 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | |
|
|
| |
|
|
| 7 กุมภาพันธ์ 2550 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
| |
..น่าจะเจอกันมาตั้งนาน ก่อนที่เธอจะเป็นของใคร อยากให้มันมีปาฏิหาริย์ให้ตัวฉันย้อนเวลากลับไป..
รูปพ่อลูกผูกพัน ถ่ายที่วัดพระธาตุลำปางหลวง จังหวัดลำปาง เมื่อวันที่ ๖ มกราคม ๒๕๕๐ ตอนที่เอารถแฮมทาโร่สุดโปรดออกมาจากศูนย์ที่ กทม. ระหว่างทาง เด็กยกเป๋ากล้องเป็นคนขับรถ นกกุเป็นผู้ร่วมทาง มาหยาเป็นตุ๊กตาหน้ารถ อิอิ แล้วเราก็ลงมติกันว่าจะแวะไหว้พระธาตุลำปางหลวงก่อนกลับถึงเชียงใหม่ ภาพนี้ถ่ายด้วย Canon EOS 300D + 70-200 F4L ค่ะ)
หนึ่งเดือนที่ผ่านมาเป็นเวลาสุดโหดช่วงหนึ่งของชีวิต เพราะเป็นเวลาที่ต้องทำใจอะไรหลายๆ อย่างเลย ทั้งเรื่องชีวิตและหัวใจ อุ๊ย 
แถมเป็นช่วงที่ได้เดินทางเยอะที่สุดช่วงหนึ่งเลยมั้ง เลยได้ถ่ายรูปที่ถูกใจหลายรูป เอามาอัพรวมกันในบล็อกหน้านี้เลยเนอะ อิอิ
ช่วงแรกที่เริ่มต้นปี ปีนี้ไม่ค่อยดีนัก เพราะน้อง "แฮมทาโร่" มีปัญหามาตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว ต้องขับลงไปศูนย์ที่ กทม. จริงๆ จะเข้าศูนย์นิสสันนครพิงค์ ที่มีพี่ช่างใจดีสุดหล่อดูให้ก็ได้ พี่เค้าก็คงเช็คให้ได้ แต่ด้วยความที่อยากหนีไปเที่ยว กทม. เลยตัดสินใขบไปที๋ศูนย์ SAAB รัชโยธิน ให้พี่โบ้หนุ่มล่ำ นายช่างใหญ่ ดูให้ดีกว่า อิอิ ได้เห็นแสงสีในเมืองหลวงกับเขาด้วย
ไปแล้วตอนแรกก็ตื่นเต้นเพราะคิดว่า กล่อง ECU หรือกล่องควบคุมเจ๊ง ถ้าเป็นเช่นนั้น มาหยา- มะ-แลง-ซาบตายแน่นแน่ เพราะราคามันก็หลักหลายหมื่นกว่า โชคดีที่เช็คไปเช็คมาพบว่า เป็นแค่สายจั๊มป์มันขาด แล้วก็สายคันเร่งหักเท่านั้นเอง เมื่อรวมกับค่ากุญแจสำรองสุดไฮโซ เข้าไปด้วย ก็จ่ายไปเกือบๆ หกพัน เดือนที่ผ่านมาเลยได้ลดความอ้วนสมใจ อิอิ ตอนนี้น้ำหนักลดมาราวๆ สองกิโลกรัม ฮี่ๆ 
ใครเกิดปีฉลูยกมือขึ้น ....
