พ่อ กับ แม่ วาถามทีไรก็บอกว่าไปเชียงราย ไม่รู้มีอะไรดี วาไม่ได้ไปนานแล้ว (เกือบ 15 ปี)
และสุดท้ายก็สำเร็จค่ะ สิริรวม 4 คนไปกลับ 1400 บาท รวมทุกสิ่ง ไม่อิงนิยาย จนๆก็บินได้ ก๊ากกๆๆๆ
หลานไปบอกใครๆว่าของขวัญวันเกิดปีนี้ อาวา พาขึ้นเครื่องบิน ดูรวย ดูเก๋ ดูเลิศสุดๆ ณ จุดนี้
ตื่นแต่เช้าตรู่ ตี 3 เห็นจะได้ไฟลท์มัน 6 โมงหน่อยๆ หลับไป 18 ตื่นก็ไปถึงเชียงรายค่ะ
ไม่น่าเชื่อว่าไฟลท์จะเต็มสุดๆ วามา 4 คนแต่บังเอิญมีเด็ก 8 ขวบ
ที่นั่งไม่ได้จองมาเพราะเปลือง มาถึง คุณหลานนั่งแถว 26 คนเดียวเลย
คนอื่นได้แถว 6 ,10 ,11 ก็ไปขอเปลี่ยนเลยได้นั่งแถว 2 ฮอตซีทเลยทีเดียว
มาถึงก็อากาศเย็นเพราะครึ้มฟ้าครึ้มฝนค่ะ
มาถึงเชียงราย เราก็ติดต่อรถเช่าเอาไว้ ตอนนั้นมีโปร รถเล็กอยู่เลยเลือกอันนี้ เพราะราคา ไม่มีเหตุผลอื่น
แต่รวมวันเสาร์อาทิตย์เพิ่มนั่นนี่ แถมมีค่าประกันอีกเล่นเอาหมดไปหลายบาทเหมือนกัน แต่มากันทั้งครอบครัว
ก็สะดวกที่สุดแล้ว สำหรับการเช่ารถขับเที่ยวกันค่ะ พร้อมแล้วที่จะออกเดินทางแล้ววววว
ออกจากสนามบิน แวะกินก๋วยจั๊บรองท้องตอนเช้าๆ
พอกินได้ไม่ได้กรี๊ดอะไร ก๋วยจั๊บเสาวรีย์ อร่อยกว่า
ขับรถผ่าน อนุสาวรีย์พ่อขุนเม็งรายทีไร ฝนตกหนักตลอดเลยไหว้แต่ในรถ
ไม่ได้ลงไปถ่ายรูปซักครั้งผ่านไป 3 รอบก็ตกทั้ง 3 รอบ เรียกว่าทริปนี้เจอฝน 80% เลย
เรื่องที่พัก วาจองก่อนเดินทาง 1 วันถ้วน (ก๊ากกกกกกกกกก) แล้วจะบอกว่า เสริชใน Pantip
เจอคนถามที่พักในเมือง แล้วมีคนมาบอกว่า ดู Blog ผมได้ครับ สั้นๆ วาก็เลยไปดูค่ะ
ไปถึงก็เจอของดี เป็นเกสเฮาส์เปิดใหม่ เปิดต้นเดือน เมษายน ห้องพักราคามิตรภาพ 450 บาท
โทรจองเลยว่าเดี๋ยวจะแวะไป แล้วก็ไปเลยค่ะขับรถไปมั่วๆโทรถาม แล้วก็ไปถึง
ที่นี่คือ .... เฮือนจันทร์เจ้า เกสเฮาส์ พิกัดหาไม่ยาก แค่ตรงจากอนุสาวรีย์พ่อขุนเมงราย ตรงไปจนสุดทาง
เห็นรั้วสนามกอล์ฟด้านขวาก็เลี้ยวขวา ขับไปนิดนึงเจอชุมชน เลี้ยวขวาเข้าไปก็เจอแล้วค่ะ
ไม่วุ่นวายมาก แถมอยู่ในเมืองด้วยนะ (อัพเดทล่าสุด ที่พักที่นี่ ปิดตัวลงแล้วอย่างเป็นทางการ T.T)
พอมาถึงเห็นห้องหับของที่นี่ก็ไม่ผิดหวัง ใหม่มาก (กลิ่นสียังพอมีอยู่เลยอ่ะ) มีห้องแอร์เหลือ 2 ห้อง
