หัวใจ...ไม่ทันความคิด หรือ สมองคิด...ไม่ทันความรู้สึก
ยุคปัจจุบันเป็นยุคของข้อมูลข่าวสาร เรื่องที่เกิดขึ้น...แม้จะต่างซีกโลก เพียงไม่กี่วินาที...เราก็ได้รับรู้ เรื่องราวที่เกิด...ทั้งดี และ ไม่ดี แต่ถ้าพินิจพิจารณาดู...จะเห็นได้อย่างชัดเจน ว่าข่าวที่ปรากฎสู่สายตาของเรา...ให้ได้เสพกันนั้น ส่วนใหญ่...มักเป็นเรื่องไม่ดี ไปจนถึงเรื่องที่เลวร้าย บางเรื่อง...ไม่น่าจะเป็นสิ่งที่มนุษย์ปรกติทำกันเสียด้วยซ้ำ
น่าแปลก...แม้เราทุกคนจะรู้อยู่แก่ใจ ว่าสิ่งที่ปรากฎตามแหล่งข่าวเหล่านี้นั้นไม่ใช่สิ่งดี
แต่ทำไม...สถิติเหล่านี้ ภาพข่าวเหล่านี้ กลับเพิ่มขึ้นๆ เรื่อย
แหล่งข่าวที่รวดเร็วที่สุด...คงหนีไม่พ้นโลกอินเตอร์เน็ท โลกใบนี้ทำให้ข่าวไม่เป็นเพียงตัวหนังสือบนกระดาษที่หาคำตอบไม่ได้ แต่มันเป็นแหล่งข่าวแบบที่สามารถรับรู้เสียงตอบสนองของสังคมที่มีต่อข่าวนั้นๆได้ บางข่าวเราจะเห็น comment ยาวเป็นหางว่าว... โดยเสียงแห่งความคิดเห็นเหล่านี้ต่อกรณีข่าว ทำให้ได้รับรู้ว่าคนในสังคมมีความรับรู้และตอบสนองในเรื่องศีลธรรมเป็นอย่างไร
โลกแห่งความรวดเร็ว ไร้ซึ่งการต้องรอคอย ใช่ว่าจะมีแต่ด้านดี สิ่งที่ขาดหายไป...ความสามารถในการกลั่นกรอง ข้อมูลที่รวดเร็วและมากมาย ยากที่จะหาคำตอบได้...ว่าอะไรจริง ไม่จริง วิจารณญาณส่วนบุคคล...ล้วนๆ ซึ่งอันนี้ก็แล้วแต่...บุญกรรมที่แต่ละคนทำกันมาล่ะ ว่าที่ผ่านมาเรียนรู้โลกใบนี้กันมาอย่างไร จะตีความกันไปทางไหน
-----------------------------------------------------------------
มนุษย์เป็นสัตว์สังคม...หมายความมนุษย์ขี้เหงา เราต้องการเพื่อน พรรคพวก บางครั้งเราจึงลากกันไปลากกันมา เพียงเพื่อให้ดำรงอยู่ซึ่งความเป็นพวกเดียวกัน โดยหาใช่ความต้องการโดยแท้จริงของเราไม่ บางสิ่งเราอาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราต้องการมันจริงๆ หรือเปล่า
มนุษย์เป็นสัตว์ที่มีสมอง...หมายความว่าเราสามารถใช้สมองเป็นตัวนำทางในการดำเนินชีวิต ไม่เหมือนสัตว์อื่นๆ ที่ดำเนินชีวิตตามสันชาติญาณพื้นฐานในการดำรงชีวิต มองให้ลึกลงไปได้อีกก็คือ...เรามีความรู้สึกอยากอะไรสักอย่าง ที่เกิดจากสมองอันยิ่งใหญ่ของเราคิด แล้วนำมาตีความว่ามันคือความจำเป็นต่อชีวิต เพื่อจะไขว่คว้าให้ได้มา ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วมันไม่เคยได้จำเป็นต่อการดำรงชีวิตของเราเลย
-----------------------------------------------------------------
บ่อยครั้งที่เรามองเห็นเรื่องเลวร้าย...รังเกียจมัน...แล้วตั้งมั่นว่าจะไม่ทำ แต่พรุ่งนี้...กลับกลายเป็นเราที่ทำเสียเอง
