|
|
๐...ชอนไช...ไปในลาว...๐ [ 04 ]
 สวัสดีค่ะ
ต้อนรับเข้าสู่การเดินทางสู่สาธารณรัฐประชาธิปไตย ประชาชนลาว...
วันที่...4 ปากแบ่ง - ปากอู - หลวงพระบาง - เฮือนพักพอนทะวี
เสาร์ที่ 19 พฤศจิกายน 48
ตื่นมาอยากอาบน้ำ แต่หนาวโพด ซัก 22 องศาคงได้ เอาวะจุ่มซะหน่อย
ป้าเป็นโรคจิตไปไหนมาไหน จะต้องอาบน้ำมันทั้งเช้าเย็น ไปที่หนาวจัดๆ
หิมะตกก็อาบ หรือไม่ก็พยายามเช็ดตัว เจอผู้ชายคนนึงที่เมื่อคืนเห็น
นั่งอ่านหนังสือที่ทางเดิน ก็ก้มหัวทักทายกันพอเป็นพิธี
ผู้ชายคนนี้เป็นแบ็คแพ็คแบบมาเดี่ยว คือไปไหนคนเดียว ไม่ยุ่งเกี่ยว
กับใคร ป้าเรียกคนเหล่านี้ว่า Alone เพราะมาหัวเดียวกระทีมลีบ แต่
ไม่ทำตัวเป็นพิษแก่ผู้อื่น หาความสุขบนความสงบงามส่วนตน กลมกลืน
กับธรรมชาติ
นึกภาพเห็นตัวเอง ตอนเดินทางไปไหนคนเดียวขึ้นมาซะงั้น แต่คง
ไม่เหมือนตรงที่ป้าเห็นชัดกว่าเยอะ อิอิ 
จัดการเป้หลังเสร็จ เดินทำตัวเป็นพระยาน้อยชมตลาดกับยัยพี่อ้อ
ตลาดเช้าปากแบงไม่ต่างกับตลาดตามชนบท เป็นลานดินทุบ
ปรับเรียบแบบโล่งๆ
ขายสินค้าพื้นเมืองที่คงหาได้แถวนั้น พ่อค้าแม่ค้าดูไม่เร่งรีบ ไม่จี้ไช
ให้คนซื้อ อายๆเอาด้วยซ้ำ เมื่อนักท่องเที่ยวเดินผ่าน
พืชผักพื้นเมืองหน้าตายังไม่ต่างกับไทยนัก ไม่มีตัวประหลาดพวก
เม่น หนู งู ชะนี มาขายให้ตื่นตาตื่นใจ เห็นแต่เนื้อแห้งๆร้อยตอก
เป็นพวงๆ และปลาเท่านั้น ซึ่งเราไม่สามารถกินได้
อื่นๆก็ไม่มีอะไรเห็นที่ขายแล้วก็ปลาเผา ไก่บ้านย่างหน้าตาน่าเหนียว
เลยขอผ่าน 
ตลาดปากแบง เงียบๆ ผลไม้หน้าตาไทยมากๆ อยากกินมะแงวจัง 
แต่ทันสมัยโพดๆ มีร้านซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้า ทีวีเพียบ
แอบมีคอมพิวเตอร์ด้วยคับพี่น้อง 
น้องหมาบ้านปากแบง หน้าตามุ่ยฮุ่ย น่ารัก 
นกแก้วน่ารักกว่า กินข้าวสุก อร่อยซะจนมีเมล็ดข้าวติดหัว
จริงๆ ข้าวสุกไม่เหมาะนัก ข้าวโพดสดน่าจะดีกว่า เจ้าตัวนี้
ตัวประมาณกระปุกไม้จิ้มฟัน 
ไม่มีอะไรหน้าตาน่าเป็นอาหารเช้าของเราเลย ชีวิตจึงฝากไว้ที่บาแกตต์
กันอีกหน และน้ำกระป๋อง อย่าหาว่าป้าเรื่องมาก สำหรับคนที่เคย
เป็นลำไส้อักเสบ การกินอะไรที่ไม่สะอาด นั่นเท่ากับหาเรื่องพัก
รักษาตัว (ในที่ที่มีส้วม) เป็นวันๆ เสียเวลาเที่ยว
พออิ่มดีเราก็แบกเป้กันลงไปที่เรือ การเดินทางวันนี้เราเปลี่ยนเรือ
เป็นอีกลำ ลำที่เรานั่งมา จะรับนักท่องเที่ยวกลับห้วยทราย ซึ่งเลขเรือนี่
เราถามสอนเพ็ดเอาไว้ตั้งแต่เมื่อวาน มานั่งรวมกับคณะคุณอาตามเคย
และมีคุณอาผู้หญิงผู้ชายอีกสองคนมารวมด้วย
คนไทยไม่ทิ้งกัน 
ท่าเรือปากแบงค่ะ โค้งหมอกซ้ายมือ คือทิวไม้ชี้ไปทางโค้งน้ำ
ที่เราจะไปต่อกันวันนี้
แม่บ้านปากแบง ถุงก็อบแก๊บกลายเป็นของจำเป็นไปแล้ว
ทั้งที่ ปลาร้อยเหงือก ผักผูกราก หิ้วกลับบ้านกันได้แท้ๆ
นักท่องเที่ยวทยอยกันลงมาเรื่อยๆ ไม่นานเรือก็ออก วันนี้ไม่เต็มเรือ
เท่าไหร่ เพราะกระจายกันไปลำ 2 บ้าง ซึ่งหนึ่งในนั้นมีตา Alone ด้วย
คุณ Alone
โปรดดูความ Alone แนวปลีกวิเวกของแก...
เอกา สมกับชื่อมั้ย ที่นั่งก็ ปัจเจกชนสุดๆ
เราก็ล่องเรือกันมา เสียที่วันนี้แดดไม่ค่อยมี ขมุกขมัวพิกล รูปก็เลย
ไม่ค่อยได้ถ่าย...............ไม่จริง กร๊าก แม้ฟ้าไม่สวย ป้ายังคงมือบอน
กดต่อไป เรามาดูชีวิตริมน้ำกันดีกว่า
เด็กที่มารอรับใครบางคนตรงท่าน้ำ...
เลือกคนนี้ เพราะพี่อ้อ เธอชอบมาก
อันนี้สิ ชีวิตริมน้ำจริงๆ ตรงที่เราเห็นเหมือนทรายนั้น มีแร่ธาตุ
อุดมปลูกผักงามไว้กินหน้านี้ เพราะตอนน้ำเต็มฝั่ง ตรงนี้จะท่วม
และต้องทำรั้วไว้ ไม่งั้น เป็ด ไก่ ควาย ลุยเหมิ๊ด !!! (ลุยหมด)
เหล่าญาติกระบือหนุ่มสุดหล่อ เต็มริมน้ำ อ้วนปี๋
มีแพะบ้างในบางที่ แต่มันไม่ลงมาริมน้ำเหมือนเจ้าพวกนี้
สภาพเรือของเราวันนี้ มีม่านด้วย ออกจะไฮโซ ที่ขัดตา
สองป้าคือเหล่าคู่รักทั้งหลาย...
 อิจฉาอ่ะ...
ดีนะว๊อย ที่ไม่หล่อเข้าสเป็ค แต่คู่นี้น่ารักดี เมื่อวานเค้านั่งหน้าป้า
ก็จุ๋งจิ๋งๆ กันตลอดทาง
* * * ปล. เรือไฮโซมาก ส้วมเป็นชักโครก นั่งได้เฉยๆ
ไม่มีอะไรให้ชัก อิอิ
ดูริมน้ำกันต่อดีกว่า...ฮึ 
คุณป้าคนนี้มีไหส่วนตัว เริ่ด !!! 
วิวสวยโคตรๆ ถ่ายมาราวๆ 300 รูป กร๊ากกกกกก~
ป้าชอบก้อนหินริมน้ำมาก ถ่ายก้อนหิน ควาย เด็ก ต้นไม้ เพียบ...
เรือจอดเป็นระยะๆค่ะ มีคนขึ้นมาเรื่อยๆแหละ เช่น...
เด็กลาว หัวเกาหลี !!!