เรามากัน 4 คนเลยเอ้า จอง 2 ห้องเลยละกัน เค้าลดให้นิดหน่อยด้วยค่ะ เริ่ด! (2 ห้องจ่ายไป 800 บาท)
ที่นี่คุ้มมาก ถ้ามาแล้วจะออกไปเที่ยวกัน เพราะเราไม่ค่อยได้อยู่ที่พักเท่าไหร่อยู่แล้ว
ได้มีโอกาสเจอเจ้าของด้วยค่ะเค้ามาดูแลอยู่ เลยได้ถามนั่นนี่ เพราะวาได้ดู Blog เค้า
เห็นความเป็นไปพอสมควร ตั้งแต่ซื้อต่อเค้ามา ปรับปรุงใหม่ อ่านเพลินเลยทีเดียว
เค้าบอกว่า เค้าทำเกสเฮาส์นี้ขึ้นมา ให้เพื่อน ตกแต่งกันคนละห้อง เลยออกมาเป็นแบบนี้
ที่นี่มี 9 ห้องนะคะ มีทั้งพัดลมและแอร์ ห้องที่มีแอร์ก็จะติดแอร์ ห้องที่ไม่มีแอร์ก็จะมีพัดลมวาง
นอกนั้นเหมือนกันหมด ต่างกันแค่นี้
ถามว่าทำไมไม่ติดแอร์ให้หมด คำตอบคือ "งบหมด" เอ่อ....ดูจริงใจดีนะ หุหุ
เค้าบอกว่า มีงบแล้วจะติดให้ครบทุกห้องในเร็ววันนี้นั่นเอง
แล้วสภาพห้องนี่ เกินราคามากค่ะ วานอนกับหลานห้องนี้ มี 2 เตียงธรรมดา
ห้องเบอร์ 3 นะคะ โทนสีฟ้า ที่นอนนอนสบายมาก แล้วผ้าห่ม นิ่มมากยังกับนอนโรงแรมหรู
คือ ลงทุนกับเซตที่นอนหมดเลยไม่มีตังค์ติดแอร์แน่ๆ 5555 หลับสบายสุดๆค่ะ ขอบอก
ห้องน้ำที่นี่ ไม่มีประตู .... (- -) คือ ตอนอาบน้ำต้องเอาผ้าคลุมไหล่มาทำประตูนิดหน่อย
เพราะเค้าเอากระจกมาติดริมๆ มันสะท้อนเห็นคนข้างนอกเลย
คนข้างนอกก็มองผ่านกระจกเห็นคนยืนอาบน้ำได้เหมือนกัน สยิวกิ้วไปนิดนะคะ 5555
คือไม่มีประตู ดูเก๋ โอเคไม่เป็นไร แต่ อยากให้มีม่านปิดนิดนึง บางทีมากันเป็นครอบครัวแบบวา
ไม่ได้มีใครตั้งใจจะดูหรอกค่ะ แต่เราอาบน้ำแล้วมองทะลุกระจกออกมา เห็น แม่นั่งดูทีวีอยู่ซะงั้นอ่ะ
ห้องด้านนอก ตกแต่งนิดหน่อย(นิดหน่อยจริงๆสำหรับห้องนี้)
ชอบทีวีมาก เค้าบอกว่าของ LG ดูวินเทจเล็กๆ น่ารักดี แต่กำลังจะเลิกผลิตแล้ว
โดยรวม วาชอบนะที่พักนี้เพราะ ชอบที่นอน สบายมาก เกินราคาจริงๆ
อ่อ ในห้อง มีน้ำเปล่าให้ 2 ขวดนะคะ
มาดุอีกห้องนึง ที่คิด(เอาเอง) ว่าคือไฮไลท์ของที่นี่ นั่นก็คือห้องที่ตกแต่งสไตล์แขกค่ะ
ห้องเบอร์ 7 ห้องนี้เป็นอีกห้องที่ว่างพอดี โทนสีห้องเปิดมาแล้ว ต๊กกะใจ
มืดมาก ตกแต่งเยอะกว่าห้องอื่น ราวกับ อยู่คนละโลก เห็นเจ้าของบอกว่า
เพื่อนคนที่ออกแบบห้องนี้เป็นช่างแต่งหน้า (ถ้าจำไม่ผิดนะคะ) ดูเก๋ และสวยแบบเว่อร์ๆดีค่ะ
