ทักทายยามบ่ายจ้า^^

หิว..หิว น่ากินจังเลย

น่าทานจังค่ะ ป้าโซ

อิอิ เห็นแล้วหิวโซเลยค่ะ

แฟนคนญี่ปุ่นเคยทำ ชาฮั่งนัทโตะ ให้ทานครับ บอกได้คำเดียว เพราะกินคำเดียวจริงๆ อิอิ

น่ากินมาก
คิดถึงฮะจิบังราเมนเลย
รสชาติจะเหมือนกันไหมเนี่ยะ

น่ากินมากมั่กเลยค่ะ ขิงสดใสเชียว หมุก็อ้ะหื้อ

วันนี้ก็ไปกินข้าวร้านอาหารจีนมางะป้าโซ ป๊าที่บ้านไปร้านอาหารจีนทีไรสั่งแต่ข้าวผัดงะ เลยถามไปว่ากินอย่างอื่นไม่เป็นรึไงมาทีไรกินแต่ข้าวผัด
อยู่บ้านก็ผัดให้กินทุกวันอยู่ละ

โบดูจากภาพของป้าโซก็เดาเอาว่ากลิ่นคงหอมกระเทียมมากๆ ว่าก็หิวจริงๆเลยตอนนี้

น่าตาน่าทานมากคะ^____^

หวัดดีจ้าป้าโซ

เพิ่งกลับมาจากข้างนอก นั่งช็อปออนไลน์ แล้วก็คลิกเข้าห้องก้นครัว ตามบล็อกป้าโซมาจากห้องก้นครัวน่ะแหละ แต่พอคลิกเข้ามาอ่านเสร็จ จะเม้นท์ ชื่อล็อกอินอิชั้นหายซะนี่ คลิกมาจากพันทิปแล้วเป็นงี้ทุกที

แหม...เวลาเอ่ยถึงป้าเดซี่ไม่ต้องมีคำจำกัดความให้คนเกลียดอิชั้นมากไปกว่านี้ก็ได้นะป้า อ่านเอง ยังหมั่นไส้เองเลย แหม...ป้าเดซี่คนดัง ชิส์

เห็นแล้ว เดาเอาว่า ข้าวผัดจานนี้ได้มาจากข้าวผัดหยางโจว ซึ่งคนกวางตุ้งเรียกว่า เหย่องเจ๊าฉาวฝ่าน ซึ่งเค้าจะใส่แฮมยูนนาน เป็นหมูสามชั้นหมักเค็มคล้าย ๆ กันกับหมูสามชั้นเน่าของป้าเลยอ่ะ คิกคิก

เห็นหน้าตาแล้ว เชื่อว่าอร่อยแน่ ๆ จานเดียวไม่พอเลยนิ

จากบล็อกป้าเดซี่ ที่ป้าถามเรื่องไส้อั่ว

ไปคราวนี้กินไส้อั่วไปครั้งหรือสองครั้งเองมั้งป้า คือไส้อั่วมันซื้อง่ายไง กลับเมืองไทยทีไรก็ไปหิ้วไส้อั่วริมปิงจากบิ๊กซีกลับมาทุกที

นี่ก็หิ้วของอะไรไม่รู้ที่ซื้อมาจากเซ็นทรัลแอร์พอร์ตมาสองถุงประมาณกิโลนึงละมั้ง แช่แข็งไว้ เสาร์หน้าจะมีปาร์ตี้เล็ก ๆ ที่บ้าน อาจจะได้ถ่ายรูปมายั่วน้ำลายป้า แต่กว่าจะอัพบล็อกก็คงนานอีกแหละ มีบล็อกต่อคิวอีกเป็นสิบบล็อกเลย

มาแจ้งข่าวป้าโซค่ะ

ไม่ไ้ด้ขยักนะคะ จบในตอนแบบนั้นเองค่ะ
ต่อไปก็ขึ้นตอนใหม่ค่ะ
ขึ้นกับว่า ตอนต่อไป
ทั้งพระพุทธเจ้า และพระนางพิมพา
จะเสวยพระชาติมาเกิดเป็นใครหรือเป็นอะไรเท่านั้นค่ะ

