Ep.34 - 35
องค์หญิงเว่ยหยาง The Princess Wei Young ปี 2016
ตอนที่ 34
จุนเถารอธูปให้ไหม้ถึงครึ่งอย่างกระวนกระวาย พอธูปเหลือครึ่งดอกก็รีบวิ่งไปรายงานองค์ชายเกาหยาง และมอบแผนที่ให้องค์ชาย...ทางด้านเว่ยหยาง เดินตามแผนที่จนกระทั่งถึงตำแหน่งในแผนที่ว่าของอยู่ที่นี้ เลยเริ่มขุดและพบว่าข้างในกล่องที่ฝังอยู่คือรายงานลับเรื่องความผิดของฉิหยุนหนาน ......ภาพตัดมาที่เกาหยางกำลังตามหาเว่ยหยางอยู่ (บทละครช่วงนี้อ่อนมาก มันไม่น่าเชื่ออะ)...ภาพตัดมาที่เว่ยหยาง (ตัวปลอม) มาเข้าเฝ้าแม่ของเกาหยาง แม่เกาหยางดีใจที่เว่ยหยางมา เลือกเครื่องประดับอยู่บอกคนรับใช้คนสนิทว่าข้าจะมอบเครื่องประดับเป็นของขวัญให้ว่าที่ลูกสะไภ้....
ทางด้านเกาหยางกับจุนเถาตามแผนที่มาจนถึงจุดที่เว่ยหยางมา (แต่เว่ยหยางไม่อยู่แล้ว) ทั้งคู่ไม่พบเว่ยหยางที่นั่นทั้งคู่เลยตัดสินใจแยกกันตามหา จะได้เร็วขึ้น..
กลับมาที่วังของแม่เกาหยาง..แม่เกาหยางก็ใสใสเลือกเครื่องประดับแฮ้ปปี้ เจ้าชอบมั้ยบลา บลา แต่เว่ยหยาง(ตัวปลอม) ทำหน้าแบบบอกบุญไม่รับ ไม่ชอบ อารมณ์เสีย เว่ยหยางบอกแม่เกาหยางว่าข้ามีอะไรจะบอกกับท่าน พออยู่ตามลำพังกับแม่เกาหยาง เว่ยหยางก็ดึงปิ่นปักผมขึ้นมาแทงแม่เกาหยางตาย...คนรับใช้คนสนิทของแม่เกาหยางรีบวิ่งเข้ามาช่วยแม่เกาหยางที่ล้มอยู่ แม่เกาหยางบอกคนสนิทว่าเป็นเว่ยหยางที่แทงนางแบบนี้......เกาหยางกลับมาถึงวังพอดี คนรับใช้ของแม่เกาหยางรีบรายงานว่าเว่ยหยางทำร้ายแม่เกาหยางจนถึงแก่ความตาย ก่อนแม่ตายได้บอกเกาหยางให้รีบออกจากเมืองหลวงไปอาศัยและใช้ชีวิตอย่างมีความสุขข้างนอก แม่หวังอย่างเดียวขอให้เจ้ามีความสุข...คร๊อกกก ตาย.... เว่ยหยาง(ตัวจริง) วิ่งมา ก็ถูกทหารล้อมไว้เต็มไปหมด เว่ยหยางตกใจและพอเห็นร่างของแม่เกาหยางก็จะวิ่งไปหา แต่เกาหยางตะโกนสั่งให้เว่ยหยาง "หยุด ห้ามเข้ามาแตะต้องตัวแม่ข้า" นี่เป็นปิ่นปักผมของเจ้าใช่มั้ย? เกาหยางชี้ไปที่ปิ่นปักผมที่ปักอยู่ที่อกของแม่...เว่ยหยางมองแล้วบอกว่าใช่แล้วของข้า เกาหยางมองหน้าเว่ยหยาง...เว่ยหยางรีบบอกข้าไม่เคยไม่ได้เหยียบตำหนักของพระมเหสีเลย แต่พวกคนรับใช้ของแม่เกาหยางต่างก็ยืนยันว่า เว่ยหยางมา พวกนางเห็นกับตา เว่ยหยางตกใจ งง ส่วนเกาหยางก็จำเป็นต้องเชื่อเพราะหลักฐานมาแน่นมาก ..เว่ยหยางบอกข้ามีจดหมายมายืนยันความบริสุทธิ์ แต่บังเอิญหาย (แหงะ)...เว่ยหยางบอกไป๋จื่อให้เปิดกล่องที่เจอ พอไป๋จื่อเปิดก็มีกระดาษที่มีข้อความแผนการฆ่าแม่เกาหยาง....