พระธาตุประจำปีเกิดของคุณคือ พระธาตุลำปางหลวงนะคะ หากมีเวลาก็แวะไปไหว้สาเพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ตนเองค่ะ ภาพนี้ถ่ายด้วยกล้องและเลนส์เดียวกับภาพข้างบนค่ะ
ขากลับก็ขอให้พี่ไม่ประสงค์จะออกตังค์ เด็กยกเป๋ากล้องช่วยขับรถมาให้ เพราะมาหยาขับรถเองบนถนนใหญ่ขนาดนั้นไม่ได้ อิอิ (ทุกวันนี้ก็ขับได้แค่ถนนหลวงสายเดียวคือ 1001 เชียงใหม่-พร้าว เท่านั้นเอง) ชวนน้องนกกุคนน่ารัก นั่งรถมาด้วยกัน จะได้หนีงานมาเที่ยวเชียงใหม่ด้วยกันอีกคน
เราเลือกเส้นทางสายสุพรรณบุรี (ซึ่งสวยไฮโซมากๆ) เพื่อหลีกเลี่ยงการจราจรที่ติดขัด ออกมาตั้งแต่เช้ามืดวันเสาร์ มาถึงสุพรรณบุรีตอนสายๆ ก็หิวข้าว เลยแวะร้านอาหารข้างทาง ซึ่งจัดจานอาหารได้น่ารับประทานมากๆ เลย มื้อนั้นเลยเจริญอาหารเป็นพิเศษ แบบลืมไปเลยว่าเพิ่งจ่ายเงินไปหลายพัน (จริงๆ ข้าวมันจานละ ๒๕ บาทเองมั้ง เอิ๊ก) ไอ่นกกับพี่นุเลือกข้าวหน้าเป็ด อิอิ หนูไม่กินเป็ดค่ะ หนูไม่กินเป็ด 
ข้าวคลุกกะปิแสนอร่อย ที่สุพรรณบุรีจ้า ภาพนี้ถ่ายด้วยแสนโก้ Ricoh Caplio G4 Wide ค่ะ
จากนั้นเราก็ขับรถยิงยาวมาแวะอีกทีที่บ้านของมาหยา ที่ จ.ตาก ค่ะ แวะให้แม่เลี้ยงข้าว แม่ก็เลยใช้ให้พ่อไปซื้อก๋วยเตี๋ยวแสนอร่อย มาให้เราสามคนกิน อิ่มตื้อเลยค่ะ
พักนอนเอนหลังกันแป๊บๆ ก็กราบแม่ แล้วก็เดินทางต่อ มาจนถึงลำปาง มาหยาก็หลับๆ ตื่นๆ มาตลอดทาง พอๆ กะไอ้นก อิอิ ส่วนพี่นุก็ขับรถปายยยยยยยยยยย ตามประสาคนขับที่ดี หงิหงิ
มาถึงวัดพระธาตุลำปางหลวงตอนบ่ายจัดๆ แล้วค่ะ ก็แวะถ่ายรูปกัน มาหยาแวะไหว้พระธาตุเพราะมาหยาเกิดปี ฉลู ค่ะ พระธาตุนี้คือพระธาตุประจำปีเกิด เกิดมาจนป่านนี้ เพิ่งไปไหว้แค่สองครั้งเองค่ะ
มาหยาเกิดปีฉลูค่ะ (ห้ามถามว่าตรงกับ พ.ศ.ไหน -- หยาบคาย อิอิ) เลยมาไหว้พระธาตุลำปางหลวง พระธาตุประจำปีเกิด)
ภาพนี้ถ่ายด้วยแสนโก้ Ricoh Caplio G4 Wide ค่ะ
จากนั้นก็บ๊ายบายลำปาง มาถึงเชียงใหม่โดยสวัสดิภาพ ก็มืดพอดี คืนนั้นก็ตามสบาย พี่นุนอนห้องนึง ไอ่นกนอนห้องนึง ส่วนน้องแอนก็หอบผ้าห่มออกมานอนกับสองหน่วย ป๊อบปี้กับตู้ตี้ที่ห้องโถงด้านนอก อบอุ่นจริงจริ๊ง แม่ลูกคู่นี้ อิอิ
วันรุ่งขึ้นนึกไม่ออกว่าจะไปไหนกันดี พอดีมหาวิทยาลัยแถวบ้าน จัดงาน "ดอกไม้บานที่บ้านโปง" ก็เลยชวนไอ้นกไปถ่ายรูปดอกไม้ที่นั่นกันค่ะ
มาหยาชอบถ่ายรูปดอกไม้มากๆ เลยค่ะ มันสดชื่นดี
ชอบถ่ายดอกเฟื่องฟ้า ไม่ว่าจะเจอที่ไหนก็ตาม แต่จะถ่ายให้สวยๆ เนียนๆ มันยากจังเลยเนาะ ภาพนี้ถ่ายด้วย Canon EOS 300S + 50 mm. F1.8
