ชิเงรุเดินเข้าไปสัมผัสที่ลำต้นอย่างเบาๆ แต่มันก็หนาเกินกว่าที่เขาจะเขย่าทั้งต้นให้ใบไม้สั่นไหว ชิเงรุคิดว่าจะทำยังไงดีให้หิ่งห้อยบินวนไปทั่ว ถ้าโชเห็นจะต้องมีความสุขมากแน่ๆ ว่าแล้วเขาก็คิดบางอย่างได้แล้วเดินดุ่มๆ หยิบเอากิ่งไม้ขึ้นมา เด็กชายใช้แรงทั้งหมดที่มีขว้างกิ่งไม้ไปยังบริเวณปลายกิ่งไม้ด้านบนและนั่นก็ได้ผลตามที่คาด ฝูงหิ่งห้อยพร้อมใจกันบินขึ้นอย่างสวยงาม โชเห็นดังนั้นก็ตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างมาก เขากระโดดโลดเต้นไปมาราวกับเด็กธรรมดาคนหนึ่งที่ชื่นชอบการดูหิงห้อยเป็นพิเศษ ทั้งสองคนยืนมองหิ่งห้อยด้วยแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข ชิเงรุจับมือของโชก่อนจะพาเขานั่งลงบนพื้นหญ้าอ่อนนุ่มเพื่อนอนมองดูหิ่งห้อยที่มีฉากหลังเป็นวิวสวยของดวงดาวบนท้องฟ้ากว้างไกล เหล่าหิ่งห้อยค่อยๆ บินกลับมาที่เดิมและเกาะอยู่บนใบไม้สร้างแสงกะพริบอ้อยอิ่งเป็นจังหวะ ความเงียบเกิดขึ้นไปทั่วบริเวณ ชิเงรุเอ่ยขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ

"มาเล่นพ่อแม่ลูกกันดีไหม" โชพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

"เอาสิๆ แต่ว่าใครจะเป็นลูกล่ะ" ชิเงรุกะพริบตาปริบกับคำถามนั้น เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเอ่ยบอก

"ก็เล่นตอนยังไม่มีลูกไง" โชยิ้มกว้างเห็นด้วย

"ก็ได้… งั้นข้าเป็นแม่นะ"

"อื้ม" ชิเงรุตอบรับก่อนจะเริ่มชวนคุยตามบทสนทนาพ่อแม่ลูกแบบที่พวกเขาชอบเล่นกันเป็นประจำ เสียงหัวเราะคิกคักอย่างมีความสุขตามประสาเด็กซนดังกระซิบแผ่วไปตามสายลมยามดึกที่พัดผ่าน เล่นกันไปได้สักพักหนึ่ง จู่ๆ ชิเงรุก็เอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงระคนสงสัย

"อยากรู้จังว่าถ้าโตไปแล้ว ภรรยาของข้าจะหน้าตาเป็นยังไงกันนะ" โชได้ฟังดังนั้นก็ย่นปากแล้วเอ่ยตอบอย่างรวดเร็ว

"ต้องเป็นคนสวยแน่ๆ สวยเหมือนข้ายังไงล่ะ" ชิเงรุขำพรืดทันทีกับคำพูดนั้น เขาเอ่ยตอบกลั้วเสียงหัวเราะ

"แต่เจ้าเป็นผู้ชายนี่" โชย่นปากอีกครั้งแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงงอนปนเอาแต่ใจ แต่ก็อยากเอาชนะด้วยในคราเดียวกัน

"ใช่ยังไงล่ะ… แต่ข้าเป็นผู้ชายที่สวยที่สุดในเอโดะ" ชิเงรุหัวเราะขึ้นมาทันทีกับความตลกของคนเด็กกว่า พลันโชก็เอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง

"ข้าสวยที่สุดในเอโดะแล้วนะ ท่านพี่ต้องแต่งงานกับข้าแล้วล่ะ" ชิเงรุยิ้มขึ้นกับคำพูดนั้น เขามองใบหน้าเล็กๆ ที่กำลังทำหน้าจิ้มลิ้มหลอกล่อให้เขาตอบตกลง ชิเงรุพยักหน้าแล้วเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

"ได้สิ… ข้าจะแต่งงานกับเจ้าแล้วเราก็จะมีลูกเป็นเหล่าหิ่งห้อย" โชขำพรืดออกมาทันทีที่ได้ฟัง

"ลูกข้าเยอะมากเลยนะเนี่ย"

"ช่ายยย" ทั้งคู่หัวเราะคิกคักก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าหิ่งห้อยกับดวงดาวบนท้องฟ้ากว้างด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสุข 'สัญญาแล้วนะ' ทั้งคู่คิดอยู่ในใจถึงคำสัญญาแบบเด็กๆ ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่โดยที่ไม่ได้เอ่ยถ้อยคำใดออกมา มีก็แต่แววตาที่เต็มไปด้วยความสุขเท่านั้นที่เฉิดฉายประกายอวดโฉมแข่งกับดวงดาวที่สว่างไสวอยู่บนท้องนภา