เกาหยางเลยสรุปเรื่องราวว่า ที่ผ่านมาเว่ยหยางหลอกเขามาตลอด เจ้าเป็นองค์หญิงของต้าเหลียง แน่นอนเจ้าต้องฆ่าศัตรูของเจ้า (พวกตระกูลข้า) เพื่อแก้แค้นให้กับครอบครัวของเจ้า..เว่ยหยางปฏิเสธและบอกว่าข้ารักท่านมาก รักที่สุดในชีวิตแต่เกาหยางไม่เชื่อ...และแย่งเอารายงานลับจากเว่ยหยางไปเว่ยหยางตะโกนบอกให้เกาหยางหยุด และอย่านำเอารายงานนั้นไป...เกาหยางบอกที่แท้เจ้าก็เป็นห่วงรายงานนี้มากกว่าข้าซินะ ข้าไม่มีทางเชื่อเจ้าอีกต่อไปแล้ว..ทหารเข้ามาจับคุมตัวเว่ยหยางข้อหาสังหารแม่เกาหยาง....พาไปขังคุก..
ในคุก (ฉากนี้คือดีงามมาก) เว่ยหยางนั่งอยู่ในความมืดคนเดียว เฝ้าพร่ำพรรณาว่า เกาหยางทำไมท่านไม่เชื่อใจข้า ท่านจะเจ็บปวดมากขนาดไหนตอนนี้ ท่านแม่ท่านตายต่อหน้าต่อตาท่าน...องค์หญิงกับหลีหมินเต๋อเข้ามาเยี่ยมเว่ยหยางในคุก องค์หญิงกับหลีหมินเต๋อบอกเว่ยหยางว่าข้าไม่เชื่อว่าเป็นเจ้าที่สังหารท่านแม่ของเกาหยาง หมินเต๋อบอกข้าจะหาทางให้เจ้าออกไปจากคุกให้ได้ ...เว่ยหยางเอ่ยขึ้นว่า ต้องมีทางซิ ต้องมีอะไรที่จะพิสูจน์ได้ว่าข้าเป็นผู้บริสุทธิ์...
ทางด้านเกาหยาง เคารพศพท่านแม่อยู่ ..ร้องไห้ เศร้าใจ และมองปิ่นปักผมของเว่ยหยาง ..
ทางด้านฉางเล่อ ก็มาชมฉางรู่ว่าฉลาดทำได้ดีจริงๆ นี่ถ้าหากในอนาคตเจ้าสร้างแผนแบบนี้มาต่อต้านข้า ข้าคง... ฉางรู่รีบบอกว่าข้าไม่กล้าหรอก ตระกูลฉิหยุนยิ่งใหญ่เป็นแบลคอัพให้ท่านด้วย ข้าไม่กล้าหรอก และอีกอย่างศัตรูของพวกเราคือคนๆ เดียวกัน...(งานรุมก็มา)
ฉิหยุนหนานคุยกับคนสนิทอยู่ เป็นไปได้ไงที่่คนอย่างเว่ยหยางจะฆ่าแม่เกาหยาง คนสนิทบอกมีหลักฐานแน่นและชัดเจนว่าผู้ร้ายเป็นเว่ยหยางแน่นอน...ฉิหยุนหนานบอก เว่ยหยางถูกจับคุมตัวอยู่แบบนี้ไม่เป็นผลดีกับข้า เพราะนางสามารถจะพูดอะไรอะไรได้ตลอดเวลา (อยู่ในคุกหลวงอยู่แล้ว) ..แต่คนสนิทก็บอกว่า แต่ยังไงก็ตามหลักฐานรายงานลับอยู่กับองค์ชายหนานอัน เว่ยหยางไม่มีหลักฐานอะไรมาอ้างถึงหรอก ฉิหยุนหนานบอก หนานอันมักจะปกป้องเว่ยหยางเสมอและตอนนี้หนานอันก็กำลังกลับเข้ามาในวังอาจจะช่วยเว่ยหยางอีก....เจ้ารีบไปฆ่าหนานอันให้ตาย อย่าให้รอดกลับมาถึงวัง..
