ไข่ไก่ของคุณย่า
ณ เวลาอาหารเช้า ของวันที่แสนแจ่มใสในฤดูใบไม้ผลิวันหนึ่ง คุณปู่บาซิลถือโอกาสตอนนั่งที่โต๊ะอาหารกับคุณย่าไอรีนศรีภรรยาเพื่อประกาศว่า ถึงเวลาแล้วที่คุณปู่จะเกษียณจากการทำงานเสียที คุณปู่จะยกไร่นาและสัตว์เลี้ยงทั้งหมดให้กับ โลริเอร์ ลูกชาย ซึ่งโตพอที่จะรับงานไปทำแทนได้ทั้งหมดแล้ว คุณปู่นั้นรักคุณย่ามาก ด้วยคุณย่าเป็นคนง่ายๆ อ่อนโยน มีอารมณ์ขัน ไม่ย่อท้อที่จะตื่นแต่เช้ามืดเพื่อไปเก็บไข่ไก่ในเล้า และรีดนมวัวมาเป็นอาหารเช้า
หลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว ขณะที่คุณปู่กำลังเปลี่ยนชุดนอนเป็นชุดทำงานอยู่ภายในห้องนอน ได้ขอร้องกับคุณย่าว่า ที่รักจ้ะ นี่ก็ตั้งห้าสิบปีแล้วนะที่เราอยู่ด้วยกันมา เธอยังไม่เคยบอกฉันเลยว่าเก็บอะไรไว้ในลิ้นชักโต๊ะหัวเตียง เธอจะบอกให้ฉันได้ชื่นใจได้มั้ยจ้ะ
คุณย่าไอรีนลังเลอยู่สักครู่หนึ่งก่อนยอมเปิดกรุสมบัติของเธอ
พอคุณปู่บาซิลเห็นไข่ไก่ซ่อนอยู่ในลิ้นชักนั้นสามฟอง พร้อมเงินอีก ๒๐๐๐ ฟรองซ์ ก็ประหลาดใจมาก จึงขอให้คุณย่าไขข้อข้องใจ
นี่แน่ะ บาซิล ทุกครั้งที่ฉันหลอกลวงเธอ ฉันจะเอาไข่ใส่ไว้ในลิ้นชักหนึ่งฟอง
คุณปู่ได้ยินดังนั้น พูดสวนออกมาทันทีว่า
ในรอบ ๕๐ปีนี่เธอหลอกลวงฉันแค่สามครั้งเท่านั้นหรือเนี่ย ฉันไม่เคยเอะใจเลย ไม่เป็นไร ฉันยกโทษให้เธอ
อ้อ แล้วเงินนั้นล่ะ
คุณย่าไอรีนก็ไม่รีรอที่จะตอบเหมือนกันว่า ก็ไม่มีอะไรมาก ถ้าฉันซ่อนไข่ไว้ได้โหลนึง ฉันก็นำไปขายน่ะซี
เรื่องจาก //www.yvettedefrance.com/joke/lesoeufs.htm
ภาพจาก //chantaldupille.over-blog.com/article-itineraire-politique-engagements-d-une-pseudo-conspirationniste-109923010.html