เด็กนักเรียนอุปกรณ์ดีเด่นอวดสมบัติ์ค่ะ
หลังจากที่หลอกสามีออกไปบ้านไปตะลอนๆเพื่อหาร้านขายผ้า คนหนึ่งไม่เคยซื้อผ้า คนหนึ่งเพิ่งมาอยู่นะคะ ดีอยู่อย่างตรงที่ร้านผ้าในอเมริกาส่วนใหญ่จะมีเว็บไซค์ให้เข้าไปหา มีเบอร์ให้ติดต่อ มีรูปผ้าบางส่วนให้เห็นเพื่อการตัดสินใจก่อนขับรถออกไปจากบ้านนะคะ ก็อย่างที่บอกไปแล้วเมื่อวันก่อนว่าหามาหลายร้านกว่าจะได้ร้านนี้ ซึ่งก็คือ ร้าน Handcock Fabrics นั่นเอง ต้องขอบคุณความก้าวหน้าของโลกอินเตอร์เน็ตและความเห็นของคุณ tuktikmatt นะคะ ต้องให้เครดิตนิดหนึ่งค่ะ ในความกรุณาให้ข้อความเห็นนะคะ แล้วร้านนี้เนี่ยมีบัตรลดราคาให้ด้วยสำหรับคุณครูค่ะ ดีนะที่ร้านนี้นับคุณศาสตราจารย์ไปด้วย เห็นสามีบอกว่าบางอย่างเค้าไม่นับให้เป็นคุณครู ก็ได้มาค่ะเป็น discount card 10% ก็ลดไปเยอะอยู่
โม้มานานยังไม่ได้เห็นอะไรซักอย่าง เอาเป็นว่าเน้นอุปกรณ์นะคะ เพราะว่าไม่กล้าซื้อผ้ามากมายเดี๋่ยวเหยื่อตื่นตกใจ นี่ก็หยิบๆใส่รถเข็นตอนที่เค้าออกไปหาอะไรกินเล็กน้อยค่ะ โดยตอนแรกบอกว่าจะกลับมาภายในซัก ๑๕ นาที ดีนะที่ได้ยิน ไม่งั๊นไม่รู้จะซื้ออะไรทันกันเวลาแค่นั้น เราก็เลยบ่นไปว่าจะบ้าหรือไง ของแบบนี้เค้าต้องใช้ไอเดียนะ เค้าเลยกลับมาประมาณร่วมกว่าครึ่งชั่วโมงผ่านไป แต่ว่าใช่ว่าเลือกเสร็จแล้วนะคะ แบบว่าเดินงงอยู่ค่ะว่าจะเอาอะไร ไม่เอาอะไรดี เดี๋ยวอุปกรณ์เยอะเกิน งั๊นมาดูอุปกรณ์กันก่อน
จะเห็นว่าแม้กระทั่ง Rotary cutter กับ Cutting matt ยังซื้อมาเลย แต่ตอนตัดสินใจเนี่ยก็คิดอยู่เพราะว่ามันมีให้เลือกไงคะ ก็สุดท้ายก็มาจบที่แบบ 45 mm อย่างที่เห็น นอกจากนั้นยังได้ที่ทำผ้ากุ๊น Bias tape maker อันนี้ก็ต้องขอบคุณ "แม่น้องปาย " นะคะ ที่ช่วยคลายข้อสงสัยทันเวลากอ่นออกจากบ้านไปช้อป เลยได้มาอีกหนึ่ง ส่วนไอ้เจ้าที่สวมปลอกนิ้วเนี่ย ไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองนิ้วเล็ก เกือบอดได้ซะแล้วเนื่องจากว่าขนาดเอานิ้วกลางยัดยังหลุด งานนี้จะเอาไง ก็หันมาเซย์ฮัลโหลหญิงอเมริกันคนข้างๆพร้อมยิ้มหวานให้แล้วถามเค้าว่าเอาไงเนี่ย มันหลุดแบบนี้เอาอันไหนดีคะ ก็อย่างว่าผู้หญิงที่ทำงานฝีมือเนี่ยจิตใจดีค่ะ ( อิอิ ชมตัวเองและเพื่อนในบล๊อคด้วยนะคะ รับไปยังเอ่ย ) เค้าหันมาช่วยเช็คให้ค่ะ แต่ว่ามันก็ยังใหญ่ไปแต่ทำไงได้มันมีแค่นั้นก็ต้องซื้อค่ะ เดี๋ยวพันเทปให้มันแน่นเอา
