เธอเห็นอย่างฉันไหม?
กระดิ่งลมหน้าบ้านส่งเสียงกรุ๊งกริ๊งเพราะมีลมมากระทบ
ท่ออลูมิเนียมทรงกลมขนาดเล็กหกแท่ง
หมุนคว้างเป็นรัศมีวงกว้างเท่าที่ความยาวจากปลายเชือก
จรดปลายท่อนั้นจะเคลื่อนตัวไปได้...
โมบายรูปพระจันทร์หมุนกลับไปกลับมา
ดูราวกับใบหน้าเด็กน้อยไร้เดียงสา ทว่าแฝงความเจ้าเล่ห์เอาไว้ในแววตา
มีใครมองเห็นภาพนั้นอย่างฉันไหม?
ภาพเด็กน้อยไร้เดียงสา
ที่ใครต่อใครพากันมอบความรักให้เต็มหัวใจ
คำพูดฉอเลาะที่ทำเอาใครต่อใครหลงปลื้ม
แต่ทำไมสิ่งที่ฉันเห็น
จึงกลายเป็นปลายลิ้นที่แยกเป็นสองแฉกตวัดเลี้ยวลดไปมา...
หากว่าฉันจะพูดอะไรออกไปสักคำ...
จะมีใครเชื่อในคำพูดนี้ไหม?
ในเมื่อสิ่งที่ฉันจะบอกให้ได้รู้นั้น
ช่างตรงข้ามกับสิ่งที่พวกเขาเห็นราวฟ้ากับดิน
เด็กน้อยน่ารักของผู้ใหญ่ ส่งสายตาเยาะเย้ยมายังฉัน
ขณะที่เรียวแขนของเธอกำลังโอบรอบลำคอของใครคนหนึ่ง...
เด็กน้อยน่ารักของใครหลายคน...
เธอเป็นเพียงเด็กน้อยไร้เดียงสา
หรืองูพิษตัวน้อยกันแน่?
พิษของเธอคงแผ่กำซาบอาบโนมเนื้อของผู้ห่วงใย
ส่วนฉัน- -
ผู้มองเห็นเนื้อแท้แห่งรอยยิ้ม
สิ่งที่เธออยากจะมอบให้ฉันที่สุด
คงไม่แคล้วพิษอันแสนร้ายแรงเป็นแน่...
ตวัดลิ้นไปเถิดเจ้างูเอ๋ย
เลาะเลื้อยไปเถิด เลี้ยวลดไปตามวิถีแห่งเจ้า
วิถีของความปลิ้นปล้อนหลอกลวง
จงดำเนินต่อไปเถิด
เพราะเพียงแค่เจ้าพ่นลมหายใจ
กลิ่นอายแห่งความชั่วก็ครอบคลุมเจ้าแล้ว...
| Create Date : 01 กันยายน 2548 |
| Last Update : 1 กันยายน 2548 20:54:07 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 558 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [