Bloggang.com : zoi : รัก@เอย

รัก@เอย

รัก@เอย

หญิงสาวนั่งจิบชาเขียวอยู่หน้าคอมพิวเตอร์เน็ตบุ๊คเครื่องจิ๋วภายในห้องเช่าเล็กๆ ที่มีข้าวของต่างๆ กองอยู่ระเกะระกะ ส่วนใหญ่แล้วเป็นพวกเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า ที่ดูดีมีระดับทั้งสิ้น

เธอยิ้มนิดหนึ่งก่อนค่อยๆ พรมนิ้วลงไปบนแป้นพิมพ์ด้วยความชำนาญ เธอไม่เคยหัดเรียนพิมพ์ดีดมาก่อน แต่การที่ต้องใช้มันมาเป็นเวลานาน ทำให้เธอสามารถพิมพ์ได้อย่างคล่องแคล่ว

ข้อความที่โต้ตอบกันอยู่ กำลังวกเข้าสู่เรื่องสำคัญ

ราม: มาเจอกันหน่อยไหม
Kueen: ที่ไหนดี
ราม: ที่โซชิวเป็นไง

เธอเดาะลิ้นเบาๆ ‘ร้านหรูมีระดับเสียด้วย’ หลังจากตกลงรายละเอียดในการนัดพบหน้ากันเป็นครั้งแรกเรียบร้อย เธอก็ปิดหน้าต่างสนทนาลง ก่อนที่จะออกท่องไปในไซเบอร์สเปซที่กว้างไกลไร้สิ้นสุดต่อ

‘จะแต่งตัวยังไงดีน้า ดูจากคำพูดที่เขาใช้แล้ว แต่งให้ดูเรียบๆ ไว้ก่อนน่าจะปลอดภัยกว่า’ แน่นอนคำว่าเรียบๆ ของเธอเพียงหมายถึงภาพโดยรวม แต่ชุดๆ นั้นยังคงต้องสามารถขับเน้นหน้าอก และสะโพกที่งดงามของเธอได้ ‘ต่อให้สุภาพขนาดไหน ผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชายอยู่วันยังค่ำ’

@@@@@

ดูเหมือนว่านัดครั้งแรกจะผ่านไปได้ด้วยดี เขาดูประทับใจในตัวเธอมากทีเดียว การพูดคุยกันผ่านสังคมเครือข่ายออนไลน์ยังคงดำเนินต่อไปได้อย่างราบรื่น ตอนนี้เธอรู้จักชื่อจริงของเขาแล้ว ข้อมูลต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับเขาจึงสามารถหาได้อย่างง่ายดายโดยอาศัยเพียงกูเกิล

ไม่ว่าจะเป็น บล๊อค ทวิตเตอร์ ไฮ5 รวมถึงข้อความที่เขาเคยโพสไว้ตามที่ต่างๆ ข้อมูลเหล่านี้เป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงตัวตน และสถานะของเขา

ยังมีโปรแกรมตุ๊กตาตัวเล็กๆ เดินเล่นไปมาบนหน้าจอ ที่เธอเป็นคนส่งไปให้เขาเองด้วย ซึ่งนอกจากน่ารักแล้ว มันยังคอยแอบส่งข้อมูลการใช้งานคอมพิวเตอร์และเครือข่ายของเขามาให้เธอได้รู้

ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองจึงก้าวหน้าไปอย่างก้าวกระโดด เพราะเธอเป็นเหมือนกับหญิงสาวที่ออกมาจากความฝันของเขานั่นเอง

@@@@@

“ห้องสวยจัง”

ชายที่เป็นเจ้าของชื่อรามกล่าวชมเมื่อได้เห็นห้องในคอนโดหรูของหญิงสาวที่ใช้ชื่อว่า Kueen ห้องเล็กๆ ขนาดกะทัดรัด ที่ตกแต่งเรียบๆ แต่ดูดี และเขาไม่รู้ความจริงว่าเธอเป็นเจ้าของมันได้แค่เพียงแค่สามวันเท่านั้น เพราะค่าเช่านั้นแพงลิบ

“คุณอยู่คนเดียวหรือ แล้วพ่อกับแม่ล่ะ”

“พวกท่านอยู่ที่อเมริกา”

