เจิมก่อนอ่าน

มาฟังเพลงเก่า ๆ อิอิ

สวัสดีคะ รักษาระยะไว้ในจุดหนึ่งดีที่สุดคะ

แต่ก็ยอมรับว่าบางคนก็รู้จักเป็นการส่วนตัวในโลกความเป็นจริง

แต่เพื่อนๆในโลกอินเตอร์เน็ต ก็น่ารักๆคะ

วันนี้ได้ข้อคิดหลายอย่างเลยนะคะ

สบายใจแล้วซินะคะ
เราก้อเป็นอีกคน ที่จำกัดการรู้จักกันแค่ตัวหนังสือ
ไม่เคยอยากเห็นรูป....เจอตัวจริง สบายใจที่จะได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นผ่านทางเน็ท มากกว่าค่ะ

อิอิ

จ๊ะเอ๋ ..
หนี่ฯหนีงานมาเที่ยวอีกแล้วค่ะ
มาอยู่เป๊นเพื่อน(คุณ )มาหยา
อิ .. อิ..


เชื่อมั๊ยค่ะ ..หนี่ฯตั้งจายยยอ่านจนจบ
ขอบอก อิ ..อิ..


ใครน๊า ..มากวนจายยยย(คุณ )มาหยา


ขอทำงานก่อนน๊า
เดี๊ยวมาใหม่ค่ะ อิ ..อิ ..

จุ๊ๆๆๆๆ
ตกแล้วหล่นซะทุกที
เพลงเพราะค่ะ

เพลงเพราะ

แวะมาฟังเพลงบรรเลง กับ อ่านข้อคิดดีๆ หลายๆมุม จากคนที่บอกว่ามาบ่น
บ่นได้สาระอย่างนี้ วันหลังมาบ่นอีกนะคะ ชอบค่ะ

ไม่เสียแรงที่อ่านจนจบ

มาได้รับคำชมเอาตอนท้าย อิอิ

การให้ที่ยิ่งใหญ่ คือ การให้อภัย แม้ว่าจะไม่มีผู้ที่กระทำผิดขออภัย ก็ตาม

อภัยแล้วทำให้เราสบายใจนะคะ

ถ้าทำได้ก็ทำเถอะค่ะ ^^



...

ความเป็นส่วนตัว..

ผมก็ถือนะ..ไม่ใช่ว่าเป็นความลับ..แต่ขอให้ออกจากปากเราเอง..คิดเหมือนกัน

แฟนผมก็ชอบนะ..หนัง 2499..อ่ะ..โดยเฉพาะเรื่องความอดทน..ในการที่จะเป็นแฟนของใครซักคน..5555

แม้เรื่องที่หยิบมาพูดจะ "สป๊ะ"..แต่ก็ได้ใจความนะครับคุณแอน..มีภาพสวยๆคั่น..แบ่งขอบเขต..ก็โอเค..ครับ..ไม่วุ่นวาย..

ป.ล.เพลงบรรเลง..เสนาะโสต..ดีแท้..

แบบว่า..ถ้าถามเกี่ยวกะเรื่องรูปเรื่องกล้องได้ใช่มั๊ยคะ
ไม่เป็นการส่วนตัวใช่มั๊ยอ่ะ
แบบ..หนาวขน

สวัสดีค่ะ

เข้ามาดูรูปสวยๆ

มีความสุขในทุกวันนะคะ

สวัสดีตอนเย็นครับ...

ชอบผีเสื้อสวยครับ...

ได้ใจความ ได้ข้อคิด และคิดตรงกันหลายเรื่องเลยคุณแอน


อยากรู้เรื่องของเรา ขอให้ฟังสิ่งที่ออกจากปากเราโนะๆ

เคยได้ยินบางคนเขาพูดว่าโลกไซเบอร์เป็นสิ่งสมมุติ ไม่รู้ว่าจริงหรือปล่าว เพราะยังละอ่อนกับโลก(ไซเบอร์) ใบนี้อยู่....