ป้าโซชอบอ่านหรอคะ
ถ้าอัพตอนต่อไปจะมาตามป้าโซดีมั้ยคะ

สวัสดีค่ะ วิสกี้แอบมาชิมข้าผัดค่ะ ชอบนักเลยแบบนี้อ่ะ สงสัยตอนชิมเนี่ยเป็นวิสกี้หมดกะทะแน่ๆ เลย คิคิ

ชาฮั่ง ของป้าโซ นี่ท่าจะไขมันเยอะนะ มันหมูตรึมเลย เห็นแล้วเสียวไส้ ข้าวผัดแบบญี่ปุ่นนี่ชายน้อยก็ชอบมากเหมือนกัน ตะก่อนนี้ที่ร้านเลข 8 เค้าจะใส่ปูด้วย เดี๋ยวนี้ไม่มีละ ข้าวผัดหยางโจวแบบจีนก็ชอบ ใส่กุ้งด้วย เหม่ พูดแล้วอยาก

เมนูข้าวผัดสำหรับตุ๊กตานะป้าโซ จะทำก็ต่อเมื่อข้าวเย็นเหลือบานเบะ แบบว่าจะทิ้งก็เสียดายอาลัยอาวรณ์ เป็นเมนูนอกสายตาเพราะว่าตุ๊กตาเป็นคนผัดข้าวผัดไม่ได้เรื่องนั่นเองจ้ะป้า ผัดทีไรแฉะๆแบะๆ (ก็ต้องทิ้งอยู่ดี สิ้นเปลืองกว่าทิ้งข้าวเปล่าๆอีก ไม่รู้ว่าบ้าหรือเฉิ่มหรือประสาท...ก็ทั้งสามอย่างน่ะแหละ...ป้าโซคิด) ที่แฉะคงเพราะชอบใส่มะเขือเทศเยอะและใส่ทั้งยวงอ่ะจ่ะป้า ตอนหลังเปิดดูในเว็บครัวไกลบ้านเขาบอกว่าต้องควักเอาเมล็ดมะเขือเทศออกก่อน ข้าวผัดจะได้ไม่แฉะ เอ..แล้ววิตะมินจะเหลือรื้อนั่น ป้าโซว่ามั้ย? สูตรของป้าโซไม่ใส่มะเขือเทศเลยเนาะ ผัดออกมาหน้าดีดูดีเหลือหลาย ข้าวเรียงเม็ดสวยเชียว

ตอบเรื่องมีท้อง อู๊ย..ป้าโซเอ๋ย ปูนนี้แล้วไม่ไหวแย๊ว ตุ๊กตาเข้าใจว่าน้องเขาอ่านตอนท้ายเรื่องของตอนที่3 ที่จบค้างไว้แค่นั้นอ่ะจ่ะ แล้วน้องเขาเลยคิดว่าเป็นชีวิตปัจจุบัน ปะเดี๋ยวจะรีบๆหาเวลามาเล่าต่อนะป้านะ

ป๊าดดดโถะ....เข้ามาตอนสี่ทุ่มกว่า แทบจะทึ้งหัวตัวเองตาย เหมือนกลิ่นหมูจะลอยเข้าจมูกเลยป้า สามชั้นทอดนี่ของโปรด แถมหมักไว้จนได้ที่แบบนี้ ทอดเกรียมๆกรอบๆแบบนี้....กรี้ดดดดด ดังไปรึเปล่าเนี่ย ดึกแล้วโนะ

