ครีมสตูว์แสนง่ายแบบผงสำเร็จรูป
หนาวๆอย่างนี้ ที่นิยมกินกันเป็นอันดับแรกของคนญี่ปุ่นก็คือบรรดาหม้อไฟทั้งหลาย ที่เป็นมื้ออาหารสุดโปรดของคนขี้เกียจทำกับข้าวอย่างป้าโซ เพราะไม่ต้องทำอะไรเลยแค่เอาผัก เนื้อสัตว์มาหั่นๆ ถึงเวลาจะกินก็ตั้งหม้อไฟโยนโครมเข้า สุกก็คีบๆเข้าปาก ล้างก็แสนจะง่าย..
แต่.. วันนี้ไม่ได้มาอัพเรื่องหม้อไฟค่ะ อ้าว แล้วพล่ามอะไรมาล่ะนี่??
ก็แค่เกริ่นๆน่า.. ว่านอกจากหม้อไฟแล้ว ไอ้เจ้าครีมสตูว์ร้อนๆนี่ มันก็น่าเขมือบเพิ่มไขมันสร้างความอบอุ่นให้กับร่างกายได้เหมือนกัน พิธีกรรมก็ไม่ได้ยุ่งยากอะไรนักหนา เพราะอะไรที่ยุ่งยาก ป้าโซ " ไม่!! " ..
ที่นี่ดีอยู่อย่างตรงที่มีพวกสำเร็จรูปต่างๆเป็นตัวช่วยให้คนไม่มีหัวสร้างสรรค์เรื่องกับข้าวกับปลาอย่างป้าโซ ไอ้เจ้าครีมสตูว์ที่ว่านี่ก็เป็นหนึ่งในนั้น หน้าตาเครื่องปรุงสำเร็จรูปมันเป็นอย่างนี้
มีหลายยี่ห้อค่ะ หน้าตาก็ไม่ต่างกันนัก แกะออกมาข้างในจะเป็นผงๆ อย่างที่อยู่ในชามนั่น ไอ้ที่เป็นแบบก้อนๆแข็งๆก็มี แต่ป้าโซขี้เกียจคอยมันละลาย (ดู๊.. กระทั่งคนๆให้มันละลายในหม้อยังขี้เกียจ คิดดู)
หลังกล่องเขาก็จะบอกรายละเอียดในการทำไว้เสร็จสรรพ บอกสัดส่วนของวัตถุดิบว่าเราควรใส่อะไรบ้าง
สัดส่วนตามกล่องเขาบอกไว้ว่าสำหรับสิบจาน ชาม กะละมัง อะน่า.. แล้วแต่ภาชนะที่ใส่น่ะ เรียงรายละเอียดตามข้างกล่องลงไปดังนี้
เจ้าครีมสตูว์กล่องนี้แหละ 1 กล่อง เนื้อ เช่น หมูหมากาไก่ ซัก 500 กรัม หอมใหญ่ขนาดกลางๆ ซัก 3 หัว หรือ ประมาณ 600 กรัม มันฝรั่ง ขนาดกลาง 3 หัว หรือประมาณ 450 กรัม แครอท ขนาดกลาง 1 หัว หรือ 200 กรัม น้ำมันพืช หรือเนย 2 ช้อนโต๊ะ น้ำเปล่า 1400 มล. หรือ 7 ถ้วยตวง นมสด 300 มล. หรือ 1.5 ถ้วยตวง
จากนั้นก็เป็นการร่ายวิธีการทำ เริ่มจากเอาหม้อตั้งไฟใส่น้ำมัน เอาพวกเนื้อๆไปผัดๆ ผักๆทั้งหลายลงไปผัดๆ จากนั้นเติมน้ำไป แล้วก็ต้มๆๆ แล้วค่อยใส่ผงครีมสตูว์สำเร็จรูปเติมนมสด เป็นอันเสร็จสรรพ..
