Live another day...
Group Blog
 
 
มกราคม 2548
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
4 มกราคม 2548
 
All Blogs
 
-เท่านี้ก็พอ-

ฉัน...
หลงใหลน้ำเสียงของใครคนหนึ่ง

ฉัน...
เพียงแค่เคยสบตากับเขา
แต่ก็ในระยะห่าง...
เราไม่เคยเข้าใกล้กันเลยสักครั้ง...

แต่ฉันรู้...
เกือบทุกครั้งที่ฉันอยู่ที่นั่น...
ไม่ว่าจะนั่งอยู่ด้านซ้ายมุมประจำของเขา
หรือด้านขวามุมประจำของฉัน...
เขามักจะนั่งอยู่ข้างหลังฉันเสมอ...ฉันรู้..

ฉันอาจชื่นชมเขา
แต่ก็เป็นเพียงเท่านั้น
..ชื่นชม..กับ...หลงรัก...
มันต่างกัน...
อาจไม่ต้องเอ่ยคำใด
อาจแค่เพียงส่งสายตาให้กันเท่านั้น...
ณ นาทีนี้
สำหรับฉัน คิดว่ามันเพียงพอแล้ว..

พอใจกับระยะห่างที่มี
และคิดว่าไม่จำเป็นจะต้องเข้าใกล้ไปกว่านี้มากนัก
แต่คำว่าไม่จำเป็น...
ไม่ได้หมายความว่า จะไม่ยอมเข้าใกล้...
หากแต่ฉันยังต้องการคงระยะห่างไว้เท่าเดิม...

เราต่างยืนอยู่กันคนละที่
เขาอยู่ในโลกกลางคืน
ส่วนฉันอยู่ในโลกกลางวัน...
เราต่างคนต่างมีมุมส่วนตัวของตัวเอง

ฉันเพียงคนแปลกหน้าที่ก้าวล่วงเข้าไปในโลกของเขา
ฉันเพียงคนที่บังเอิญเดินผ่านไปในเส้นทางสัญจรของเขา
ฉันเพียงคนที่ชื่นชมในสิ่งที่เขาเป็น
ฉันเพียงคนที่แวะมาพักกายพักใจผ่อนคลายอารมณ์ให้หายเหนื่อย

เขาเพียงชายแปลกหน้าที่ยืนอยู่ในที่ของเขา
เขาเพียงชายแปลกหน้าที่สัญจรอยู่ในเส้นทางนั้นเป็นปกติ
เขาเพียงคนที่กำลังแสดงบทบาทของตัวไปตามหน้าที่
เขาเพียงแค่หันมาเพราะความบังเอิญ

ฉันเพียงคนที่มองไปทั้งด้วยความบังเอิญและตั้งใจ

เมื่อค่ำคืนผ่านพ้น
เมื่อบทบาทของเขาสิ้นสุด
เขาเดินมารวมกลุ่มกับเพื่อน ๆ
ฉันเพียงนั่งรอใครอีกคนทำธุระให้เสร็จเรียบร้อย
ฉันหยิบกระเป๋าขึ้นสะพายรอไว้บนบ่า
เขายืนคุยกับเพื่อนอยู่ข้างหลังฉัน
ฉันไม่ได้หันไปและเขาไม่ได้เอ่ยทักทาย
และเมื่อถึงเวลาฉันก็ลุกเดินจากไปอย่างรวดเร็ว
ปล่อยให้คนร่างเล็กกว่าเดินตามหลัง
ฉันไม่เคยเอ่ยทักและไม่เคยเอ่ยลา

..เขาก็เช่นกัน..



ฉันชอบมองแผ่นหลังของเขา
ในยามที่กำลังขับขานบทเพลง
น้ำเสียงกังวานใสของเขา
สะกดทุกคนที่อยู่ที่นั่นให้หยุดฟัง...

ฉันอยากฟังเสียงของเขา
เสียงร้องที่ออกมาจากภายใน
น้ำเสียงที่ฟังแล้วทำให้ฉันรู้สึกเคลิ้มไปตามบทเพลง
ดนตรีที่เหมาะเจาะกับเสียงร้องที่ไม่มีที่ติ
ทั้งสองสิ่งนั้นผสมผสานกันเป็นหนึ่งเดียว...

ฉันจะไปที่นั่นเมื่อถึงกำหนดเวลา
ซึ่งตัวฉันเองเป็นผู้กำหนด
อาจได้พบเขาหรือไม่ได้พบ
อาจได้ฟังเพลงของเขาหรือไม่ได้ฟัง
แต่ฉันจะไป...

ไม่ได้ต้องการทำความรู้จักอะไรมากมาย
ฉันแค่ชื่นชมในสิ่งที่เขาเป็น
ไม่ได้อยากให้มีอะไรล้ำเส้นมากกว่าที่เป็นอยู่
ฉันพอใจที่มองเขาอยู่ห่าง ๆ
ไม่อยากให้ความใกล้ชิดใด ๆ
มาทำให้ความรู้สึกปลาบปลื้มของฉันต้องลดลงไป

ฉันไม่พร้อมที่จะรู้จักเขา
ฉันไม่พร้อมที่จะพูดคุยกับเขา
ฉันไม่พร้อมที่จะมีปฏิสัมพันธ์ใด ๆ กับเขาทั้งสิ้น...

ฉันก็แค่คนผ่านมาแล้วนั่งพักระหว่างทางเท่านั้น...
ไม่ได้ต้องการสิ่งใดมากไปกว่าการได้หยุดพัก...

ฉันไม่เคยรู้ความคิดของเขาและคิดว่าไม่จำเป็นจะต้องรู้
เขาอาจไม่เคยรู้ความคิดฉันและเขาอาจจะไม่ได้อยากรู้
เราก็แค่คนที่ต่างเดินมาพบกันบนเส้นทางสายหนึ่ง
ด้วยเหตุผลที่ต่างกัน
เขามาตามหน้าที่ส่วนฉันมาเพื่อพักผ่อนหาสิ่งบันเทิงใจ

เขาอยู่ในที่ของเขา
และฉันอยู่ในที่ของฉัน
และจะแยกย้ายกันไปเมื่อถึงเวลา..


Tue Dec 23, 2003 11:35





Create Date : 04 มกราคม 2548
Last Update : 14 กันยายน 2548 11:01:33 น. 5 comments
Counter : 465 Pageviews.

 
good morning! how r u today,i'm fine thank you and u? i'm fine thank you! sit down!!!!!!!!!!


โดย: dreammy IP: 203.147.0.9 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:10:15:33 น.  

 
Good morning Friday !!!!!



โดย: dreammy IP: 203.156.39.3 วันที่: 1 เมษายน 2548 เวลา:8:18:16 น.  

 


สวัสดีปีใหม่น๊า...
สุขกายสบายดี
ตลอดปี ตลอดไปนะค๊า


โดย: ดาริกามณี วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:20:00:00 น.  

 
เด็กหัวถนน


โดย: 11 กุมภาพันธ์ 2549 IP: วันที่: 20:47:12 เวลา:203.155.86.3 น.  

 
มีอารมณ์เช่นเดียวกับคำกล่าวข้างต้น


โดย: เด็กหัวถนน IP: 203.155.86.3 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:49:17 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อัญชา
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add อัญชา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.