๐...ชอนไช...ไปในลาว...๐ [ 05/2 ]

สวัสดีค่ะ
ร่วมเดินทางด้วยกันสู่สาธารณรัฐประชาธิปไตย ประชาชนลาว...
ถ้ำติ่ง - บ้านช่างไห - น้ำตกตาดทอง - บ้านปากเซือง



นี่เป็นตอนต่อ ของวันที่ 5 นะคะ ภาคบ่าย
แอบยินดีนิด บอลชนะ Forza Viola V


พอชมวัดเชียงทองจบ ก็ไปหารถไปบ้านถ้ำติ่ง ราคา 4 คน 500 บาท
แต่ว่าต้องเอาข้าวเที่ยงไปเอง เพราะแถวถ้ำติ่งหาของกินยากนิดหน่อย
เราไปซื้อข้าวกันตรงข้างวัดสุวรรณคีรี
ได้ปลาทอด (ปลาอะไรไม่รู้หั่นชิ้นหนาหน่อยชุบน้ำปลาทอด อร่อยมาก)
กับไก่ทอด & ข้าวเหนียว นี่ก็พอแล้ว

ไปถ้ำติ่งกันโลดคับพี่น้อง...

เส้นทางจะบุกฝุ่นนิดหน่อย จริงๆเลือกไปทางเรือก็ได้ แต่เรานั่งเรือ
กันมาจนตูดด้านแล้ว จึงเลือกเอาทางรถ ซึ่งโขยกเขยกกับเส้นทาง
และมีฝุ่นพอประมาณ




ถ้ำติ่ง
ที่มีบันไดเห็นขาวๆ คือทางไปถ้ำล่าง ส่วนถ้ำบนทางขึ้นเป็นเส้นขาวๆ
ทางซ้ายมือ
ถ้ำติ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามบ้านปากอู เห็นเป็นเขาลูกใหญ่ตระหง่านง้ำอยู่
ริมน้ำโขง ถ้ำติ่งนี้มี 2 ถ้ำคือ ถ้ำติ่งลุ่ม (ล่าง) กับถ้ำติ่งเทิง (บน)
ซึ่งมีทางแยกซ้ายขึ้นบันไดไป 218 ขั้น (เค้าบอกมา ไม่ได้นับ)





สาวงามถ้ำติ่ง (จำใจเขียน) กับบันไดขั้นที่ 65 (เท่าอายุเธอ)



เราไหว้พระด้วยดอกไม้ ที่คุณอาทั้งสองซื้อให้ ขอขอบคุณอีกครั้ง
ณ ที่นี้นะคะ คนไทยดีอย่าง ไปไหนมาไหนผู้อาวุโส จะเอื้อเฟื้อ
พวกเด็กๆ เรารู้ว่าค่ามันไม่มากหรอก ที่มากคือน้ำใจ




ภายในถ้ำติ่งบน สว่างๆ ซ้ายมือคือทางเข้า ขวาคือแท่นวางองค์พระ





แท่นวางพระของถ้ำติ่งบน ดูโล่งๆเนาะ

ถ้ำบนจะมืดหน่อยนะคะ ควรมีไฟฉายเข้าไปด้วย แต่ก่อนว่ามีให้เช่า
แต่ป้านั้น พกติกตัวไปเสมอ

นอกจากถ้ำ และวิวเล็กน้อยไม่มีอะไรให้ชมมากนัก อุตสาห์มีส้วม
กะเค้าด้วย แต่ไม่ได้เข้าไปชม อิอิ ถ้ำบนเสียค่าปี้ที่ปากทางเข้า
แม้จะไม่มีอะไรให้ดูมาก คิดเสียว่าได้เข้าไปสักการะพระในนั้นแล้วกัน




ไต่บันไดลงมา...
ระหว่างบันได มีเด็กลาวมาขายนกปล่อยด้วย ไม่ได้ถามว่าตัวเท่าไหร่
ไม่ชอบอุดหนุนแนวนี้อ้ะ ป้าชอบซื้อเต่ามากกว่า ดีนะที่เด็กไม่รู้ อิอิ
มีเด็กบางคนขายมันต้ม เผือกต้มด้วย


