|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
9 พฤษภาคม 2548 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
...เหตุและผลของคนเห็นแก่ตัว...
เคยถามคนๆ หนึ่งที่ข้าพเจ้ารักเขามากเมื่อนั่งกินข้าวด้วยกัน (น่าจะมื้อเกือบสุดท้าย) ว่า..
..พี่คะ ถ้าเราไม่ได้เป็นแฟนกัน เราจะยังรักกันอย่างนี้ได้ไหม..
คนที่ได้ยินคำถามเขาอึ้งไป แล้วตอบว่า ต้องรอดูสถานการณ์ภายหน้าว่าจะเป็นอย่างไร และข้าพเจ้าทำตัวอย่างไร..
วันนี้ข้าพเจ้าได้รับคำตอบแล้วว่า ถ้าเราไม่ได้เป็นแฟนกัน เราต้องเลิกรักกัน เราต้องงดการติดต่อกัน เราต้องไม่ให้เขารับรู้เรื่องของเราอีก เพราะทั้งหมดที่กล่าวมาจะเป็นการทำร้ายและซ้ำเติมเขา โดยเฉพาะในขณะที่เขายังทำใจไม่ได้อย่างนี้
เฮ่อออออออออ ความรู้สึกตอนนี้เหมือนอารมณ์ตอนมองพระอาทิตย์กำลังจะตกจังเลย...
แล้วพลันในหัวใจของคนเห็นแก่ตัวอย่างข้าพเจ้า ก็แว่วเสียงเพลงเพลงหนึ่ง กังวานจากอกเบื้องซ้ายก้องไปถึงสมองส่วนที่เก็บรักษาความทรงจำ...
My Heart Will Go On (Love Theme From 'Titanic')
Every night in my dreams I see you. I feel you. That is how I know you go on.
Far across the distance And spaces between us You have come to show you go on.
Near, far, wherever you are I believe that the heart does go on Once more you open the door And you're here in my heart And my heart will go on and on
Love can touch us one time And last for a lifetime And never let go till we're gone
Love was when I loved you One true time I hold to In my life we'll always go on
Near, far, wherever you are I believe that the heart does go on Once more you open the door And you're here in my heart And my heart will go on and on
There is some love that will not go away
You're here, there's nothing I fear, And I know that my heart will go on We'll stay forever this way You are safe in my heart And my heart will go on and on
อย่าถามข้าพเจ้าเลยว่ายังรักคนๆ นั้นอยู่ไหม ข้าพเจ้าตอบไม่ได้หรอก แต่ความทรงจำส่วนที่ดีที่สุดที่เกี่ยวข้องกับคนๆ นั้น ยังคงถูกเก็บไว้ในส่วนที่ลึกที่สุดของสมองและหัวใจ (แบ่งเก็บเป็นสองส่วนเผื่อส่วนใดส่วนหนึ่งถูกทำลายไป ยังมีอีกส่วนที่เป็นข้อมูลสำรอง) และทั้งสองส่วนนั้นได้รับการจัดเก็บอย่างดีและไม่มีใครแม้สักคนเดียว รวมถึงเจ้าตัวจะสามารถ access เข้าไปถึงข้อมูลส่วนนี้ได้อย่างแน่นอน
แม้ว่าวันนี้ข้าพเจ้าจะตัดสินใจที่จะมีชีวิตใหม่ จะใช้ชีวิตแบบใหม่ ด้วยการตัดสินใจของตัวเอง อย่างคนเห็นแก่ตัวในสายตาของคนหลายๆ คน รวมถึงคนๆ นั้นด้วยก็ตาม
ข้าพเจ้าจะรอ รอวันที่ฟ้าใส พระอาทิตย์ยังขึ้นทางขอบฟ้าด้านทิศตะวันออกอีกครั้ง
วันที่คนๆ นั้นจะให้อภัยข้าพเจ้า แล้วเราจะได้พบได้พูดคุยกันเป็นปรกติอีกครั้ง
..ด้วยความหวังจากความทรงจำที่ถูกเก็บไว้ลึกสุดหัวใจและในสมอง.. (แม้ว่ามันจะเป็นความเห็นแก่ตัวที่สุดอย่างยิ่งก็ตาม)
แต่อย่าบอกนะ ว่ามีใครเข้าใจความรู้สึกข้าพเจ้าดี เพราะในความเป็นจริง โลกนี้ ความคิดของมนุษย์นี้ เหตุผลของแต่ละคนนี้ ซับซ้อนนัก และเหตุผลที่ใช้ในตอนนี้ก็อาจจะเป็นเหตุผลที่ไม่ได้รับการยอมรับ จากผู้ใดเลยแม้สักคนเดียวก็ตาม...
อ่าน่ะ คนเห็นแก่ตัวคนนี้ เขียนบล็อกเสร็จแล้วไม่ได้รู้สึกดีขึ้นมาเลยนะ
แหะๆ แต่เอาเหอะค่ะ ขอแค่เขียนก็พอแล้ว
วันนี้นั่งๆ ฟังเพลงลูกทุ่ง (ชอบฟังลูกทุ่งอ้ะ ใครจะว่าไงก็ตาม) ได้ยินเพลงนี้แว่วๆ มา
เอ่อ.....
