How to quilt กระเป๋าเครื่องสำอางค์ลูกสาวแบบมือใหม่หัดขับปนขี้เกียจ ตอนที่ไปซื้อผ้าก็คิดแล้วว่าจะทำกระเป๋าเครื่องสำอางค์ให้ลูกสาวคนโต แต่ว่าด้วยความว่าไม่มีอุปกรณ์อะไรเลยตอนที่หลอกสามีไปได้นั้นก็เลยได้มาเป็นอุปกรณ์ซะส่วนใหญ่ ได้ผ้ามาแค่ตัดกระเป๋าใบน้ี แต่ว่าเทียบแล้วก็หมดไปเยอะเหมือนกัน พวกอุปกรณ์ที่ลงทุนไปยังเก็บไว้ทำได้อีกนานเลย แล้วตอนนี้ก็มีโปรเจ็คใหม่มารอแล้วค่ะ แบบว่าไปทำลายนิ้วมือค่ะ ปรากฏว่าหาที่ไปไม่ได้เค้าถามว่าไปไหนดี อ้าว....ถามอย่างงี๊ก็สวยดี้ เอื้อมมือไปกดจีพีอาร์เอสเลยค่ะ วันนี้เลยไปร้านโจแอนมา ไว้เดี๋ยวมีเวลาอัพรูปจะเอาบรรยากาศร้านกับผ้าที่ซื้อมาให้ชมค่ะ ตอนนี้เอารูปกระเป๋าใบนี้ไปติชมกันก่อนค่ะ เท่านั้นไม่พอ เนื่องจากว่าตั้งใจมาก นั่งคิดลายจากผ้าที่ซื้อมาแล้ว เขียนกระดาษ ตัดกระดาษแบบงง ตัดแล้วตัดอีกกะอีแค่กระเป๋าใบเล็กๆ ต้องขออีกหนึ่งช๊อตแบบว่าใกล้ๆเอาทุกรูขุมขนค่ะ คราวนี้มาถึง How to นะคะ การเย็บกระเป๋าคราวนี้ มันทำให้รู้ว่ายากมากเลย ตัดไป เย็บไป ถ่ายรูปไป มาดูกันที่ขั้นตอนแรกก่อน แบบว่านั่งฝันเอา ก็เอาสิ่งที่ฝันออกมาเขียนลงกระดาษก่อน แล้วก็วัดขนาดที่ต้องการ เนื่องจากมือใหม่แถมเป็นกระเป๋าลูกสาว สปอนเซอร์เค้าจ่ายเงินมาเยอะ ซึ่งก็คือคุณพ่อลูกสาวนั้นเอง เลยทำให้ต้องพยายามทำให้งานปราณีตและสำเร็จไปได้ด้วยดี เขียนกระดาษเอาไว้ทุกชิ้นส่วน เพื่อจะได้ไม่ต้องตัดผ้าทิ้งนะคะ อยากจะบอกว่าอยู่เมืองไทยเนี่ย ตัดทิ้งกระจัดกระจายค่ะ ทำอะไรทีซื้อมาเป็นเมตรๆนะ แต่ว่าที่นี่แพงค่ะ ซื้อมาเป็น Fat Quarter ( ผ้าที่นี่ขายเป็น Yard คือเป็นหลาค่ะ แถมคุณภาพพอใช้ได้เนี่ยก็ หลาละ ๔ ดอลลาร์ ที่นี่ก็เลยมีผ้าหลายขนาดขาย แต่ว่าเจ้า Fat Quarter น้องอ้วนคนนี้จะมีขนาดอยู่ที่ 18*22 น้ิว หรือว่า 45*55เซ็นติเมตร นั่นคือไม่เต็มหน้ากว้างของหน้าผ้านั่นเอง ข้อมูลตรงนี้เริ่มต้นเลยรู้มาจากบล๊อคพี่ Pink Studio แล้วก็มานั่งลุ้นซื้อผ้ามาศึกษาต่อ ) ซึ่งเจ้าFat Quarter จะทำให้เราได้ผ้าหลายลายในราคาพอทำใจซื้อทีหลายสีหลายลายได้นั่นเอง โดยราคาอยู่ที่ประมาณถูกกว่า ๒ ดออลลาร์ ถ้าซื้อที่โจแอนหรือว่าแฮนด์ค๊อคตามประสบการณ์นะคะ พอดีว่ารูปของผ้าหลังตัดเนี่ยถ่ายไว้แต่ไม่รู้หายไปไหนค่ะ เอาเป็นว่าก็เป็นการต่อผ้านะคะ ลองหาวิธีการของตัวเองดูเนอะ เอารูปสำเร็จกันไปเลย อันนี้เป็นชิ้นงานด้านหน้าค่ะ เย็บเสร็จก็รีดให้เรียบร้อยจะได้ดังนี้ จากนั้นเตรียมตัวต่อตัวกระเป๋าทุกส่วนเข้าด้วยกันให้เป็นผืนค่ะ เอาด้านหลังให้ดุอย่างไม่อายค่ะ อิอิ ต่อกับด้านหลังกระเป๋าแล้วรีดแบะเลยค่ะ เพราะว่าตรงนี้เป็นตะเข็บค่ะ จะได้ชิ้นงานสี่เหลี่ยมแบบนี้ นำชิ้นงานด้านหน้านั้นมาประกอบกับตัวผ้าด้านในและฟองน้ำตรงกลาง กลัดเข็มหมุดให้รอบเลย เพื่อให้ชิ้นงานตรงกัน ไม่เลื่อนเวลาที่เราเนา จากนั้นก็เนาเพื่อให้ชิ้นงานไม่เลื่อนหลุด เพราะว่าเดี๋ยวเราจะต้องขีดเส้นทำการควิลท์นะคะ แล้วก็อย่างว่าขี้เกียจระดับโลกขนาดนี้ เย็บจักรค่ะ ขีดเส้นเป็นลายตามที่ต้องการจะควิลท์ตามรูปเลย เอาให้ตรงและชัดเจนนะคะ จะได้ออกมาสวยงาม ขั้นตอนนี้ต้องละเอียดและแม่นยำค่ะ เวลาควิลท์ด้วยจักรก็พยายามเย็บช้าๆนะคะ อย่าเหยียบแรงเพราะว่าจะทำให้เบี้ยวได้ โดยเฉพาะมือใหม่ที่เวลาเลาะทีก็เลาะไม่เป็นด้วยนะ ผ้าแทบขาด อิอิ ดังนั้นก่อนลงฝีเข็มอย่าเพิ่งเหยียบ แต่ปักฝีเข็มไปก่อนแล้วเล็งว่าตรงหรือเปล่า จากนั้นเมื่อมั่นใจว่าตรงแล้วก็เริ่มเย็บได้ค่ะ เย็บไปจนครบทุกเส้นที่วาดไว้เลยนะคะ คราวนี้มากุ๊นกันค่ะ เอาผ้ากุ๊นมาทาบกับผ้าตามรอบตะเข็บโดยเอาด้านถูกคว่ำลงไปแล้วกลัดเข็มหมุดเอาไว้ ในรูปเนี่ยเป็นข้อเตือนใจนะคะ ว่าดูให้ละเอียดว่าตะเข็บของผ้ากุ๊นเนี่ยแบะเรียบร้อยมั๊ย เพราะว่าในรูปจะเห็นว่ามันแบะไม่หมด จึงทำให้ขอบกุ๊นเบี้ยวเล็กน้อย แต่ว่าเลาะกุ๊นเนี่ยเรื่องใหญ่ค่ะ คุณแม่ขี้เกียจคนนี้ไม่เลาะค่ะ พยายามบีบ ดึงๆให้มันดูเท่ากัน กลัดเข็มกลัดให้ทั่ว โดยที่ตรงบริเวณมุมก็ทำตามมุม ขบับผ้าไปนะคะ แล้วตรึงเข็มหมุดเยอะๆเพื่อไม่ให้หลุดดังรูปค่ะ ไม่รู้คนอื่นกลัดกันบ้าเลือดขนาดนี้มั๊ย แบบว่าไม่นงไม่เนาค่ะ จะเย็บเลยก็เลยต้องกลัดเยอะเป็นพิเศษ โดยทั้งหมดเป็นการกลัดแบบคาดคั้นเอาเป็นเอาตาย จะเห็นได้จากภาพเต็ม เข้มหมุดแทบหมดกล่อง แต่ว่าทำให้ไม่้องเนาก็คุ้มค่าคุณแม่ขี้เกียจคนนี้ค่ะ พอตอนจบ ครบรอบของชิ้นงานมาเจอกัน ก็เอาผ้ากุ๊นเกยจุดเริ่มต้นไปนิดหนึ่งดังรูปแล้วค่อยตัดนะคะเพื่อเป็นการซ่อนด้านลุ่ยไว้ด้านในซะตั้งแต่แรกไปเลย ทำให้ไม่ต้องมาตามดูแลบริเวณนี้เวลากุ๊นเสร็จ ซึ่งก็ไม่รู้จะทำอย่างไงถ้าไม่ทำอย่างงี๊ไว้เลย มาถึงตอนนี้เช็คดูอีกทีค่ะ แบบว่ามีข้อเตือนใจ เผื่อว่าเผลอไม่ล้มตะเข็บของผ้ากุ๊นตอนนี้ยังพอแก้ไขได้ก่อนที่จะกลัดเข็มหมุดลงไปแล้วก็เรียบร้อยค่ะ เราจะได้เริ่มต้นเย็บผ้ากุ๊นกันละ และจากนี้ไปเป็นคุ่มือสำหรับคนขี้เกียจค่ะ เย็บไปถอดเข็มหมุดไป ขอย้ำว่าเย็บช้าๆค่อยๆเหยียบนะคะ พอถึงปลายเข็มหมุดแต่ละตัวก็ค่อยๆถึงออกไปตามรูปเลย ตรงช่วงมุมโค้ง ก็ต้องคอยขยับมุมผ้าด้วย ไม่ใช่แค่นั้นนะคะ ต้องคอยขยับเข็ม ตอนขยับเข็มเนี่ยก็ปักหัวเข็มลงไปแล้วยกตีนผีก่อนแล้วก็ขยับให้ตรงกับรอยตะเข็บค่ะ ส่วนตรงโค้งเนี่ยก็เหยียบไปตามรอยตะเข็บตามปรกติ ถ้าฝีเข็มไปพอดีกับเข็มหมุดก็ดึงออกไปทีละตัว แต่ถ้าไม่หล่ะก็เสร็จเราค่ะ ไว้ดึงทีเดียวตอนเย็บเสร็จเพื่อความมั่นคงและมั่นใจในการเย็บจนรอบชิ้นงาน หรือแม้กระทั่งว่ามือใหม่อย่างเราเหยีบพลาด ไม่พอดีขอบกุ๊นเดี๊ยะๆ ไม่ต้องกังวลใจค่ะ เหยีบใหม่เลยเอาให้ใกล้ขอบกุ๊นที่สุดอีกทีหรือหลายทีก็ตามใจ แล้วก็เลาะตรงที่ไม่สวยออกเหมือนรูปของแอน อิอิ ทุกคนมีข้อผิดพลาดค่ะ แต่ว่าทุกอย่างแก้ไขได้ไม่ต้องเครียด พอซ่อมแล้วก็จะดูดีขึ้น อันนี้ก็แล้วแต่ความสามารถค่ะ เพราะว่าแอนทำได้แค่นี้ ฮ่าาาาาา เอาไว้งานหน้านะคะ จะพยายามให้ข้อผิดน้อยที่สุด แต่ว่าไม่เป็นไรค่ะ เอาข้อผิดพลาดมาอวดเผื่อว่าเจอมือใหม่เหมือนกันได้เก็บไว้เป็นข้อคิด หรือว่าบรรดาคุณพี่กูรูเห็นจะได้ให้คำแนะนำได้ว่าอันนั้นไม่ถูก แบบนี้ดีกว่า ง่ายกว่า สะดวกกว่าประมาณนั้น ก็ได้แต่หวังค่ะ ตอนนี้เย็บรอบแล้ว ก็จะได้ออกมาหน้าตาเป็นสี่เหลี่ยมแบบนี้ ถ้าไม่บอกจะคิดว่าเป็นที่รองจาน อ่ะอ่ะ ก็ตัดริมที่เกินออกไป อย่าให้ชิดกับจะเข็บที่กุ๊นเมื่อตะกี๋เกินไปนะคะ เดี๋ยวจะไม่ปลอดภัยกับความแข็งแรงเวลาใช้งานค่ะ อย่างในรูปเนี่ยเอาแค่ว่าตัวผ้ากุ๊นหลังจากตลบไปเย็บอีกด้านแล้วสามารถคลุมตัวชิ้นงานได้ทั้งหมดก็พอค่ะ ไม่อย่างงั๊นตอนเย็บก็จะเย็บยากเพราะว่าชิ้นงานจะหนามากและผ้ากุ๊นไม่ได้กว้างมากเนื่องจากเป็นงานชิ้นเล็กค่ะ ต้องระวังนะคะ คราวนี้ก็มาสอยด้านที่ถูกของผ้ากุ๊นเข้ากับชิ้นงาน แต่ว่าถ้าไม่มือใหม่ขนาดนี้หรือว่าคิดว่าค่อยเหยียบจักรได้ก็ตามสบายค่ะ พอดีไม่ค่อยแน่ใจความใจร้อนของตัวเอง เอาไว้ตอนเลี่ยงไม่ด้อย่างติดซิปก็แล้วกัน เพราะฉะนั้นตอนนี้ก็สอยไปก่อน ผลงานใกล้ว่าหลังจากสอยเรียบร้อยแล้ว ด้านหน้าจะออกมาหน้าตาอย่างงี๊ค่ะ ส่วนอันนี้ด้านหลัง จะดุมั่นคงกว่าเนื่องจากเย็บจักรนั่นเอง จะสวยหรือว่าละเอียดแค่ไหนก็ขึ้นกับความสารถค่ะ คุณแม่ขี้เกียจคนนี้ทำได้แค่นี้ค่ะ และก็ยังคงเหมือนผ้ารองจานอยู่นะคะ แต่ว่าได้ทำการกุ๊นจนเรียบร้อย ถ้าขี้เกียจก็เอาไปรองจาน ฮ่ะอ่ะ แต่ว่าไม่ค่ะ แวะไปพักแป็บหนึ่งค่ะ แบบว่าหิวแล้วตอนนั้นเวลาข้าวเย็นน่าจะได้หล่ะ ซักทุ่มกว่าๆแล้ว ส่วนอันนี้ไม่เกี่ยวกับเย็บผ้านะคะ แบบว่าอาหารเย็นวันนั้นที่ประกอบกระเป๋าค่ะ ออกแนวก่อกบฏไงคะ ไม่ยอมทำอาหารเย็น ชวนไปกินข้าวข้างนอกก็ไม่ยอมไป เค้าก็เลยต้องทำอาหารให้กิน ทำอยู่นานเลย เพราะว่าคุณสามีต้องหมักหมู ตุ๋นหมู พอตุ๋นเสร็จเอามาย่างอีกรอบ พอหมูสุกหมดหอมฉุยก็ง่ายแล้วค่ะ แค่หั่นผักที่ชอบ อย่างในรูปก็จะเป็นมะเขือเทศ หอมหัวใหญ่ ผักชี เอามาวางบนแป้งแม็กซิกัน แล้วก็กินกับน้ำจิ้มเขียวๆนั่นซึ่งก้รสชาติเหมือนน้ำจิ้มซีฟูดบ้านเรา แต่ว่าผักชีจะเยอะเป็นพิเศษ และมีอย่างอื่นด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้เหมือนกัน ทำไม่เป็น ได้แต่กิน บ้านนี้เวลาใครทำกับข้าวเนี่ยก็จะให้เวลาส่วนตัวนะคะ ปล่อยไปค่ะ เสร็จแล้วเดี๋ยวเรียกเอง หันไปมองดูนาฬิกา นี่มันก็กว่าเที่ยงคืนไปแล้วนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาทำใหม่ ไปนอนก่อน เดี๋ยวตาดำไม่สวย ห่วงมาก เดี่ยวสามีเบื่อวันๆนั่งเย็บผ้า เล่นเน็ต คิดแต่เรื่องกิน ถ้าเริ่มไม่สวยเข้าไปอีกจะกลายเป็นเรื่องไปซะ เพราะว่าทุกวันนี้ก็แต่งตัวธรรมดาเหลือเกิน หน้าตาไม่แต่ง ใส่แต่กางเกงขาสั้นอยู่บ้านด้วยนะ คุณแม่บ้านคนอื่นเป็นกันมั๊ยคะ กลับมาแล้ว ไปนอนพักผ่อน ตื่นมาก็เขียนต่อนะคะ คราวนี้ถึงเวลาเอาเจ้าผ้ารองจานมาทำให้เป็นกระเป๋าแล้ว หลังจากไปนอนคิดว่าถ้าทำเป็นที่รองจานต้องทำหลายอัน ( ไม่ใช่.....