เนื่องจากนกกุชื่อจริงชื่อ เบญจมาศ เราก็เลยปล่อยให้นกกุมีความสุขในแปลงเบญจมาศต่อไป ส่วนมาหยาก็เดินถ่ายรูปโน่นถ่ายรูปนี่ไปตามเรื่องตามราวของคนหน้าตาดี  แล้วก็ได้มาหมดทั้งภาพดอกไม้ในแปลงเบญจมาศ พระอาทิตย์กำลังจะตก แล้วก็นักกีฬาจักรยานเสือภูเขากำลังซ้อมแข่ง ก่อนที่จะกลับลงมาจากบ้านโปงอย่างมีความสุขแม้ว่าดอกไม้จะบานน้อยไปนิดก็ตาม
จริงๆ บ้านโปง ฟาร์มมหาวิทยาลัยแถวบ้านเนี่ย มาหยาใช้เส้นทางนี้เป็นเส้นทางหัดขับรถนะคะ ขับขึ้นเขาลงเขา เตี้ยๆ สนุกสนานบานใจ ขับได้ทุกเย็น อิอิ
ไม่ค่อยได้ถ่ายดอกไม้มุมนี้เท่าไร นานๆ ได้ถ่ายสักที ก็ออกมาถูกใจตัวเองพอสมควร เสียดายไม่ค่อยชัดเท่าไร ใช้เลนส์ตัวเดียวกับรูปเฟื่องฟ้าข้างบนค่ะ
ช่วงอาทิตย์นั้นก็อยู่บ้านสบายๆ ไม่ค่อยคิดว่าจะมีอะไรมาเปลี่ยนแปลงชีวิตที่คงที่ของตัวเองสักเท่าไร ก็แค่ทำงานหนักตอนกลางวัน กลับบ้านตอนเย็นๆ เล่นกับแมว หิวก็ขับรถวนๆ รอบเวิ้งระกำแถวมหาวิทยาลัยแถวบ้าน หรือไม่ก็ตลาดแม่โจ้ ซึ่งก็อยู่ไม่ไกล วันไหนเบื่อๆ ก็ขับรถขึ้นบ้านโปง หรือไม่ก็อ่างเก็บน้ำห้วยโจ้ ซึ่งต้องขับผ่านป่า ที่วิวสวยๆ ไปเรื่อยๆ ค่ะ ใครจะรู้ล่ะ ว่าเสาร์ถัดไป (๑๐ มกราคม ๒๕๕๐) จะมีอะไรบางอย่างมาทำให้ชีวิตรวนไประยะหนึ่งทีเดียว
เจ้าเหมียวสองหน่วยน่ารักขึ้นทุกวันค่ะ สองหน่วยชอบแกล้งแม่แอน อย่างเจ้าป๊อบปี้ตัวนี้ ชอบกระโดดขึ้นไปนอนบนหลังโทรทัศน์ โดยเฉพาะตอนเช้าที่แม่แอนจะตื่นมาดูเรื่องเล่าเช้านี้ มันก็แกล้งเอาหางห้อยมาบังหน้าจอทีวีซะงั้นแน่ะ  ภาพนี้ถ่ายด้วย Ricoh Caplio G4 Wide เปิดแฟลชค่ะ
วันเสาร์เช้า เด็กยกเป๋ากล้องขึ้นมาหาอีกรอบ เพราะวันอาทิตย์ที่ ๑๔มกราคม มีการแข่งจักรยานแม่โจ้เสือภูเขา เด็กยกเป๋ากล้องจะลงแข่งด้วยค่ะ เลยมาเก็บตัวซ้อมก่อนหนึ่งวัน
กระนั้นก็ดี มีคนส่งข่าวมาว่า ดอกพญาเสือโคร่ง (หรือ "ชมพูพิงค์") กำลังเริ่มบาน ถ้าสนใจก็ให้ขึ้นไปถ่ายภาพที่ดอยสุเทพด้วยกัน มาหยาเลยขอให้เด็กยกเป๋ากล้องขับรถขึ้นดอยสุเทพให้ตามเคย (บอกแล้วว่ามาหยาขับได้แต่ทางหลวงสาย ๑๐๐๑ เท่านั้น อิอิ) ได้ขึ้นไปบิดขี้เกียจตรงลานจอดเฮลิคอปเตอร์พระตำหนักภูพิงค์ฯ รับอากาศสดชื่นๆ แล้วก็ได้ถ่ายภาพดอกนางพญาเสือโคร่งด้วยค่ะ
ทำงานหนักๆ มาทั้งสัปดาห์ เจอที่โล่งๆ กว้างๆ อากาศดีๆ แบบนี้ได้บิดขี้เกียจเต็มที่ ก็แหม... สดชื่นดีจัง
ภาพนี้เด็กยกเป๋ากล้องถ่ายให้ค่ะ ด้วย Canon EOS 300D+70-200 F4 L ค่ะ
วันนั้นดอกชมพูพิงค์ยังบานไม่เยอะมาก แต่ก็ได้ภาพที่ถูกใจมาหนึ่งภาพเช่นกัน แล้วก็แอบๆ คิดว่า อีกสัปดาห์จะขึ้นไปถ่ายภาพวิวที่เต็มไปด้วยชมพูพิงค์บ้างเนอะ
