4 ขวบ...
พัฒนาการเป็นปกติเหมือนเด็กอื่นๆ
แค่..ช่างพูดช่างคุย
แค่..หัดบวกเลขด้วยนิ้วเล็กๆ
แค่..เลิกใส่แพมเพิร์สกลางคืน (ช้าไปหน่อย แต่แม่ก็ภูมิใจ อิอิ)
แค่..ไม่ชอบเขียน
แค่..อารมณ์ร้าย ..ขี้หงุดหงิดไปหน่อย
.........ทั้งหมดทั้งมวลเป็นเรื่องที่แม่มองเห็นเป็นธรรมดา
แต่..ช่วยทำงาน ใช้คำสั่งสำหรับเครื่องจักรได้
เป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่แม่อยากอวดให้ชาวโลกรู้
หล่อนทำได้ตั้งแต่ก่อนสี่ขวบ ...การใช้คำสั่งจากจอคอมฯ ทำงาน
แอบหวังนิดๆ ว่า..โตขึ้น..กลับจากโรงเรียนแล้วจะช่วยงานอิแม่
เดินผ่านแม่ค้าปิ้งไก่..เห็นลูกสาวคนสวยช่วยแม่ หลังเลิกเรียนและวันหยุด
นั่นน่ะ ..อิแม่อยากให้ลูกสาวแม่เป็นแบบนั้นแหละ..ไม่ต้องเก่งมากก็ได้
ไม่ต้องบัลเล่ต์ เทควันโด ว่ายน้ำ พูดอังกฤษ เล่นดนตรี รำไทย...
....อิแม่คิดแปลกเกินไปมั๊ยเนี่ย??? แหะ แหะ
ก็คิดว่าอยากให้ลูกเรียนศิลปะอ่ะนะ ...
...ว่างี้
^_____^
------------
เช้าที่ 28 ก.พ. 56
ไปส่งหล่อน..แล้วร่ำไร แอบดูหล่อนซ้อมเต้น
เห็นลูกเต้นแล้วมีความสุข--น่ารักอ่ะ
ตัวสูงไปนิด แต่ได้ยืนข้างหน้าสุด เอิ้บๆๆๆๆ
มันเป็นความสุขเล็กๆ สำหรับอิแม่นะ
...ว่างี้
ความสุขเป็นเรื่องง่ายเนอะ ว่ามั๊ย?
) วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:12:38:59 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [
