Group Blog All Blog
|
เปิดออก
เสียใจที่เราไม่พูดกันอีกแล้ว ไม่มองหน้ากัน ต่างคนต่างคิดและทำอะไรตามใจ และนั้ก็เป็นเพราะเราไม่เคยมองให้ลึกเข้าไปหัวใจและก็ทนเก็บกดไว้ยังงั้นไม่เคยถาม ไม่กล้าถาม เมื่อไหร่จะเข้าใจเมื่อไหร่จะรักกันถ้าเราไม่ยอมเปิดใจกันสักที เราควรปล่อยให้คำว่ารักเดินทางมาเจอกัน เธอช่วยพังทลายกำแพงให้ได้ปรับความเข้าใจ ถ้าว่าเราพูดคุยกันดีๆ ก็คงไม่ทำให้เราสองคนต้องร้องไห้ อยากจะลบลืมภาพเก่าเก่าอยากจะให้เราเข้าใจกันสักครั้ง
อย่ามากไปด้วยอายุ ให้มากไปด้วยความเป็นผู้ใหญ่
วันนี้ขอเป็นเด็กที่ไม่มีสัมมาคาราวะสักวันเพราะว่าทนกับคนแก่หัวหงอกที่ไม่มีน่าเคารพเอาซะเลย แย่จริงๆ อายุก็มากแถมมีลูกมครอบครัวแล้วทำไมยังทำตัวเหมือนไม่ไม่รู้ว่าเวรกรรมมันมีจริง ถึงแม้ว่าตอนนี้มันยังไม่ได้ตามสนองอะไรยังไงก็ตามเหอะ ทำไมไม่คิดถึงลูกเต้าที่สักวันนึงเค้าโตมาต้องมารับภาระเวรกรรมที่พ่อแม่มักง่ายก่อไว้ พวกนี้เป็นประเภทหลงตนเอง ทำอะไรนิดหน่อยแล้วต้องการเป็นที่ยอมรับของคนทั่วไป ใครไม่เห็นด้วยก็เถียงดะ ทั้งๆ ที่ตัวเองก็น่าจะรู้ตัวว่าอยู่ในสถานะตำแหน่งอะไร ไอ้เราก็เคารพเค้าเพราะเห็นว่าอายุมากกว่า ถึงแม้ตำแหน่งจะต่ำกว่าเราก็ให้ความเคารพไปลามาไหว้ตลอด นี่เพราะเห็นว่าเราเคารพเค้ามาก ตอนนี้กลายเป็นว่าเหยียบขึ้นหัว หน่ำซ้ำยังทำตัวเปรียบเสมือนมีอำนาจมากกว่า เฮ้อ อายุไม่ได้วัดความเป็นผู้ใหญ่เลย ถ้าเราคัดค้านหรือไม่เห็นด้วยกับความคิดหรือวิธีการก็พยายามหาพวก (โง่ๆ) แถมยังชอบเถียงและเกี่ยงงาน ทำงานที่ไหนก็ไม่เจริญหรอกเจ้! ถ้าคิดว่าตัวเองเก่งเจ้านาตัวเองอ่ะ เวลาตามงานก็จะใจร้อน เร่ง "จะจิก" และ"จับผิด"มากกว่าจะเข้ามารับรู้ปัญหาและช่วยกันแก้ไข ท่าทางคนประเภทนี้สมองจะฝ่อ เพราะไม่คิดริเริ่มอะไรให้มันสร้างสรรค์แถมพ่อนายใหญ่มาจากเมืองนอกก็ "ประจบสอพลอ" "ยกยอ ปอปั้น" หรือทำงานตามสั่ง ประเภท "นายว่า ขี้ข้าพลอย" นายเสนอหรือคิดเรื่องใด โครงการใด ก็จะเห็นดีเห็นงามด้วยตลอด
เพื่อนร่วมงานชอบพูดประชดประชัน
คนที่มีจิตใจชอบใช้วาจาทำร้ายคนอื่นเป็นเพราะเขามีความไม่มั่นคงทางใจเป็นคนที่มีปมด้อย มีความสุขน้อย การได้โอกาสในการว่ากระทบคนอื่นทำให้เขารู้สึกเหมือนตัวตนของเขาดีขึ้นมีความสุขขึ้นเหมือนได้ทำในสิ่งที่เหนือกว่าคนอื่นทำร้ายคนอื่นได้ทำให้เขาดูมีอำนาจมากขึ้น คนที่ใจเต็มแล้วมีความสุขใจมีความพอใจในชีวิตตนเองจะไม่นึกอยากว่าร้ายใครไม่ว่าจะทางตรงหรืออ้อมคนไร้สุขเท่านั้นที่พร้อมจะแสดงด้านร้ายและไร้สุขของตัวเองออกมาด้วยว่าทำร้ายคนอื่น
ละเอียดอ่อน
วันนี้เอาไดอารี่เก่าๆ มาลง Blog ให้เพื่อนอ่านกันเล่นๆ
