชอบกระเป๋าค่ะ ของพี่ๆนักเขียนทำพิเศษ อิอิ * * * โซดา ทำบุญทุกวันต้องโชคดีสิน่า ไม่เจ็บตัวหรอก * * * กะทิหวาน (Katiwan) คิดว่าเวิร์ดมันแก้เองอัตโนมัติอ่ะ เพราะป้ากลับไปดู ก็งงๆ ว่าอันนี้ทำไมมันหลุดอยู่อันเดียวหว่า * * * tiki_ทิกิ คิดว่าเวิร์ด มันแก้เอาเองนั่นแล (ดีนะ ที่มีระบบให้โทษ อิอิ) * * * ศรีสุรางค์ จริงๆป้าว่าหลวงพระบางสะอาดกว่าหลายเมืองโซนนี้นะคะ แต่คนเคยไปยุโรปคงว่าสกปรกนั่นแล... * * * อุรังอุตัง ป้าว่าจะทำเหมือนกัน แต่ยศจังไม่ยอม อีกอย่างหมาป้ามันก็ลายอยู่แล้วด้วย * * * waidhaya มันมีป้ายชื่อร้าน เล็กมากๆ ถ้าฟังแต่คนเล่าจะนึกว่า ร้านใหญ่มาก ขนาดมีไทยรัฐไปอ่านอ้ะ คิดดู แต่เพิงประชานิยม ได้อารมณ์สุดๆ ในการจิบกาแฝชมโขง * * * แก้ว...จอมเฟอะ จัดว่าอันนี้เป็นผลงาน อ่านไปก่อนละกัน * * * soda ช่วงนี้บอลเตะทุกคืนเลย อิอิ เป็นห่วงน้องโมโตไม่เป็นอันกินอันนอน หุหุ (ถ้ามันเตะทีมชาติ ชั้นคงเป็นบ้าไปเลยแหงแซะ) แต่กะว่าจะอัพพรุ่งนี้ละจ้า รออ่านวันจันทร์ละกัน พรุ่งนี้กะนั่งทำรูป ระหว่างดูเกมปาร์แลโม่ - ฟิออเรนติน่าจ้า ถ้าทีมชนะป้าก็มีพลังใจขุดรูปแมทช์แข่ง เอ๊ย ทำงาน ไปอย่างขยันขันแข็ง เชียร์ให้ทีมชนะกันเถิด อิอิ   โดย: ป้าหนอน 26 ตุลาคม 2551 0:54:36 น.

แซบอีหลีเนาะ ชอบอาหารลาวลงตับเลยคะป้า เห็นมะกอกในจานส้มตำแล้ว น้ำลายสิไหลหยอด ไปเที่ยวสนุกดี อย่างนี้สิ้นปีไปมั้งดีกว่า   โดย: ทราย (nisa_mongkhonrat ) 26 ตุลาคม 2551 15:04:28 น.

คงอีกนานกว่าจะได้ไป   โดย: ryoma19 IP: 202.12.73.18 27 ตุลาคม 2551 10:40:57 น.

ข้ามมาอ่านตอนที่ 10 ก่อน อ่านถึงไหนแล้วจำไม่ได้อะ   โดย: nudee IP: 117.47.65.232 30 ตุลาคม 2551 21:18:23 น.

ป้า เพิ่งเห็น ว่า add friends'blogs longloveyosuke ด้วย ป้าไม่ต้องเข้าไปนะ เพราะมันไม่ได้มีแพะอะไรเลย ทำไม่เป็นอะ แต่ตอนนั้นอยากรู้ว่ามันเป็นไง เลยสมัครมั่วๆไป เหอะๆๆ   โดย: nudee IP: 117.47.65.232 30 ตุลาคม 2551 21:27:45 น.

โดย: หวานเย็นผสมโซดา 31 ตุลาคม 2551 15:02:10 น.

สวัสดีเดือนใหม่ค่ะป้า สบายดีเปล่า   โดย: ryoma19 IP: 202.12.73.18 3 พฤศจิกายน 2551 11:23:04 น.

ป้า... นี่จะเข้าวันที่ 15 พ.ย. แล้ววว มาอัพทีเต๊อะ (พูดให้เว่อร์ไว้ก่อง)   โดย: ไอ้ตัวยุ่งไร้อมฯ IP: 124.120.244.157 3 พฤศจิกายน 2551 22:03:32 น.

หายไปหลายวันจริงๆ ด้วย   โดย: ปลาทองครีบหยิก 4 พฤศจิกายน 2551 14:25:00 น.

ป้าก๊ะ หายไปจะครบเดือนแล้วนา น้องโมโตยังไม่ตกรอบอีกฤๅ ถ้างั้นก็ต้องโอเมเดโตะด้วยนะ   โดย: O-HO 4 พฤศจิกายน 2551 15:13:18 น.

^ ^ ^ อิตาเลียนโคปป้า เตะไปจนพฤษภา กิกิกิ พรุ่งนี้เตะ ชปล. นัดที่ 5 แต้มหวีดหวิวมากกกกกกก~ T__T ลูกชายชั้นจะรอดมั้ยเนี่ย แงงงงงงงงงง~ บ้านโยสุเกะก็กำลังคึกคัก แถมชั้นมีกิ๊กใหม่อีก (จริงๆ คืออดีตกิ๊ก โตขึ้นมาก มาเห็นอีกที โคตรโฮกกกก~) :P จะพยายามมาอัพนะทุกๆคน ทำงานไปด้วยนะเนี่ย ขยันสุดๆ (จริงๆคือดูแล้ว งบไปอิตาลี บานมากมาย กร๊ากก)   โดย: เหาเกาะขาแว่นอาร์มานี่น้องโมโต IP: 124.120.165.185 5 พฤศจิกายน 2551 0:14:56 น.

ป้าคับ รอจนเหงือกแห้ง นอนรอ ตื่นมาก็แล้วป้าก็ยังไม่อัพตอนใหม่ สงสัยต้องรอจนไปถึงปีหน้าล่ะมั๊งเนี่ย   โดย: soda IP: 58.64.82.124 7 พฤศจิกายน 2551 14:21:03 น.

ประกาศเมื่อไรป้าจะมา คิดถึงจังเลย   โดย: ryoma19 IP: 202.12.73.18 8 พฤศจิกายน 2551 13:13:53 น.

ยังไม่มีอะไรคืบหน้า นอกจากป้ายังดูบอลทุกคืน 555555555555555555   โดย: wanwitcha 10 พฤศจิกายน 2551 13:56:32 น.

^ ^ แค่ดูคืนเว้นคืนเองว๊อย * * * ทราย (nisa_mongkhonrat) ควรไปอย่างมากเลย ราคาถูก ปลอดภัย ไม่มีอะไร ที่ป้าชอบมากไปกว่านี้แย๊วววววว~ * * * ryoma19 ไม่เป็นไร เมืองลาวไม่หนีไปไหน และป้าต้องอัพแน่นอน มาแล้ว เห็นมะ * * * nudee เดี๋ยวมาอ่านอันนี้ เธอก็อยากไปเที่ยวลาวอีกหรอก อิอิ * * * หวานเย็นผสมโซดา ไม่ทันแร๊วววว~ เลยมาหลายวัน เบี้ยวขนมกันซึ่งๆหน้า อิอิ * * * ไอ้ตัวยุ่งไร้อมฯ อัพแร๊วววว~ * * * ปลาทองครีบหยิก บอลมันลูกผี ลูกคนมาก ต้องตามข่าวอย่างใกล้ชิด (จริงๆ คือสูบรูปน้องโมโต ทุกช็อตที่มีคนเอามาปล่อย) เพราะมันจะมีภาพซ้อมด้วย อิอิ * * * soda โซดา เอาน่า ไงๆ ป้าก็ต้องอัพเสร็จภายในปีนี้   โดย: ป้าหนอน 13 พฤศจิกายน 2551 4:35:15 น.