เก็บความสดชื่นของวันนั้นไว้เต็มหัวใจ แม้ว่าเราจะยังไปไม่สุดทาง เพราะเขาว่ากันว่า ที่ที่ชมพูพิงค์บานเต็มที่จะอยู่ที่หมู่บ้านม้งขุนช่างเคี่ยน ซึ่งอยู่สูงเลยจากบ้านม้งดอยปุยขึ้นไปอีก ซึ่งแฮมทาโร่ของเราก็เป็นรถโหลดเตี้ยๆ นิดนึง แถมยังใช้แม็กขอบ 17" ซึ่งก็ยิ่งทำให้รถเตี้ยลงไปอีก หมดสิทธิ์ขึ้นเขาลงห้วยแน่นอนค่ะ ไม่เป็นไร วันหน้ายังต้องมาจนถึงอีกให้ได้เนอะ
ภาพซากุระเมืองไทย ที่ชอบในจำนวนหลายๆ ภาพที่ถ่ายในวันนั้นค่ะ ถ่ายด้วย Canon EOS 300D + 70-200 F4L ที่ลานจอดเฮลิคอปเตอร์ พระตำหนักภูพิงคราชนิเวศน์
ลงจากดอยวันนั้น เด็กยกเป๋ากล้องก็แยกไปพักผ่อนเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับลงแข่งในวันรุ่งขึ้น ส่วนมาหยานะเหรอ  มาหยาได้รับโทรศัพท์จากผู้ชายคนหนึ่งที่เคยรักเค้ามากๆ เมื่อ ๑๒ ปีก่อน ว่าเค้าจะแวะมาแถวบ้านมาหยา อยากเจออยากคุยด้วย เค้าได้เบอร์มาจากน้องชายคนหนึ่ง ก็เลยโอเค พอดีว่างๆ อยู่ เจอก็เจอกัน ไม่ได้เจอกันมาสิบสองปีแล้วนี่นา
พอถึงเวลานัด สี่โมงเย็นกว่าๆ เค้าก็ขับรถมาที่หน้าแฟลตคนยาก เราเลยมีโอกาสได้นั่งคุยกันจริงๆ จังๆ เกือบๆ สองชั่วโมง รวมเวลาที่เค้าขอให้มาหยานั่งรถวนรอบๆ สถานที่ที่เป็นความหลังของเราสองคนแถวๆ มหาวิทยาลัยแถวบ้าน
ไม่มีอะไรมากกว่านั้นค่ะ เพราะที่ติดอยู่ในใจของมาหยานับตั้งแต่ชายหนุ่มลูกสองคนนั้นแยกจากไปคือคำว่า
"ผมรักคุณนะแอน ผมตามหาแอนมาตลอด แต่ไม่เคยเจอคุณเลย คุณหายไปไหนมา"
นึกในใจ "แกมาบอกอะไรป่านนี้" สิบสองปีที่ผ่านมาฉันรอเธอมาตลอด โดยเฉพาะช่วงปีแรกที่ไม่ได้เจอกัน ฉันมองหาเธอมาตลอด ฉันร้องไห้เสียน้ำตามาเท่าไร แต่เราก็ไม่เคยเจอกันเลย
เธอบอกฉันว่า สี่ปีที่แล้วเธอมาตามหาฉัน แต่ไม่เจอฉัน เพราะน้องคนหนึ่งที่เราสองคนสนิทด้วย บอกว่าติดต่อฉันไม่ได้ เธอจะรู้ไหม สี่ปีที่แล้ว คือช่วงเวลาที่ฉันอกหักครั้งใหญ่ เพราะฉันไม่เคยมีหวังความหวังจากเธอเลย ฉันก็ใช้ชีวิตของฉันไปเรื่อยๆ มีแฟน เลิกกับแฟน จนถึงแฟนคนนั้น ฉันคิดว่าฉันคงหมดอนาคตที่จะมีแฟนอีกแล้ว ฉันก็ยังรอเธอ มองหาเผื่อจะได้เจอเธอตามเส้นทางที่ฉันเดินผ่าน แต่ฉันก็ไม่เคยเจอเธอเลย ช่วงนั้นฉันปิดโทรศัพท์ ไม่ติดต่อกับใครทั้งนั้น และใช้ชีวิตจมเศร้าเพียงลำพังที่กรุงเทพฯ
เธอบอกฉันว่าเธอมาตามหาฉัน เพราะคิดว่าเธอพร้อมแล้วที่จะบอกว่ารักฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้อยู่ที่เชียงใหม่ซะแล้ว น้องเธอบอกติดต่อฉันไม่ได้ เธอขับรถกลับบ้านเธอที่แปดริ้ว ซึ่งครั้งนั้นเปลี่ยนชีวิตเธอทั้งหมด
เธอเจอคนของเธอ เธอได้แต่งงาน เธอมีลูก มีครอบครัว ส่วนฉัน ยังคงอยู่ที่เดิม