ความรักเป็นสิ่งที่ละเอียดอ่อนเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นในหัวใจของคนๆหนึ่งที่มีความรู้สึกห่วงหา คิดถึง อยากพบ อยากอยู่ใกล้ตลอดเวลา กับคนที่รู้สึกรัก แต่เมื่อไม่ได้พบ ไม่ได้เจอก็รู้สึกคิดถึงมากๆ บอกไม่ถูกเลยว่าเป็นความรู้สึกที่ทรมานใจเพียงใด แต่พอได้พบ ได้เจอ ได้พูดคุย ก็เหมือนโลกทั้งโลกเป็นของเรา รู้สึกเป็นสุข รู้สึกดีใจ อิ่มเอมใจ ยากจะบรรยาย นี่แหละ รัก..ใครเป็นแบบนี้ก็จงรู้ไว้เถอะ ว่า คุณพบรักเข้าแล้ว แต่ถ้าคุณคิดว่ารักแต่คุณไม่รู้สึกอะไรกับเขาเลย คุณอย่าหลอกตัวเองเลยนะ และอย่าหลอกคนที่เขารักคุณเลยนะ หรืออย่าทำเสแสร้งว่ารักเลย สงสารคนที่เขารักคุณบ้าง..คุณควรทำอย่างไรนะหรือ คุณควรออกห่างเขาให้มากที่สุด พยายามจากเขาไปก่อนที่เขาจะหลงรักคุณมากกว่านี้ เมื่อคุณจากเขาไปได้ ไม่ช้าเขาก็จะลืมคุณไปเอง เขาอาจจะเจ็บปวดอยู่ระยะหนึ่ง ในไม่ช้า เขาจะทำใจได้เอง ดีกว่าที่คุณจะหลอกเขาอยู่ตลอดเวลา เชื่อฉันเถอนะ เพราะฉันก็เป็นคนหนึ่งที่ถูกตัดรักจากไป กว่าฉันจะทำใจได้ก็นานทีเดียว ฉันเสียใจร้องไห้น้ำตาท่วมตาไปนานเกือบเดือนที่เดียว เดี๋ยวนี้เวลานี้ฉันทำใจได้แล้ว รุ้สึกเฉยๆไปเสียแล้ว เวลาที่นึกถึงเขา ก็ไม่รู้สึกเจ็บปวดอีกต่อไป อีกนานแค่ไหน
ฉันคิดถึงเธอจัง..คิดถึงมากจนต้องหลั่งน้ำตา
ฉันจะต้องเจ็บปวดไปอีกนานแค่ไหน หัวใจฉันมันจึงจะด้านชาและไม่รู้สึกเจ็บ..เธอรู้มั๊ยว่า
ฉันพยายามตัดใจจากเธออย่างยากเย็นเหลือเกิน..ฉันไม่ควรทำให้เธอต้องสับสน..ฉันไม่ควรทำให้เธอต้องรู้สึกอึดอัด .ฉันควรจะเป็นฝ่ายไปจากเธอก่อนใช่ใหม.. ฉันรู้ว่าเธอก็อยากตัดใจไปจากฉันเช่นกัน เธอจึงค่อยๆห่างหายไปจากฉันทีละน้อย ๆ เมื่อก่อนนี้ฉันไม่เคยคิดว่าจะเป็นเช่นนี้ เพราะฉันคิดว่าขอให้เราได้พบกันเจอกันบ้าง ได้พูด คุยกันบ้าง เท่านี้ฉันก็มีความสุขแล้ว ฉันไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่านี้เลย เพราะฉันรู้ดีว่าฉันไม่มีสิทธิ์ในตัวเธอเลย..แต่เธอคงอึดอัดใจ เธอคงกลัวฉันไปทำให้ชีวิตครอบครัวเธอมีปัญหา เธอจึงพยายามห่างหายไปจากฉัน ..เธอไม่เข้าใจฉันเลย..ฉันรักเธอ..ฉันไม่มีวันทำลายคนที่ฉันรักหรอกนะ อย่ากลัวไปเลย ฉันขอเพียงแค่รักเธอเท่านั้นไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่านี้.แต่เมื่อเธอไม่มาหาฉันเลย..ฉันก็รู้แล้วว่า..ฉันควรทำอย่างไร..เธอคงไม่รู้หรอกว่า..ฉันเจ็บปวดทรมานใจมากเพียงใด..ฉันไม่อยากร้องไห้เลยนะ แต่ทำไมน้ำตามันต้องหลั่งไหลออกมามากมายอย่างนี้ ฉันเสียใจยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด ที่สำคัญฉันเสียใจที่เธอรังเกียจฉัน..ฉันจึงต้องจากเธอไป..อย่าโกรธฉันเลยนะที่ทำเป็นไม่เห็นเธอ
ฉันขอโทษ..เพราะฉ้นไม่กล้ามองเธอน้ำตาฉันมันจะไหลออกมาให้เธอเห็น..ฉันจึงทำเป็นไม่เห็นเธอ..ฉันขอโทษนะความจริงฉันอยากมองเธอให้เต็มตาให้สมกับที่ฉันคิดถึงแต่ฉันทำไม่ได้เลย.
|
ขนนกกับดอกไม้
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Friends Blog
Link |