เว่ยหยางกำลังคิดและพยายามหาสิ่งของทุกสิ่งอย่างที่สามารถจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ได้..แล้วเว่ยหยางก็คิดได้ว่าต้องเป็นฉางเล่อแน่เลย ให้คนที่มีวิชาปลอมตัว เหมือนกับตอนที่ให้คนมาปลอมตัวเป็นเว่ยหยางตัวจริง ในตอนนั้นเพื่อจำกัดนาง(เว่ยหยาง) สมัยเข้ามาอยู่ในบ้านใหม่ๆ....
ทางด้านฉางเล่อฝันร้าย แม่ของเกาหยางมาในฝัน "เป็นเจ้า เป็นเจ้านี่เองที่ฆ่าข้า" แล้วแม่เกาหยางก็บีบคอฉางเล่อ..ฉางเล่อตกใจรีบตะโกน ข้าต้องฆ่าท่าน หากท่านตายข้าก็จะได้คู่กับเกาหยาง ความสัมพันธ์ของเกาหยางกับเว่ยหยางจะต้องขาดกันตลอดไป...ฉางเล่อตกใจสะดุ้งตื่น ......
วันถัดมาฉางเล่อมาสวดมนต์หน้าศพแม่เกาหยางคู่กับเกาหยาง ฉางเล่อบอกข้าเป็นห่วงท่านมากเลย ข้าจะอยู่ข้างๆ ท่านตลอดไป...เกาหยางให้ฉางเล่อกลับไปเถอะ ฉางเล่อเข้าไปคารวะแม่เกาหยาง แต่ธูปหน้าแท่นบูชา เกิดประกายขึ้น ฉางเล่อตกใจกลัว (เพราะตัวเองเป็นฆาตกรตัวจริง)..
ทางด้านฉางรู่เข้าเฝ้าแม่ขององค์ชายหนานอัน มาแสดงความยินดีที่หนานอันชนะศึกและกำลังเดินทางกลับวัง แม่หนานอันพูดตรงไปตรงมาบอกฉางรู่ว่านางไม่สามารถจะช่วยเว่ยหยางได้เนื่องจากจักรพรรดิ์เป็นคนสั่งการโดนตรงลงโทษเว่ยหยาง ตอนนี้ชีวิตของเว่ยหยางไม่มีใครสามารถช่วยเหลือได้แล้วแน่นอน ฉางรู่บอกแม่หนานอันว่าข้ามีอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเวยหยางจะให้ท่านดู แล้วก็ให้คนใช้นำภาพวาดของเว่ยหยาง (องค์หญิงต้าเหลียงป มาให้แม่หนานอันดู แม่หนานอันตกใจ....
คนร้ายลอบเข้ามาฆ่าเว่ยหยาง แต่เว่ยหยางเตรียมตัวไว้อยู่แล้ว จึงจัดการกับคนที่ฉิหยุนหนานส่งมา...เว่ยหยางบอกข้าจะตายไม่ได้ มีอะไรอีกมายมายที่ข้ายังไม่ได้ทำ แล้วก็ปลอมเป็นผู้ชายโดยใส่ชุดของผู้ร้ายนั่นแหละ..หลีหมินเต๋อเข้าวังมาช่วยเวยหยางพอดี เว่ยหยางขอให้หมินเต๋อพาไปพบจักรพรรดิ์หน่อย....
ตอนที่ 35
จักรพรรดิ์พอเห็นเว่ยหยางก็โกรธมากที่เว่ยหยางหนีออกมาจากคุก และโกรธที่ฆ่าน้องสะไภ้ (แม่เกาหยาง) ตาย เว่ยหยางรีบบอกว่าข้าไม่ได้เป็นผู้ร้าย มีคนใส่ความข้า...จักรพรรดิ์บอกจะให้ข้าเชื่อเจ้าได้ไง คนรับใช้ต่างก็เป็นพยานกันทุกคน เขาเห็นว่าเจ้าเป็นคนสังหาร....เว่ยหยางบอกมีคนที่เก่งวิชาปลอมตัว ตั้งใจปลอมตัวเป็นนางและใส่ร้ายนาง ว้นนั้นข้าไม่ได้เข้าไปในวังของแม่เกาหยางเลย ท่านจักรพรรดิ์ได้โปรดสืบสวนด้วย...จักรพรรดิ์บอกข้าจะให้คนไปสืบเรื่องนี้ดู แต่ยังไงก็ตามเจ้าไม่สามารถจะหลบหนีจากคุกได้... จักรพรรดิ์ให้ทหารเปิดแขนของเว่ยหยางเพื่อดูรอยปานแดง เจ้าคือองค์หญิงของต้าเหลียงจริงๆ ใช่มั้ย... เว่ยหยางบอกใช่แล้วข้าเป็นองค์หญิงของต้าเหลียง ท่านพ่อของข้าไม่ได้กบฏ แต่ถูกฉิหยุนหนานใส่ร้าย จักรพรรดิ์ถามว่าเจ้ามีหลักฐานอะไรมายืนยัน เว่ยหยางบอกข้ามีรายงานลับ ที่มีขุนนางเขียนเพื่อจะนำมารายงานจักรพรรดิ์แต่ถูกฉิหยุนหนานฆ่าซะก่อน....ตอนนี้รายงานอยู่กับเกาหยาง จักรพรรดิ์เลยตามเกาหยางมา เกาหยางมาพร้อมกับรายงานลับ พอจักรพรรดิ์อ่านแล้วก็สั่งให้เกาหยางกลับไปพักเพราะยังอยู่ในช่วงไว้ทุกข์ให้แม่อยู่ เว่ยหยางขอร้องให้จักรพรรดิ์ช่วยลบชื่อเคลียร์ทุกอย่างให้กับพ่อของตนด้วย และลงโทษคนทำความผิด.........จักรพรรดิ์บอกข้าทำอย่างนั้นไม่ได้ ข้าจะฆ่าแม่ทัพใหญ่ เพียงเพื่อผู้หญิงตัวเล็กๆ คนเดียวได้อย่างไร เอาเป็นว่าข้าจะปลดคนของเจ้าทุกคนจากการเป็นทาสให้เป็นประชาชนของข้า ส่วนตัวเจ้าเพราะเจ้าเป็นองค์หญิงของต้าเหลียง เจ้าไม่มีวันได้เป็นชายาของเกาหยางแน่นอน......
เกาหยางคุยกับองค์หญิง ขอให้องค์หญิงช่วยสืบแบบลับๆ ให้หน่อยเรื่องการตายของเท่านแม่ องค์หญิงพูดขึ้นว่าแม้แต่เจ้าก็ไม่เชื่อใช่มั้ยว่าจะเป็นฝีมือเว่ยหยาง เกาหยางบอกข้าไม่เชื่อว่าเว่ยหยางจะทำ แต่ท่านแม่ข้าบอกข้าด้วยตนเองว่าเป็นเว่ยหยางข้าไม่สามารถจะไม่ฟังท่านแม่ได้ แต่ข้าก็ไม่เชื่อว่าเว่ยหยางจะหักหลังข้า พอองค์หญิงได้ยินก็รีบออกไปทำตามที่เกาหยางขอร้อง....
ฉางรู่มาหาหมินเต๋อเพื่อถามข่าวของเวยหยางว่าเป็นอย่างไรบ้าง หมินเต๋อบอกไม่ต้องเป็นห่วงตอนนี้คดีเกิดพลิกซะล่ะ...ฉางรู่ได้ยินก็เจ็บใจ และรีบกลับไปคิดแผนการณ์ใหม่เล่นงานเว่ยหยางอีก...
