Group Blog |
สิ้นแล้วเจ้าเหนือหัวลักษมันตราธิราช ต่างขั้วย่อมยึดโยงอำนาจให้คงอยู่กับฝ่ายตนให้มากที่สุดและนานตราบเท่าที่นานได้ ยากนักที่จะแบ่งปันให้อีกฝ่ายอย่างง่ายดาย ยกเว้นเสียแต่แบ่งปันผลที่ได้บ้าง สิ้นแล้วเจ้าเหนือหัวลักษมันตราธิราช เจ้าเหนือหัวลักษมันตราธิราชเป็นกษัตริย์ที่นิยมออกรบ ขยายดินแดนให้กว้างใหญ่ไพศาล จึงมอบหมายให้พระอนุชาครองอำนาจและสั่งการในกรุงราฐมัณฑ์ เหตุร้ายไม่คาดฝันบังเกิดดุจอสุนีบาตฟาด โดยธรรมเนียมราชสมบัติมักตกแก่พระโอรสมากกว่าพระอนุชา พระโอรสที่คาดหวังว่าจะได้สืบครองบัลลังก์ มักส่งไปยังหัวเมืองใหญ่ ทว่าขณะนั้น ผู้ซึ่งสั่งการงานเมืองเช่นกษัตริย์ ได้ใช้ความชาญฉลาด ชิงไหวชิงพริบ ยึดอำนาจให้อยู่ในกำมือทันทีทันใด ที่ม้าเร็วส่งข่าวด่วน ทหารมีอำนาจยิ่งใหญ่สุดแล้วในกรุงราฐมัณฑ์ ทุกคนมุ่งหวังจะเป็นทหาร ไม่ว่าลูกเล็กเด็กแดงที่เป็นชาย ต่างฝันจะเป็นทหาร เพราะทหารมีเกียรติและยิ่งใหญ่เหนือกว่าขุนนางอำมาตย์อื่น ๆ สมุหพระกลาโหมทหารเอกเจ้าเหนือหัวลักษมันตราธิราช มีใครบ้างไม่เกรงกลัวในกำลังทหารสังกัดสมุหพระกลาโหม แม้แต่เจ้าเหนือหัวอิศเรศรังสรรค์ สมุนลิ่วล้อ สมัครพรรคพวกหลงเหลิงในอำนาจ คิดว่าพวกตนเท่านั้นที่ใหญ่ยิ่งบนผืนแผ่นดินนี้ ด้วยเคยรบเคียงบ่าเคียงไหล่และทำให้กรุงราฐมัณฑ์ได้เป็นเอกราชอีกครั้ง สมุหพระกลาโหมเก่งกาจในการรบ และมีกองกำลังทหารคุมอำนาจในเมือง ทว่าจ้าวอิศเรศรังสรรค์ใช้ไหวพริบรีบประกาศต่อหน้าบรรดาขุนนางอำมาตย์ในท้อง พระโรงว่า “พระองค์จะขึ้นครองบัลลังก์” สมุหพระกลาโหมและพรรคพวกยังติดอยู่ในสนามรบ และจ้าวธรรมาพระโอรสในเจ้าเหนือหัวลักษมันตราธิราชยังอยู่ที่เมืองพิชญ์ ทุกคนรู้ว่าสมุหพระกลาโหมหนุนจ้าวธรรมาให้ครองเมือง สงสัยไหมว่า ทันทีที่สมุหพระกลาโหมกลับเข้าเมือง ได้ทูลทัดทานทันที มิกริ่งเกรงต่อพระอาญา แต่หลังจากเจรจาความกันสองต่อสองกับเจ้าเหนือหัวอิศเรศรังสรรค์ ทีท่าได้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ใครต่อใครต่างรับรู้ว่า สมุหพระกลาโหมนั้นยิ่งใหญ่เพียงใด แต่ทำไมไม่นาน กลับเปลี่ยนใจยอมรับ มันต้องมีข้อตกลงแลกเปลี่ยน