Group Blog All Blog
|
ไม่ต้องรออีกต่อไปแล้ว
การที่เรารักใครสักคนขอเพียงได้พบกันวันละครั้งแม้เพียงเวลาน้อยนิดก็มีความสุขแล้ว แต่ถ้าเรารักใครสักคนเขากลับไม่มาหาเราเลยไม่พบกันเลยทั้งสัปดาห์ทั้งๆที่อยู่ใกล้กันแค่นิดเดียวเองหมายความถึงอะไรหรือ เราควรทำใจได้แล้วใช่ไหม เขาไม่ต้องการที่จะพบเราแล้วใช่มั๊ย เป็นไปได้หรือคนที่รักกันจะทำอย่างนี้ได้ การทำอย่างนี้ได้แสดงว่าไม่รักแล้ว เราไม่ใช่คนสำคัญอะไรสำหรับเขาแล้วหรืเขาอยากลืมเราแล้ว เราได้แต่เฝ้ารอว่าเมื่อไหร่เขาจะมา เมื่อเป็นอย่างนี้เราก็คงไม่ต้องรออีกต่อไปแล้ว เราควรจะรู้ตัวเราเองไม่ใช่หรือว่าเราควรที่จะตัดใจจากเขาไปได้แล้วก่อนที่มันจะต้องเจ็บปวดมากยิ่งกว่านี้ เราควรจากไปเสียก่อนที่เขาจะจากเราไป เราควรจะจากไปเสียก่อนที่จะต้องร้องไห้และร้าวรานยิ่งกว่านี้ บางทีไม่เห็นกันเลยอาจจะทำให้เราหักใจได้ง่ายขึ้น ตอนนี้เรายังเจ็บปวดอย่างทรมานก็จะขออดทนก่อน เราจะไม่พบกันอีกต่อไปแล้วนะ อย่าโกรธฉันเลยนะ ขอให้ฉันจากเธอไปก่อนที่หัวใจของฉันจะรักเธอมากขึ้นยิ่งกว่านี้ ลาก่อนนะ เราคงจะไม่พบกันอีกขอให้เธอมีความสุขกับคนที่เธอรักกับครอบครัวของเธอส่วนฉันเจ็บปวดมากเพียงใดมันจะเป็นของอยู่คู่กับฉันตลอดไปอยู่แล้วจากเธอไปแล้วแต่หัวใจฉันยังคงรักเธออยู่ตลอดไปฉันจะไม่ลืมเธอไปจากใจฉันเลย
สองคน
สองคน หนึ่งมุมมอง สองความรู้สึก ฉันเพิ่งรู้สึกนะ
ว่าการที่เราต้องคอยแคร์ความรู้สึกของใครสักคนหนึ่งมากๆ มันเหนื่อยใจไม่ใช่เล่น ท่ามกลางความไกลห่าง การไม่ได้พบเจอกัน มันมีช่องว่างที่กว้างใหญ่เหลือเกิน สิ่งที่พูดที่ทำมักจะทำให้เราต่างก็ระแวง เคลือบแคลง และสงสัยอยู่เสมอ ว่านั่นคือสิ่งที่จริงใจไหม เธอบอกว่าเธอเหนื่อยใจในหลาย ๆ ความเป็นไปที่รวมเป็นตัวฉัน แต่เธอคงจะไม่รู้หรอกว่าที่เธอบอกว่าเธอเหนื่อยใจ ฉันคนนี้เหนื่อยใจยิ่งกว่า ดูเหมือนตลอดเวลาที่รู้จักกันมา เธอไม่ค่อยจะเข้าใจในความเป็นตัวฉันเท่าไหร่เลย เธอคิดว่าฉันต้องเชื่อใจเธอ แต่เธอก็ลืมไปว่าเธอก็ต้องเชื่อใจฉัน เธอบอกว่าฉันพูดไม่จริง แต่เธอก็ลืมถามตัวเองว่าเธอพูดจริงไหม หลายครั้งที่คำพูดของเธอพูดเหมือนคำล้อเล่นซะจนไม่แน่ใจว่านั่นคือคำพูดที่แท้จริงของเธอไหม
เฉกเช่นคำพูดบางคำของฉันที่ฉันไม่ค่อยพูด มันก็คงจะทำให้เธอไม่แน่ใจเช่นเดียวกันว่า นั่นคือคำพูดที่แท้จริงของฉันไหม คำว่ารักที่พูดง่ายๆของเธอ กับ คำว่ารัก ที่พูดยากของฉัน จึงมีช่องว่างแห่งความเคลือบแคลงระหว่างกัน ฉันเป็นคนที่จริงจังกับคำพูดนะ ถ้าฉันรักใครแล้ว.. ฉันจะรักด้วยความรู้สึกจากข้างในจริงๆ คำว่ารักของฉันไม่ใช่คำพูดที่พูดพร่ำ ถ้าเมื่อไหร่ที่พูดคำว่ารัก ก็คือรัก ฉันจะไม่พูดย้ำ พูดซ้ำให้วกวน บางทีฉันจึงดูเหมือนคนแข็งๆ ชาเย็น ไร้ความรู้สึก แต่ใครจะรู้บ้างว่าจริงๆแล้ว ฉันอ่อนไหวมากมายเพียงใด ทุกครั้งที่การพูดคุยระหว่างเรา..จบลงด้วยการที่เราไม่เข้าใจกันสักเท่าไหร่ ที่เธอเห็นฉันเฉยๆ เธอจะรู้บ้างไหมว่า.. ฉันรู้สึกเป็นทุกข์ร้อนกับมันเช่นไร การที่ฉันเฉยๆ ไม่พูดอะไรมันไม่ได้แปลว่าฉันจะไม่รู้สึกอะไร หรือแปลว่าฉันไม่แคร์หรอกนะ เพราะฉันแคร์เธอมาก ฉันจึงเป็นทุกข์ยิ่งกว่าที่จะแสดงออกมาให้เธอเห็น เหนื่อยใจยิ่งกว่าที่เธอเป็น ซึ่งฉันไม่รู้เลยว่า.. เธอจะรับรู้บ้างไหม ในสิ่งที่ฉันกำลังรู้สึก
คนเรามองข้ามสิ่งที่อยู่รอบๆตัวเรา.......