ไอ้ที่น่าขำคือ สิ่งที่ไม่ควรมีก็มีจนได้ เหมือนเป็นลางสังหรณ์ว่ามันจะต้องมีการเลาะค่ะ อิฉันซื้ออุปกรณ์เลาะมาเสร็จสรรพเรียบร้อย แถมมีให้เลือกแล้วแต่ช่วงอารมณ์ด้วยนะคะ ประมาณว่าอารมณ์ไม่ค่อยรุนแรงก็ใช้อันที่เป็นหัวๆค่อยๆเลาะไปเหมือนไม่ใช่ตัวเองอย่างไงอย่างงั๊น ถ้าเซ็งจัดก็เอาไอ้เจ้าเหมือนมีดนั่นแหล่ะหั่นปี๊ดๆไปเลย
รูปต่อมาก็เป็นอุปกรณ์พื้นๆ แบบว่าอยู่ที่พื้นซะเป็นส่วนใหญ่เวลาทำงาน ( สงสัยจังคนอื่นเป็นแบบนี้มั๊ยเนี่ย ทำงานเสร็จต้องเอาไปซักค่ะ เพราะว่าสกปรก) ก็เป็นพวกด้ายแบบพื้นๆสีธรรมดา ยังไม่มีโปรเจ็คเพราะฉะนั้นควรเป็นสีธรรมดา ไว้เดี๋ยวเริ่มเซียนจะมีแท่นวางด้ายเลยค่ะ รอซักพัก
สงสัยมั๊ยคะว่าทำไมต้องเรียกว่า Special ruler เพราะว่ามันสลับสีได้ค่ะ เอาไว้เวลาใช้กับทั้งผ้าสีอ่อนก็ใช้ด้านสีดำ พอเจอผ้าสีเข้มก็พลิกนะคะเราจะได้ไม้บรรทัดสีเหลืองมาใช้ ยังไม่เคยลองนะ เพียงแต่ว่าราคาไม่ได้ต่างกันมากมายก็เลยไม่เดือดร้อนที่จะลอง ไว้เดี่ยวได้ลองจะบอกผลการใช้งานนะคะ
คุณสามีสปอนเซอร์อุปกรณ์เนื่องจากว่าโม้ว่าจะทำกระเป๋าให้ลูกสาวคนโตนะคะ แบบว่าเป็นกระเป๋าเครื่องสำอางค์ให้เอาไว้ไปมหาวิทยาลัย ถ้าไม่สวยก็แอบๆใช้นะลูกนะ มาดูผ้ากันค่ะว่าโอมั๊ย
อย่างที่บอกว่าดูผ้ากันหลายรอบเพราะว่าแบบที่คิดไว้อยากได้ซัก ๔ สี แต่หาสีสุดท้ายไม่ได้ เดินไปเดินมาทั่วร้าน เพราะว่าแบบที่คิดไว้เนี่ยมันมี ๔ สี แต่หาสีที่ ๔ ไม่สำเร็จ เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาจนมาจบที่สีน้ำเงินแบบนี้ พอได้มั๊ยคะ ( ขอโทษนะคะ ถ้าเริ่มอ่านไม่รู้เรื่อง คือว่ารู้สึกเหมือนเมานิดๆแล้วค่ะ เขียนไปดื่มไวน์ไปด้วย ) เดี๋ยวไว้มีผลงานแล้วจะเอามาอวด จริงแล้วกะว่าวันนี้จะเอากรุผ้ามาอวด ก็ผ้าที่ไปบิดในอีเบย์นั่นแหล่ะค่ะ แต่ว่าไม่ไหวแล้ว เมาแล้วอ่ะ มันเริ่มมองไม่เห็น เดี๋ยวถ้าตรงไหนผิดพรุ่งนี้ค่อยมาแก้ บ๋ายบายนะคะ
Create Date : 08 เมษายน 2552 |
|
6 comments |
Last Update : 7 มกราคม 2554 23:01:30 น. |
Counter : 516 Pageviews. |
|
|
|