ที่มันไม่เน่าเพราะว่าเราหมักเกลือไว้รึเปล่าป้าโซ เหมือนการถนอมอาหารไปในตัวอ่ะค่ะ แต่ที่แน่ๆป้าแอ๊กต้องขอเลียนแบบเมนูแน่ๆ อย่างที่บอกว่าชอบป้าโซทำอาหารง่ายๆ แต่อร่อยถึงใจแบบนี้....ที่ว่าแบ่งกันคนละชามน่ะ ของป้าต้องใส่กะละมังแล้วละป้าโซ เพราะกินอะไรเล็กๆน้อยๆกับเค้าไม่เป็น

พูดถึงคำโบราณๆน่ะ ป้าก็พูดออกบ่อย ยิ่งเป็นสำบัดสำนวนนี่ยิ่งชอบค่ะ เพราะป้าคิดว่ามันเป็นสเน่ห์ของภาษาไทย แต่คนอ่านจะจับได้ทันที ว่าคนเขียนเกิดยุคเชียงใหม่ 700 ปี ....ฮิ้วววววว

หมูสามชั้นทอดได้เหลืองขนาดนี้ คงหอมตลบอบอวล
คนที่ทำท่าไม่อยากทานหมูสามชั้นเพราะกลัวอ้วน
คงอดไม่ได้ เพราะดูแล้วอร่อยที่สุดก็ตรงนี้แหละ
เมนูนี้เรียกความหิวได้ระดับ 9 เลย หล่ะ หิว จริง ๆ นี่ยังไม่เที่ยงเลย ขอสักจานนะคะ

น่าอร่อยมากๆเลยค่ะ ..ยังงี้ต้องไปลองทำตามนี้บ้างแล้วค่ะ..
เคยทำข้าวผัดหลายครั้งแล้วแต่ข้าวญี่ปุ่นนี่ผัดยากจังค่ะ (ผัดให้อร่อยน่ะค่ะ)
แต่ของป้าโซสวยแอ่นด์น่ากินจังค่ะ...
ทักทายนะคะ..

ช่วงนี้กินข้าวกับไข่เจียวทีละสองฟอง งะป้าโซ ฮ่าๆๆๆ จนหลาย

ฮ่าๆ ได้เมนูใหม่อีกแระ..

แต่..อีหมูสามชั้นเนี่ย หมักอะไรเป็นอาทิตย์จร๊า...

คุณพี่คงแช่จนราขึ้นลืมไปว่าจะเอาไว้ผัดข้าว...

ถ้าใช้อย่างอื่นได้ปะ มีอะไรแทนได้มั่งง่ะ

หมูสามชั้นเนี่ย คงมันย่องพิลึกกึกกือ....

ป้าโซ....ป้ามาส่งสัญญาณ SOS

อัพบล๊อกหินแต่งงานไป แต่ไม่รู้ว่าป้ายที่หน้าเชือกขดเล็กๆเค้าเขียนไว้ว่ายังไง ความคิดป้าคิดว่าคงเหมือนป้ายไม้ตามวัด ที่เราบริจาคแล้วเขียนขอพร แล้วก็แขวนๆไว้ให้คนมาอ่านเล่น แต่ที่นี่ไม่แน่ใจอ่ะค่ะ

รบกวนป้าโซช่วยแปลพระราชสานส์ฉบับนั้นให้ป้าหน่อยนะคะ....จุ๊บๆๆ....จ๊วบ

ขอบคุณค่ะ

ไม่เป็นไรค่ะป้าโซ คนสวยรอด้ายยยยยยย....เหอ เหอ

แค่สงสัยเฉยๆน่ะค่ะ แล้วเป็นคนอยู่ไม่สุข แบบว่าอยากรู้แล้วต้องรู้ให้ได้ หรือสอดรู้สอดเห็นน่ะค่ะ(แถวบ้านเรียกเจือก)

ขอบคุณป้าโซล่วงหน้านะคะ

ทีนี้ป้าโซเชื่อรึยังว่าป้าน่ะจิตพันผูกกับประเทศญี่ปุ่น อะไรอยู่ไหนรู้โม้ด เอ่อ....อันนี้โม้แระ แต่ประโยคแรกน่ะจริง