แต่.. อีกละ ป้าโซไม่ได้ทำตามที่เขาบอกทุกอย่างหรอกค่ะ ของพรรค์นี้มันก็ต้องมั่วๆกะๆกันมั่งเนอะ โดยเฉพาะเราไม่ได้จะกินสิบชามนี่นา นี่เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ป้าโซเลือกซื้อแบบผงๆมา ไม่ได้ซื้อแบบครีมแท่งๆแข็งๆมา เพราะสามารถเทใส่ปรุงได้ตามที่เราต้องการ ที่เหลือก็เก็บไว้ใช้คราวหน้าต่อไป จริงๆไอ้แบบแท่งแข็งๆ มันก็เก็บได้เหมือนกันแต่ความรู้สึกว่า แบบผงมันเก็บง่ายกว่า (ความรู้สึกมั่วๆ)
เพราะฉะนั้น ส่วนผสมของป้าโซจะหน้าตาเป็นอย่างนี้..
บางครั้งก็ใช้เนื้อไก่หั่นเป็นก้อนๆ แล้วคั่วๆกับน้ำมันนิดหน่อย ใส่เกลือกับพริกไทยเล็กน้อย แต่วันนี้เวลาน้อยเลยเลือกใช้เบค่อนแทน แต่ไม่ได้ใส่ทั้งหมดแพ็คหรอกนะคะ เก็บไว้ผัดผักหรือพันผักใส่ปิ่นโตได้อีก ใช้อย่างประหยัดๆหน่อย แช่แข็งไว้ทำได้อีกหลายมื้อ
หั่นมาแล้วหน้าตาเป็นงี้ จะหั่นชิ้นใหญ่หน่อย เพราะจะเข้าหม้ออัดความดัน หั่นเล็กไปเดี๋ยวผักเละหมด
เจ้าครีมสตูว์มื้อนี้ เสียเวลาทำแป๊บเดียวค่ะ เพราะมีตัวช่วยคือเจ้าหม้อนี่
เจ้าหม้ออัดความดันนี่ ดีจริงๆค่ะ บางคนอาจไม่ชอบใช้เพราะกลัวเสียงดังๆ เวลามันร้องวี้ๆๆๆ แต่ความดีของเจ้าหม้อนี่มีหลายอย่าง ทั้งช่วยทุ่นเวลาในการต้มๆ ตุ๋นๆ เช่นเนื้อวัว หรือเนื้อหมูเป็นก้อนโตๆ ใช้เวลาเคี่ยวธรรมดาเป็นหลายๆชั่วโมง แต่ถ้าใช้หม้อนี่จะเสียเวลาแค่ครึ่งชม.เต็มที่ อย่างครีมสตูว์หม้อนี้ ป้าโซทำไม่ถึงสิบนาที
เริ่มจากใส่น้ำมันลงในหม้อเล็กน้อย ผัดๆเบค่อนกับพวกผักพอเป็นพิธี อ้อ เจ้าผักนี่ยกเว้นบล็อคโคลี่ เติมน้ำพอท่วมผัก ไม่ต้องเติมเยอะนักเพราะเราจะประหยัดผงครีมสตูว์ อ่ะน่ะ .. นั่นเป็นแค่เหตุผลสำรอง แต่จริงๆแล้ว เราสามารถมาเติมทีหลังตามชอบได้ว่าจะเอาน้ำเยอะแค่ไหน เพราะกินจริงๆแล้วนี่ ถ้าครีมมากเกินไปก็เลี่ยน ป้าโซว่างั้นนะเพราะเป็นคนไม่ค่อยชอบกินของพวกนี้ซักเท่าไหร่ เวลาปรุงก็ไม่ชอบแบบข้นๆด้วย จะปรุงแค่เนียนๆพอ ไม่ถึงกับใส ไม่ถึงกับข้น เอ๊ะ !! แล้วมันปรุงยังไงของมันนี่?
