การเดินทางไกลวันที่ 3 .......กัลยาณมิตร....... ตื่นมาฟังเทศน์หลวงพ่อแต่เช้ามืด ทำวัตรแล้วหลวงพี่เทศน์เรื่องให้รักษาใจไว้ให้ดีๆ ความหมายน่ะลึกซึ้งนะ ท่านก็ว่าของท่านไป เราก็พิจารณาของเราไป ไม่ได้ยินท่านพูดเลย..เอ๊ะ ยังไง คิดว่า..คนเราจะรักษาใจให้อยู่ในที่ในทางได้ ต้องมีสติถึงพร้อมเท่านั้น แล้วรู้เท่าทันกับสิ่งที่มากระทบ ใจจึงจะไม่หวั่นไหว และรักษาใจนั้นไว้ได้ พูดกันนั้นเป็นเรื่องง่ายแต่การทำใจให้มันอยู่อย่างเป็นสุข ตลอดก็ยากอยู่สักหน่อย ตรงที่ใจมันคอยจะเปิดรับอะไรต่อมิอะไรเข้ามาไม่รู้จักหยุดหย่อน แล้วก็เสียรู้ทุกที เลิกทำกรรมฐาน ท่านชวนคุยกันต่อ ต่างคนต่างให้กำลังใจกัน แม้ว่าจะไม่ต้องพูดออกมาตรงๆ ก็สื่อสารกันได้ กัลยาณมิตรนั้นเป็นสิ่งสำคัญสิ่งหนึ่งในชีวิตคนเรา การให้กำลังใจกับชีวิตใครสักคนที่บางครั้งเดินโซซัดโซเซมา ให้มีหลักยึดเพื่อทรงตัวบ้าง และซาบซึ้งในความเป็นเพื่อนแท้ที่ช่วยเหลือกัน ในยามที่มีทุกข์ ไม่ใช่เป็นเรื่องที่จะหาได้ง่ายนัก ในโลกเบี้ยวๆ บูดๆ ใบนี้ มือที่คอยเอื้อมพยุงกันไว้ทำให้มีใจที่จะยืนหยัดขึ้น เพื่อทำความดีต่อไปได้อีกพักใหญ่ จนกว่าจะรักษาใจให้เข้มแข็งได้อย่างที่ท่านเทศน์นั่นละ หลังเพล บอกนายชาติว่าจะติดรถเขาไปตลาด ไม่รู้ว่าคิดอย่างไรว่าจะไปโกนหัวบวชเสียเลย หันหลังให้กับทุกคนและลืมโลกที่วุ่นวายนั่นซะ นั่งรอๆ ที่เก้าอี้อยู่ดีๆ ก็คิดทบทวนว่า เป็นสิ่งที่อยากทำหรือเปล่า หรือที่ทำเพราะแค่อยากหนีเท่านั้น ".....เชอะ..คิดได้แค่เนี้ยะเหรอ ข้าสอนให้สู้ ไม่ได้สอนให้หนีสักหน่อย โง่เอ๊ย..ไอ้ขี้หมา...." หลวงพ่อเสียงดังฟังชัด สะดุ้งเฮือกเลย เดินหันหลังกลับไปศาลา บอกว่าไม่ไปละ นายชาติร้องเรียกตามหลังมา " แม่ๆ ไปแล้วครับ ไปแล้ว " " ไม่ไป " " อ้าว แม่จะเอาไงแน่ครับเนี่ย" " ช่างฉัน " หึ หึ...   Create Date : 24 พฤษภาคม 2549 1 comments Last Update : 27 พฤศจิกายน 2549 11:12:12 น. Counter : 346 Pageviews. Share Tweet

หนทางนี้ เปล่าเปลี่ยวนัก ต้องฝ่าฝันกับกระแสโลก กระแสสังคม และกิเลส ที่ผุดขึ้น ผุดลงในตัวเราเองอีก เมื่อหนทางยังมีอยู่ ก็ยังมีผู้คน พยายามเดินไป ไม่ขาดสาย ...ขอเป็นหนึ่งในผู้ที่ก้าวเดินต่อไป....   โดย: กิ่งไม้ไทย 24 พฤษภาคม 2549 20:31:02 น.