ต่างกับห้องเบอร์ 3 ของวาแบบ ลิบลับ ในราคาเท่ากัน 55555
ห้องนี้ ที่วางทีวี ยังเป็นหีบสมบัติสุดอลังเลยอ่ะ เก๋กู๊ดดด
ส่วนห้องสุดท้ายที่ได้เข้าไปดูคือ ห้องเบอร์ 9 ห้องนี้ น่ารักดีค่ะ แม่ชอบมาก
เสียดายวันที่เราไปพัก มีคนพักอยู่ เค้าเช็คเอาท์ออกไป อีกวันนึง
เราเลยได้มาดูห้องนี้ ดูโทนสีเรียบร้อย น่านอนดีค่ะ
ชมห้องเรียบร้อย วันแรก เราวางแผนไปเที่ยววัดร่องขุ่นกันค่ะ เห็นเค้าไปกันโครมๆ วาไม่เคยไปอ่ะ
วันนี้ดีใจจะได้เห็นของจริงเสียที แอบลองขับเจ้าตัวเล็กดู ก็โอเคดีเหมือนกันนะ ถึงจะเหยียบไม่ค่อยพุ่ง
(ปกติขับ พี่โว่ 940 รุ่นคุณลุง มันพุ่งกว่านี้มาก แหะๆ) แต่ก็ขับได้เพลินๆดีค่ะ เวลาไปเที่ยวแบบนี้
ขับรถออกจากตัวเมืองไม่ถึง 15 กิโล ก็มาถึงค่ะ
ไปถึงก็จอดรถฝั่งตรงข้าม แล้วก็เห็นตัวโบสถ์เด่นเป็นสง่า แว๊บแรกที่คิดคือ มันไม่เหมือนวัดทั่วไปเลย
เหมือนเป็นศูนย์แสดงศิลปะ ขนาดใหญ่มากกว่า แล้วพอเดินดูรอบๆ ก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
ตอนไปแดดจัดมาก ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปอะไรมากนักตรงนี้เพราะ จะมีประกาศห้ามหยุด
คนข้างหลังจะได้เดินบ้าง เดินขึ้นไปแล้วห้ามย้อนกลับลงมาด้วยนะจ๊า ให้ออกข้างหลังไปเลย
ที่นี่มีแต่สีขาว ปลาในบ่อด้านหน้า ยังเป็นปลาขาวๆ สวยยังกับนางฟ้า
ก็เดินดูรอบๆ ค่ะ ถ่ายรูปไปเรื่อย มีโรงปั้นให้ดูช่างทำงานด้วย เก่งจัง
ห้องน้ำก็อลังมากๆ แอบชอบรองเท้าที่เอาไว้ให้เปลี่ยนมากๆค่ะ
ถ้าคนที่เคยไปนะ จะรู้ว่ามันนิ่มมากอ่ะ หน้าตาบ้านๆ รองเท้าลุงๆหน่อย
ซื้อที่ไหนเนี่ย ชอบจัง (เค้าให้มาปลื้ม ห้องน้ำสวยๆ วามันไปปลื้มรองเท้าแตะหน้าห้องซะงั้น)
แอบเห็น ตู้รวมของที่หายในวัด แล้วเหวอๆ คือคนเรามันทำของหายได้ขนาดนี้เลยหรอ
ที่ตกใจมากคือ กุญแจรถ (แล้วกลับบ้านกันยังไงเนี่ย...) บางห่อเป็น สร้อยทอง นาฬิกา
กล้องถ่ายรูป กระเป๋ากล้อง เยอะแยะมากมาย แต่ที่น่าทึ่งคือ เงินสด
ไม่ได้ทึ่งคนทำหาย แต่ทึ่งคนเก็บได้ เก็บใส่กระเป๋าง่ายกว่า เอามารวมใส่ตู้แบบนี้นะ
สิ่งอื่นพอเข้าใจแต่เงินสดนี่ มีเยอะมาก แสดงว่าคนที่นี่ซื่อสัตย์กันจริงๆ เจ๋งอ่ะ!