มันสายเกินไป ที่วันนั้นเธอมาบอกว่าเธอรักฉัน บางทีพระพรหมไม่ได้ลิขิตให้เราได้เป็นคู่ชีวิตกัน แม้ว่าจะรักกันเพียงใดก็ตาม
เธอรู้ไหมหลังจากเธอแยกทางกลับไปแล้ว ชีวิตฉันเปลี่ยนไปตลอดสองอาทิตย์หลังจากนั้น ฉันต้องขับรถขึ้นบ้านโปงไปดูพระอาทิตย์ตกทุกวัน บางวันมีรอบเช้า ฉันทำใจไม่ได้จริงๆ แต่ไม่เป็นไรหรอก สองอาทิตย์ผ่านไป ตอนนี้ฉันเป็นปรกติแล้ว ให้เจอหรือไม่เจอเธอ ฉันก็มีความสุขเหมือนเดิมแล้ว
ขอบคุณมากๆ เลยนะที่รัก ที่กลับมาให้ได้เจอ แม้สิบสองปีจะผ่านไป เธอยังคงเป็นคนเดียว ที่มีอิทธิพลกับความรู้สึกของฉันตลอดมา
ฉันก็รักเธอนะ แต่มันผ่านไปแล้วล่ะ ต่างคนต่างมีความสุขกับเส้นทางของตัวเองเหมือนเดิมเนาะ ผู้ชายชื่อ"สู้" ที่ฉันรัก
ดอกเบญจมาศบานที่แปลงเบญจมาศตัดดอก ฟาร์มมหาวิทยาลัยแม่โจ้ บ้านโปง ต.ป่าไผ่ อ.สันทราย จ.เชียงใหม่ ค่ะ ถ่ายด้วย Canon EOS 300D+50 mm. F 1.8 ค่ะ
วันอาทิตย์ที่ ๑๔ มกราคม ๒๕๕๐ เป็นแม่ยกส่งนักกีฬาแมวโคร่งลงแข่งแม่โจ้เสือภูเขาครั้งที่สี่ ไม่เล่ารายละเอียดนะคะ เพราะมีสิ่งที่ไม่ประทับใจ สิ่งดีๆ ที่จดจำได้ คือแมวโคร่งขี่จักรยานจนเข้าถึงเส้นชัยเท่านั้นเองค่ะ
ลีลาเท่ๆ ของแมวโคร่งในการแข่งขันค่ะ ถ่ายด้วย Canon EOS 300D + 70-200 F4L ค่ะ
แมวโคร่งเด็กยกกระเป๋า กลับ กทม. ไปแล้ว ทิ้งมาหยาอยู่คนเดียว เล่าความรู้สึกนี้ให้ใครฟังก็ไม่ได้ ใครคงหัวเราะ ที่เพี้ยนๆ ไม่ลืมคนที่เคยรักเมื่อสิบสองปี ทั้งๆ ที่เขามีลูกเมียแล้ว คือ ไม่ได้คิดจะมาเป็นแฟนกันอีก หรืออะไรทั้งสิ้น เพียงแต่เขากลับมา ทำให้เราคิดถึงความรู้สึกตอนที่ยังรักกัน กว่าจะจูนกลับเข้าที่ได้เนี่ย ยากจังเลยค่ะ
เสาร์-อาทิตย์ถัดมา น้า YUN กับน้อง NonMai จากเว็บพันทิป มาเที่ยวที่บ้าน มานอนค้างที่บ้านด้วย เลยได้ตามน้าๆ เขาไปเที่ยวอีกรอบ คราวนี้ได้ขึ้นไปถึงบ้านม้งขุนช่างเคี่ยนสมใจแล้วค่ะ
การเดินทางไปยังเส้นทางสักเส้นทางหนึ่ง มีได้หลายวิธี บางวิธีต้องใช้ความพยายาม แต่ผลของความพยายามนั้นงดงามเสมอ ภาพนี้ถ่ายด้วย Canon EOS 300D + 70-200 F4L ค่ะ
สวรรค์เป็นอย่างไร มาหยาไม่ทราบจริงๆ ค่ะ แต่ภาพที่เห็นในวันที่ฟ้าสีคราม และเรายืนอยู่ใต้ต้นไม้สีชมพู บนถนนสีแดงเนี่ย มันติดตาตรึงใจจริงๆ อยากให้ทุกๆ คนได้อยู่บนเส้นทางเดียวกันนี้มากๆ เลยค่ะ
เป็นภาพประทับใจมากๆ ที่สุดภาพหนึ่ง และความดีที่เราดึงตัวเองจากเรื่องงี่เง่าเข้าไปอยู่ในโลกของเพื่อนๆ เราก็ได้เปิดใจให้กว้างขึ้น แล้วก็ได้พบเพื่อนใหม่ เพื่อนบางคนมีอุดมการณ์ทางการเมือง ทางความคิดเหมือนกัน แล้วได้หัวเราะเต็มเสียง แล้วรู้สึกว่าโลกก็หัวเราะกับเราไปด้วย แหมๆ ดีจัง ความรู้สึกแบบนี้ อยากเก็บจำจารึกลงไปในใจให้นานแสนนาน
