(ไปอ่านตอนที่ 1  Tokyo here I come )

สวัสดีค่ะ ในตอนที่สองนี้เราจะเข้าโตเกียวไปพร้อม ๆ กันนะคะ ตอนที่แล้วเราค้างไว้ ถึงตอนที่จะขึ้นรถไฟสายเคเซไลน์

ซื้อตั๋วมาแล้ว รถออก ชมวิวกันค่ะ

ผู้คนในรถไฟ

แถว ๆ นาริตะ ก็ยังไม่ถือว่าเมืองซะทีเดียวนะคะ

และแล้ว ที่นี่ สถานี อาโอโตะ (aoto) 

ที่นี่ สถานี อาโอโตะ ท่านผู้โดยสารที่มีความประสงค์ที่จะลงที่สถานีอาโอโตะ... เว้อออออ ไม่ใช่ระ

เรามาถึงที่สถานีอาโอโตะ ก็กลับหลังหัน ไปเจอรถไฟจอดอยู่ ด้วยความเชี่ยวชาญ จึงรีบ "ถาม" เขาทันที โดยพูดภาษาญี่ปุ่น สั้น ๆ ว่า "อาซากุซ๊ะ ?" (เข้าใจว่าประโยคคำถามต้องขึ้นเสียงสูง ใช่มะ ใช่มะ)

พนักงาน เข้าใจ (เขาคงเจออีแบบนี้มาเป็นพันคนแล้วล่ะ) ยกนิ้วชี้ ชี้ไป ไอ้คันที่เราว่าใช่ เห็นดังนั้น เอวิรีบลากกระเป๋าเดินทางอย่างหรูใบละ 499 ไปนั่งอย่างไว 

นั่งชมวิวกันไป

เราก็มาถึง สถานีอาซากุสะ (จอดที่สถานีอาซากุสะ ของอาซากุสะไลน์) ตามแผนที่ของทางที่พักให้ออกประตู A2B ซึ่งมีลิฟต์

โผล่ออกมา เฮ้ยยยยย หลง !!!!

เหลียวมองรอบกาย มิวายจะหวาดกลัววววว ฮือๆๆๆๆๆๆ ที่นี่ที่ไหนอ่า 

และแล้วเราก็พบเหยื่อ เป็นนักเรียนสาวมัธยมใส่แว่น จึงถือแผนที่ไปถามเลย

เธองงมาก เพราะพูดภาษาอังกฤษได้น้อย แต่พอเห็นรูป โตเกียวสกายทรี ในแผนที่ ก็เอานิ้วจิ้มที่รูป แล้วลากแขนเรามาทันที แล้วชี้ขึ้นฟ้า เรามองตาม ก็เจอ....

มาครบ ทั้ง ตึกอาซาฮี โตเกียวสกายทรี และสะพายสีฟ้า (komagata-bashi)

พอเห็นอย่างงี้ก็ไปถูกแล้วค่ะ

เอวิจองที่พักที่ เกสท์เฮ้าส์ ข้าวสารโตเกียว ซามูไร

เดินไปพอให้คนอ้วนได้เหนื่อย ก็ถึงแล้ว

เช็คอินเสร็จ ปาไปทุ่มกว่า ๆ ออกหากินเวลากลางคืนกันเถอะ

ออกมาเจอโตเกียวสกายทรี วันนี้สีฟ้า

เดินวนอยู่นาน วนไปจนถึงแถวหน้าวัดอาซากุสะ หิววววววววววววว

หิวววววววววววววววว

เดินดูร้านไหนก็ไม่มีรูปเลย มีแต่ภาษาญี่ปุ่นล้วน จะเข้าเซเว่น ก็ไม่ได้ เสียเชิงหมด

แต่ความหิวไม่เคยปราณี สุดท้ายเราก็มีตายที่นี่

มอสเบอร์เกอร์รรรรร

หิวจังดูเมนูก่อนนะ

ซูม รู้ราคากันไปเลย

เครื่องดื่ม

คิดเป็นเงินไทยก็เยอะ เหมือนกันแฮะ 

ส่วนอันนี้เป็นโปรโมชั่นที่วางที่โต๊ะ

อันนี้ของเอวิค่ะ 700 เยน

อิ่มท้องแล้ว เราไปเดินดูย่านหน้าวัดเซนซอจิ กันตอนกลางคืนค่ะ เอวิมาญี่ปุ่นครั้งนี้เป็นครั้งที่ 4 และทุกครั้งก็มาที่วัดนี้ แต่ไม่เคยมาตอนกลางคืนเลย

แถวหน้าวัด ประมาณสองทุ่มก็ยังมีคนมาถ่ายรูปกันอยู่ แต่ร้านขายของที่ระลึกที่เป็นร้านเล้ก ๆ ส่วนใหญ่จะปิดหมดแล้ว แต่ร้านที่เป็นร้านใหญ่ ๆ ก้ยังมีเปิดอยู่บ้างค่ะ

วันแรกนี้เรายังไม่อยากออกตัวแรง กลับไปนอนกันดีกว่าค่ะ

แอบแวะซุปเปอร์นิดนึง ซื้อขนมปังไปทานตอนเช้า

ระหว่างทางเดินกลับ มีศาลเจ้าเล็ก ๆ ริมแม่น้ำสุมิดะด้วยค่ะ ใกล้ ๆ กับเกสท์เฮ้าส์ข้าวสาร สาขา original เลย (เอวิพักสาขา ซามูไร นะคะ)

หรือจะเป็นวัด เขาใช้คำว่า temple (อันนี้ไม่ทราบจริง ๆ ค่ะ ท่านผู้รู้กรุณาด้วย)

ชื่อ Komagata -do Temple

รายละเอียดเพิ่มเติม

ชม Tokyo sky tree อีกสักรอบ ก่อนนอน

กลับมาถึงห้อง ก่อนนอนจริง ๆ กินอะไรกันหน่อยดีกว่า

สาหร่ายฮิจิกิ กินในโอโตยะ ไม่สะใจ มากินที่ญี่ปุ่นเลย

อ้ามมมมมม

มาดูราคากัน เอวิซื้อกิมจิมาด้วย

กิมจิ 148 สาหร่าย 229 (ราคาแพงกว่าโอโตยะนิดหน่อย แต่บึ้มกว่ามาก สะใจ)

ของเพื่อน.....ไอ้ซอง ๆ นั่นไม่รู้อะไร

เอาล่ะค่ะ กินอิ่มก็ต้องนอนหลับกันล่ะ พบกันใหม่เช้าวันรุ่งขึ้นนะคะ

ปล. ยังไม่ลืมเรื่องเล่าประโยชน์ของพี่สิงโตที่อุ้มมาเล่น ๆ เดี่ยวจะเล่าให้ฟังตอนหน้าจ้า