มาถ้ำติ่งล่างกัน...
ถ้ำติ่งทั้งสองค่อนข้างกว้าง ถ้ำบนจะเพดานสูงราว 3 เมตรเศษ ไม่อับ
ส่วนถ้ำล่างสูงร่วม 10 เมตร มีแท่นหิน หลายจุด ให้วางพระ กะจาก
สายตาราวๆ 20 จุดได้ แต่จริงๆ มีตรงไหนพอวางพระได้ คนก็จะตั้ง
ถวายไว้เป็นพุทธบูชา
ถ้ำติ่งล่างก็ไม่อับ น้ำเซาะเข้าไปจนลึก และสูง เป็นห้องใหญ่ และมี
หินงอกหินย้อยลงมาระย้า ราวจะเป็นม่านกัน มีทางเดินค่ะแม้พอ
เห็นรางๆ แต่มีไฟฉายไปแล้ว ควรใช้ให้เป็นประโยชน์




เหล่าองค์พระของถ้ำติ่งล่าง
ตั้งเรียงรายกันเช่นนี้แหละ มีทั้งองค์เล็ก องค์ใหญ่ ตามแต่ศรัทธา
ของผู้นำมาถวาย เท่าที่กวาดตาดู เมืองลาวยังไม่มีพระเกจิอาจารย์
ชื่อดังๆ จนมีรูปมาตั้งเอาไว้




องค์ซ้ายเป็นเขาอะไรไม่รู้ ดูเบาๆ ไม่กล้ายกทดลองว่ากลวงไหม
องค์ขวาเป็นไม้ ลงรักปิดทอง ทาสี

มาฟังประวัติถ้ำติ่งกัน...
ภายในถ้ำทั้งสองที่มีพระพุทธรูปประดิษฐานอยู่ ภายใต้หินงอกหินย้อย
มากมายเหล่านี้ กล่าวว่าในสมัยโบราณ ถ้ำนี้เป็นที่สักการะบวงสรวง
ดวงวิญญาณผีฟ้า ผีแถน และเทวดา ต่างๆ แต่เมื่อศาสนาพุทธเข้ามา
แทนที่ ถ้ำติ่งจึงกลายเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทางพุทธศาสนาไป...

บรรดาเจ้ามหาชีวิตแห่งหลวงพระบาง ต้องไปสักการะพระพุทธรูปที่นี่
เป็นประเพณีทุกปี โดยในช่วงปีใหม่ผ่านไปประมาณ 2-3 วัน เจ้ามหาชีวิต
ทุกพระองค์ จะนำข้าราชบริพารชั้นผู้ใหญ่ พระญาติ พระสงฆ์ และเหล่า
ประชาชน ขึ้นไปสรงน้ำพระพุทธรูปที่ถ้ำติ่งเทิงก่อน จึงลงมาทำพิธีที่
ถ้ำติ่งลุ่ม
หลังจากนั้นก็จะถวายพระพุทธรูป ที่แต่ละคนนำมา เชื่อกันว่าจะได้มี
บุญขึ้นสู่สวรรค์นิพพาน จำนวนพระพุทธรูปจึงมากขึ้นทุกปีๆ

ลองนึกภาพหมู่เรือน้อยใหญ่มากมาย จอดออที่หน้าถ้ำ มีเสียงพระ
สวดดังก้องกังวาน กลิ่นธูปและดอกไม้ลอยอวลตลบแม่น้ำ ผู้คน
ทั้งหญิงชายแต่งกายสวยงาม หน้าตายิ้มแย้ม อิ่มเอิบในเนื้อนาบุญ...


เชื่อกันว่าประเพณีนี้มีมานานแล้ว เพราะภายในถ้ำมีการค้นพบ
พระพุทธรูปที่สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 15 และ 19 จำนวนหลายพันองค์
(ตอนนี้มีไม่ถึงแล้ว ว่าถูกขโมยไปเยอะ)
บางส่วนสร้างขึ้นในศตวรรษที่ 17 และ 20 อันนี้ป้าจดมาจากข้อมูล
แต่ดูแยกศิลปะไม่ได้ เพราะกองปนกัน ไม่มีบอก จริงๆพยายามหาจาก
พุทธลักษณะ เช่นรูปร่าง เครื่องทรง เทริด เกศา ฯลฯ ก็ไม่ชัดนัก

ส่วนใหญ่ทำจากไม้จะเห็นได้จากเนื้อที่ผุกร่อน บางส่วนจึงเป็นหิน
และโลหะ มีทั้งสัมฤทธิ์และทองเหลือง นอกจากนี้ยังมีพระพุทธรูป
ที่ทำจากเงินและทองคำบุ แต่...ถูกเผาลอกเอาเงินและทองคำ
ไปหมดแล้ว เหลือแต่ดินเผาที่เป็นแกนกลาง...