ในเส้นทางสายนี้ ถ้าเธอไว้ใจฉัน แล้วเราไปด้วยกัน ฉันมั่นใจ ฉันจะพาเธอไปถึงจุดหมายแน่นอน ภาพจาก Canon EOS 300D+18-55 เลนส์คิทค่ะ
คนอื่นเห็นอะไรในเส้นทางนี้มาหยาไม่รู้นะคะ แต่สิ่งที่มาหยาเห็นก็คือ เมื่อเราล้ม เราต้องพยายามลุกให้เร็วที่สุด แล้วก้าวต่อไปข้างหน้าให้ถึงจุดหมายค่ะ
วินาทีนั้นเอง มาหยาคิดว่า ตัวเองชนะแล้ว ชนะความรู้สึกหนักๆ ที่ถมอยู่ในใจตลอดหนึ่งสัปดาห์เต็มๆ ที่ผ่านมา ภาพนี้ค่ะ ที่มาของความรู้สึกนั้น ที่เหลือก็แค่ทำใจให้ปรับกลับมาสู่สภาพปรกติได้ไม่ช้า
ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่นค่ะ Canon EOS 300D+18-55 เลนส์คิทค่ะ
อาทิตย์ถัดมา (๒๗-๒๘ มกราคม ๒๕๕๐) แมวโคร่งกลับมาเยี่ยมอีกครั้ง ชะรอยจะรู้ว่ามาหยายังไม่ปรกติ พอดีเห็นว่าที่ศูนย์วิจัยพืชไร่ เชียงใหม่ ซึ่งอยู่ใกล้ๆ บ้าน มีแปลงดอกดาวกระจาย cosmos ซึ่งกำลังบานสะพรั่ง เช้าวันเสาร์เลยพากันไปถ่ายรูปที่นี่ค่ะ ได้ภาพสวยๆ หลายภาพ เลือกมาให้ดูแค่ภาพเดียวนะคะ
แล้วมีโอกาสค่อยเอามาโพสต์ในหน้าสีสันพรรณไม้อีกทีเนอะ
ถามว่ามาหยาชอบถ่ายภาพแนวไหน ก็ยังยืนยันว่าชอบถ่ายดอกไม้อยู่ดี เพราะมันสดชื่นค่ะ ภาพจาก Canon EOS 300D + 50 mm, F 1.8 ค่ะ
งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา ฉันใด งานราชพฤกษ์ ๒๕๔๙ ก็มีเวลาเลิกงานฉันนั้น วันที่ ๓๑ มกราคม ๒๕๕๐ ได้นัดกับพี่ชายสุดน่ารักอีกคน ไปอำลางานราชพฤกษ์กัน เพราะบ้านพี่เขาอยู่ใกล้ๆ บ้านมาหยา เราจึงไปทางเดียวกันกลับทางเดียวกันได้ เศร้าค่ะงานนี้ อยู่ด้วยกันมาสามเดือน พอถึงวันอำลากัน ก็รู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูกค่ะ
แต่สัญญาว่าจะเก็บจารจารึกลงไปในใจ ว่าเคยได้อยู่ในงานที่สดชื่นขนาดนี้ค่ะ
บ๊ายบายราชพฤกษ์ ๒๕๔๙
ไม่รู้ว่าวันนี้บริเวณสวนเกษตรแม่เหียะ จะเหงาแค่ไหน เมื่อไม่มีงานราชพฤกษ์แล้ว คิดถึงงานนี้สุดหัวใจค่ะ ภาพนี้ถ่ายด้วย Canon EOS 300D + 18-55 เลนส์คิท อีกแล้วค่ะ
งานราชพฤกษ์ทำให้ได้เรียนรู้คน ได้รู้จักเพื่อนใหม่เพิ่มขึ้น ได้รู้จักบางคนที่ไม่คิดว่าจะได้รู้จัก และได้เพื่อนคุยในประเด็นที่คิดเหมือน ๆ กัน (เรื่องการเมือง) เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคน แถมเป็นคนชอบแมวเหมือนกันด้วย หุหุ ดีจัง ดีจัง
ไว้มีโอกาสจะเอาภาพจากงานนี้มาแปะให้ประทับใจในบล็อกแกงค์ หลังจากแปะกระทู้ในโต๊ะกล้องแล้วค่ะ
ภาพนี้ถ่ายด้วย Canon EOS 300D + 18-55 เลนส์คิท อีกแล้วค่ะ