ป.ล. ดีนะที่ยังไม่กลัวคนใกล้ตัวไกล้ใจ เป็นสิ่งที่สี่....อิอิ

เข้ามาดูรูปทีไร ได้อารมณ์มากๆ คมชัดเหมือนได้ไปเองเลย

แวะมาเยี่ยมเยียน อย่างเคย

ไม่พาความเศร้ามาเยี่ยมหรอก

แม้จะมีความเศร้าเพิ่มขึ้น

ผมเห้นจักรยาน ไม่รู้ว่า ป้าแอนจะคิดอย่างที่ผมเข้าใจหรือป่าว อิอิ...

จักรยาน มันน่าถีบ อิอิ ก็พอดีเข้ากับช่วงที่มาคุ

ครั้งพอมาถึง ภาพ บานหน้าต่าง ที่เปิดออก ก็เข้ากับ อารมณ์ที่เปิดใจ ทำความเข้าใจเรื่องราว

เห็น ผึ้ง 2 ตัวที่ มาพันพิว ดอกรัก แล้วคิดไปถึง "การพลัดพราก ความตาย การไม่รัก"

ทว่า ตีความ ดอกไม้แดงไม่ออกครับ

2รูปหลัง พอจะเข้าใจได้ ...

เอ หรือเราจะคิดมากไป เหอๆๆ

ชอบเพลงนี้เหมือนกันค่ะ
อืมมม
เห็นด้วยค่ะ
เรื่องราวส่วนตัว ก็ไม่ค่อยอยากบอกใครนัก
ไม่รู้ว่าจะต้องรู้ไปทำไมเนอะ
แต่คนที่เราอยากให้รู้ เราก็บอกเองแหละ...ใช่ม๊ะคะ

เพลงนี้ก็ชอบ ฮี่ ๆ

อยากจะขอโทษเหมือนกันเพราะผมไปล่วงเกินบางเรื่องส่วนตัวเขามากเกินไป
แต่ไม่รู้ว่าเขาจะให้อภัยได้ไหม

ชอบเสียงจะเข้ในเพลงมากเลยอ่ะ
ว่าแต่เจ้าของกระทู้ รมณ์เสียและปลงเร็วดีจัง เหอๆ

ภาพก็สวยแล้วยังได้ข้อคิดดีๆ กลับไปอีกแน่ะค่ะ ชอบจังเลย

บางทีเราก็มีความรู้สึกอยากระบายอะไรแบบนี้เหมือนกันนะค่ะ

อุ้ย !!!

อีตอนพิมพ์นี่เหมือนมีแม่มดคอยจ้องอยู่ตลอดเวลา จะนินทาก็ไม่ได้ จะติก็ไม่ได้ จะอำก็ไม่ได้ เพราะมีแม่มดจ้องอยู่ กลัวโดนแช่งให้หล่อขึ้นกว่าเดิม

เอ้า อยากมองก็มอง ไม่เป็นไร คนหล่อก็อย่างนี้แหละ ไปไหนใครก็มอง ไปไหนใครก็อยากจ้อง

อิอิ

หวงข้อมูลส่วนตัว กับเรื่องส่วนตัวมากเช่นกันค่ะ

จ๊ะเอ๋ ..
หนี่ฯมาแย้วววววๆๆๆค่ะ
สงกะสัยกำลังเดินทางกลับบ้านแหงๆๆ
เดินทางปลอดภัยน๊ะค๊ะ ..


อย่าลืมทานมื้อเย๊นน๊ะ
และก๊พักผ่อนมากๆๆๆๆ
อิ .. อิ...แอบบบรักอีกแล้วค่ะ

แหม...ไม่อยากรู้หรอก..

5555+

คนเรามันก็ต้องมีความลับบ้างใช่ไหมฮะ....

แอบชื่อชม อมสุข จากความทรงจำสวยๆ ของชาวบ้าน คืองานขอเรา ยามไร้กล้องคู่กาย

(คุณ )มาหยาหม่ำยังค่ะ
ทานเยอะๆๆน๊ะค๊ะจะได้แข๊งแรงค่ะ
อิ .. อิ..หนี่ฯยืมคำพูดเขามาค่ะ