จะผิดมั๊ยคะเนี่ย ถ้าวันนี้แม่นกจะขอยึดพื้นที่ไดฯนิ๊งหน่องชั่วคราว อิอิ

ไม่มีอะไรมากมาย แค่อยากบันทึกไว้สั้นๆ ว่าวันเกิดปีนี้ มีเรื่องราวอะไรมั่ง

ตื่นเช้ามา พ่อหน่อยให้ของขวัญเป็นหอมแก้ม 2 ที อิอิ

แล้วก็มาเตรียมใส่บาตรเหมือนทุกๆวัน
(เด็กอารมณ์ไม่ดีค่า ไม่ยอมหันหน้าหากล้อง แม่มานเลยต้องโชว์บั้นท้ายไปด้วย)

ตอนเที่ยง เพื่อนๆที่ออฟฟิศพาออกไปเลี้ยงข้าวที่ร้านแถวนั้น กินซะอิ่มแปล้

พอบ่าย 3 เจ้านายทำเซอร์ไพรส์ สั่งเค้กวันเกิดมาให้เป่าเทียน ไม่อยากบอก ว่าแม่นกเนี่ย สวยสุดในแผนกแระ เพราะเป็นผู้หญิงคนเดียว ก๊ากกกก

เลิกงาน ไปรับนิ๊งหน่องกลับบ้าน เพราะมีนัดทานข้าวด้วยกันกับคุณตา คุณยาย แล้วก็น้าแน๊ตด้วย

แต่ก่อนจะออกไปทานข้าว นิ๊งหน่องขอเป่าเทียนเค้กวันเกิดแม่นกก่อน

อะ อ่านไม่ผิดค่า นิ๊งหน่องจะเป่าเอง ไม่ให้แม่นกเป่า แปร่ววว วันเกิดใครกันแน่ฟระเนี่ย 555

เค้กวันเกิด..พ่อหน่อยซื้อมาให้

จุดเทียน...เทียนเยอะม๊ากก เพราะนิ๊งหน่องปักเองหมดทุกอัน
(กลบเกลื่อนอายุจริงให้แม่มาน อิอิ)

พ่อ - ลูก ร้องเพลงให้

จบเพลง นิ๊งหน่องเป่าปู๊ดดดดดดด

แล้วก็เก็บกล่องเค้กใส่ถุง เตรียมหิ้วไปทานที่ร้านอาหารด้วย

ก่อนออกจากบ้าน พ่อหน่อยเอาของขวัญวันเกิดมาให้ เหมือนเดิมครับท่าน แบบว่า ซะมีอะฮั้น ซื้อของขวัญเป็นอย่างเดียวคะ ไม่ว่าเทศกาลไหนๆ ก็ได้แต่นาฬิกานี่แหล่ะ

แต่ก็ชอบนะคะ ไม่ใช่ไม่ชอบ ของขวัญ อยู่ที่คุณค่า ไม่ได้อยู่ที่ราคา ถึงไม่มีของขวัญอะไร แค่จำเรื่องเล็กๆน้อยๆได้ ก็ชื่นใจแล้ว เนาะ

ถ่ายรูปกะสุดที่รักของแม่นกซักนิด

เด็กผู้ชายคนนี้ ทำให้แม่นกได้รู้ว่า "วันเกิด" ควรเป็นวันที่เราจะอยู่กับครอบครัว เพราะวันนี้ เป็นวันที่แม่เจ็บ แต่ก็เป็นความเจ็บที่คุ้มค่าอย่างที่หาอะไรมาเทียบไม่ได้

แม่นกอยากจะขอบคุณทุกๆคำอวยพรนะคะ ทั้งที่ส่งมาให้ทาง SMS ,e-mail, hi5, ไดฯน้องนุ้ย, บ้าน KU, บ้าน VRMom, บ้าน BBFC รวมทั้งที่โทรเข้ามือถือด้วย ขอบคุณมากๆค่ะ มิตรภาพในโลกไซเบอร์ช่างสดใสสวยงามจริงๆ

ปิดท้ายไดฯด้วยรูปพยายามแต่งให้แอ๊บแบ๊วสุดฤทธิ์ กับอายุสามสิบ(หก)ยังแจ๋ว... (เหรอยะ 555)

รัก รัก รัก

แม่นก