คือป้าจะใช้เวบอับดุลอยู่เวบนึง ถามอะไรรู้หมดเกี่ยวกับญี่ปุ่น คือเวบ japan-guide.com อ่ะป้าโซ เค้าลงรายละเอียดทุกอย่างได้เทพมากๆ เรียกว่าทุกอย่างจริงๆนะ อย่างป้าจะไปนาโงย่า ป้าก็เข้าไปดูรายละเอียดของเมืองนี้ เค้าก็จะมีแนะนำต่อ ว่านอกจากเมืองนาโงย่าเองแล้ว รอบๆเมืองนี้มีอะไรน่าไปดูอีก เดินทางยังไง ค่ารถเท่าไหร่ ลงตรงไหน อะไรยังไงบอกหมด....อับดุลมั้ยอ่ะป้า

ถ้ามีปัญหาก็เขียนถามได้ เดี๋ยวก็มีคนมาตอบ....เริ่ดดดดดด

ตอนนี้หยอดกระปุกอีกแล้วป้าโซ อยากไปโอกินาว่าอ่ะค่ะ ไม่รู้จะเก็บตังทันปีหน้ารึเปล่า ปีนี้ยิ่งค่าใช้จ่ายเยอะอยู่ด้วย อยากไปทุกปีเลยญี่ปุ่นเนี่ย....รู้งี้แต่งงานกับหนุ่มปลาดิบดีกว่า จะได้ทุ่นเวลา ทุ่นเงิน....เนอะ

ป้าโซกลับมาบ้านแล้วเหยอ ป้าเพิ่งจะตื่นนะเนี่ย

ก็อย่างที่ป้าแอ๊กว่านั่นแหละค่ะ คนอยู่ไม่ได้ไป คนที่ไปซ่อกแซ่กคือคนที่ไม่ได้อยู่นั่นแหละป้า เหมือนตอนป้ากลับไปไทยครั้งที่แล้ว เจอคนรู้จักคนนึงที่ไม่ได้เจอกันนาน ถามสารทุกข์สุกดิบกันไป เค้าถึงได้รู้ว่าป้ามาตกกับดักอยู่อิตาลี่ เค้าก็บอกว่าชอบอิตาลี่มาก ไปบ่อย ชอบเมืองนั้นเมืองนี้ ชอบอาหารนั่นนี่....สมองป้าต้องค้นหาคำตอบด่วนจี๋เลย ว่าเมืองหรืออาหารชนิดนั้นที่พี่เค้าว่า มันอยู่ตรงไหนในแผนที่(วะ) คือเค้าลงลึกกว่านักท่องเที่ยวคนอื่น เพราะความชอบส่วนตัว แต่ป้าไม่ชอบอิตาลี่อ่ะ เลยไม่ได้ตะลอนเที่ยวเหมือนเค้า แต่ถ้าญี่ปุ่นนี่สู้ตายค่ะ

ว่าไปค่าครองชีพในญี่ปุ่นไม่ได้แพงมากนะป้าโซ อันนี้ต้องบอกสำหรับคนที่ใช้เงินยูโร คนที่อยู่ในประเทศที่ค่าครองชีพสูงๆอย่างในยุโรป ที่อิตาลี่นี่ถึงค่าครองชีพจะไม่สูงสุดในละแวกนี้ แต่มิลานนี่ก็ถือว่าค่าครองชีพค่อนข้างสูงเลย เอาง่ายๆอาหารต่อมื้อต่อหัวตามร้านอาหารทั่วไป พาสต้าก็ตกจานละ 10 euro(500 บาท) แล้วป้าโซ แล้วอาหารอิตาเลี่ยนต้องมาเป็นคอร์ส อาหารเรียกน้ำย่อย จานแรก(พาสต้า) จานหลัก(เนื้อหรือปลาก็ว่ากันไป) ไซด์ดิส ของหวาน ตบด้วยกาแฟ เรียกว่าต่อหัวก็ล่อเข้าไป 30 euro แล้ว แต่ที่ญี่ปุ่นที่ป้าไปมาเรายังหาอาหารญี่ปุ่นแท้ๆในราคาย่อมเยาได้