หลังจากราชพฤกษ์ หรือมหกรรมพืชสวนโลกเฉลิมพระเกียรติ ปิดฉากไป สมาชิกโต๊ะกล้องเมืองเหนือก็นัดมีตติ้งกันที่ร้าน "เอื้องผึ้งจันทน์ผา" วันที่ ๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๐ หลังหกโมงเย็น งานนี้ได้พี่คนดีที่บ้านอยู่ใกล้กันคนเดิม มารับ ตอนหกโมงเย็นกว่า ๆ และมาส่งที่บ้านตอนตีสามกว่าๆ ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่ได้กลับบ้านดึกมากๆ แบบนี้มานานแล้วนะเนี่ย เสียดายวันนั้นไม่กล้าดื่มแอลกอฮอล์เพราะไม่ได้ดื่มนานแล้ว และเคยสัญญากับพี่ชายที่รักมากคนหนึ่ง ว่าจะไม่ดื่มอีก
อันที่จริงไม่เคยและไม่คิดว่าจะไปมีตติ้งกับคนทางภาคเหนือในบรรยากาศอย่างนี้เลยค่ะ พี่ๆ ทำให้ยิ้มแล้วก็หัวเราะอย่างสุขใจในหลายๆ ชั่วโมงที่เจอกัน มีความสุขมากๆ ค่ะ
ก็ขอขอบคุณทุกๆ คนในวันนั้นนะคะ
สุขใจในความอร่อย กับอาหารวันงานเลี้ยงค่ะ ภาพนี้ถ่ายด้วย Ricoh Caplio G4 Wide ค่ะ
แล้วหนึ่งเดือนก็ผ่านไปไวชะมัด เข้าสู่เดือนที่สองของปีอีกแล้ว
ไม่รู้เหมือนกันว่า เดือนแห่งความรักอย่างเดือนกุมภาพันธ์นี้ จะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นในชีวิตมาหยาบ้าง
ส่วนตัวมาหยาคิดว่าคงมีแต่เรื่องดีๆ แน่นอนนะ คุณๆ ว่าไหมคะ
อัพซะยืดยาว แทนที่จะค่อยๆ อัพวันละนิดวันละหน่อย แหะๆ สัญญาว่าเดือนใหม่นี้จะพยายามอัพบล็อกบ่อยๆ แล้วค่ะ ไม่ดองไว้นานอย่างนี้อีกแล้ว หงิหงิ
ให้อภัยมาหยา และขอให้อ่านหน้านี้ให้จบนะคะ ทุกๆ คน
มาหยารักทุกๆ คนเหมือนเคยค่ะ 
ขอได้รับความขอบคุณจากแมวๆ พิคเจอร์เช่นเคยค่ะ
| Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2550 |
| Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2550 1:14:39 น. |
|
33 comments
|
| Counter : 3891 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: หลานยายจุล  วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:1:31:44 น. |
|
|
|
| โดย: หงอคง IP: 125.24.166.246 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:2:04:48 น. |
|
|
|
| โดย: มรกตนาคสวาท วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:2:53:33 น. |
|
|
|
| โดย: รักบังใบ วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:7:27:18 น. |
|
|
|
| โดย: <เซ็นเซอร์> วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:7:45:37 น. |
|
|
|
| โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:8:21:49 น. |
|
|
|
| โดย: MTF IP: 125.24.243.228 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:8:58:40 น. |
|
|
|
