ฤาจะปล่อยให้แก่แล้วแก่เลย

เพราะความที่ผมเป็นไม้ใกล้ฝั่ง เปิดอ่านเมวล์ตอนเช้าวันนี้ เห็นข่าวใน Yahoo! News แล้วเกิดความสนใจ ก็มันเป็นเรื่องของขอนไม้ที่กำลังลอยเข้าฝั่ง เลยเก็บเอามาเล่าสู่ทุกๆ ท่านโดยเฉพาะท่านที่อยู่ในวัยร่วงโรยเหมือนผม ส่วนท่านใดอยากอ่านต้นฉบับเดิมก็ตามเว็บนี้ครับ //sg.news.yahoo.com/world-must-cope-ageing-un-020158939.html

กองทุนประชากรแห่งสหประชาชาติ (UN Population Fund) และ HelpAge International องค์กรเอกชน ได้ศึกษาเกี่ยวกับผู้สูงอายุ โดยเร่งรัดให้ทุกประเทศปรับปรุงระบบการรักษาพยาบาลสำหรับคนวัยโรย รายงานการศึกษานี้เผยแพร่ในวันผู้สูงอายุโลก ให้ข้อมูลว่าประชากรโลกปัจจุบัน เจ็ดพันล้านคน เป็นคนวัยล่วง๖๐ปี ๘๙๓ ล้านคน หรือคิดเป็นร้อยละ ๑๒.๘ ของทั้งหมด และในอีกสิบปีข้างหน้าจะเพิ่มขึ้นอีก ๒๐๐ ล้านคน ซึ่งจะทำให้ประชากรส่วนนี้เกินพันล้านคน (คนแก่ใกล้จะครองโลกแล้วหรือนี่)

รายงานถูกเปิดเผยพร้อมกับการประชุมสัมมาเรื่องคนเฒ่าที่ญี่ปุ่น ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่มีคนแก่มากที่สุดในโลก คือ๑ใน๔ ของประชากรญี่ปุ่นเป็นคนอายุเกิน ๖๕ปี (ผมเปิด CIA Factbook ดูจำนวนประชากรญี่ปุ่นแล้วพบว่าปี ๒๐๑๒ มีอยู่ประมาณ ๑๒๗ ล้านคน ดังนั้นคนญี่ปุ่นที่มีอายุ๖๕ปีขึ้นไปมีประมาณ ๓๒ ล้านคน) รัฐบาลญี่ปุ่นเองก็คาดการณ์ไว้ว่าในอีก ๕๐ ปีข้างหน้า สัดส่วนนี้จะเปลี่ยนไปเป็นร้อยละ ๔๐ (จากปัจจุบัน ๑ใน ๔ หรือร้อยละ ๒๕)

ผู้บริหาร UN Population Fund กล่าวว่า “ คนสูงวัยต้องมีเกียรติ มีความมั่นคง ดำรงชีพตามสิทธิของความเป็นมนุษย์ บนพื้นฐานของเสรีภาพ”

รายงานยังระบุอีกว่า ภายในปี ๒๐๕๐ ร้อยละ๘๐ของประชากรคนสูงวัย จะอยู่ในประเทศกำลังพัฒนา ซึ่งในประเทศเหล่านี้(รวมไทยเราด้วย)ปัจจุบันยังมีประชากรในวัยทำงานมากกว่าคนฒ่าผู้กินบำนาญ

รายงานตอนนี้ผมชอบมากเลยครับ ก็เขาว่าทักษะและความรู้ความสามารถของคนเฒ่ากำลังสูญไป เนื่องจากการทำงานต่ำชั้น และความอ่อนไหวต่อการถูกเลือกปฏิบัติ การใช้งานหนักและงานอันตราย รวมถึงงานในบ้านด้วย (แม่บ้านทั้งหลายอ่านซะนะ อย่าใช้งานพ่อเฒ่าในบ้านมากเกินไป)

ด้านหัวหน้าฝ่ายบริหารของ HelpAgeing International ก็พูดว่า “เรา ต้องหยุดการบริหารจัดการผิดๆกับคนสูงวัย เราต้องวางแผนทั้งในระดับชาติและระดับโลกเพื่อกรุยทางให้คนอายุเกิน๖๐ปี เป็นมนุษย์ที่ทรงคุณค่า เป็นผู้ขับเคลื่อนความไพบูลย์”

ที่เก็บมาเล่าเพราะเคยถูกกระทำจากคนร่วมสังคมที่เยาว์วัยกว่า อย่างหยามศักดิ์ศรี (แม้ว่าจะพยายามใช้ธรรมะในการปล่อยวาง ละความยึดมั่นถือมั่นในตัวตนแล้วก็ตาม แต่ก็อดรู้สึกมีอกุศลจิตไม่ได้ เพราะความที่ยังห่างไกลจากพระนิพพานนี่เอง) เช่นการถูกใช้วจีทุจริต ไร้ความเคารพในวัยวุฒิ เป็นต้น ด้วยขาดความยั้งคิด ผู้เยาว์วัยเหล่านั้นคงลืมไปว่าสักวันจะต้องเข้าสู่วัยชราเช่นกัน ทำให้จิตเกิดอกุศล ปรุงต่อเนื่องไปว่า ครอบครัว สังคม การศึกษา ของเราไม่ได้ช่วยให้ คุณธรรม ของคนดีขึ้นสักเท่าไรเลย จะแย่ลงเสียด้วยซ้ำไป บ่นไปก็จะว่าว่าแก่ เอวัง ละครับ

Create Date : 01 ตุลาคม 2555 Last Update : 1 ตุลาคม 2555 13:52:10 น. Counter : 1105 Pageviews.		0 comments
Share Tweet