ความรัก..เป็นเรื่องแปลก หรือคนเราทำให้แปลกไปเอง
คนที่ติดค้างอยู่ในใจ ทำอย่างไรก็ไม่เลือนหาย--
พี่คะ...พี่จะรู้มั๊ยว่ามีคนรอพี่อยู่เสมอ
แต่ทำอย่างไรกับความผิดพลาดที่ผ่านไป
ถึงพี่จะบอกว่า..ไม่เคยโกรธ....
สายน้ำไม่ไหลกลับเป็นสัจธรรม พี่ก็ไม่เคยหันมามอง
(ลูกสองแล้ว..อิเน่ยังพร่ำเพ้อเหมือนเด็กสิบสี่..เง้อ..)
------------เรื่องหม่นหมองในวันแห่งความรัก---------
--------------------------------------------------------
สำหรับงานและลูก ยังเป็นเช่นเดิม
งานดีขึ้น ..ทำงานสนุก
ลูกโตขึ้น ..มีความคิดอ่านเป็นของตัวเอง
วันนี้หล่อนขอกุหลาบให้คุณครู ..จัดไปสองดอก อิอิ
ไปโรงเรียนไม่สายในรอบเดือนนี้ ..วันแรกเลย ง่า...
อายก็อาย แต่มันโงหัวไม่ขึ้นจะให้ทำไง? ...T_T
สิ่งที่อยากได้มากสุดในตอนนี้ คือ "นาฬิกาปลุก"
...
พักนี้จะดีหน่อยตรงที่มีพี่เลี้ยงไปรับหลังเลิกเรียน
มีเวลาส่วนตัวอีกนิด..พี่เลี้ยงจะคอยซื้อนม+ขนมไปให้ตอนเที่ยง
ไปสอดส่องว่าเป็นยังไงบ้าง...บ่ายสามก็ไปรับ...
(หล่อนดี๊ด๊ามากกว่าอิแม่ไปรับนะ...)
กลับมาร้าน..พี่เลี้ยงก็จะเล่นด้วย ..โน่นนี่นั่นกันในสายตา
ผ่อนหนักเป็นเบาไปนิดหน่อยก็ยังดี แหะ แหะ ...
...
เดือนเมษา..โครงการว่าจะรับเจ้าคนเล็กมาเข้าโรงเรียน
ยายหวั่นๆ ว่าจะเลี้ยงกันยังไง...สองคน กับงานที่ต้องทำ
"จะไหวเร้อ?"....เสียงห่วงใยจากคนเป็นแม่...
...
ติดตามชมตอนต่อไป....เร็วๆ นี้
อิอิ
ทำงานในวันแห่งความรัก
โส้วๆ
.........ฮึ่ยยยยยยๆๆๆๆๆๆ
ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [
ก็น่าจะรักงานจริงๆเนอะ
ขอบคุณที่ไปโหวตให้ แล้วจะหาโอกาสมา
ยื่นแมวบ้าง
ถ้ารับอ่วนมา ไปใส่ลำโพงที่หลังไมค์ด้วย
จะเฉียดไปแอบมอง ไม่รบกวนเวลาทำงานหรอก