หลวงพระบางไปเมื่อเมษาแล้วป้า เดี๋ยว 5-7 ธันวาจะไปลาวใต้ เมื่อไหร่ป้าจะเล่าไปถึงลาวใต้ซะทีล่ะ   โดย: nudee IP: 58.147.21.42 24 พฤศจิกายน 2551 16:23:08 น.

ข้อมูลคลาดเคื่อนนิสสสนึงครับ .........ฝั่งนี้มีความสำคัญมาก เพราะเจ้ามหาชีวิตของลาวก่อนจะขึ้นครองราชย์ ต้องมาถือบวชที่นี่ 7 วัน โดยบวชทีวัดจอมเพชรอันเป็นวัดโบราณบนยอดเขา ที่เราจะมองเห็นจากริมแม่น้ำได้ .......... จริงแล้วมาบำเพญธรรมที่วัดล่องคูน ข้างๆวัดเชียงแมน เป็นเวลา3วันก่อนเข้าพิธีราชาภิเษกที่วัดเชียงทอง ขอรับ อันนี้quoteจากหนังสือ มรดกล้ำค่าในหลวงพระบางของคุณ หุมพัน แล้วพอไปเห็นจริงๆ ในวัดล่องคูนมีกุฏีสงฆ์อาคารตึก สวยงามเพื่อใช้รองรับว่าที่กษัตริย์ ยังหลงเหลืออยู่ครับ ต่างกับวัดเชียงแมนที่มีกุฎิสงฆ์ค่อนข้างเล็กไม่สมพระเกียรติ   โดย: pankrab IP: 118.174.16.42 28 พฤศจิกายน 2551 22:31:13 น.

สุเมธ สีหาวงศ์   โดย: หลอด IP: 125.26.116.77 9 ธันวาคม 2552 15:12:59 น.

เห็นน้องไปเที่ยวแล้วสนุกดีครับ.แ่ต่พี่ขอติน้องนิดนึงน่ะครับเรื่องการวิจารณ์ในบางเรื่องที่ไม่เหมาะสม หรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์ในสิ่งที่น้องต้องการสื่อพอการสนุกสนานในกลุ่มแต่ทุกคนก็ยังเข้ามาอ่านได้ พี่ไม่อยากให้มันเกิดกรณีที่คนลาวเข้ามาอ่านเจอแล้วจะเป็นเรื่องเป็นราวกันอีก ถ้าถามว่าทำไมคนลาวเรื่องมากจัง ลองคิดดูว่าเราทำไมถึงเกลียดพม่าเพราะว่าเรายังฝังใจว่าพม่าเผาบ้านเมืองเราถึง2ครั้ง แต่น้องเคยจำได้มั้ยว่าในประวัติศาสตร์เราเองก็เผาเวียงจันทน์ราบพะนาสูรย์ถึงสองครั้งเหมือนกันในต้นรัตนโกสินตน์ เที่ยวอย่างมีความสุขคือการยอมรับในการเป็นตัวตนของชนชาตินั้นๆ เราก็คงไม่ชอบเหมือนกันเวลาที่ฝรั่งมาดูถูกเราว่าล้าสมัยไม่มีอย่างนั้นไม่เป็นอย่างนั้นหรือทำไม่เห็นเหมือนที่บ้านฉันเลย ความรู้สึกนี้ทุกชนชาติมีเหมือนกันน่ะครับ อย่าโกรธพี่น่ะครับ พอดีพี่เปิดข้อมุลจาก Google เลยเห็นบล็อกน้อง ถ่ายรูปได้มุมสวยๆและแปลกดี แต่มาติดตรงคำบรรยายนิดเดียวเองครับ   โดย: ผ่านมาเจอ. IP: 118.172.35.61 30 สิงหาคม 2553 11:10:14 น.

คุณป่้าวัดที่คุณป่้าบอกว่าวัดเชียงยืนนั้นเป็นวัดเชียงแมน   โดย: อนันตยศ IP: 180.180.27.21 21 พฤษภาคม 2554 15:08:30 น.