เคยไหม..ที่คุณออน msn เพื่อที่อยากจะคุยกับใครซักคน
แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีใครตั้ง Busy ไว้เพื่อที่จะคุยกับคุณคนเดียว เคยไหม..ที่คุณรอ msg จากใครบางคนที่คุณคิดถึง แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีคนส่ง msg ให้คุณเพราะเค้าแคร์คุณมากกว่าใคร เคยไหม..ที่คุณคิดอยากจะชวนเค้าไปเที่ยวไหนต่อไหนแต่ไม่กล้าชวน แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีคนชวนคุณไปไหนต่อไหนแต่คุณไม่ไปด้วย เคยไหม..ที่คุณแอบชอบใครคนหนึ่งมากมาย แต่คุณรู้ไหม..ว่าที่มีใครเค้าทำอะไรให้คุณนั้นน่ะ เพราะเค้าชอบคุณนะ เคยไหม..ที่คุณฟังเพลงแล้วคิดถึงใครคนหนึ่ง แต่คุณรู้ไหม..เค้าส่งเพลงบอกรักให้คุณแต่คุณกลับไม่ใส่ใจ เคยไหม..ที่คุณเคยชอบใคร แต่เค้ากลับไม่ชอบคุณ แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีคนที่รอคุณแต่คุณกลับเดินผ่านเค้าไป เคยไหม..ที่คุณทำอะไรซักอย่างแล้วคิดถึงใครคนหนึ่ง แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีใครคนหนี่งคิดถึงคุณทุกเวลาไม่ว่าจะทำอะไร .... กล่อง
กล่องแห่งอดีตทุกคนล้วนมีหลายกล่อง ทั้งกล่องแห่งความสุข และกล่องแห่งทุกข์ และก็น่าแปลกใจทั้งที่เราอยากเก็บเฉพาะกล่องแห่งความสุขไว้เท่านั้น แต่เราก็ไม่เคยทิ้งกล่องความทุกข์ได้ซักที บ่อยๆ ที่เผลอเปิด แล้วก็ได้รับความทุกข์นั้นอีก จนน้ำตาไหล เจ็บปวดใจครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งที่มันเป็นอดีตไปแล้ว ต่อไปนี้ เมื่อใดที่รู้ตัวว่ากำลังจะเปิดกล่องความทุกข์ ให้รีบปิดซะ แล้วหันไปเปิดกล่องความสุขแทน หรือไม่ก็อยู่กับปัจจุบัน ดูหนัง ทีวี ฟังเพลง อ่านหนังสือไป จำไว้ว่าไม่มีใครทำร้ายจิตใจเราได้อีกแล้ว นอกจากตัวเราเอง
เคยร้องไห้ที่ทำงานมั้ย
เพื่อนๆที่ทำงานแล้ว เคยร้องไห้ที่ทำงานมั้ย เราทำงานมาโดนดุโดนด่าแค่ไหน ไม่เคยเสียใจเลย อาจจะจิตตกสักพักแต่เด๋วก็ร่าเริง แต่เมื่อวานเป็นอะไรที่ไม่เข้าใจตัวเอง เคยเจอเจ้านายแรงกว่านี้แต่ก็ไม่เคยร้องหรือาจจะเป็นเพราะ บอสคนนี้สนิทกับเราใจดี คุยเล่นกันบ่อย แต่ไม่รู้วันนั้นเขาอารมณ์บูดที่ไหนมา ประจวบกับเราทำงานผิดพลาด ลูกค้าโทรมาวีน เลยโดนเลย แต่เราก็ยอมรับผิดนะ ว่า เราผิดเองดูไม่รอบคอบ แล้วก็นั่งทำงานต่อ บอสก็ยังยืนอยู่ แล้วน้ำตามันไหลออกมาแต่ไม่ได้อยากให้มันไหลนะ ก็นั่งทำงานแต่มันกลั้นน้ำตาไม่ไหล บอสก็เงียบ พี่ผู้จัดการอีกคนก็เงียบ จนรู้สึกว่าไม่ไหวเลยลุกไปเข้าห้องน้ำ รู้นะว่ามันไม่ดีเลยที่ร้องไห้ให้เจ้านายเห็น แต่มันกลั้นไม่ไหว หรือว่าเราแคร์เขามากๆหรืออาจจะเพราะว่าเราสนิทกับเขา ไม่เคยเจอเขาด่า พอโดนเลยรับไม่ไหว
แล้วเพื่อนๆ มีใครเป็นแบบนี้บ้าง |
ขนนกกับดอกไม้
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog
Link |