อิอิ ล้อเล่น วัยน่าจะกำลังโกนผมไฟอ่ะ หัวมีขุยๆ คงเป็นมหาหิงษ์
ที่ทาไว้กันปวดท้อง เป็นหวัด ฯลฯ
เรือแล่นผ่านหลายบ้านตามเคย เช่นบ้านลัดหาญ บ้านปากอู ป้าเอา
โทรศัพท์มาทดลอง พบว่าโทรศัพท์เริ่มมีสัญญาณแล้ว บ่าย 3 แก่ๆ
จวนสี่โมงของบ้านปากอูซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของถ้ำติ่ง บอกให้เรารู้ว่า
เราใกล้ถึงหลวงพระบางแล้ว...
ถ้ำติ่งค่ะ เดี๋ยวเอาไว้เล่า วันมาเที่ยว...
ครึ่งชั่วโมงหลังเห็นถ้ำติ่ง ป้าก็พบว่าภูเขาข้างหน้า มีสิ่งที่ไม่เหมือน
ธรรมชาติ เพราะสะท้อนแสงอยู่บนยอดเขา... 
ตรงศรชี้อ่ะ สะท้อนวาบวาว...
เพราะนี่คือ... แต่นแต๊น....
นั่นคือ... วัดพูสี ค่ะ นี่คือสัญลักษณ์ของหลวงพระบาง...เย๊ ถึงแล้ว
พวกเราคนไทย แห่กันลงจากเรือ แล้วคณะคุณอาจะไปเฮือนพัก
ปทุมพอนแถวริมน้ำคาน ซึ่งคุณอาสองคนที่มารวมใหม่ จะไปด้วย
(คืนละ 300 ) แต่ป้ากับเจ๊อ้อ จะไปพักแถวไปรษณีย์ เพราะสะดวก
กับการเดินมาตลาดเช้าใส่บาตรนั่นเอง
ซึ่งเราคิดถูกมาก เพราะว่าตรงที่เราพัก ไปไหนมาไหน สะดวกสุด
และสงบดีด้วย
แต่เราก็ติดรถคุณอาเหมาสองแถว ไปลงแถวนั้นแล้วกะจะเดินไปหา
เราก็ประสบพบกับหนุ่มหล่อร่างอ้วน หน้าตาเหมือนดีเจเชาเชาโคตรๆ
เค้าชื่อ ตุ้ย เป็นเจ้าของมอไซค์พ่วง หมายเลขติดต่อ 02-023-56032
ซึ่งเราใช้บริการตลอดเวลาอยู่ที่นี่ เป็นลีมูซีนประจำตำแหน่งป้าและพี่อ้อ
ตุ้ยพูดเข้าใจง่าย พอเราบอกว่าจะไปหาที่พัก เอางี้ๆ มีห้องน้ำในตัว
มีน้ำอุ่น ไม่เกิน 200 เอาไม่ไกลที่ใส่บาตร ตาตุ้ยก็พาเรามายัง...
เฮือนพักพอนทะวี บ่อนนอน ของป้า & พี่อ้อ ในบัดดล....
เฮือนพักพอนทะวี ที่ตีแบดฯ อยู่นั่นคือเจ้าของ ซึ่งดีมาก
ไม่ยุ่งกะเราเลย ไม่เก็บตังด้วย แทบจะฟ่าว (หนี) ซะแล้ว 
ที่ใกล้ๆกัน มีร้านขายน้ำ ซักผ้า และจักรยาน สาธารณูปโภค
ขั้นต้นของแบ็คแพ็ค 
ความเริ่ดเล็กๆคือ จากหน้าบ้านมองเห็นพูสี ซึ่งเปิดไฟสวยตอน
กลางคืน ป้ากับพี่อ้อ ได้เดินชมพูสีในแสงไฟกันทุกคืนเลย
ตกค่ำ จัดของเสร็จ พวกเราก็ไปเดินตลาดมืด ซึ่งอยู่ห่างที่พักไปราวๆ
200 เมตร ใกล้สุดๆ เดินๆๆ ดูๆๆๆ และประสบพบของกินต่างๆ เช่นข้าวจี่
(ข้าวเหนียวปั้นก้อนแบน ชุบปลาร้า และชุบไข่ย่าง) เมี่ยง 3 ไส้ ซึ่งพอ
ซื้อมากินแล้ว มันน่าจะเป็นเมี่ยงสามใบมากกว่า เพราะไส้เหมือนกันเปี๊ยบ
เป็นคล้ายๆปลาแนม แต่ผักที่ห่อมา เป็นใบชะพลู ผักกาดหอม และคะน้า
พยายามแคะดูไส้ ไม่มีอะไรแปลก มันเมี่ยงสามใบชัดๆ 
จากนั้นก็ตามด้วยเพื่อนซี้ยามนี้ บาแกตต์ ป้ากับพี่อ้อ ก็พบความ