ปัจจุบันนี้ ชาวหลวงพระบางยังคงไปนมัสการถ้ำติ่งทุกปี พระพุทธรูป
ในปัจจุบันที่นำไปประดิษฐานไว้ที่ถ้ำติ่งส่วนมากจะเป็นพระพุทธรูปไม้
ปูน และทองเหลืองคงเดากันได้ว่าเพราะอะไร

จะให้ดูนี่ค่ะ...




แท่นพระของถ้ำติ่งเทิง ว่างเปล่า ถูกนิมนต์ไปเที่ยวร้านขายของเก่า
เสียหลายองค์ บ้างแก้เกี้ยวว่า เพราะพระถ้ำติ่งลุ่มถูกน้ำพัด ถูกขโมยไป
เลยเอาพระจากข้างบนไปไว้แทน แต่ถ้ำบนมีประตูเหล็กปิดเรียบร้อย
น้ำไม่ท่วม จะขนลงไปทำแป๊ะอะไรไม่ทราบ ???

ป้าตั้งใจว่า ถ้าจะเอามาถวายละก็ จะเลือกเอาจุดที่มีหินงอกขึ้นมานิดนึง
พอกกาวสำหรับทำด้ามลงไปหน่อย จากนั้นก็เอาองค์พระวางลงไป
แล้วฉีดซุปเปอร์กลูเข้าไปให้เต็มละเลงให้มาถึงพื้น ดูซิ มันจะเอาไป
ง่ายๆมั้ย


* * * คำแนะนำ ไม่ควรลืมไฟฉาย


หน้าถ้ำติ่งมีลำน้ำสองสาย คือแม่น้ำอูและแม่น้ำโขงไหลมาพบกัน
จากหน้าถ้ำจะมองเห็น “ผาแอ่น” เป็นผารูปแท่ง อยู่ทางซ้ายของ
ปากน้ำอู มองละม้ายเหมือนโลงศพบ้างเรียก “ภูผาโลง” เคยอ่านเจอว่า
ณ จุดนี้เป็นที่มาของสุสานในตำนานรักรันทด “ขุนลูนางอั้ว” มั่วป่าวไม่รู้
เพราะตำนานมันก็อีหรอบเดิมนิทานไทย ชิงรักหักสวาท (สวาทนี่
ท่าทางจะเป็นแท่งๆ ขยันหักจัง)

เราไม่มีขุนลู สองนางอ้ว(น)หนึ่งผอมหนึ่ง จำใจจากมา...




ซ้ายพยายามดูให้เป็นโลงซะ คั่นด้วยร่องน้ำ ส่วนขวาคือบ้านปากอู


จากนั้นไปต่อกันที่บ้านช่างไห ซึ่งเป็นบ้านทำเหล้า (ฉลาดมากที่
ทำไหก่อน ถ้าทำเหล้าก่อนจะเอาไว้ไหน) เป็นทางผ่านไปยังถ้ำติ่ง
ที่บ้านนี้จะทำเหล้าขาว จากข้าวเหนียวใสแจ๋วเป็นตาตั๊กแตน และ
ใส่ของพิเศษลงมา คือรากไม้พวก วัวเถลิง กำลังช้างสาร หรือใส่
สัตว์ประหลาดพวกแมลงป่อง ตะขาบ งู มาด้วย วางเรียงรายซะขนาดนี้...




สาวงามบ้านทำเหล้า (จำใจเขียน) ปีหน้าเธอจะเป็นนางแบบปฏิทิน
เบยลาวเด้อ สิบอกไห่ ค่าตัวที่ 7 หลัก (กีบ)


ในหมู่บ้านมีผ้าทอขาย แต่ไม่สวยจัด พวกข้อง กระเป๋าสะพาย ซิ่น
ก็ธรรมดา ป้าซื้อเหล้า 2 ขวด กลับบ้าน เอาแบบมีแมลงป่อง อิอิ
ใส่ในขวดขนาดขวดโค๊กเล็กๆที่ฝาเกลียวตามเซเว่นเรา

มีบ้านช่องฆ้อง ทำกระดาษสาด้วย แต่เราไม่ได้แวะ เพราะเราจะไป
น้ำตกค้นพบใหม่ ของหลวงพระบางกัน (ตอนนั้น) คือน้ำตกตาดทอง
เป็นน้ำตกหินปูนเล็กๆ มีหย่อมให้น้ำไหลตกสวยดี แต่เหมือนแถว
กระบี่บ้านเรา เพียงแต่ชุ่มฉ่ำมากๆ มีกระต๊อบให้นั่งสิงเล่นจัดไว้
เต็มไปหมด




