Bloggang.com : อัญชา : Yesterday...

Yesterday...

สวัสดีวันพฤหัสค่ะ
ก่อนอื่นขอเอารูปจำปีแขกมาฝากคุณสเตลหล้าก่อนนะคะ

อันนี้ถ่ายไว้เมื่อสองเดือนที่แล้ว

รูปแรกใช้โหมดสีจัด (Vivid) ค่ะ
ส่วนอีกรูปเป็นโหมดออโต้ปกติ

จำปีแขกบานเต็มที่ก็เท่านี้ล่ะค่ะ
ถ้ามากกว่านี้คือกลีบดอกจะร่วง
สรุปอายุการบานสองวัน
-วันแรก แย้มกลีบ -วันที่สอง บาน -วันที่สาม ร่วง

เสร็จเรื่องของฝากคุณสเตลหล้า ทีนี้ก็มาเรื่องของเจ้าบ้านบ้าง
เมื่อวานนี้ไปข้างนอกแต่เช้าค่ะ
ไปเยี่ยมผู้ป่วยโรคไตที่โรงพยาบาล

เมื่อต้นเดือนที่แล้วยังไปงานวันเกิดเค้าอยู่เลย
เห็นกันดีๆ ร่าเริงสดใส พอไปเมื่อวานกลับรู้สึกตรงกันข้าม
ตอนที่เห็นสายระโยงระยาง รู้สึกเศร้าใจอย่างบอกไม่ถูก
ทั้งสายจากเครื่องช่วยหายใจและสายท่ออื่นๆ ที่จะช่วยบำบัดอาการที่ผู้ป่วยเป็นอยู่...

น้องคนนี้เพิ่งอายุเต็ม 25 ไปหมาดๆ เองค่ะ
เรียกว่าเข้าเบญจเพศพอดี ป่วยด้วยโรคไตที่เจ้าตัวบ่ายเบี่ยงการรักษามาหลายที

ภาพที่มองเห็นนอกกระจก... ท้องฟ้าเริ่มสว่างขึ้นทีละน้อย

ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะต้องมาเยี่ยมใครที่อยู่ในสภาพนี้..

.

ตอนแปดโมงกว่าเข้าไปใหม่ คนป่วยตื่นแล้ว...
รู้สึกตัว ลืมตามอง พยักหน้า และพยายามจะพูด
บ่อน้ำตาพาลจะไหล เพราะเห็นน้ำตาเค้าไหลออกมาตอนที่เห็นว่าเราไปเยี่ยม

แต่เจ้าบ้านฝึกตัวเองมาดี ฮา
เลยแค่น้ำตาซึมนิดหน่อย แต่ไม่ได้ฟูมฟายอะไร

คนป่วยพยายามจะพูดอะไรสักอย่าง แต่เราอ่านปากเขาไม่ออก
เห็นท่ออ๊อกซิเจนคาปาก ก็พยายามบอกเค้าว่าไม่ต้องพูด
เดี๋ยวจะยิ่งเจ็บ แต่เจ้าตัวก็เชื่อจัง พยายามจะพูด

แต่ยังไงก็ฟังไม่รู้เรื่องอยู่ดี เพราะเขาไม่มีแรงพอจะเปล่งเสียงออกมาได้น่ะค่ะ
พยายามอ่านริมฝีปาก เห็นพยายามพูดหลายรอบ
เลยคิดว่า ครั้งสุดท้ายที่เขาพยายามจะพูดกับเรา
เขาคงจะกำลังบอกว่า "ขอบคุณครับ"

อ่านปากแล้วเหมือนจะออกมาสามคำ... คิดว่าคงเป็นคำนั้น..

อาการอื่นๆ โดยละเอียดขอละไว้นะคะ

ตอนสิบโมงกว่า ญาติๆ ก็มาเยี่ยม
ได้คุยกันอยู่นานเหมือนกัน สลับกับเข้าไปดูอาการน้องเป็นระยะๆ
ที่เห็นเมื่อวาน อาการดูจะดีขึ้นเรื่อยๆ ชีพจรเต้นดีขึ้น
ตอนนี้หมอ-พยาบาลก็ดูแลใกล้ชิด
ได้แต่ภาวนาให้เค้าออกจากไอซียูเร็วๆ...

จบธุระของเมื่อวานนี้แล้วค่ะ