เข้ากั๊น เข้ากันของเราสอง คือยัยพี่อ้อไม่กินมะเขือเทศแต่ป้าชอบ
และป้าไม่กินหอมใหญ่ แต่ยัยพี่อ้อชอบ เราจึงแลกกัน...ฮี่ ฮี่
(หน้าตาบาแกตต์เราจะสีสันแตกต่างกันมาก แต่จริงๆ ไส้ทูน่าทั้งคู่)
เราซื้อขนมอีกนิดหน่อยก็กลับที่พัก อยากอาบน้ำอุ่น พักสบายๆอ่ะ
อาหารมื้อแรกในหลวงพระบางของเราค่ะ ซื้อจากตลาดข้าวเหนียว
เป็นหัวถนนตัดกับตลาดมืด มีของกินต่างๆ
แฟนต้านั้น เป็นแฟนต้าไทย สินค้าไทยไปโน่นเยอะมาก อันนี้สะดวก
น้ำกินเราซื้อจากข้างที่พัก ไม่ต้องหิ้ว
หลังอิ่ม...แน่นอน ป้า & พี่อ้อ ก็หลับสบาย
เราอยู่ที่หลวงพระบางกันแย๊วววววว~
| Create Date : 04 ตุลาคม 2551 |
| Last Update : 4 ตุลาคม 2551 6:13:42 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 2695 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: เรย์ (magic_rapier  ) วันที่: 4 ตุลาคม 2551 เวลา:12:07:05 น. |
|
|
|
| โดย: สาวชาวเล IP: 58.8.19.54 วันที่: 4 ตุลาคม 2551 เวลา:17:13:03 น. |
|
|
|
| โดย: ป้าหนอน วันที่: 5 ตุลาคม 2551 เวลา:3:24:23 น. |
|
|
|
| โดย: soda IP: 58.9.126.90 วันที่: 6 ตุลาคม 2551 เวลา:15:36:25 น. |
|
|
|
| โดย: ป้าหนอน วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:3:37:03 น. |
|
|
|
| โดย: nudee IP: 117.47.19.227 วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:19:39:21 น. |
|
|
|
| โดย: นิพนธ์ IP: 58.11.51.137 วันที่: 19 ตุลาคม 2554 เวลา:23:58:03 น. |
|
|
|
| โดย: นิพนธ์ IP: 58.11.51.137 วันที่: 20 ตุลาคม 2554 เวลา:0:12:52 น. |
|
|
|
| โดย: นิพนธ์ IP: 58.11.51.137 วันที่: 20 ตุลาคม 2554 เวลา:0:19:22 น. |
|
|
|
| โดย: นิพนธ์ IP: 58.11.51.137 วันที่: 20 ตุลาคม 2554 เวลา:0:25:22 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
อยู่ใต้เบื้องพระยุคลบาทในหลวง Svalbard and Jan Mayen
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]
|
๐ คนข้างโลก อยู่เงียบๆ อย่างเรียบร้อย
พูดไม่น้อย จึงเขียนมาก แก้ปากหมา
สนใจสิ่ง รอบตัว ทั่วโลกา
จักสรรหา มาสัมผัส วัดด้วยตน
ขอเก็บความ-คิดไว้ ในบันทึก
สนุกนึก ย้อนมาอ่าน กันอีกหน
ได้รำลึก ความคิด ในจิตตน
คงได้ยล ยิ้มบ้าง ในบางวัน...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะ 
อิจฉาอ่ะ...
คล้ายๆ ภาษาไทยแหละป้าหนอน
หนูยังอ่านออกเลย
ส่วนพูดนี้ไม่ต้องพูดถึง
ถนัดกว่าภาษาไทย
เพราะใช้มาแต่เกิด ฮ่าๆ