แวะซื้อขนม นั่งพักเหนื่อย แม่ไปซื้อหมูยอมาให้กิน เจ้าแรกที่เห็นร้านใหญ่ๆ มีตู้น้ำขาย
หมูยออร่อยมากกกกกกกกก ไม่รู้เลยว่า เค้าดังเรื่องหมูยอ มารู้วันกลับ เพื่อนใน FB บอกมา
ว่าอยากกินหมูยอ โทษทีมาเห็นที่สนามบิน แต่จริงๆถ้าซื้อมาก็ไม่ถึงเพื่อนหรอก
มันอร่อยจริงๆ กินหมดตั้งแต่ซื้อและ 5555
ออกจากวัด ขับรถไปเรื่อยๆเจอป้ายไปน้ำตกอะไรซักอย่าง ก็ชิล ขับตามป้ายไป ที่นี่คือ " น้ำตกขุนกรณ์ "
แล้วอยู่ดีๆฝนก็ตกค่ะ เลยวนๆรถดู เห็นมีที่นั่ง บนน้ำตกตื้นๆ น่ารักดี เหมาะกับการมาปิ๊กนิค
เลยจอดรถ ฝ่าฝนลงไปหาจกส้มตำกันดีกว่า (ข่าวว่าเพิ่งกินมา - -")
นั่งสักพักฝนตกหนักขึ้นเลยกลับดีกว่าค่ะ อากาศดีมาก ไม่น่าฝนตกเลย น้ำน่าเล่นน้ำมากนะจริงๆ
ออกมาก็ขับรถไปเรื่อยๆเห็นวัดดูเงียบๆ สวยดี เลยแวะไปกราบพระ ทำบุญ ท่ามกลางฝนโปรย
เป็นทริปเที่ยวที่สนุกมาก อยู่กับครอบครัว ขับรถชิลล์ แบบไม่มีจุดหมายปลายทาง เพลิน!
เข้าไปตรงลานวัดก็เห็น ต้นมะปราง เด่นเป็นสง่า ลูกเหลืองเต็มต้นเลยอ่ะ ....
เดินๆอยู่ มะปรางก็ตกลงมา หึยยย สีสวยจัง แอบชิมไปนิดนึง หวานด้วยนะ ฮ่าฮ่าฮ่า
จริงๆเค้าเก็บมาแล้วเอาไปทิ้งให้ไง เค้าไม่ได้ตั้งใจจะกินของวัดนะ (เชื่อป่ะ)
(หันไปบอกแม่ แม่ๆๆ มะปรางอร่อย 555555555)
ไร้สาระมาพอสมควรแล้วก็ไปจุดธูป ไหว้พระกันค่ะ เจดีย์ (หรือพระธาตุ?) ของวัดนี้ สวยดี
ฝนตกโปรยๆตลอด แต่ฟ้าสีสวยจัง วัดก็บรรยากาศดี ร่มรื่นมากๆ ไปไหว้พระ เจอหลวงพ่อ
ถามสารทุกข์สุขดิบ (หลง)มากันยังไง แล้วก็ให้พร
พระวัดนี้ให้พรแยะมาก และดีมากกกกกกกกกกก ทำบุญหยอดตู้ไปนิดหน่อย
พระท่านให้พรและชวนคุย สนุกสนานเลย คงเป็นเพราะวัดเงียบๆคนไม่มี
อากาศดีๆ ฝนตก หรืออะไรก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ๆ อิ่มบุญสุดๆ (^.^)
ออกจากวัดพ่อก็ขับรถพาไปที่ๆนึง เค้าบอกเดี๋ยวไปแช่บ่อน้ำร้อนกัน คราวก่อนมาแล้วไปแช่ สนุกดี
ไปถึงก็ งงๆ มีไดโนเสาร์ตัวใหญ่อยู่ด้วย ที่ไหนหว่า ...
