เราเข้าใจสถานการณ์แบบนี้นะ แต่เรายังไม่เตคยร้องไห้แค่เกือบๆ
อย่าคิดมากไป พอเรารุ้สึกจิตตกอย่างที่บอกแหละพอมีอะไรมากระทบนิดหน่อย ของมันเลยขึ้นได้ง่าย สู้สู้
ยิ้มกว้างๆ

  

เราก็บ่อยมากเลยมันเป็นบางช่วงเวลาหน่ะ เวลามันจะทำให้รู้สึกดีขึ้นนะ สู้สู้จ้า

  

สู้สู้นะค่ะ

เราก็เคยเป็น
แต่เรามาร้องที่ห้องอ่ะ
เราเพิ่งเปลี่ยนสถานะจากนักศีกษามาเป็นคนทำงาน
เริ่มทำงานไม่กี่เดือน เราก็ปรับตัวไม่ทัน เครียดมาก
ตอนนี้ก็เครียด แต่ไม่เท่าช่วงแรกๆ
อดทนค่ะ แล้วจะดีเอง

  

สู้ๆนะคะ ...เดี๋ยวมันก็ผ่านไปค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

  

เคยค่ะ แต่ทุกอย่างก็จะสามารถผ่านไปได้ด้วยดี ถ้าเราพยายาม ทุกอย่างสามารถผิด และพลาดได้ แต่ก็สามารถแก้ได้เช่นกัน แต่การที่ร้องไห้ ก็ไม่ได้หมายความว่าเรายอมแพ้ หรือถอย ก็เข้าใจความรู้สึกดีค่ะ แต่อยากบอกว่า อย่าคิดมากค่ะ จะเป็นกำลังใจให้ คิดแค่วันนี้ วินาทีนี้ และวันพรุ่งนี้ อย่าคิดถึงสิ่งที่ผ่านไปแล้ว เชื่อเถอะค่ะ นายมีเหตุผลพอ ยิ่งเรามีความสนิทสนมด้วยแล้ว เราย่อมรู้ดีกว่าใครว่า นายเราเป็นอย่างไร พยายามต่อไปนะคะ สู้ๆ ..

  

เราเองก็เคยเป็นเช่นกัน
ความรู้สึกตอนนั้นที่เรื่องเกิดขึ้นมันแรงมาก แล้วเราก็เป็นคนอารมณ์ร้อน
เมื่อเกิดข้อผิดผลาดขึ้นจากฝีมือเราเอง เราก็ยอมรับผิดนะ
ประจวบกับเจ้านายเองก็เป็นคนอารมณ์ร้อนเช่นกัน
วันนั้นรู้ไหมเราทำอย่างไร เราหยิบใบลาขึ้นมาแล้วเขียนลาทันที
เพราะมันเก็บความรู้สึกไมไหว เจ้านายว่าแบบต่อหน้าลูกค้าเลย
มันเลยทนไม่ไหว
แต่ด้วยความที่สนิทกันเหมือนกับเจ้าของบล็อกนี้ มันจึงทำให้เรารู้สึกแย่กว่าที่คิด ทั้งๆที่บ้างเรื่องที่เขาว่าเราไม่ใช่ความผิดเรา เขาเอามาผสมกันจนหมด และแล้ววันนั้นก็จบด้วยการที่ เพื่อนร่วมงานอีกคนตามกับมาทำงานต่อแล้วอธิบายว่า "ที่พี่เขาทำแบบนั้น เพราะเขามีหน้าที่ต้องควบคุมดูแลเพื่อให้งานเรียบร้อยเป็นไปตามเป้าหมายที่เจ้านายวางไว้เขาอาจจะเป็นคน อารมณ์ร้อน ก็รู้ๆกันอยู่ว่าเขาเป็นคนแบบนี้แล้วเราจะไปเก็บมาคิดทำไม" ด้วยความที่อารมณ์เย็นลงบ้างแล้วหลังจากที่ออกมาจากที่ทำงาน ก็กลับไปพร้อมกับเพื่อนร่วมงาน
และเราก็เข้าไปขอโทษเจ้านายที่ร้องไห้และทำงานผิดผลาดมาตลอด

นี่เป็นสิ่งที่เราพบเจอมา
เป็นไงบ้าง ประสบการณ์ที่แย่ยิ่ง ถ้าเก็บมาคิดก็ยิ่งแย่ เพราะฉะนั้นอย่าเก็บมาคิด
ทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุด นั้นคือเป้าหมายของชีวิตการทำงานกับคนหมู่มาก

  

เคยเป็นค่ะ นายเรียกเข้าไปบ่นเรื่อง เกี่ยวกับระบบ net & sever ซึ่งเราเป็นเลขา เป็นคนคอยประสานงานแต่เรียกได้ว่าแทบจะไม่มีความรู้ด้านนี้เลย
นายก้อบ่นๆๆๆๆ ประมาณด่าๆอ่ะ ฝรั่งพูดจากแรง พูดไปพูดมา มือเผลอไปปัดแก้วน้ำหกเปื้อนเอกสาร ดันมาด่าที่เรา

เรางี้ สุดๆๆๆ ปรี้ด สุดๆๆ ไม่ใช่เความผิดเราสักนิด น้ำตาจะหยดอยู่แล้วแต่กั้นใว้ บอก sorry แล้วเดินออกมาเลย ทนไมได้จิงๆ โน่นไปร้องให้ในห้องน้ำ เจ็บใจ

เป็นเรื่องปกติค่ะ การทำงาน มีผิด มีพลาด ทั้งจากเรา และจากคนอื่นค่ะ