หางตาของชิเอโกะมองไปยังชิเงรุอีกครั้ง บัดนี้ใบหน้าหล่อเหลาที่ควรจะยิ้มแย้มเหมือนตอนช่วงแรกกลับดูเศร้าหมองลงหลังจากที่มาซาโตะได้เอ่ยเรื่องการขึ้นเป็นไดเมียวเมื่อครู่ จู่ๆ ชิเงรุก็เงยหน้าขึ้นมองชิเอโกะ สายตาของทั้งคู่สบประสานกันในทันที หัวใจดวงน้อยกระตุกวาบก่อนจะเป็นชิเอโกะเองที่หลบสายตาคมนั้น มาซาโตะหันไปมองลูกชายก่อนจะสังเกตว่าชิเงรุกำลังมองไปยังหญิงงามที่นั่งอยู่ เขาจึงยิ้มบางแล้วเอ่ยถามทาดาชิด้วยน้ำเสียงนอบน้อม

"ข้าน้อยขออนุญาตเอ่ยถามท่านทาดาชิได้หรือไม่ว่าหญิงงามผู้นั้นคือใครกันหรือขอรับ ช่างงดงามจับใจยิ่งนัก ราวกับเทพธิดาก็ไม่ปาน" ทาดาชิหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มภาคภูมิใจ

"ท่านผู้นั้นคือผู้ที่เลอโฉมที่สุดในเอโดะเวลานี้ ท่านชิเอโกะยังไงล่ะ" สิ้นเสียง คิโยชิก็ตัวแข็งทื่อ หอกดาบแหลมคมทิ่มแทงเข้ามาในดวงใจเป็นร้อยพันเล่มในคราเดียวกัน แม้จะสงสัยว่าน้องชายของตนทำไมถึงแต่งกายเป็นหญิงและมากับทาดาชิในฐานะอะไร แต่เมื่อทราบว่า 'ชิเอโกะ' คาเงมะผู้ที่บัดนี้กำลังมีชื่อเสียงโด่งดังเป็นอย่างมากนั้นก็คือน้องชายของตนเอง เขาก็แทบจะกลั้นหยาดน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ ที่ผ่านมาน้องของเขาจะต้องพบเจอกับอะไรบ้าง อีกทั้งคนเป็นพี่เช่นเขาก็ไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้เลยทำให้ความรู้สึกผิดท่วมท้นเข้ามาในดวงใจ คิโยชิก้มหน้านิ่งน้ำตาคลอเบ้า ชิเงรุที่สังเกตเห็นว่าคิโยชิมีท่าทีแปลกไปเล็กน้อยหลังจากที่ทาดาชิเอ่ยเฉลยว่านางผู้นั้นคือชิเอโกะ เขาก็มองไปยังร่างเล็กที่ยังคงนั่งนิ่งอยู่เช่นเดิมโดยที่ไม่อาจล่วงรู้ความจริงได้เลยว่า แท้จริงแล้วคนตรงหน้าของตนนั้นคือใครกันแน่

งานเลี้ยงต้อนรับจบลงในช่วงเวลาเกือบเที่ยงของวัน หลังจากทานข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้วทาดาชิก็เลือกที่จะพาชิเอโกะเดินชมสวนสวยในปราสาทมารุยามะ ดอกไม้และต้นไม้หายากที่มีปลูกเฉพาะพื้นที่ยืนต้นเรียงรายกันอยู่รอบกาย ทาดาชิชี้เลือกดอกไม้ที่ไม่มีให้เห็นในเอโดะแล้วให้ชิเอโกะทายว่าดอกไม้เหล่านั้นคือดอกอะไร ชิเอโกะยิ้มก่อนจะตอบได้อย่างง่ายดาย ทำเอาทาดาชิทึ่งกับความรอบรู้ สมกับที่คนตรงหน้าได้ชื่อว่า 'ชิเอโกะ' อย่างแท้จริง

ชิเอโกะหัวเราะหึพลางคิดว่าทำไมเขาถึงจะไม่ทราบ ในเมื่อที่นี่เคยเป็นบ้านของเขามาก่อน คิดพลางหวนนึกถึงอดีตที่หวานหอม เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขที่ดังก้องไปทั่วทั้งบริเวณ หิงห้อยมากมายที่มักจะมาเกาะต้นไม้ใหญ่ในตอนหัวค่ำ ภาพทุกอย่างยังชัดเจนพลันร่างเล็กก็หันไปเห็นชิงช้าเก่าๆ ที่ยังคงผูกอยู่ใต้ต้นไม้ตรงที่เดิม เสียงของชิเงรุผู้ที่เคยเป็นดั่งโลกทั้งใบของเขาเมื่อครั้งในอดีตเอ่ยชวนเล่นพ่อแม่ลูกดังขึ้นอีกครั้งในความทรงจำ แววตาของชิเอโกะเศร้าลงเล็กน้อยแต่ก็เพียงแค่ชั่วครู่เดียวเท่านั้น เขาหันไปหาทาดาชิแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้มบาง

"ข้าอยากไปนั่งที่ชิงช้านั้นเจ้าค่ะ" แน่นอนว่าทาดาชิยอมตามใจคนสวยของเขาทุกอย่าง เท้าเล็กก้าวเข้าไปหาชิงช้าตัวโปรดแล้วนั่งลงอย่างช้าๆ ซึมซับความรู้สึกเก่าๆ ที่ลอยขึ้นมาในดวงใจอันแสนจะด้านชา ทาดาชิเดินอ้อมไปทางด้านหลังก่อนจะช่วยผลักชิงช้าเบาๆ ให้แกว่งไปข้างหน้าเรียกเสียงหัวเราะคิกคักของร่างบางให้ดังขึ้น ขณะเดียวกันนั้นเอง ชิเงรุที่กำลังเดินผ่านสวนกว้างมุ่งตรงไปทำธุระที่เรือนฝั่งตะวันตกนั้นก็หันไปมองตามเสียงหัวเราะที่ดังขึ้นแผ่วๆ ลอยมาตามสายลม ภาพที่เขาเห็นคือชิเอโกะกำลังโล้ชิงช้าเล่นอยู่ด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข ใบหน้าสวยหันมามองเขา สายตาของทั้งสองสบประสานกันโดยที่ไม่ได้นัดหมายพลันหัวใจของชิเงรุก็กระตุกวาบอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บ

'โช…' ร่างสูงยืนตกตะลึงเมื่อคนตรงหน้าช่างละม้ายคล้ายกับคนที่ยังคงอยู่ในดวงใจของเขามาอย่างเนิ่นนาน และถึงแม้คนคนนั้นจะจากไปแล้วแต่เขาก็ไม่อาจลบล้างความรักที่มีอยู่ในหัวใจออกไปได้จนหมด ชิเอโกะยิ้มให้กับชิเงรุด้วยแววตาที่ไม่อาจคาดเดาความรู้สึก ทาดาชิที่เพิ่งสังเกตเห็นว่าชิเงรุยืนอยู่ตรงนั้นเขาก็ยืดตัวขึ้นมองก่อนจะเดินเข้าไปทักทายตามมารยาท ชิเอโกะมองดูชิเงรุที่ค้อมตัวลงเคารพทาดาชิพลันขาเรียวก็ยืนลงบนพื้นแล้วเบือนหน้าหนี ก่อนจะเดินไปอีกทางเพื่อชมสวนสวยเบื้องหน้าที่ตนไม่ได้เห็นมาเนิ่นนานโดยที่ไม่ได้สนใจร่างสูงอีกเลยแม้แต่น้อย

**นิยายของไรท์ทุกเรื่องจะอัพให้อ่านฟรีจนจบ ไม่ติดเหรียญ แต่จะปิดตอนหรือลบตอนออกจากระบบเร็ว เหลือเพียง 50-70% ของเนื้อเรื่องนะคะ

ส่วนฉาก NC จะเปิดให้อ่านฟรีในช่วงแรก ส่วนช่วงหลังขอสงวนให้อ่านแบบจุใจใน E-Book เท่านั้นค่ะ

ชิเอโกะ [Yaoi] ตอนนี้มี E-Book แล้วน้า ใครไม่อยากรอก็ลองดูได้เลยค่า ฝากเอ็นดูน้องคิโยชิกับน้องโชด้วยนะคะ

ช่องทางการจำหน่าย E-Book

• Mebmarket : ชิเอโกะ [Yaoi]

• Ookbee : ชิเอโกะ [Yaoi]

• Hongsamut : ชิเอโกะ [Yaoi]


 

Create Date : 18 กันยายน 2564
Last Update : 10 มกราคม 2565 14:01:11 น.		0 comments
Counter : 90 Pageviews.
Share Tweet