ฝากแฟนผมด้วย เดวิด อินธี
ผมรักน้องเขาจริงนะพี่ คนนี้ให้หมดหัวใจ ถึงแม้น้องเขามีคนใหม่ คือพี่ที่มานั่งรอ ผมรักน้องเขานานแล้วพี่ คนนี้ผมเลยอยากขอ รักที่ผมนั้นเป็นคนก่อ ฝากพี่สานต่อได้ไหม ก็รู้ว่าน้องเขาคงคล้ายพี่ รักพี่เสียจนหมดใจ ความสุขน้องเขาผมขวางไม่ได้ มีให้แค่คำอวยพร *
ฝากแฟนผมด้วย ช่วยดูแลน้องเขาที หากน้องทำตัวไม่ดี พี่อย่าเพิ่งใจร้อน แฟนผมคนนี้ยังเด็ก ค่อนข้างขี้งอน ให้เอาน้ำเย็นลูบก่อน แล้วพี่ค่อยสอนก็ได้ น้องเขาทิ้งผมไปหาพี่ คนนี้ผมอยากฝากไว้ รักน้องเขาเท่าผมได้ไหม ลูกผู้ชายขอกัน
เฮ่อออออออออออออ
โลกนี้ซับซ้อนนักหนาน้อ
สงสัยวันนี้จะใจไม่สงบจริงๆ เขียนบล็อกแบบว่า อ่านเองยังไม่ค่อยรู้เรื่องเลย ว่าจะสื่ออะไร
แง้ววววววววววว
คงต้องจบเรื่องนี้เพียงเท่านี้ แล้วสัญญากับตัวเองว่าต่อไปจะหนักแน่นมั่นคงไม่หวั่นไหว เพราะเราไม่ใช่เกสรดอกไม้ที่ล่องลอยตามลมนี่นา
เนาะ เนาะ เนาะ
(ปลอบใจตัวเองไปวันๆ เนาะ)
บันทึกของคนเห็นแก่ตัววันนี้เขียนเมื่อตัดสินใจไปพบหน้าคนที่อยากพบ ที่ไม่ได้พบมากว่าสามสัปดาห์ แม้ว่าคนๆ นั้นจะไม่อยากรับรู้เรื่องใดๆ เกี่ยวกับคนเห็นแก่ตัวคนนี้อีกเลยก็ตาม
Y____________________Y
พี่คะ ถ้าเราไม่ได้เป็นแฟนกัน เราจะยังคงรักกันอย่างที่ผ่านมาได้ไหมคะ
Create Date : 09 พฤษภาคม 2548 |
Last Update : 17 พฤษภาคม 2548 19:10:09 น. |
|
18 comments
|
Counter : 1883 Pageviews. |
|
|
|
โดย: แครอทเค้ก วันที่: 9 พฤษภาคม 2548 เวลา:19:24:42 น. |
|
|
|
โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 9 พฤษภาคม 2548 เวลา:20:25:34 น. |
|
|
|
โดย: หนี่หนีหนี้ วันที่: 9 พฤษภาคม 2548 เวลา:20:29:21 น. |
|
|
|
โดย: มีอมยิ้ม วันที่: 9 พฤษภาคม 2548 เวลา:21:00:33 น. |
|
|
|
โดย: MTF IP: 61.90.13.132 วันที่: 9 พฤษภาคม 2548 เวลา:21:40:16 น. |
|
|
|
โดย: panumas05 วันที่: 9 พฤษภาคม 2548 เวลา:21:42:32 น. |
|
|
|
โดย: Ning_999 วันที่: 9 พฤษภาคม 2548 เวลา:22:15:14 น. |
|
|
|
โดย: man u girl วันที่: 9 พฤษภาคม 2548 เวลา:23:24:17 น. |
|
|
|
โดย: ตะเกียงลาน วันที่: 9 พฤษภาคม 2548 เวลา:23:24:31 น. |
|
|
|
โดย: pocket IP: 58.10.21.104 วันที่: 10 พฤษภาคม 2548 เวลา:0:31:22 น. |
|
|
|
โดย: me2you วันที่: 10 พฤษภาคม 2548 เวลา:8:24:54 น. |
|
|
|
โดย: น.ส.มารร้าย วันที่: 10 พฤษภาคม 2548 เวลา:10:28:26 น. |
|
|
|
โดย: snoom IP: 124.157.161.6 วันที่: 5 มิถุนายน 2550 เวลา:18:08:36 น. |
|
|
|
โดย: เราก็แค่ทางผ่าน IP: 58.9.220.217 วันที่: 26 สิงหาคม 2552 เวลา:14:56:40 น. |
|
|
|
โดย: *-* IP: 113.53.55.66 วันที่: 10 ตุลาคม 2552 เวลา:19:18:33 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ในวันที่หัวใจว้าวุ่นไม่แพ้กัน
ในวันที่ใครบางคน หายไป...