ไปถึงก็มีเป็นอาคารชั้นเดียว ยาวๆอยู่ มีป้ายดังนี้ มีต่างชาติหลายคนค่ะวันนั้น โอ้วอะไรหว่าตื่นเต้น
พ่อก็จ่ายตังค์ไป วาก็ยัง งงๆ อะไร ไหนบ่อน้ำร้อน พอไปเห็นก็ถึงบางอ้อ ... เป็นบ่อแช่ส่วนตัวกันแบบนี้เลย
เราเปิดปิดน้ำได้เลย ร้อนมากกกก ผสมกับน้ำธรรมดาด้วย ปรับอุณหภูมิเอาเองว่างั้น
เลยแยกห้อง ชายหญิงกัน วาแช่กับแม่
แอบสะดุ้งหลายทีเวลาน้ำมันร้อนเกิน ต้มพะโล้กันอยู่ใช่มั๊ย ฮ่าฮ่าฮ่า
เรื่อง เสื้อผ้า ผ้าถุง ต่างๆมีให้เช่านะคะ 10 บาท ถ้าใครไม่อยากเช่าก็เตรียมมาเองจ้า
วาไม่ได้เตรียมตัวมา ขับรถมาเรื่อยๆ ก็มาเจอ เลยต้องเช่ามากันครบเซตเลย
นอกจากห้องส่วนตัวแล้ว ที่เด็กๆชอบกันก็คือบ่อใหญ่แบบสระว่ายน้ำค่ะ
ค่าบริการคนละ 20 บาท เลือกเอาตามสะดวก
แช่น้ำร้อนเสร็จ กลับเข้าเมือง ฝนตกอีกแล้ว แง่วๆๆๆ ไปแวะวัดเจ็ดยอด กราบพระองค์ใหญ่กัน
วัดนี้ประตูโบสถ หันหน้าออกถนนเลยค่ะ เราสามารถมองเห็นวัด
เห็นองค์พระเด่นเป็นสง่าได้อีกอ่ะ ตอนนี้ฝนตกหนักเลยไม่มีรูปอื่นใด
สาธุ...กราบ
ออกจากวัด ก็ไปเที่ยวตลาดค่ะ ไปหาอะไรกิน ไปได้แคปหมูอันเล็กๆมาเพราะคิดว่ามันน่าจะอร่อย
(ซ้ายมือสุดของภาพ)
พร้อมกับแคปหมูธรรมดา น้ำพริกหนุ่ม ไก่ย่าง ปลาทอด ที่นี่ขายข้าวเหนียวเป็นกิโลค่ะ สะใจมากซื้อมากินเพลินเลย
ขนม และ ผลไม้อีกจำนวนหนึ่ง เยอะแหะ กินจนจุก เลยอ่ะ อ่อ ..แคปหมูอันเล็กอร่อยมากจนต้องกลับไปซื้ออีก 4 ห่อใหญ่
เชียงใหม่ก็ไม่มีแบบนี้ขายนะ สงสัยของเชียงราย อยากกินอีกกกกก
วันนี้ฝนตกหนักจนเซ็ง ว่าจะออกไปดูไฟที่หอนาฬิกาเป็นอันต้องล้มพับไป
2 ทุ่มเห็นจะได้ วาอาบน้ำ นอน เลย เตรียมตัวตระเวณเที่ยวในวันถัดไป
อิ่มแล้วก็นอน คร่อกกกก Z z z z . . .
