สายไปทุกอย่าง
ตื่นสาย เกือบเก้าโมงแล้ว
เปิดร้านสายกว่าปกติ
รอจนกว่าลูกค้าจะมารับงานก็ใกล้เที่ยง
จะพาคุณเธอไป กกท. แดดไม่เป็นใจแล้ว
ไอ่คุณเธอน่ะไม่รู้สึกรู้สาหรอก ชั้นเนี่ยสิ จะละลาย
ใกล้บ้านสุดๆ แล้วกัน ไปไว กลับไว ดีกว่า อิอิ
ถึงห้างดังแห่งหนึ่ง คนเนืองแน่น ไม่มีที่จะไปกันรึไงยะ
เง้อ --"ม้าหมุนนะหม่าม๊า สองรอบ" พร้อมกับชูสองนิ้ว
ด๊ายยยย วันนี้วันของเธอนี่ อยากทำไร จัดให้----
คุณเธอวิ่งไปตรงนั้น ตรงนี้ หน้าเสียแล้วล่ะ
ไม่มีที่ว่างสำหรับเธอเลย คนโน้นลง คนนี้ขึ้น
ยังกะเก้าอี้ดนตรี มือเล็กๆ กำเหรียญสิบบาทไว้แน่น
แล้วเดินหน้าหงอยๆ มาหา "ไม่เล่นแล้วหม่าม๊า ไปเถอะ"
ยื่นเหรียญสิบบาทส่งคืน หม่าม๊าเลยใส่กระเป๋ากางเกงไว้ให้
"ป่ะ ซื้อหนังสือการ์ตูนกันดีกว่า" หม่าม๊าพาเข้าร้านหนังสือ
คุณเธอเลือกนิทานอีสปสองภาษามา 1 เล่ม 199 บาท
"กินไอศครีมมั้ยลูก?"
"กิน กิน"
ไอศครีมที่แมคฯ หมด อ่า..ไรอ่า จะขายดีไปไหนเนี่ย
หน้าเริ่มตูบอีกแระ โห นี่มันวันสิ้นโลกแน่ๆ
...
เคเอฟซี ยังมีขาย แม่เจ้า สวรรค์โปรด
ที่สุดก็ได้กินไอศครีม เลอะเทอะเละเทะ แต่สีหน้าเธอแซ้นจะสุข
ได้ลูกโป่งมาสองลูก จากธ.ออมสิน กับเมืองไทยประกันฯ
อื่ม กลับบ้านกันเนอะ
ระหว่างทางเธอก็หาว เพราะนอนกลางวันที่โรงเรียนทุกวัน
ตัดใจไม่เปิดร้านแล้ว พาคุณเธอไปนอนที่ห้องดีกว่า
งาน+เงิน ได้มาก็ไม่มีความหมายเท่ากับเธอได้หลับสบายๆ
คิดว่านะ
ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [
ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่านี้แล้ว