เมื่อฝนโปรยปราย...
พายุฝนฤดูร้อน...
หอบเอาความชุ่มฉ่ำมายังผืนดิน
เสียงลมพัดอื้ออึ้ง
ใบไม้สีน้ำตาลแห้งกรอบปลิวเกลื่อนพื้น
ต้นไม้ใบไม้ปลิดกระแทกกับหน้าต่าง
ลมกระพือผ่านช่องว่างจนผ้าม่านสะบัดไปมา
เจ้าแมวหน้าดำวิ่งหนีหัวซุกหัวซุน
ด้วยกลัวในเสียงอันอึกทึกนั้น
ไฟในบ้านกระพริบเป็นระยะ
ฉันมองแสงนั้นด้วยความกังวล
หากไฟฟ้าดับลง ข้อความที่พิมพ์ค้างไว้ในคอมพิวเตอร์อาจเสียหาย
ค่ำคืนผ่านไปพร้อมด้วยความเย็นฉ่ำ
ความง่วงคืบคลานเมื่อค่อนดึก
เจ้าแมวนอนขดตัวหลับอย่างสบายใจ แม้ฉันจะล้มตัวนอนข้างๆ มันก็ทำเพียงแค่ปรือตามองเท่านั้น...
เช้าวันใหม่เริ่มขึ้น
พายุฝนเมื่อคืนพัดเอาใบขนุนจากบ้านข้างๆ มาไว้ในโรงรถเป็นกองพะเนิน
อาทิตย์เริ่มทอแสง
และอีกครั้ง...
ที่การดำเนินชีวิตได้เริ่มต้น...
+*+*+*+*+*+*+
ช่วงนี้กำลังมันกับการเขียนเรื่องค่ะ ติดพันอย่างงมงาย ถึงจะเพิ่งเขียนเรื่องจบไป แต่ก็ยังมิวายขุดงานเก่ามาเสริมต่ออยู่ดี
ก็เรื่องนี้ทิ้งร้างค้างข้ามปีแล้วนี่คะ เห็นทีจะได้เวลาสะสาง หวังว่าคงจะจบจริงสมดังใจ
ปล.ถ้าหายหน้าไป แสดงว่ากำลังนั่งคิ้วขมวดอยู่หน้าคอมนะคะ
Create Date : 29 มีนาคม 2549 |
|
12 comments |
Last Update : 29 มีนาคม 2549 8:55:31 น. |
Counter : 733 Pageviews. |
|
|
|