ตื่นเช้ามาแม่มาปลุก อาบน้ำ แล้วก็ออกไปกินขนมปังปิ้ง กาแฟ ที่มีบริการฟรีค่ะ ไปปิ้งเอง ชงเองตามสบาย
แหม 450 บาทนี่มันคุ้มจริงๆ ไม่นานนักก็เช็คเอาท์ท่ามกลางสายฝนค่ะ แล้วก็ออกเดินทางไปตามหา เสาหลักเมือง
แล้วก็เพิ่งรู้ว่า เสาหลักเมือง อยู่ในวัดพระธาตุดอยจอมทอง ใกล้ที่พักเราแบบ เดินไปได้เลยอ่ะ
อ้าววววว เพิ่งรู้ เป็นอีก 1 ภารกิจที่จะต้องทำของการมาเชียงรายในครั้งนี้ Mission Complete
แล้วก็ออกเดินทางต่อค่ะ
แพลนวันนี้คือ ไปไหว้พระธาตุดอยตุง ซึ่งเป็นพระธาตุประจำปีเกิดวา ไหนๆมาเชียงรายแล้ว
พ่ออยากให้ไปไหว้ค่ะ ไม่ได้ไปนานแล้วด้วย อีกทีก็คือ ไปตลาดแม่สาย วาไม่เคยไปอ่ะ
แต่แม่มาราวๆ รอบที่ 49 แล้วมั๊ง 5555 เว่อร์ ตามระยะทางคือราวๆ 59 กิโลเมตร จากตัวเมืองเชียงราย
มุ่งหน้าพระธาตุดอยตุงเลยค่ะ ฝนโปรยหน่อยๆ ยิ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ ก็มีหมอก จนรู้สึกว่าจะเป็นเมฆด้วยซ้ำ
ปกคลุมทั่วบริเวณ แล้วที่สำคัญ หนาวมากกกก ปิดแอร์วิ่งยังหนาวเลย อ๊ายยยย ชอบบบ
ตอนกำลังจะถึงพระธาตุเป็นทางชัน ที่ลื่นๆเปียกๆ ที่เห็นทางแบบขะมุกขมัว
เร่งเจ้า March ขึ้นไป แรงรถเอื่อยมาก ใจหายไปเลย หายไปในอากาศ (>[]<)
เหมือนรถแทบจะหยุด เลยอ่ะ และในที่สุด ก็ขึ้นมาถึงจนได้ค่ะ
ถ้าคนขวัญอ่อนแบบวาขับคงกรี๊ดแตก แต่พอดีพ่อขับ ก็ลากมันขึ้นไปจนได้นะ
ทำไมพ่อไม่ตกใจเลย หรือวาตื่นตูมก็ไม่รู้ เพราะมันมีแต่หมอกด้วย พื้นลื่นด้วยเลยกลัวๆ
พอมาถึงแล้วก็ไปกราบพระธาตุค่ะ บรรยากาศเหมือนอยู่ในความฝัน บนนี้มีแต่รถกระบะกับรถตู้จอดเต็ม
มีคนเดินมาหาแล้วพูดว่า โอโห้ ตัวเล็กนี่ ขึ้นดอยตุงได้ด้วย สรุปมันขึ้นได้ไหมคะ 55555
ดอกไม้ที่เอาไปบูชาพระธาตุ สวยดีจัง ดอกแกลดิโอรัส * คำมั่นสัญญา
พระธาตุดอยตุง พระธาตุประจำปีเกิด "ปีกุน"
กราบ......
ออกจากที่นี่ แม่บอกอยากแวะดูดอกไม้ ที่พระตำหนักดอยตุง
พอแวะไปก็ฝนพรำหน่อยๆ คนเยอะพอสมควร สรุปแล้วก็ไม่ได้เข้าไปดูดอกไม้
เพราะอาจจะเสียเวลา เพราะต้องไปต่อและกลับไปสนามบินอีก
เลยดูรอบๆ แล้วไปต่อกันที่แม่สายค่ะ มีรถมันชิลดีจริงๆ
ระยะทางเกือบๆ 40 กิโล ตามแผนที่ ไม่นานนักเราก็มาถึงด่านตรง แม่สาย ค่ะ
ไปถึงก็หาที่จอดรถยากมาก ข้อดีของ March ก็คือท้ายมันสั้นมาก แอบจอดตรงไหนก็ได้ สบายเลย
จอดแล้วก็เดินดุ่มๆๆๆไปที่ด่าน แต่เอ๊ะนั่นอะไร! เห็นป้ายเขียนแบบนี้ โอ๊ะ โอ...
แล้วป้าย จอดอยู่ตรงวินมอเตอร์ไซต์พอดี สอบถามได้ความว่า
สามารถ จ้างมอไซต์ไปทำได้ ในราคา 40 บาท / คน เราไม่ต้องไปเองนะคะ
ให้มอเตอร์ไซต์ไป เรามีหน้าที่นั่งรอ ส่วนเด็กก็ติ๊กช่องผู้ติดตามได้เลยไม่ต้องทำ
รอซักพักเค้าก็จะเอาเอกสารมาให้ ก็จะได้เอกสารหน้าตาแบบนี้มา
(รูปมาจากบัตรประชาชนเลยอ่ะ หน้าจืดและบ๊าน บาน)
ถามว่าเอารูปนี้ลงอายไม๊? .... คำตอบคือ... มาก!