หรืออีกอย่างคือโรงแรม ที่อิตาลี่นี่โรงแรมถ้าต่ำกว่า 100 euro นอนไม่ได้เลยนะป้า แต่ที่ญี่ปุ่นเราใช้บริการ Toyoko Inn ตลอด ในราคาแค่ 60 euro นิดหน่อย(เพราะเป็นสมาชิก) ทำเลเริ่ด มีอาหารเช้า ห้องสะอาด อุปกรณ์อำนวยความสะดวกครบถ้วน

อ่ะ....อีกอย่างนะ รถไฟใต้ดินในญีปุ่นนี่เริ่มที่ 160 yen ใช่ป่ะ แต่ที่อิตาลี่รถไฟใต้ดินต่อเที่ยว 1 euro(50 บาท)อ่ะป้า

คือญี่ปุ่นยังมีความหลากหลายให้เลือก แพงสุดโต่งติดอันดับโลกก็มี แต่ก็ยังเปิดโอกาสให้นักท่องเที่ยวได้เสพย์ความเป็นญี่ปุ่นแท้ๆในราคาที่เอื้อมไหว ถ้าเรารู้จักเลือกอ่ะน่ะ....สรุปว่ารักญี่ปุ่นค่ะ ฮี่ ฮี่

ป้าไม่เอารูปรุ่นพี่จิอากิมาลงอีกเหรอ กิดตึ๋ง

ทำน่าหม่ำมากเลยค่ะ เดี่ยวลองทำดูบ้าง ฮ่าๆ
ตั้งแต่มาอยู่ไม่เคยผัดสักครั้ง ซื้อกินตล๊อดตลอด

สวัสดียามบ่าย ๆ อากาศอ้าว ๆ ๆ

อ่านชาฮังแล้วครับ ถ้าไม่ได้อ่าน หากใครถามจะเดาว่า เป็นชาญี่ปุ่น เข้ามาเลยได้รู้เพิ่มครับ

ป้าโซ ถ่ายรูปสวยแบบป้าเดซี่ ไม่รู้ลุงที่บ้านเข้ามาชมบล็อกนี้บ้างหรือยัง อ่านไม่ออกไม่เป็นไร ดูผลงานของลุง ออนไลน์

ช่วงปัจจุบัน ผมเองก็ทานข้าวผัดแทบทุกเย็น ข้าวกะเพราหมูสับ ไข่เจียว ผมเริ่มเบื่อ

ไม ไม่ทานข้าวกับกับข้าวเหรอ? คือตัวคนเดียว ทานข้าวกับกับข้าวมักจะทานไม่หมด ต้องแช่ตู้เย็น พอมาอุ่นภายหลังก็ไม่ค่อยอร่อย

พอดีว่า ร้านที่ซื้อข้าวผัดทานประจำ เธอผัดอร่อย ผมมักบอกให้เธอใส่พริกขี้หนูบุบลงไปด้วย เพื่อนๆมาทานข้าวที่แฟลต พอทานข้าวผัดร้านนี้ ก็ติดใจกันทุกคน มาคราวหน้าก็จะถามหาแต่ข้าวผัดร้านนี้

จานละหรือถุงละ 25 บาทครับ

ว่างๆ ผมจะลองนำกล้องลงไปถ่ายรูปตอนผัดข้าวสักที

โฮะๆๆๆ เห็นแล้วนึกอยากกินข้าวผัดขึ้นมาตะหงิดๆ
อยากทำกินก็อยาก .. แต่(ขออ้าง) ว่าอากาศมันร้อน

อิอิ มาต่อคิวรอกินของป้าโซดีกว่า
คนมารอคิวเกินกันเยอะมาก
กว่าจะถิงคิวเรา จะได้กินข้าวผัดไหมนี่