หลังจากใส่น้ำแล้ว ก็ปิดฝาต้มจนเสียงมันดังวี้ๆ แล้วเริ่มจับเวลา หม้อนี้ป้าโซใช้เวลานาทีกว่าๆ เกือบสองนาที เพราะต้องต้มต่ออีกหน่อยเวลาปรุง มันฝรั่งนี่เคยต้มสามนาที แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเลยค่ะ .. ต้มเสร็จเปิดออกมาหน้าตาเป็นแบบนี้
จากนั้นก็หรี่ไฟอ่อนสุด ใส่ผงปรุงสำเร็จ ค่อยใส่ไป คนเบาๆมือไปให้มันละลายแล้วชิมว่าใช้ได้หรือยัง จากนั้นเติมนมสด ก็กะๆเอาอีกแหละ ว่าพอไม่ให้เลี่ยน ให้สีสันสวยๆ
เสร็จสรรพหน้าตาก็ออกมาอย่างนี้
ระหว่างที่รอหม้อต้มอยู่ ก็ลวกเจ้าบล็อคโคลี่กับน้ำผสมเกลือเตรียมไว้ก่อน พอผักกรอบๆก็เอาขึ้นสยบการสุกด้วยน้ำเย็น พอของในหม้อเสร็จสรรพอย่างนี้ก็ค่อยเทบล็อคโคลี่รวมไปในหม้อ ป้าโซชอบกินแบบกรอบๆก็เลยใส่ไปทีหลังอย่างนี้แหละ
เสร็จแล้วค่ะ ครีมสตูว์สุดง่ายด้วยผงสำเร็จรูป บอกแล้วว่าอะไรยากๆ ป้าโซไม่ทำ ฮี่ๆๆ.. มาอบอุ่นร่างกายกันสักถ้วยไหมคะ?
Create Date : 22 ธันวาคม 2552 |
Last Update : 8 มกราคม 2553 22:30:33 น. |
|
18 comments
|
Counter : 2900 Pageviews. |
|
|
|
โดย: mame (@FirstblusH ) วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:13:31:40 น. |
|
|
|
โดย: PaoTMTF วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:21:17:00 น. |
|
|
|
โดย: JohnV วันที่: 24 ธันวาคม 2552 เวลา:15:24:05 น. |
|
|
|
โดย: มาดามอุ้ย วันที่: 25 ธันวาคม 2552 เวลา:2:19:04 น. |
|
|
|
โดย: mame (@FirstblusH ) วันที่: 25 ธันวาคม 2552 เวลา:11:20:37 น. |
|
|
|
โดย: smack วันที่: 25 ธันวาคม 2552 เวลา:13:55:39 น. |
|
|
|
โดย: JohnV วันที่: 25 ธันวาคม 2552 เวลา:16:18:04 น. |
|
|
|
โดย: พล (aoigata ) วันที่: 25 ธันวาคม 2552 เวลา:20:31:12 น. |
|
|
|
โดย: ปลาทอง9 วันที่: 25 ธันวาคม 2552 เวลา:20:31:49 น. |
|
|
|
โดย: nakadao IP: 114.128.176.17 วันที่: 25 ธันวาคม 2552 เวลา:22:48:04 น. |
|
|
|
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 25 ธันวาคม 2552 เวลา:23:14:37 น. |
|
|
|
โดย: JohnV วันที่: 27 ธันวาคม 2552 เวลา:12:58:08 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
คุรุเม่ ฟุกุโอกะ Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]
|
สวัสดีค่ะ ..
ป้าโซอยู่อำเภอเล็กๆแห่งหนึ่งในจังหวัดฟุกุโอกะ ซึ่งอยู่ในเกาะคิวชู เกาะทางใต้ของญี่ปุ่น
เรื่องราวที่เล่าๆสู่กันฟังนี่ มาจากประสบการณ์ส่วนตัวซึ่งสอดแทรกความคิดเห็นเข้าไปด้วย อันไหนไม่เข้าทีก็อ่านผ่านๆไปละกันนะคะ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาค่ะ
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|