เค้ารักลูกต่างหาก ก็เลยมุ่งมั่นต่อไป ) ก็ต้องติดซิปนะคะจะได้ดูเป็นกระเป๋าขึ้นมา หาจุดกึ่งกลางของซิปและกระเป๋า ขีดเส้นเอาไว้แล้วติดเข็มหมุดให้รอบหนึ่งด้านจนสุดความยาวของซิปดังรูป อ้อ ซิปเนี่ยติดจากด้านในนะคะ ติดเข็มหมุดจากด้านในแต่ว่าไม่ให้ซิปสูงเกินขอบกุ๊น และเหยียบจักรโยต้องระวังไม่ให้เหยีบบริเวณขอบกุ๊นนะคะเดี๋ยวไม่สวย ตามรูปเลยค่ะ ค่อยๆเย็บ ค่อยเหยียบขยับผ้าให้ตรงกับรอยตะเข็บ ตอนเย็บซิปยังไม่ค่อยเซียนเลย เอาไว้เก่งๆก่อนจะมาอธิบายให้ละเอียด ตอนนี้ก็ได้แต่ดูรูปไปก่อน บอกได้นิดหนึ่งว่าตอนที่ใกล้หัวซิปก็ปักเข็มไว้แล้วรูดซิปปิดเพื่อให้เข็มพ้นหัวซิปจะได้ไม่เหยียบกันเข็มหักนะคะ พูดได้เพราะว่าเคยมาแล้วนะคะ ดีว่าหลบทัน พอครบรอบก็ติดเข้มหมุดกับอีกด้านที่เหลืออยู่ โดยใช้หลักการเดิม หาจุดกึ่งกลางแล้วติดเข็มหมุด ให้แน่นจนรอบความยาว แล้วก็มาเย็บให้ซิปติดกัน แล้วก็จะเริ่มเหมือนกระเป๋าค่ะ เย้....ฝันใกล้เป็นจริงแล้ว ตรงนี้เย็บยากนะ แอนก็พยายามหาวิชามารค่ะ เนื่องจากมันเย็บไม่ได้ค่ะ ก็เย็บไปเท่าที่ได้ พอเสร็จก็หันชิ้นงานไปอีกด้านหนึ่ง แล้วเย็บจากด้านตรงข้ามค่ะ เพราะว่าหมดปัญญา ไว้ศึกษาต่อไปค่ะ สงสัยต้องไปปรึกษากูรูนะคะว่าเค้าติดซิปอย่างไง จริงๆแล้วจักรน้อยๆของเราเค้าติดซิปได้นะ แต่ว่าขี้เดียจอ่านคู่มือ ก็เลยขุดวิชามารมาใช้ซะเลย นี่แหล่ะน้า.....ใครบอกว่าเป็นแม่บ้านง่่าย เป็นแม่ที่แสนดีเนี่ย มันลำบ้าาาาาาากลำบาก บอกคุณสามีค่ะว่าคุณหน่ะแค่จ่ายตังค์ แต่ว่าอิฉันเนี่ยนั่งเย็บหลังขดหลังแข็ง มาถึงตรงนี้ กระเป๋าก็จะเริ่มเหมือนกระเป๋าขึ้นมา แต่ว่ามันมีรูค่ะ รูที่ว่าคือช่องว่างที่เหลืออยู่ระหว่างซิปและก้นกระเป๋านั่นเอง คราวนี้บังคับใช้มือค่ะ เอากระเป๋าในฝันใบนั้นมาเย็บด้านข้างให้สุดเลยนะคะ ตอนเย็บพยายามให้ฝีเข็มใกล้ๆกันแบบว่าถี่ๆนะคะจะได้แน่นหนาและสวยงามด้วยอีกอย่างหนึ่งพยายามเลือกสีด้ายให้ใกล้เคียงนะด้วยนะคะ ตอนนี้เก็บรายละเอียดค่ะ ตรงหัวซิปกับปลายซิปเนี่ยมันจะไม่ค่อยเข้ากับมุมเพราะว่ายังเย็บไม่เก่ง เท่าที่ดูเนี่ยคนอื่นเค้าเย็บซิกแซ้กเพื่อเก็บงานซิปให้เรียบติดกับตัวซับใน แต่ว่าขี้เดียจค่ะ เอาไว้งานหน้าแล้วกัน ชิ้นนี้เอาแค่หัวกับหางซิปไว้ก่อนก็พอ ขี้เกียจจัง พอใกล้เสร็จขี้เกียจอย่างงี๊ทุกที คนอื่นเป็นกันมั๊ยคะ อารมณ์อยากเห็นว่าจะเป็นอย่างไรตอนเสร็จเรียบร้อยทำให้ขี้เกียจ ทำให้มักง่ายเพิ่มขึ้น อยากจะบอกว่าเป็นทุกทีเลย ต้องรีบแก้ไข คราวนี้ทำก้นกระเป๋าค่ะ อย่างหนึ่งที่ต้องเตือนก็คือ ตอนที่กลับด้านนอกออกไปแล้วจะวัดเนี่ย พยายามกระทุ้งไปให้สุดมุมแบบเห็นว่าแหลมที่สุดเป็นสามเหลี่ยมไปเลยเพื่อความสวยงสมทั้งด้านในด้านนอก จากนั้นก็วัดก้นกระเป๋าค่ะ อันนี้กว้างมากกว้างน้อยก็แล้วแต่ความต้องการค่ะ อย่่างของแอนลืมเผื่อไว้ ก็เลยได้ก้นไม่ใหญ่มาก อาศัยว่าตัวกระเป๋าค่อนข้างใหญ่อยู่แล้วก็เลยไม่เป็นไร วัดตามรูปค่ะให้เท่ากันทั้งสองด้าน แล้วก็เย็บให้แน่นค่ะ คราวนี้ก็ฝันเป็นจริงแล้วค่ะ กลับด้านนอกออกมาก็จะได้กระเป๋าแบบนี้ค่ะ รูปนี้ด้านหน้านะคะ คราวหน้าจะออกแบบให้ดีกว่านี้และจะควิลท์ให้ดูไม่เลอะเทอะค่ะ อันนี้ด้านข้างก็แล้วแต่ว่าใครทำให้ก้นใหญ่มากน้อยแค่น้อยแค่ไหน ไม่รู้จะถ่ายกับอะไรเอาไปวางกับสนามหญ้าหลังบ้าน ไว้ผลงานชิ้นหน้าจะเอาผู้รับผลงานมาเป็นนางแบบ ชิ้นหน้าเป็นกระเป๋าคุณแม่สามีค่ะ เนื่องด้วยว่าเป็นคนซื้อจักรให้ตอนวันคริสต์มาสเป็นของขวัญนะคะ สามีเป็นสปอนเซอร์ตามเคย ซื้อผ้ามาแล้วค่ะ เมื่อวาน ไว้เดี๋ยวว่างจะอัพบล๊อครูปร้านกับผ้าที่มีอยู่ให้ดู อาศัยบิดเอาในอีเบย์ค่ะ มีที่ซื้อในร้านบางส่วน เพราะว่าไปร้านทีไรเน้นซื้ออุปกรณ์เนื่องจากอุปกรณ์เยอะและค่อนข้างแพง ค่าขนมซื้อไม่ได้ ก็มันไม่มีงานทำนี่นา จะให้เอาตังค์ที่ไหนมาซื้อนู่นนี่นั่น ทุกวันนี้ตั้งแต่เริ่มซื้อผ้าในอีเบย์ไม่มีเงินเหลือติดกระเป๋าให้อุ่นใจเป็๋นค่าขนมมาเดือนหนึ่งแล้วหน่ะ ที่แย่กว่านั้นตอนนี้ไม่มีตังค์ค่ะเพราะว่าเบิกมาจ่ายค่าผ้าในอีเบย์ล่วงหน้าไปแล้วด้วย ต้องหยุดค่ะ ไม่งั๊นอาจหมดตัวและถูกไล่ออกจากบ้านโทษฐานติดอีเบย์ ฮ่ะฮ่ะ   Create Date : 15 เมษายน 2552 16 comments Last Update : 7 มกราคม 2554 23:01:13 น. Counter : 3973 Pageviews. Share Tweet