น้ำตกตาดทอง ดูพอเป็นน้ำจิ้ม อิอิ มีทางเดิน สะพานไม้ ทางชม
ธรรมชาติด้วย ต้นไม้ก็เต็มไปด้วยเฟิร์น โอเคมากๆ เหมะแก่การ
ไปเล่นชิวๆ ถ้าไม่มีอะไรทำ
ปล. มียุงป่า ตัวบิ๊กมากๆ โปรดระวัง



จากนั้นก็ไปต่อที่บ้านปากเซือง คนขับรถว่ามีมะเกี๋ยง (ส้ม) อร่อยขาย
นึกถึงคุณมะเกี๋ยงสด แห่งพันติ๊ป เพราะมะเกี๋ยงบ้านนี้เป็นส้มแนว
ส้มเช้ง เปลือกหนา เนื้อฟ่าม ไม่อร่อยง่ะ

สุดท้ายกลับเมือง ผ่าน “ดาวฟ้าบันเทิง” สถานท่องราตรีของวัยรุ่น
ชาวหลวงพระบาง ที่มีเสียงลือ เสียงเล่าอ้างว่า มีการเต้น “บาสสะหลบ”
กันด้วย เป็นจังหวะเต้นตามกันอย่างน่ารัก (มีคนสอนเราทีหลัง อิอิ)




ป้ายทางเข้าดาวฟ้าบันเทิง สถานเริงรมย์อันดับ 1 ของหลวงพระบาง



ถึงเมืองคุณอาทั้งสองลงกินข้าวที่ร้าน “บัวลิจัน” ใกล้ถนนแคมคาน
ร้านนี้ก็ดัง แต่เราไม่ได้มากินเลย มัวแต่บ้าเดินชมเมืองกับตลาดมืด
เลยซื้ออะไรง่ายๆเป็นข้าวเกรียบ ขนมครก สารพัดมาลองชิม ประสา
พวกอยากลองของ อิอิ
แถวตรอกข้าวเหนียวมีบุฟเฟต์ด้วยคับพี่น้อง หัวละ 50 !!!
ไปชะโงกดูแล้วเป็นพวกหมี่ผัด ขนมจีน อะไรงี้อ่ะเลยขอผ่าน

เดินผ่านเหล่าวัดวาอาราม ตกเย็นแล้วพระสงฆ์เริ่มสวดมนต์
เพราะวัดอยู่ติดกัน จึงมีเสียงสวดมนต์กล่อมเราไปตามทางเดิน
สายกลางเมือง แสงเทียนนุ่มๆ ลอดจากวัดพอให้เห็น รำลึกถึง
บทกลอนขึ้นมา...


๏ เมืองมาศมยุรมาศแก้ว .. .. .. . ประคำโขง
บุษบกบราลีโยง .. .. .. .. .. .. .. อดีตย้ำ
ช่อฟ้าเจิดจรรโลง .. .. .. .. .. .. . ใจโลก
ลดหลั่นสามชั้นค้ำ .. .. .. .. .. .. ประคับฟ้าประคองดิน

๏ . . รินรินลงหยาดพื้น .. .. .. .. พสุธา
ทองทาบทิพย์ธัมมา .. .. .. .. .. . มิ่งแก้ว
เครือวัลย์กนกวนา .. .. .. .. .. .. สว่างเนตร
เบิกช่องบัญชรแพร้ .. .. .. .. .. .. พุทธเจ้าใจเมือง

๏ เรืองแรงแสงแก้วหยาด .. .. .. .. เย็นมโน
จำหลักรูปลายบุโร .. .. .. .. .. . บุระเบื้อง
เจดีย์พระสัมโพธิ์ .. .. .. .. .. .. พุทธิจิต
ศักดิ์สิทธิ์หอพระเยื้อง .. .. .. .. . ยาตรย้ำสุขสมัย

๏ หัวใจพระเจ้ามิ่ง .. .. .. .. .. . เมืองครอง
เมืองพระเมืองเจ้าปอง .. .. .. .. ประวัติไว้
เชียงดงคู่เชียงทอง .. .. .. .. .. . ศักดิ์สถิต
ฝากมิ่งฝากเมืองให้ .. .. .. .. .. . แก่นท้าวลาว


... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ๐ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ๐



หลวงพระบาง เมืองงาม แก่นของประเทศลาวโดยแท้...


จบวันที่ 5...

Create Date : 06 ตุลาคม 2551		8 comments
Last Update : 6 ตุลาคม 2551 7:54:42 น.
Counter : 2058 Pageviews.
Share Tweet