กุศโลบายยกย่องให้เกียรติสมุหพระกลาโหมและพรรคพวก เพราะทรงแน่พระทัยว่า ช่วยค้ำจุนบัลลังก์ให้ หากไม่ทำเช่นนี้ พวกนี้คงก่อกบฏและหาทางให้จ้าวธรรมา โอรสในเจ้าเหนือหัวลักษมันตราธิราชได้ครองบัลลังก์แทนที่พระองค์เป็นแน่แท้ เจ้าเหนือหัวอิศเรศรังสรรค์ครองเมืองต่อ จ้าวธรรมาเป็นพระโอรสในเจ้าเหนือหัวลักษมันตราธิราช ได้รับตำแหน่งให้ปกครองเมืองพิชญ์ ทุกคนต่างรู้กันว่า พระโอรสที่ปกครองเมืองพิชญ์ จะได้ครองกรุงราฐมัณฑ์ เป็นเช่นนี้มาเนิ่นนาน เจ้าเหนือหัวจักรพรรดิราช พระบิดาของเจ้าเหนือหัวลักษมันตราธิราช และจ้าวลักษมันตราธิราชครองเมืองพิชญ์ ก่อนมาครองกรุงราฐมัณฑ์ ทำไมจ้าวธรรมาไม่ได้ครองราชย์ต่อจากเจ้าเหนือหัวลักษมันตราธิราชทั้งที่เป็นพระโอรสองค์โตและได้ครองเมืองพิชญ์ เมื่อสิ้นเจ้าเหนือหัวลักษมันตราธิราชในสงครามต่างบ้านต่างเมือง ม้าเร็วส่งข่าวการสวรรคต โดยทัพใหญ่ยังรั้งรออยู่ ณ สนามรบ ม้าเร็วได้แจ้งสาส์นให้เตรียมการจัดพระราชพิธีพระบรมศพเจ้าเหนือหัวลักษมันตราธิราชให้สมพระเกียรติ ทันทีทันใดที่ได้รับข่าวการสวรรคตของเจ้าเหนือหัวลักษมันตราธิราช นับเป็นโอกาสทองของเจ้าอิศเรศรังสรรค์พระอนุชาในตำแหน่งผู้รักษาราชการแผ่นดินต่างพระเนตรพระกรรณในขณะนั้น ได้รีบประกาศแต่งตั้งพระองค์เองเป็นเจ้าเหนือหัวอิศเรศรังสรรค์ทันที ด้วยข้ออ้างว่า แผ่นดินไม่อาจร้างเจ้าผู้ครองนครได้ อาจส่งผลต่อความมั่นคงของประเทศชาติบ้านเมือง ทำให้บรรดาขุนนางอำมาตย์ในท้องพระโรง ไม่กล้าทูลคัดค้าน ด้วยไม่แน่ใจว่าหัวอาจหลุดจากบ่าในนาทีนั้นก็เป็นได้ ในขณะนั้น ผู้มีอำนาจสูงสุดในกรุงราฐมัณฑ์คือจ้าวนรสิงห์อยู่แล้ว ด้วยเจ้าเหนือหัวลักษมันตราธิราชมอบอำนาจการปกครองเบ็ดเสร็จเด็ดขาดให้แก่พระอนุชาหรือจ้าวนรสิงห์ ด้วยพระองค์ประสงค์ขยายดินแดนให้กว้างใหญ่ไพศาลมากกว่าจะนั่งปกครองบ้านเมือง ถ้าอ้างถึงความชอบธรรมในการสืบต่อราชสมบัติ ก็พอจะมีอยู่บ้าง ด้วยเจ้าเหนือหัวลักษมันตราธิราชมิเคยประกาศแต่งตั้งจ้าวธรรมาเป็นพระมหาอุปราชอย่างเป็นทางการ ถึงแม้โดยนัยยะ พระมหาอุปราชหรือผู้ที่จะได้ครองนครองค์ต่อไปจะได้ครองเมืองพิชญ์ก่อน เพื่อฝึกหัดการเป็นผู้ครองกรุงราฐมัณฑ์ เจ้าเหนือหัวอิศเรศรังสรรค์มิได้รั้งรอเวลาให้ทัพใหญ่ที่มีสมุหพระกลาโหมและพรรคพวกกลับมาก่อน ในสาส์นแจ้งแต่เพียงว่า “ให้เตรียมการจัดพระราชพิธีพระบรมศพเจ้าเหนือหัวลักษมันตราธิราชให้สมพระเกียรติ” ไม่ได้สั่งการให้จ้าวธรรมากลับมากรุงราฐมัณฑ์ด้วย เจ้าเหนือหัวอิศเรศรังสรรค์รีบคว้าโอกาสทองนี้ทันทีอย่างฉับพลันทันด่วน ทั้งสมุหพระกลาโหมและจ้าวธรรมามิมีโอกาสแม้เพียงน้อยนิดที่จะมีโอกาสได้คัดค้านท่าทีอันมิชอบมาพากลนี้ เมื่อผ่านพิธีการประกาศเป็นเจ้าเหนือหัวอิศเรศรังสรรค์แล้ว ถ้ามีผู้หนึ่งผู้ใดคัดค้าน ไม่ว่าจะเป็นสมุหพระกลาโหมหรือจ้าวธรรมา คงโดนข้อหาคิดก่อการกบฏเป็นแน่แท้ เอาล่ะ รอไปก่อน รอให้สิ้นเจ้าเหนือหัวอิศเรศรังสรรค์ก่อน องค์ท่านคงจะทรงคืนบัลลังก์ให้แก่จ้าวธรรมาเป็นแน่แท้ เพราะด้วยสิทธิ์ที่เสมอกันแต่เจ้าเหนือหัวอิศเรศรังสรรค์ได้ยึดอำนาจไปก่อน เมื่อสิ้นแล้วน่าจะคืนให้แก่ผู้มีสิทธิ์เสมอกัน ครั้นนานวันเข้า อำนาจอยู่ในกำมือของเจ้าเหนือหัวอิศเรศรังสรรค์เต็มที่ มีหรือที่ยอมคืนหรือถ่ายโอนอำนาจนั้นกลับไป แม้นว่าสมุหพระกลาโหมและจ้าวธรรมาจะคิดเช่นนั้นก็ตามทีว่า โอกาสทองน่าหวนกลับคืนมายังฝ่ายตนบ้าง ทว่า ในความเป็นจริง มิเป็นเช่นนั้น คงเป็นเพียงฝันค้าง ฝันกลางวันที่เป็นไปไม่ได้ ที่เจ้าเหนือหัวอิศเรศรังสรรค์จะยกบัลลังก์คืน มีแต่ยกสิทธิ์อันชอบธรรมนี้ให้แก่พระโอรสของพระองค์เท่านั้น คงยากที่จะให้สมบัติพัสถานประดามีทั้งหมดทั้งมวลแก่หลาน สู้ยกให้แก่ลูกมิดีกว่าฤา จึงยากนักที่การสืบสายสันตติวงษ์จะผ่านสลับไปสลับมา ยกเว้นเสียแต่เกิดเหตุอันจำเป็นเท่านั้น เหตุการณ์ที่จะพลิกกลับไปกลับมา มักร่วมด้วยการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ฝ่ายตรงข้าม หรือเกิดสงครามกลางเมือง ยากนักจะยอมคืนให้อีกฝ่ายอย่างสงบราบคาบแก้ว ถึงจะนับเกี่ยวดองเป็นเครือญาติที่สนิทชิดเชื้อมากเพียงใด คงสู้สายตรงของตนมิได้เป็นแน่แท้ จ้าวทัศน์พระโอรสเป็นพระมหาอุปราช เมื่อเจ้าเหนือหัวอิศเรศรังสรรค์ประกาศแต่งตั้งจ้าวทัศน์พระโอรสองค์โตเป็นพระมหาอุปราชนั้น บรรดาพรรคพวกของสมุหพระกลาโหมย่อมรู้สึกตะหงิด