Neverending Story จินตนาการไม่รู้จบ................
Group Blog
 
 
พฤษภาคม 2549
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
26 พฤษภาคม 2549
 
All Blogs
 
การเดินทางไกลวันที่ 5..คนในกระจกเงาและอภิญญาทะลุกระจก


ตื่นแต่เช้า ฟังเทศน์แล้วอยากนอนต่อ
แต่ไม่หลับ เลยลุกขึ้นตีห้ากว่าๆ
วันนี้วันพระ ออกไปชงเนเจอร์ถวาย
ตอนเช้ามีคนมาที่ศาลามากกว่าทุกวัน
วันนี้ของเยอะ แต่กินข้าวได้นิดเดียว

เมื่อเช้ามืดแปรงฟันหน้ากระจกเงา
แล้วเห็นเงาตัวเองในกระจก เดินห่างออกมา เงาหายไป
จิตแว่บขึ้นมาว่า แล้วไปยืนหน้ากระจกทำไม
ถ้าไม่อยากเห็นตัวเอง ก็ออกมาซะสิ
รูปที่เห็นน่ะจริงไหม จริง แต่มันจริงเมื่อตะกี้
ตอนนี้มันไม่มีแล้ว
เพราะรูปกลายเป็นอดีตไปแล้ว.....
อืมม เกิดอะไรขึ้นหนอ

ทำกรรมฐานตอนเช้า กำหนดใจสงบ
แล้วคิดถึงเรื่องกระจกเงาอีก
ว่าธรรมที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้านั้นคืออะไรกันแน่....
พิจารณาว่า

คนเราทุกคนต่างคนต่างยืนอยู่ในห้องกระจก
หลายเหลี่ยมมุม มองมุมนี้ยืนอยู่กับคนนั้น
มองมุมนั้นยืนอยู่กับคนโน้น
อีกมุมอาจหันหลังให้อีกคน
หรือในบางมุมอาจไม่เห็นกันเลยก็ได้
แต่เราก็ยังยึดเอาภาพในกระจกมาต่อเนื่อง
ให้มันเป็นภาพติดต่อกันเพื่อที่จะยึดมันไว้
ว่าเราอยู่กับคนนี้คนโน้น
ทั้งๆ ที่จริงแล้ว เราต่างคนต่างอยู่ต่างหาก
กระจกทำให้เรามองเห็นถึงปฏิสัมพันธ์
ที่เราเคยมีต่อกันเท่านั้นเอง
เดินออกมาแล้วก็จบ
หรือมองไปอีกทางหนึ่งอาจไม่มีกันแล้วก็ได้
ก็แค่นั้นเอง ก็แค่เงาในกระจก

ที่จริงแล้วเป็นอย่างไรหนอ
คนเราเกิดมาคนเดียว มีชีวิตอยู่โดยลำพัง
หนทางที่ทำให้โคจรมาพบกันเนื่องด้วยกฏของกรรม
ไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอดไป
วันหนึ่งต้องจากกัน ไม่จากเป็นก็จากตาย
ชีวิตมีแค่ไหนไม่รู้
รู้แต่ว่ามีแต่ความทุกข์เป็นเครื่องกำหนด
ให้สร้างกฏเกณฑ์ขึ้นมาเพื่อที่จะขีดวงให้ตัวเองไว้
จำต้องทำในสิ่งที่อยากทำบ้างไม่อยากทำบ้าง
วนเวียนอยู่ในกองทุกข์ไม่รู้จบ
เหมือนเวิ้งว้างอยู่ในทะเลที่ไปเห็นมาเมื่อวานนี่แหละ
คิดได้แค่นี้ ไม่ได้เกิดปัญญาใดๆ ต่อไปอีกเลย
เพราะจิตไม่ยอมตัดให้ขาดนี่เอง

ทำวัตรเย็นแล้วทำกรรมฐาน
ยกกรรมฐานกองเดิมมาพิจารณาอีก เดินย่ำอยู่กับที่นั่นละ
ว่า โลกนี้ไม่มีอะไรเป็นของเรา เดี๋ยวดีใจหัวเราะเป็นสุข
เดี๋ยวก็เสียใจร้องไห้เป็นทุกข์ ผิดหวัง
ไม่มีมือที่จะให้เรายึดจับได้จริงหรอก
และไม่มีใครที่จะทำให้เราเป็นสุขได้อย่างแท้จริง

โลกนี้ต่างคนต่างมองเห็นเพียงแค่เงาในกระจก
ที่เราเข้าไปยึดเอาไว้เท่านั้น ว่าเราผูกพันกัน
แล้วหมายเอาว่าสิ่งนี้สิ่งนั้นจะทำให้เราเป็นสุขใจ
แต่ทุกอย่างมันไม่มีอะไรจริง
วันนี้เป็นอย่างนี้ พรุ่งนี้เป็นอย่างโน้น
ถ้าวันนี้ตาย จะไปทางไหนกันแน่
เลือกที่จะเดินไปเอง
หรือต้องเดินไปในทางที่เลือกไม่ได้
เพราะถูกบังคับให้เลือกทางนั้น