ขรึมๆ ดีค่ะ   โดย: จูหน่านพ 15 เมษายน 2552 8:38:24 น.

ชิ้นที่ 1...มาแว้ว...สี ถูกใจค่ะ ฝีมือเรียบร้อยดีค่ะ สรุป...เก่งจัง คนข้างเคียงท่าจะภูมิใจ ยิ้มแก้มปริ...งานนี้ไม่ถูกหลอก อิอิ คอยชมชิ้นต่อๆไปค่ะ....   โดย: ป้านวนค่ะ IP: 117.47.186.177 15 เมษายน 2552 8:42:03 น.

กระเป๋าสวยดีคะ สีสุภาพน่าใช้   โดย: พีชค่ะ (somjaidean100 ) 15 เมษายน 2552 8:57:22 น.

เก่งจังเลย   โดย: nar_jeabjeab 15 เมษายน 2552 9:38:57 น.

เย้ ป้านวนไม่ขายหน้า อิอิ ขอบคุรทุกกำลังใจค่ะ เดี๋ยวจะเอา มาลงให้ดูนะคะ จะได้เห็นว่าโอ้โห ยากนะเนี่ย ส่วนสีผ้าต้องให้เครดิตสามีนะคะ เค้าเป็นคนเลือกสีผ้าค่ะ   โดย: ขาหมูเอาแต่หนัง (annasugars9000 ) 15 เมษายน 2552 10:12:57 น.