ๆ ในใจ ด้วยจ้าวทัศน์เป็นคนเก่งมีฝีมือฉลาดเฉลียวทั้งบุ๋นและบู๊ สมควรได้ครองอำนาจสืบต่อจากพระราชบิดา เหตุใดกลุ่มก้อนอำนาจเก่าจึงขัดใจ คงด้วยพระอุปนิสัยซื่อตรงเจ้าระเบียบอาจขัดขวางเส้นทางทำมาหากินได้ เสือสองตัวย่อมไม่อยากอยู่ถ้ำเดียวกันอยู่แล้ว เพราะเริ่มมองเห็นลายเสือหนุ่มจะเข้ามาแทนที่ลายเสือเฒ่าอย่างพวกเขา แต่จะทำเช่นไรได้ มันเป็นธรรมเนียมปฏิบัติของราชประเพณี แม้ว่าเคยว่างเว้นในรัชสมัยเจ้าเหนือหัวลักษมันตราธิราชที่ไม่ได้แต่งตั้งผู้ใดเป็นพระมหาอุปราช แต่ทุกผู้คนใต้หล้าต่างประจักษ์ชัดแจ้งในใจ พรรคพวกของสมุหพระกลาโหมเริ่มเดือดเนื้อร้อนใจ ต่างสุมหัวพูดกัน “ช่องทางรายได้พิเศษที่เคยผ่านเข้ามือมาอย่างสะดวกโยธินจะโดนขัดขวางหรือไม่” “พระมหาอุปราชจะมีปฏิกิริยาต่อพวกเขาเช่นไร” “จะยกย่องเหมือนเจ้าเหนือหัวอิศเรศรังสรรค์ หรือจะคิดว่าคนแก่ย่อมไร้ฝีมือไปแล้ว อาจจะไม่ยอมปล่อยให้มีช่องทางฉ้อราษฎร์บังหลวงเช่นเคย” จ้าวทัศน์มีฝีมือโดดเด่นและชำนาญทั้งบุ๋นและบู๊ เก่งการทหารและการรบเหนือกว่าพระราชบิดา คงไม่จำต้องพึ่งทหารเก่าที่เริ่มจะแก่แล้วก็เป็นได้ ในการขยายอาณาเขตและปกป้องบ้านเมืองให้พ้นจากภัยสงคราม หนำซ้ำอาจระแคะระคายว่าทหารเฒ่ากลุ่มนี้แอบฉ้อราษฎร์บังหลวงอยู่บ่อย ๆ แถมเอาทีละมาก ๆ เสียด้วย ทั้งความรู้สึกว่า ความมั่นคงปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินที่เคยมีมาอาจหดหายไป ทำให้ขาดผลประโยชน์ที่เคยพึงมีพึงได้ ทั้งความคิดว่า สิทธิ์ในการครองบัลลังก์ควรเป็นของจ้าวธรรมา ทำให้เกิดความไม่พึงพอใจมากยิ่งขึ้น เมื่อความคิดหวาดระแวงต่อภัยที่อาจคืบคลานเข้ามาเมื่อจ้าวทัศน์คนเก่งได้ตำแหน่งพระมหาอุปราช พรรคพวกของสมุหพระกลาโหมจึงคิดจะยุแยงตะแคงรั่วเสียให้เกิดสิ่งมิดีมิร้ายก่อน ทั้งหมดต่างพากันคอยใส่ไฟเติมเชื้อแห่งความหวาดระแวงแคลงใจว่า จ้าวทัศน์นั้นคิดก่อการใหญ่และหวังจะล้มล้างอำนาจเก่าให้หมดสิ้นไป
|
สมาชิกหมายเลข 4665919
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] ดร.พรรณี เกษกมล นักเขียน ข้าราชการบำนาญ ครูซี 9 แนะแนว
Friends Blog Link |
||||||||||||||