ฉิหยุนหนานได้รับราชโองการเลื่อนตำแหน่งเป็นเจ้าเมืองยู แต่ต้องคืนตราคุมทัพ (เอารูปเสือออกจากธง ประจำตัว) และต้องเดินทางไปรับตำแหน่งที่เมืองยูให้เร็วที่สุด ..ฉิหยุนหนานไม่พอใจ แต่ไม่แสดงออก...ทางด้านเว่ยหยางพอได้ข่าวว่าฉิหยุนหนานได้รับตำแหน่งเพิ่มขึ้นก็ไม่พอใจ แต่ก็คิดอีกทีก็ดีใจที่ต่อจากนี้ไปฉิหยุนหนานจะไม่มีทหารในมือเขาอีก..
หมินเต๋อคุยกับไป๋จื่อว่าตนพบหลักฐานที่จะยืนยันความบริสุทธิ์ของเว่ยหยางได้แล้ว เมื่อความจริงปรากฏ เว่ยหยางจะเป็นอิสระ..ไป๋จื่อบอกหมินเต๋อว่าจุนเถาหายไป ตั้งแต่ตอนได้ยินเรื่องฉิหยุนหนานได้รับตำแหน่งใหม่..
ฉางรู่กำลังวาดภาพอยู่คนสนิทก็เข้ามารายงานว่า จุนเถาหายไปคงไปจัดการกับฉิหยุนหนาน ฉางรู่บอกข้าคิดไว้แล้ว ดีแล้วยิ่งจุนเถาจัดการกับฉิหยุนหนานเพื่อจะช่วยเว่ยหยางเท่าไหร่ เว่ยหยางก็จะตกอยู่ในอันตรายมากเท่านั้น..(พูดแบบมือก็วาดไปเรื่อยๆ ) นกกำลังติดกับ....
ฉิหยุนหนานลาฉิหยุนรั่วและฉางเล่อ ต้องไปทำหน้าที่ที่เมืองยู แม่ฉางเล่อบอกที่จักรพรรดิ์มอบตำแหน่งนี้ให้เจ้าเพราะต้องการยึดอำนาจทางการทหารของตระกูลพวกเราไป นี่เป็นเพราะเว่ยหยางแน่นอน นางคงแสดงตัวไปแล้วว่าเป็นองค์หญิงต้าเหลียง ฉิหยุนหนานบอกท่านน้าไม่ต้องเป็นห่วง ข้าจะกลับมาให้เร็วที่สุด..........หน้าประตูคนรับใช้ของฉิหยุนหนาน (ผู้หญิงที่เก่งปลอมตัว คงรักฉิหยุนหนานแหละ) มาขอร้องให้พานางไปด้วย แต่ฉิหยุนหนานบอกไม่ได้หรอก ข้ามีหน้าที่สำคัญมากที่เจ้าจะต้องทำแทนข้า เจ้าจงปกป้องคุ้มครองครอบครัวของข้า....นางเลยบอกโอเค ชีวิตนี้ของข้าเป็นของท่าน...
ในระหว่างการเดินทางคณะของฉิหยุนหนานและคนติดตาม ติดกับดัก ทหารติดตามโดนธนูยิงตายหมด ฉิหยุนหนานหนีไปจนถึงแม่น้ำเห็นเรืออยู่ริมแม่น้ำ จุนเถาตามมาถึงพอดีก็สู้กันดุเดือด ทั้งคู่บาดเจ็บและตกหายลงไปในน้ำทั้งคู่....... (ตายมั้ย??)..... กลุ่มคนลอบสังหารรีบกลับมารายงานจักรพรรดิ์ว่าจัดการกับขบวนของฉิหยุนหนานแล้ว แต่ไม่ได้ฆ่าฉิหยุนหนานเพราะจุนเถาคนของเว่ยหยางตามฆ่าฉิหยุนหนานไป ...จักรพรรดิ์เลยโกรธเว่ยหยาง นี่นางผิดคำพูดที่ให้กับข้าว่าจะไม่แก้แค้นให้ครอบครัวของนางงั้นเหรอ ทหารรีบบอกนี้ก้เป็นโอกาสอันดีที่จักรพรรดิ์จะกำจัดเว่ยหยางนะ..