สวยจัง ฮาว ทูก็ละเอียด คนได้รับปลื้มแน่ๆ ....ว่าด้วยเรื่องทำตัวเป็นยายเพิ้ง สบายๆอยู่กับบ้าน แฮะๆๆบ้านนี้ก็เป็นคะไม่ไหวจะแต่งตัว ร้อนก็ร้อน เกาะอยู่หน้าคอมพ์นี่หล่ะ ถ้าคุณสามีทำหน้าเบื่อก็วิ่งไปอ้อนๆ แล้วก็มาเล่นคอมพ์ต่อ อิอิอิ   โดย: pinklilac 15 เมษายน 2552 12:38:06 น.

สุดยอดดดดดเลยเพื่อนเอ๋ย   โดย: เอ ณ แทมป้า IP: 71.100.22.196 16 เมษายน 2552 1:19:33 น.

เฮ้อ เสร็จแล้วเว๊ย ไว้เดี๋ยวทำชิ้นต่อไปแล้วเอามาโชว์ใหม่ค่ะ ชอบใช้คำว่าโชว์ว่าอวดเพราะว่ารู้สึกมันยากหน่ะกว่าจะเสร็จ ไว้ถ้าทำเก่งๆคงเปลี่ยนเป็นเอามาให้ดู อิอิ   โดย: ขาหมูเอาแต่หนัง (annasugars9000 ) 16 เมษายน 2552 1:32:24 น.

เก่งจัง ตามมาดูค่ะ พี่เพิ่งอวดของเหมือนกันตามดูในบล๊อคนะค่ะ   โดย: สาวปากช่อง 16 เมษายน 2552 8:38:18 น.

ได้เลยค่ะ โอ้โห ทำไวนะเนี่ยพี่ริสา   โดย: ขาหมูเอาแต่หนัง (annasugars9000 ) 16 เมษายน 2552 10:22:54 น.

อ่า...มีฮาวทูน่าทำตามเนอะ เก่งแล้วล่ะจ้า   โดย: โอ๋ (rinakana ) 16 เมษายน 2552 21:07:54 น.

ถ้าทำตามจะได้รู้ว่าเวลาคนทำไม่เก่งแถมขี้เกียจเนี่ย เค้ามีวิชามารกันขนาดไหน ฮ่ะอ่ะ แบบว่าเรื่องโกงเนี่ย เก่งค่าาาาาาาาา   โดย: ขาหมูเอาแต่หนัง (annasugars9000 ) 16 เมษายน 2552 21:45:35 น.

มาแวะชื่นชมผลงานคุณน้อง ขอบอกว่าเข้าใจชีวิตคุณแม่บ้านมากมากเลย   โดย: Pink Studio 18 เมษายน 2552 3:06:18 น.

ดีค่ะ เข้ามาชมเชยผลงานกระเป๋าค่ะ สวยมากๆค่ะ ไม่ทราบว่าเรียนจากที่ไหนมาหรอค่ะ   โดย: แอน (yochimitsu ) 20 เมษายน 2552 0:18:42 น.

เคยเรียนเย็บผ้าตอนชั้นประถมค่ะ ส่วนไอ้ที่ออกมาเป็นแบบนี้ก็ตรรกะ เค้าเรียกว่าตรรกะมั๊ยคะ ที่แบบว่าคิดเอาตามหลักเหตุผล ค่อยๆทำหน่ะค่ะ ก็เลยเป็นเหตุผลที่ทำ How to เพื่อให้คนที่ทำไม่เป็น ไม่ถนัดงานพวกนี้แล้วคิดไม่ออกว่าต้องเริ่มอย่างไง ประกอบกับคนที่หัดทำใหม่ๆเนี่ย จะเป็นเหมือนแอนคือขี้เกียจแล้วก็เจอปัญหานู่นนี่นั่นไงคะ เลยถ่ายแม้กระทั่งความผิดพลาดมาให้ดู อิอิ โชว์แม้กระทั่งปัญหาน่าอาย   โดย: ขาหมูเอาแต่หนัง (annasugars9000 ) 20 เมษายน 2552 21:16:06 น.

How to blog นี้ละเอียดยิเลยค่ะ ไว้จะแวะมาแอบหยิบคล็ดไม่ลับไปลองใช้บ้าง ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ   โดย: I am Kae Vy 5 พฤษภาคม 2552 9:35:38 น.