แต่อยากลงรูปให้เห็นใบผ่านแดน
เอาไปยื่นที่ด่านได้เลยค่ะ พอไปถึงเห็นแถวแยก ช่อง คนไทย ช่อง คนพม่า ช่อง Passport
ก็นึกได้ เอ้ยย ลืมไปว่าเอา พาสปอตมา แล้วไปทำ ทำไมฟระเนี่ย แถวสั้นด้วยนะแถวพาสปอต (- -")
ข้ามไปก็ มีคนมาขายทัวร์ ไปชเวดากอง 50 บาท เห่อออออ อะไรนะ... นั่งรถไปใกล้ๆนี่เองเค้าบอก
ใครเคยไปบ้างคะนั่น ชเวดากองจำลองใช่มะเนี่ย ตอนเราไปพม่าไปชเวดากองจริงๆต้องนั่งเครื่องไปตั้งไกล
นี่ข้ามไปทางแม่สาย บอกค่าทัวร์ 50 บาท ตลกและ (- -")
เดินดูตลาดกระเป๋า แบรนด์เนมปลอม เต็มไปหมดเลย แล้วก็แอบถามราคาถูกมาก
ที่ขายอยู่ประตูน้ำแพลตตินั่ม รับมาจากที่นี่ใช่ป่าว ที่นี่ขาย 200 แพลตตินั่มขาย 800 โอเคซึ้ง
ได้กระเป๋ามาขำๆด้วย หลายใบเลย ใส่เหรียญ สะพายอะไรเต็มไปหมด
ไม่นานนักก็กลับแดนไทยค่ะ อ้อ เบื่อพวกมาขายไวอากร้าตรงหน้าด่านมาก
อยากถ่ายรูปกลัวเค้าคิดว่าสนใจ ไม่นะ...(-*-)
ก่อนกลับ แอบถ่ายป้าย เหนือสุดยอดแดนสยาม
บ่ายแล้ว เสร็จสิ้นภารกิจ ก็แอบกด GPS ดูเห็น สามเหลี่ยมทองคำอยู่ไม่ไกล 30 กิโลเมตรจากด่านแม่สาย
เลยแวะไปเที่ยวดีกว่า เพราะไม่เคยไปมาก่อน ขับรถไม่นานก็ไปถึง วิวสวยมาก อากาศเป็นใจ
ไม่มีฝนตกเหมือนที่อื่นๆเลย
หาที่จอดรถได้ก็ไปกราบ พระพุทธนวล้านตื้อ ลือโลก องค์ใหญ่ เด่นเป็นสง่าอยู่บนชายแดนฝั่งไทย
ฝั่งพม่าไม่น้อยหน้า เหมือนกำลังสร้างอะไรอยู่ซักอย่าง แข่งกับเรา
แลดูอลังๆอยู่นะคะ ทองเด่น อร่ามแต่ไกล ว่าไปก็อยากมองจากฝั่งพม่าเหมือนกัน
เค้ามี บริการเรือออกไปเที่ยวด้วยนะคะ
อันนี้หลักกิโล อันใหญ่ ป้ายบอกว่า ฝั่งไหน ไทย ลาว พม่า
มีป้ายแผนที่ให้เรียนภูมิศาสตร์กันเล็กน้อยค่ะ ว่าอะไรยังไง ตรงไหน
วิวที่นี่ กว้าง ไกล สบายตาดีนะคะ โชคดี ฝนไม่ตก เลยเพลินๆกับตรงนี้พอสมควร
ที่นี่มีห้องน้ำบริการ ราคา 5 บาท สะอาดมากกกกก จนอยากบอกต่อ ไม่รู้ทำไม เหอๆ
วิวจากห้องน้ำ สวยอีกต่างหาก คือรูปปกไดอารี่ด้านบนนั่นเองค่ะ วิวเริ่ด ฝุดๆ
แล้วก็ขับรถเลียบแม่น้ำแวะไปเชียงแสน เป็น see sighting tour
แวะถ่ายรูปริมน้ำ ตรงเชียงแสนนิดนึง ก็มุ่งหน้าเข้าเมืองค่ะ
ระหว่างทางกลับเจอ สับปะรด ขึ้นชื่อ ของเชียงราย "ภูแล"
เลยแวะจอดซื้อข้างทาง ที่เค้าขายกันเป็นทางยาวๆ ซื้อมาจำนวนนึง
