ทักทายยามเช้าจ้า^^

อาชีพที่ทำขำๆ ก็ได้เงินอ่ะนะ แต่อย่าให้มีปัญหาครอบครัวเน้อ เป็นห่วงนะจ๊ะ

เดือนหน้าเรากลับเมืองไทยแหละแอน พาภูฟ้าไปเล่นน้ำสงกรานต์เป็นปีแรก
เอาให้ฉ่ำไปเลย ร้อนเป็นร้อน
กลับมานั่นแหละถึงจะได้เย็บผ้าห่มให้ลูก วาดแบบ วางแผนไว้เล้ว ผ้าก็เลือกแล้ว ให้มันรู้ไปเลยว่าจะไม่เย็บ ฮึ...

ที่สิงคโปร์ก็ร้อนนะ แต่ช่วงนี้ฝนตกทุ้กวันเลยคลายร้อนลงมาบ้างจ๊ะ

เอาใจช่วยค่ะคุณแอน งานสุจริต จะเป็นงานอะไรก็ทำไปก่อนนะคะ

แต่ยังไงก็ต้องจัดสรรเวลาให้ลงตัวด้วยนะคะ :))

แต่ก่อนชาลีตกงานอยู่เป็นปีๆ เลยค่ะ รับสอนพิเศษอยู่กับบ้าน

เก็บเงินค่าสอนได้บ้างไม่ได้บ้าง ตอนเรียนมหา'ลัย ก็เคยเป็นเด็กเสิร์ฟเหมือนกันค่ะ

ร้านเซสเตอร์กริล ได้ค่าแรงชม.ละ 25 บาท (ตอนนั้นนะคะ) ก็แบ่งเบาพ่อแม่เราไปได้เยอะเลย :))

งานอะไรก็ทำไปก่อนจ้ะ พี่เข้าใจดีเรื่องอารมณ์เบื่อเนี่ย คนเคยทำงาน ให้มาอยู่เฉย ๆ มันก็เบื่อเนาะ ตั้งแต่ย้ายมาอยู่แอตแลนตา พี่ก็ไม่ได้ทำงาน สมัครงานไปหลายที่เค้าก็ไม่รับ Target, Publix, Whole Foods, Walgreens สมัครดะ พอไม่ได้งานก็หงุดหงิดและบางทีก็วีนใส่สามี มาดีขึ้นตอนที่ค้นเจอหลักสูตรไตเทียมที่อยากเรียนมานาน พอได้ไปเรียนได้ออกจากบ้านแบบมีเป้าหมาย อาการหงุดหงิดก็หายไปโดยอัตโนมัติ 555 นี่ก็รออยู่ว่า เมื่อไรจะได้ทำงานแบบจริง ๆ จัง ๆ ซะที

ปล. สองอาทิตย์ ทำ 15 ชิฟท์ มันคงไม่ใช่แค่แก้เบื่อแล้วมังจ๊ะ ระวังจะเหนื่อยเด้อ พักผ่อนบ้างนะจ๊า

นักเรียนไทยไปเรียนต่อส่วนใหญ่เคยเป็นมาแล้วทั้งนั้นค่ะ

สู้ๆนะคะ งานสุจริต เราหาเงินมาด้วยตัวเอง