ต่างคนต่างมุมมอง
หากเพียงแต่ลดมุมลงมาบ้าง
ทุกคนคงจะเห็นสายทาง
ของความพอดี

คิดไม่ดี ก้อเหมือนกำหิน
แล้วเราก้อเจ็บ และหนักเอง

ชื่อเมมเบอร์โดนใจดีค่ะ
เบ๊บเคยเจอบ่อยๆกลอนของท่านพระพุทธทาสภิกขุ บทนี้แหละค่ะ โดนดีจ้ะ

เราคงทำให้ทุกคนชอบไม่ได้หรอกพี่ เลือกทำสิ่งที่ดีที่สุดก็แล้วกันคะ

love letter ของใครเขียนคะ?

จริงๆ จะแวะเข้ามาถามเรื่องหนังสือ เลยได้มาอ่านเรื่องสงครามเย็นด้วย

ฮื่มๆ แก้ยากจัง..นึกไม่ออก ปล่อยไปตามบุญตามกรรมแล้วกันพี่ กร๊ากก

เห็นด้วย ความเกลียดหน่ะมันไม่ได้ช่วยอะไรหรอก
----------
เห็นคนไม่ถูกกัน ผมมักจะพูดถึงเรื่องดี ๆ ของอีกฝ่ายให้อีกฝ่ายนึงฟัง แ่ต่ก็ยากอยู่ดี บางคน โกรธเกลียดกันแล้ว ก็แทบจะเผาพริกเผาเกลือ สาปส่งกันเลยทีเดียว คงมีแต่ตัวเค้าเองเท่านั้น ที่จะดับไฟแห่งความเกลียดชังลงไปได้ บางทีก็ทำได้แค่เตือนว่า ระวังมันเผาตัวเองเน้ออออออ
---------
ชอบเพลงทางเดินแห่งรักเหมือนกันครับ

หวัดดีทุกคน วันนี้อากาศไม่ร้อนเท่าไหร่เนาะ สบายดีกันไหมเอ่ย

เล่นบล็อกแก็งค์มาน่าจะได้ ปีกว่าๆ รู้สึกว่าที่นี่ช่วยเราได้ไม่น้อยเลย ขอบคุณทุกคนนะ วันนี้ดีขึ้นมากเลยค่ะ ถึงเป็นเพียงข้อความเล็กๆ จากคนที่ผ่านไปมาในที่ๆเดียวกัน ไม่ได้รู้จักกัน ถึง 360 องศา แต่ก็ทำให้รู้สึกไม่เหงาได้ขนาดนี้ ไม่น่าเชื่อเลย

สู้ๆ พรุ่งนี้จะพยายามทำตัวให้มี ศีล คือ ปกติ สมาธิ คือ ตั้งใจดี จะได้เกิดปัญญา จิตใจผ่องใส จริงอย่างที่ว่า ไฟของใครก็คงต้องไปดับเอาเอง เราคงจะไปพูดอะไรอีกนิดหน่อย หวังว่ามากับพระคงจะพอช่วยบางคนให้คิดได้ อืมม แค่รู้สึกตัวบ้างก็ยังดีเนอะ

คุณเทวดา โผล่มาได้ ไม่เจอกันนานเลย ตอนนี้เริ่มกลับมาดูละครเกาหลีแล้วหละค่ะ เข้าไปบ้านเอเชีย เจอคนชื่อคุ้นๆแล้ว ดีใจจัง โปรเจ็คหน้าก็คงเป็น 9 and 2 out ที่เทวดามาเชียร์บ่อยๆ ได้ข่าวว่าทำให้เพื่อนโค่เราติด กระทู้เล่าเรื่องไปหนึ่งคนแล้ว คิดว่าต้องมีอีกหลายคนแน่ๆ

อืมม เห็นเพื่อนจู แงะสมบัติมาอวดไม่ได้การณ์หละ ขอบ้างจิ ตามไปดูบล็อกต่อไปด้วยเน้อ

เราเจออยู่คนนึงในที่ทำงาน
เราก้ไม่รู้ว่าเค้าเกลียดเรารึป่าว
แต่เรารู้สึกแหยงทุกครั้ง ที่ต้องโคงานกับเค้า
เพราะทุกครั้งจะต้องได้ยินคำพูดที่มันระคายหูออกมาจากปากชบาทองคนนั้นทุกครั้ง
แรกๆ เราก็ไม่ยอมนะ..สู้ตาย
แต่เค้าไม่มีท่าทางว่าจะเบาลงเลย
กลับเป็นเราเองที่รู้สึกเครียดทุกครั้งที่ต้องติดต่อประสานงานกับเค้า

สุดท้าย..เรายอมเองค่ะ
เพราะเราไม่อยากที่จะต้องเครียด
คำพูดอะไรที่มันระคายหู ก็พยายามไม่ใส่ใจ..ช่าง mother her.

สุดท้ายมารู้ทีหลังว่า..เค้าก็ทำแบบนี้กับทุกคน (ยกเว้นหนุ่มๆ)

มีคนสอนเราว่า...เวลาที่เราเกลียดใคร...ไม่ต้องไปแสดงออก..ให้พูดดีทำดีกับเค้าไปเหอะ..อย่างน้อยก้เพื่อสุขภาพจิตของเราเอง
เพราะยังไงคนที่เราเกลียด..ยังไงก็ไม่มีค่าในสายตาเราหรอก


ปล.อันนี้ประสบการณ์เรานะคะ...การนัดเคลียร์กันในหมู่ผู้หญิง..ไม่เคยเคลียร์ได้ ไม่เคยจบ
ยังไงก็เอามาเม้าท์กันลับหลังอยู่ดี
ยังไงความกินแหนงแคลงใจก็ยังอยู่...ไม่มีทางหาย

แล้วก็จนได้ เรื่องก็ไม่จบจริงๆ เอานะ คงต้องเริ่มยอมรับและทำใจให้ชิน กะครอบครัว พี่น้องพ่อแม่ ยังคุยกันได้ไม่จบไม่เคลียร์ จะเอาอะไร คนละพ่อแม่ บ้านช่อง ฮื่มม ไปอัพบล็อกใหม่ดีกว่า อย่าเสียสมองให้กับเรื่องไม่สร้างสรร