บ่อยครั้งที่เรารู้ว่าสิ่งที่เรากำลังทำเป็นเรื่องที่เลวร้าย...รังเกียจมัน...แต่ก็ต้องทำ วันนี้...อึดอัดในใจ แต่ได้ทำมันไปแล้ว
-----------------------------------------------------------------
เพราะเรายังคงเป็นมนุษย์เดินดิน...หาใช่อรหันต์ ไม่มีใครสามารถทำถูกต้องจริงๆ ได้ตลอดเวลา บางเวลาเราคงต้องแคร์ตัวเอง ครอบครัว เพื่อนฝูง บางเวลาเราคงต้องยอมทำผิดเพื่อตัวเอง ครอบครัว เพื่อนฝูง สิ่งที่เรามองว่าถูก อาจผิดใจสายตาคนอื่น และเช่นเดียวกันในมุมมองย้อนกลับ แต่มันจำเป็นเหรอที่เราต้องมาฟาดฟันใส่กันอย่างรุนแรงเอาเป็นเอาตาย เพียงเพื่อพิสูจน์ความต้องการของตัวเอง สุดท้ายคนที่เป็นผู้ชนะ...อาจไม่ใช่คนที่ถูกต้องที่สุด และอาจไม่ใช่ผู้ชนะที่แท้จริง
-----------------------------------------------------------------
ประวัติศาสตร์บันทึกเรื่องราว...สงคราม การสูญเสีย และผลสุดท้าย...สิ่งที่ได้ คนในสงคราม การต่อสู้ ไม่เคยได้อะไรเลย นอกจากความสูญเสีย คนที่ตายไปแล้ว ก็แค่คนที่ตายไปแล้ว มีเพียงไม่กี่คนหรอกที่จำชื่อคนที่จากไปแล้วได้ มีเพียงหนึ่งในพันล้านเท่านั้นที่จะถูกจดจำได้จริง แล้วเราต่อสู้เพื่ออะไรกันอยู่...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อย่าให้หัวใจและความรู้สึกโลดเล่นไปอย่างโลดโผน...จนไม่มีเหตุผลให้ทำอะไรอย่างบ้าบิ่นไร้กรอบแห่งความคิดมากักกันให้อยู่ในครรลองที่ถูกต้อง อย่าให้ความคิดนำทางไปอย่างไร้ความรู้สึก...เหมือนคนที่ปราศจากความความรักและไร้ความเมตตา เพราะจะทำให้เราทำอะไรลงไปอย่างไม่แคร์ความรู้สึกผู้คนและในที่สุดก็จะไม่แคร์แม้กระทั้งตัวเอง
-----------------------------------------------------------------
เราทุกคนต่างรู้อยู่แก่ใจดี...ว่ากำลังทำอะไรอยู่ ทำเพื่อ...อะไร และ ทำเพื่อ...ใคร ลองถามตัวเองให้ดีๆ...
หัวใจ...ไม่ทันความคิด หรือ สมองคิด...ไม่ทันความรู้สึก คือ ทำเลวๆ ...โดยไม่ทันคิด หรือคิดเลวๆ ...แล้วทำไปโดยไม่รู้ตัว หรือคิดเลวๆ อย่างไตร่ตรอง...แล้วจึงตั้งใจทำออกมา
-----------------------------------------------------------------
Create Date : 15 มีนาคม 2553 |
Last Update : 15 มีนาคม 2553 16:19:57 น. |
|
0 comments
|
Counter : 519 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [?]
|
มีหัวใจไว้เดินทาง ค้นหาความหมายของชีวิต เพื่อเติมเต็มให้กับคำถามที่เกิดขึ้นมากมายระหว่างการเติบโต วิธีการในการเดินทางมีมากมาย แต่ ณ วันนี้ ขอเลือกสองล้อเป็นพาหนะในการนำพาไปสู่จุดหมายปลายทาง
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|