เขามองดูเธอด้วยสายตาที่ชื่นชม ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้เอะใจเลยสักนิดว่า ทั้งหมดที่เธอเล่าให้ฟังนั้น คือความเพ้อฝันในวัยเด็กที่ไม่เคยเป็นจริง ชีวิตจริงของเธอนั้นช่างสุดแสนรันทด เธอจึงสร้างครอบครัวในฝันนี้ขึ้นมาเอง

เขาตรงเข้ามากอดเธอเอาไว้จากทางด้านหลัง พร้อมกับหยิบกล่องใส่แหวนเพชรเม็ดโตที่เตรียมเอาไว้ออกมาให้เธอได้เห็น

“แต่งงานกับผมนะครับ”

เขาบรรจงสวมแหวนวงนั้นที่นิ้วนางข้างซ้าย พร้อมกับพาร่างของเธอหายเข้าไปในส่วนเล็กๆ ที่ถูกจัดแบ่งไว้เป็นห้องนอน

@@@@@

“ของเก๊ครับ”

เจ้าของร้านเพชรตอบอย่างเกรงใจ เพราะท่าทางที่ดูดีของเธอ ทำให้เขาคิดว่าอาจจะโดนใครหลอกขายแหวนปลอมวงนี้มา มากกว่าตั้งใจจะมาพยายามหลอกเขา

‘นึกแล้ว’ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอโชคร้ายไปเจอกับพวกเดียวกันเข้า แต่ส่วนใหญ่แล้วเธอมักจะเป็นฝ่ายรู้ตัวก่อนเสมอ ‘คนนี้เก่งทีเดียว’ เขาสามารถปลอมทุกอย่างโดยที่เธอไม่อาจจับพิรุธได้เลย

เธอกลับไปสู่ห้องเช่าเล็กๆ พร้อมกับความคิดที่จะล่าเหยื่อรายต่อไป เงินเก็บของเธอเหลืออยู่ไม่มากแล้ว และเธอก็ไม่อยากต้องขายข้าวของเสื้อผ้าต่างๆ ที่รวบรวมหามาได้ด้วยความยากลำบากอีกครั้ง

@@@@@

เธอจำไม่ได้แล้วว่ามันผ่านมานานเท่าไรแล้ว แต่ในวันหนึ่งเธอก็ได้พบกับผู้ชายคนหนึ่งที่ใช้ชื่อว่า Mr Q แต่เขาทำให้เธอนึกถึงใครอีกคนหนึ่ง

เด็กโง่ : รามใช่ไหม
Mr Q : Kueen งั้นเหรอ

ดูเหมือนว่าเขาเองก็ยังจำเธอได้เช่นกัน ทั้งสองเริ่มพูดคุยกันอีกครั้ง และอย่างประหลาด ทั้งคู่กลับเข้ากันได้ดีอย่างคาดไม่ถึง บทสนทนาเพลิดเพลินไปมาจนกระทั่งกลายเป็นว่า ทั้งสองตัดสินใจที่จะพบกันอีกครั้ง

@@@@@

ร้านยังคงเป็นร้านเดิม และคอนโดห้องเดิม ทั้งคู่กอดคอหัวเราะพูดคุยกันอย่างสนิทสนม ก่อนจะยกแก้วในมือขึ้นชน ไวน์ราคาแพงถูกดื่มหมดในคราวเดียว ก่อนที่เขาจะสิ้นสติไป

ข้าวของที่เขามีติดตัวมาด้วยในวันนั้น ถูกเธอฉกเอาไปหมด แต่นับว่าเธอใจดี ที่ยังทิ้งเสื้อผ้าเอาไว้ให้เขา

@@@@@

แล้ววันเวลาก็ผ่านไปอีกครั้ง เงาของฝ่ายตรงข้ามกลับไม่เคยจางหายไปจากใจของทั้งคู่ แล้วเหตุการณ์เดิมก็หวนกลับมาอีกครั้ง

คนสวยคนสุดท้าย : รามใช่ไหม
ผมอยู่ข้างหลังคุณ : Kueen งั้นเหรอ

มือของทั้งคู่ต่างหยุดนิ่งอยู่เหนือแป้นพิมพ์ ก่อนที่จะพิมพ์คำเดียวกันออกมา ‘เจอกันหน่อยสิ’ ทั้งสองต่างอมยิ้มโดยไม่รู้ตัว

Love@Is

Create Date : 04 พฤศจิกายน 2553

Last Update : 21 กรกฎาคม 2554 11:27:50 น.

0 comments

Counter : 521 Pageviews.