บล็อกคั่นอารมณ์
ยามเย็นสำหรับงานเลี้ยงวันเกิดคนคุ้นเคย เนื่องจากไปถึงคนแรก อีกแล้ว ทำไมเราช่างมีธุระน้อยกว่าคนอื่นซะทุกครั้ง แต่วันนี้เอากล้องติดตัวมาด้วย (เอาใส่รถมา ไม่ได้เป็นกล้องที่งอกเป็นรยางค์ออกมาจากร่างกายแต่อย่างใด) ทางเข้าร้านอยู่ข้างๆบ้านญาติเราเอง ไม่ยักรู้ว่ามีร้านอาหารอยู่ในซอย แต่ถนนนั้นชนบทจริงๆ ก็ตรงตามคำบอกเล่า มาไม่ผิดที่แน่ๆ ที่เจอแล้วฉงนใจนัก ก็คือเหล่าฝูงฉงนกะฉงายในปลักขนาดไม่เล็กข้างทางนั่นเอง เพิ่งเห็นจะจะ ว่าปลักควายนั้น น่าบรมสุขเพียงไร เห็นพี่ๆนอนตัวดำปี๋ในโคลนดำ นึกว่าสปาร์ดินภูเขาไฟชั้นดีนะนั่น ถ้าไม่นัดก๊วนไว้แล้วก็นึกอยากลงไปใช้บริการสปาร์กลางนี้ด้วยตัว เอ๊ย ด้วยคน
เอาหละ ทำเลร้านก็บ้านๆนี่แหละ แต่อยู่ติดริมน้ำ คล้ายๆจะเป็นคุ้งน้ำนะ ร้านตั้งแต่ตรงมุมพอดี ฝั่งตรงข้ามเป็นร้านอาหารเก่าแก่อีกเจ้าที่เราไม่ได้ไปเยือนเสียหลายปีเพราะเป็นคนมีฐานะ......นั่นเอง
พอดีฟ้ากำลังจะมืด เขาก็เริ่มเปิดไฟเล็กมั่งใหญ่มั่งบางดวง บวกกับเสียงเพลงที่ออกจากลำโพงอันเป้งที่ริมตลิ่งก็เลยเก็บบรรยากาศมาได้ประมาณนี้แล
แต่ว่าเพราะมันขมุกขมัว เร่ง ISO แล้วก็ยังสั่นในภาพสุดท้าย งั้นก็แปลงให้มันเป็นแนวนี้เสียเลย
อาหารก็ไม่ค่อยจะประทับใจเท่าไหร่ แต่บรรยากาศร่ำโปรตีนในกลุ่มคนคุ้นเคยนั้นก็ครึกครื้นเหมือนเคย ทำให้เมื่อเย็นวานเป็นวันสบายๆวันหนึ่ง หลังจากวันงานเซ็งๆวันแรกของสัปดาห์ผ่านไปด้วยดี อ้อมีจานใหญ่ของคาร์โบไฮเดรตและน้ำตาลด้วยหละ
บล็อกนี้ไม่ได้มีสาระหรือหน้าตาน่าดูเลยนิ แค่อยากเว้นช่องว่างให้หายเซ็งเท่านั้นเอง ขออภัยที่รบอาจจะรบกวนเวลาคลิ๊กเข้ามาของท่านผู้ชมนะจ๊ะ จะว่าไม่ก็ไม่เห็นมันจะมีสาระซักบล็อกเลยนี่นา ฮาฮา
อันนี้เพลงปรากอบ กดสามเหลี่ยมเลย ไม่ได้เกี่ยวกันกะบล็อก แต่ลองของเล่นใหม่ ง่ายจัง อิอิ
Create Date : 15 สิงหาคม 2550 |
|
15 comments |
Last Update : 18 สิงหาคม 2550 10:38:33 น. |
Counter : 596 Pageviews. |
|
|
|