คนรักหมา
ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช เขียน
คนรักหมา(ฉบับปรับปรุง), กรุงเทพฯ: ดอกหญ้า2000, 2543
จากบทที่8 หน้า 100 - 101
การถ่ายปัสสาสวะนั้นอาจทำเพื่อแสดงความรู้สึกอย่างอื่นอีกก็ได้
ครั้งหนึ่งผมพาหมาดัคชฮุนด์ตัวหนึ่งชื่อ ”ไอ้แม็ค” ไปเที่ยวในป่าสูง
ไอ้แม็คนั้นถึงตัวจะเล็กก็เป็นหมาล่าสัตว์โดยสมบูรณ์
เวลาไปอยู่ในป่าด้วยกันไอ้แม็คก็จะออกสำรวจใกล้ที่พัก
บางทีก็กลับมามีกลิ่นอีเห็นติดมาทั้งตัว หรือมีขนเม่นติดจมูกมาเส้นหนึ่ง
เป็นเครื่องหมายแห่งความนิยมไพร
แต่ป่าที่ไปเที่ยวกันวันนั้นเป็นป่าสูงมากและไกลที่พัก
สังเกตดูไอ้แม็ค ก็รู้สึกถึงความกว้างใหญ่ของป่าและความไม่แน่นอนของป่าอยู่เหมือนกัน
เพราะไม่ออกวิ่งหายไปเหมือนในป่าใกล้ที่พัก แต่เดินอยู่ข้าง ๆ ตัวผมอยู่ตลอด
เดินไปเดินมาผมก็ถูกธรรมชาติเรียกร้องต้องแอบไปปลดเปลื้องทุกข์ขนาดเบาไว้ข้างต้นไม้
ไอ้แม็คก็ยืนดูอยู่ พอเสร็จแล้ว ไอ้แม็คก็ทำอะไรที่ผมนึกไม่ถึงคือ
เข้าไปดมทุกข์ขนาดเบาที่ผมถ่ายไว้ แล้วปัสสาวะลงไปที่ตรงนั้นเสร็จแล้ว
ก็หันมามองหน้าผมแล้วก็กระดิกหาง
ในใจจริงนั้น ไอ้แม็คจะนึกอย่างไรไม่ทราบ แต่ไม่ใช่ท้าทายผมเป็นแน่
และผมเข้าใจว่า ไอ้แม็คตั้งใจจะบอกผมว่า
“บัดนี้เราเดินทางมาไกลที่อยู่ ป่านี้ก็กว้างใหญ่ไพศาลและเป็นป่าสูง
อาจมีอันตรายรอบข้าง เมื่อเรามาด้วยกันสองคนเท่านี้ เราก็ต้องไม่ทิ้งกัน
แต่เราจะบุกป่าฝ่ารกไปด้วยกัน มาเถิด! ภัยอันตรายทั้งหลายเราสองคนจะสู้!”
ปัสสาวะของไอ้แม็คที่ไปปนอยู่กับของผมนั้นเป็นน้ำสาบาน
ระหว่างผู้ที่อยู่ในที่อันน่าสงสัย ปราศจากความแน่นอน
การปัสสาวะของไอ้แม็คในกรณีนี้จึงเป็นการให้สัตย์ เพื่อทำความมั่นใจให้เกิดแก่ทั้งสองฝ่ายว่าจะไม่ทิ้งกัน
ผมคิดได้ดังนั้นก็ตื้นตันใจ จะตอบสนองน้ำใจด้วยวิธีอย่างไร
ให้รัดกุมเท่าไอ้แม็คมันทำก็ไม่มีปัญญา ได้แต่เอ่ยวาจาอย่างง่ายๆตื้นๆ
ไร้ความหมายเท่าที่มนุษย์จะทำได้ว่า
“ขอบใจแม็ค “
- - - - - - - - - - - - - - - - -
หยิบขึ้นอ่านอีกเป็นครั้งที่เท่าไรไม่รู้
เป็นหนังสือที่สวยงามอิ่มเอมในทุกด้าน
อยากให้คนรักหมาและไม่ค่อยรักหมาทุกท่านได้อ่าน
ปล. ขอบคุณเวสำหรับของขวัญวันเกิดและการพิมพ์ครั้งนี้
| Create Date : 19 กันยายน 2551 |
| Last Update : 19 กันยายน 2551 23:56:57 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 822 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