นาโอกิที่เดินมาถึงหน้าห้องนอนของมาซาโตะเอ่ยขออนุญาตก่อนจะบอกว่าตนได้มาถึงแล้ว ครู่ต่อมา มาซาโตะก็เลื่อนประตูให้เปิดออก ตอนนี้เขาอยู่ในชุดนอนสีขาวพร้อมกับมีสีหน้าที่ดูหงุดหงิดเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยถามเสียงห้วน

"มีอะไร?" นาโอกิกะพริบตาปริบ ความเงียบเกิดขึ้นชั่วขณะก่อนที่นาโอกิจะเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจ

"ท่านเรียกหาข้ามิใช่หรือขอรับ" มาซาโตะขมวดคิ้วเข้าหากัน เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงฉุนเฉียว

"ข้าไม่ได้เรียกหาเจ้า เวลานี้ใครจะมาเรียกหาเจ้ากัน" นาโอกิหันไปมองซามูไรองครักษ์ที่เป็นคนไปตามเขามาด้วยแววตาที่มีความขุ่นเคืองแฝงอยู่เป็นนัยๆ ซามูไรคนดังกล่าวรีบเอ่ยในทันที

"เมื่อครู่นี้ท่านชิเงรุบอกข้าว่าท่านมาซาโตะเรียกหาท่านนาโอกิขอรับ" สิ้นเสียง มาซาโตะก็เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยแล้วเอ่ยถามซ้ำ

"ชิเงรุเหรอ"

"ขอรับ" เมื่อได้รับการยืนยัน มาซาโตะก็เดินไปดูที่ห้องนอนของลูกชายของตนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของเรือนพักขนาดกว้าง เขาเอ่ยเรียกชิเงรุอยู่หน้าประตูสองสามครั้งก่อนจะพบว่าไม่มีเสียงตอบรับ มือใหญ่เลื่อนประตูให้เปิดออกก่อนจะพบกับความว่างเปล่า มาซาโตะสายตาสั่นคลอน นาโอกิเห็นดังนั้น เขาก็รีบวิ่งกลับไปยังปราสาทส่วนต้น มุ่งไปที่ห้องของโชก่อนจะพบกับความว่างเปล่าเช่นเดียวกัน หัวใจของเขากระตุกวาบจนรู้สึกเจ็บก่อนจะเต้นรัวเร็วและรุนแรงอย่างไม่อาจห้ามเพราะบัดนี้หายนะได้มาเยือนเขาแล้วในฐานะขององครักษ์ประจำตัว มาซาโตะที่เดินตามมาดูทำให้เขารีบหันไปรายงานด้วยใบหน้าซีดเซียว

"ท่านโชก็หายไปขอรับ" สิ้นเสียง ทุกคนตรงนั้นก็ดูตื่นตระหนก มาซาโตะรีบเดินออกมาสั่งการทหารยามบริเวณด้านหน้าปราสาทให้ออกตามหาชิเงรุและโชอย่างเร่งด่วนที่สุด เสียงดังเอะอะโวยวายทำให้ฮิโรมาสะเดินออกมาดูก่อนจะรับรู้ว่าโชได้หายตัวไป คิโยชิเองก็ทราบข่าวจากเคนตะก่อนจะรีบวิ่งออกจากเรือนด้วยหัวใจที่บีบแน่น ความกลัวเข้าครอบงำดวงใจของคนเป็นพี่ชาย กลัวว่าทั้งคู่จะเกิดอันตรายร้ายแรงพลางคิดไปสารพัดด้วยความวิตก คิโยชิตะโกนหาทั้งสองพร้อมกับกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ให้ไหลออกมา

**นิยายของไรท์ทุกเรื่องจะอัพให้อ่านฟรีจนจบ ไม่ติดเหรียญ แต่จะปิดตอนหรือลบตอนออกจากระบบเร็ว เหลือเพียง 50-70% ของเนื้อเรื่องนะคะ

ส่วนฉาก NC จะเปิดให้อ่านฟรีในช่วงแรก ส่วนช่วงหลังขอสงวนให้อ่านแบบจุใจใน E-Book เท่านั้นค่ะ

ชิเอโกะ [Yaoi] ตอนนี้มี E-Book แล้วน้า ใครไม่อยากรอก็ลองดูได้เลยค่า ฝากเอ็นดูน้องคิโยชิกับน้องโชด้วยนะคะ

ช่องทางการจำหน่าย E-Book

• Mebmarket : ชิเอโกะ [Yaoi]

• Ookbee : ชิเอโกะ [Yaoi]

• Hongsamut : ชิเอโกะ [Yaoi]


 

Create Date : 18 กันยายน 2564
Last Update : 19 พฤศจิกายน 2564 15:00:31 น.		0 comments
Counter : 101 Pageviews.
Share Tweet