ตัดสินใจว่าปลงเสียเถอะ สมาธิก็มั่นคงขึ้น
ลืมตามองเห็นกระจกยันต์เกราะเพชรอยู่ตรงหน้า
กำหนดใจไปกราบพระ เคลื่อนจิตเข้าไปในองค์ท่าน
อาราธนาท่านเข้ามาคลุมตัว สว่างด้วยพระฉัพพัณรังสี คิดถึงลูกแก้ว
คิดถึงกระจก แล้วอธิษฐานเดินผ่านกระจกนั้น
ผ่านเข้าออกหลายหน มโนมยิทธิมีฤทธิ์ด้วยใจ
ผ่านเข้าไปตรงยันต์เกราะเพชร
อาราธนาพระด้วยบทอิติปิโส ภควาฯ
กำหนดใจนิ่ง ขนลุกเหมือนรับยันต์เลย
ซาบซ่านจากหัวลงมาถึงตัว
ทะลุผ่านกระจกไปมาอีกหลายหน จนเบื่อ

แล้วอยู่ๆ ก็เห็นตัวเองยืนอยู่หน้ากระจก
เห็นเงาตัวเองในกระจก และเห็นตัวที่นั่งกรรมฐานอยู่
เอ๊ะ..ไหนคือรูปจริงของเรา
หรือทุกอย่างที่เห็นเป็นแค่เงาเท่านั้นเอง
ช่างมัน ไม่ใช่เราสักตัวหรอก
เห็นพระฉัพพัณรังสีกระจายเป็นวง
ใจนึกถึงคลื่นทุกอย่างในโลกธาตุ
มีลักษณะแผ่เป็นวงเหมือนกัน
แต่ทุกคลื่นไม่มีคลื่นใดเทียบเท่าพระฉัพพัณรังสี
ที่หาประมาณมิได้ นึกแล้วก็ผ่านตัวเองจาก
แสงพระฉัพพัณรังสี ผ่านคลื่นทุกคลื่นไปที่จอทีวี
ที่หน้าคอมฯ ใครจะเห็นเราบ้างหนอ

รูปที่ใครจะเห็นเรา นั่นก็แค่เงาเท่านั้น
เหมือนรูปที่ผ่านทีวีแล้วหายไป ไม่มีใครจะจดจำ
สัญญาความจำทำให้เราเก็บภาพเหล่านั้นไว้
แล้วปะติดปะต่อกันเป็นเรื่องราว เอาใจไปผูกเข้า
คิดย้อนไป แท้จริงแล้วภาพเหล่านั้นมันจบไปแล้ว
แท้จริงแล้วไม่มีอะไรจริงเลย
ไม่มีอะไรเป็นเรา เป็นของเรา
เราตัวคนเดียว ไม่มีเขา...ไม่มีใครอย่างที่คิดหรอก
โดดเดี่ยว ตามลำพัง มาคนเดียว
แล้วก็ไปคนเดียวเท่านั้น....

จิตจึงวางทุกอย่างลง อารมณ์ทรงอยู่กับพระ
สงบนิ่ง ไม่อยากรู้อยากเห็นอะไรอีก
นิพพานเป็นสุขแท้จริง ยังไม่ถึงเวลาของเราเท่านั้น
แต่วันหนึ่งเวลานั้นจะมาถึง..
ชาตินี้นะ....ขอให้เป็นชาติสุดท้ายเถิด

บี๋โทรมาบอกว่าคิดถึงแม่ แม่จ๋าแม่ทำอะไรอยู่
บี๋ล่ะลูกทำอะไรอยู่
บี๋บอกว่าดูทีวีอยู่ แล้วทำไมถึงได้คิดถึงแม่จังเลย
อืมม เหรอ แม่ก็คิดถึงบี๋จ้ะ



Create Date : 26 พฤษภาคม 2549
Last Update : 27 พฤศจิกายน 2549 11:50:19 น. 0 comments
Counter : 362 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

vistapa
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]











ปีใหม่นี้ไม่มีของขวัญมาให้
มีก็แต่หัวใจดวงนี้
มามอบให้แด่เพื่อน..ที่แสนดี
ด้วยรักและหวังดีอย่างจริงใจ


ให้ร่ำรวยสวยฉลาดสมปรารถนา
ให้ชีวิตมีคุณค่าดังฝันใฝ่
ให้พ้นทุกข์พ้นโศกไร้โรคภัย
ตั้งแต่นี้ตลอดไปทุกท่านเทอญ...




Friends' blogs
[Add vistapa's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.