ในขณะเดียวกันหมินเต๋อมาเยี่ยมเว่ยหยาง แจ้งข่าวว่าจุนเถาตามไปฆ่าฉิหยุนหนาน เว่ยหยางบอกข้าเข้าใจจุนเถา สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ข้าต้องการทำเช่นกัน ...ทหารของจักรพรรดิ์มาบอกข่าวว่าอีกสามวันจะประหารเว่ยหยางเวลาเที่ยงตรง ..... และบอกข่าวของจุนเถาว่าตายแล้วในระหว่างการต่อสู้กับฉิหยุนหนาน... แล้วทหารก็ออกไป เว่ยหยางขอร้องให้หมินเต๋อไปสืบเรื่องจุนเถา ข้าไม่เชื่อว่าจุนเถาจะตายง่ายๆ แบบนี้ หมินเต๋อบอกข้าจะตามหาจุนเถาให้พบ และข้าก็จะไม่มีวันปล่อยให้เจ้าตาย.....
หลีหมินเต๋อมาตะโกนอยู่หน้าตำหนักเกาหยาง ว่าเกาหยางว่านิ่งดูดายไม่ทำอะไรเพื่อช่วยเว่ยหยางเลย ตอนนี้จักรพรรดิ์สั่งประหารเว่ยหยางแล้วอีก 3 วันข้างหน้า ท่านเป็นคนเดียวแล้วที่จะช่วยนางได้ ฉางเล่อมาถึงพอดีก็บอกจะมาช่วยเว่ยหยางทำไม นางเป็นคนร้ายฆ่าแม่เกาหยาง..... ทางด้านเกาหยางก็ตกอยู่ในสถานะลำบากใจเพราะหลักฐานแน่นหนามาก คนที่เขารักที่สุดฆ่าแม่ของเขา เกาหยางวิ่งออกไปจากตรงนั้น ฉางเล่อกับทหารต่างก็ตะโกนเรียก....
เกาหยางวิ่งไปหาจักรพรรดิ์ บอกจักรพรรดิ์ว่าคนที่ไปฆ่าฉิหยุนหนานคือจุนเถาไม่ใช่เว่ยหยาง จะประหารเว่ยหยางได้ไง (อ้าวว จะให้ประหารจุนเถาเหรอพระเอก) ... จักรพรรดิ์บอกแต่เว่ยหยางฆ่าแม่ของเจ้า ... เกาหยางบอกถึงแม้หลักฐานจะแน่นหนาแต่ข้ารู้อยู่แก่ใจว่าคนอย่างเว่ยหยางไม่มีทางจะฆ่าทา่นแม่ของข้าได้...จักรพรรดิ์บอกข้าบอกว่านางเป็นผู้ร้าย นางก็ต้องเป็นผู้ร้าย ข้าเป็นจักรพรรดิ์คืนคำไม่ได้.....
ตัดมาที่เว่ยหยางในคุก (ฉากนี้ดีงามพระรามสี่มาก).... เว่ยหยางพูดกับตัวเองว่า ท่านย่าท่านพ่อท่านแม่ ข้าจะได้พบพวกท่านแล้วอีกไม่นานนี้ ข้าแค่เสียใจอยู่อย่างเดียวข้าจะได้อยู่กับเกาหยางอีกต่อไปแล้ว ข้าจะจดจำความทรงจำดีดีของข้ากับเขา ข้าหวังว่าหลังจากข้าตายแล้ว เขาจะไม่เกลียดข้าอีกต่อไป ข้าปราถนาขอแค่ให้ข้าได้พบเขาอีกซักครั้งก่อนตาย...เว่ยหยางเขียนชื่อเกาหยางบนโต๊ะแล้วร้องไห้....เกาหยางเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง แล้วเดินออกจากคุกไปอย่างเงียบๆ (มาแอบดู)...
| Create Date : 09 ธันวาคม 2559 |
| Last Update : 6 พฤษภาคม 2560 21:36:09 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1848 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 149 คน [