ถุงละ 20 บาท 3 ถุง 50 บาท แอบถ่ายรูปสับปะรด แม่ค้าคนสวยหันมาบอก
" ไม่ถ่ายแม่ค้าด้วยเหรอจ๊า "
อ่ะ คนสวยยิ้มค่ะ ถ่ายให้แล้วนะ ส่งรุปไปให้ไม่ได้ เอาลงที่นี่เลยละกัน :)
ตัวจริงสวยกว่านี้นะ เราได้ความรู้ใหม่จากแม่ค้าคนสวยด้วยว่า
มีสับปะรด ภูแล และ นางแล ค่ะ อร่อยเหมือนกัน แต่ นางแล จะลูกใหญ่กว่า
น่าจะเป็นอันที่หวานฉ่ำ ที่เค้าบอก ส่วนภูแล จะหวานกรอบนะคะ
ไม่เคยกินสับปะรดที่ลูกเล็กขนาดนี้ แล้วอร่อยขั้นเทพขนาดนี้
ไม่ฝาด บาดปากด้วย หวานจนเก็บไปฝันเลย ชอบจัง
เห็นแล้วอยากกินอีก ยังจำได้เลยว่าอร่อยขนาดไหน ><
อ่อ ในสนามบิน มีขาย ภูแลด้วยค่ะ มันลูกเท่ากำปั้นเอง
แต่หวานกรอบ อร่อยมากๆ ซื้อขึ้นเครื่องได้เลยนะ
แต่ถุงละ 35 บาท 3 ถุงร้อย ที่สนามบินเชียงรายนี้ ดีอย่างคือ
อาหารการกินข้างในถูกมาก ราคาเหมือนร้านป้า ปากซอยบ้านเราเลย
แวะไปซื้อแคปหมูอันเล็ก เติมน้ำมัน แล้วก็กลับไปสนามบินค่ะ คืนรถ
แล้วก็นั่งกินข้าวเย็นที่สนามบินกัน นั่งเมาท์ๆกัน รอเวลาขึ้นเครื่อง
มีแต่ของกิน หิ้วเต็มไม้เต็มมือเลย เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไร ดีจังเลย
แคปหมูก็ 6-7 ถุงและ 55555555
พอเช็คอินเข้าไปซักพัก ก็ได้รับทราบ ข่าวดี
คือเรามีเวลา นั่งเล่นในสนามบินเพิ่มขึ้นอีก 1 ชม. ดีเลย์นั่งเอง (-*-)
ง่วงนอนมาก ขากลับ หลับตลอด (ขึ้นเครื่องทีไร แกก็หลับตลอดอยู่แล้วนะ)
ทริปนี้เที่ยวสบาย ไม่ได้ทำการบ้านอะไรเลย ดูหลานมีความสุข
ทุกคนแฮปปี้ จากดีแทค (^___^)v เย้ยยย ดีแทค ไม่เกี่ยววว
ทริปนี้วาจ่ายค่าเครื่องบินเกือบๆ 1400 นอกนั้นพ่อจ่ายหมดเลย ใครพาใครเที่ยวกันแน่เนี่ย 555555
มีเวลาเที่ยวแค่ 2 วัน 1 คืน แต่เราไปเที่ยวกันหลายที่มากๆ สนุกสนานกันทั้งครอบครัว
เพราะเช่ารถขับไปเที่ยวกัน นานๆจะได้เที่ยวด้วยกันทั้งครอบครัวแบบนี้ เพลินสุดๆ
ทริปนี้ ไมโล (หมาพุดเดิ้ล สีขาว เพศผู้ อายุ 13 ขวบ) อดมาด้วย เพราะต้องขึ้นเครื่องบิน
ไว้ทริปหน้า หาโอกาสขับรถเที่ยวใกล้ๆกันบ้างดีกว่า จะได้ไปเที่ยวพร้อมหน้าพร้อมตากัน สนุกดี
ไดอารี่ทริปนี้ก็ขอจบเพียงเท่านี้ พบกันใหม่ทริปหน้า บ๊าย บายยยยยย
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 150 คน [