| โดย: นายนกเจ้าเก่า.... IP: 203.172.196.105 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:24:22 น. |
|
|
|
| โดย: ดอกไม้เหี่ยว IP: 203.113.17.148 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:47:07 น. |
|
|
|
| โดย: ดาริกามณี วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:50:30 น. |
|
|
|
| โดย: มรกตนาคสวาท วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:06:02 น. |
|
|
|
| โดย: Kikokku IP: 58.136.50.249 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:06:47 น. |
|
|
|
| โดย: Rainy Wizard IP: 125.24.4.150 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:12:22 น. |
|
|
|
| โดย: มรกตนาคสวาท วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:23:41 น. |
|
|
|
| โดย: ดาว..กลางวัน (ดาว..กลางวัน ) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:27:26 น. |
|
|
|
| โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:42:27 น. |
|
|
|
| โดย: นซล. IP: 58.8.125.239 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:22:58 น. |
|
|
|
โดย: กุมภีน  วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:17:14 น. |
|
|
|
| โดย: viji (viji ) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:19:09 น. |
|
|
|
| โดย: ดาว..กลางวัน (ดาว..กลางวัน ) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:52:44 น. |
|
|
|
| โดย: prncess วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:58:10 น. |
|
|
|
| โดย: TaiTan IP: 203.156.25.148 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:20:41:18 น. |
|
|
|
| โดย: T_Ang วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:07:46 น. |
|
|
|
| โดย: ปอ (O_Sole_mio ) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:33:53 น. |
|
|
|
| โดย: มังกรคิดลึก IP: 222.123.24.69 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:24:10 น. |
|
|
|
| โดย: notake วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:36:09 น. |
|
|
|
โดย: ดา ดา  วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:6:29:39 น. |
|
|
|
| โดย: มรกตนาคสวาท วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:8:28:43 น. |
|
|
|
| โดย: ดา ดา วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:54:00 น. |
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
