หน่วง เศร้า เซ็ง เวทนา นอยด์แดรก
เป็นอาการหลังได้รับรู้ว่าส่งเงินมาให้ลูกแล้ว
เงินจำนวนน้อยนิดมหาศาล ที่ส่งมา ทำให้จิตตก
(ทุกทีถ้าได้รับเงินจากการทำงานจะสกิ๊ฟลันล๊าตลอด--ไหงเป็นงี้)
สามพันบาทไทย ---ทู้เรดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ห่ะตุ๊ยยยยย---หายหัวไปอยู่กับผู้หญิงมาหนึ่งปีเศษ
มีปัญญาส่งเงินมาแค่นี้ ทำตัวน่าเวทนาได้อีก
ชั้นรู้ภาระที่มันมี --ผ่อนรถยนต์--เดือนละเจ็ดพันแปด
พ่อแม่--เดือนละหนึ่งพัน น้องสาว--????? ตามแต่จะขอ
เงินแค่นี้ไม่ได้ช่วยในเรื่องการเลี้ยงดูลูกของชั้นเลย ผ่าเส่ะ
ห่อเหี่ยวชีวิตสิ้นดี เบญญาภา---ฮ่าๆๆๆๆๆ
---------------
อย่ากระนั้นเลย ---พูดไป ไร้สาระ (ปกติมีสาระด้วยเหรออออ)
พักนี้เจ้าหล่อนจะเริ่มหัดบวกเลข นับจำนวน พอไหว
แรกๆ บวกอะไรๆ ก็ได้ห้าตลอด -- หลังๆ เริ่มพัฒนาขึ้น
บวกๆ ไปได้ยี่สิบตลอดเช่นกัน แอ๊
เช่น ห้าบวกห้า นับไปนับมา ลงที่ยี่สิบ ทำไปได้หนอลูก
ช่วงนี้เลยต้องมานั่งนับกันทุกวัน นับได้เท่าไหร่ก็เท่านั้นสิคะ
เริ่มหัดให้ถ่ายเอกสาร ---คว่ำกระดาษอย่างนี้ จำนวนเท่านี้ กดตรงนี้
หัดให้คิดเงินลูกค้า เป็นความหนุกหนานของหล่อน --
เป็นความเปลืองกระดาษของอิแม่มัน เอิ้กๆๆๆ แต่ก็ตั้งลิมิตว่า--
สี่ขวบ เธอต้องถ่ายเอกสารได้ --- ยังมีเวลาให้ฝึกงานอีกหลายเดือน
----พยายามเลี้ยงลูกให้ทำงาน ให้ช่วยเหลือตัวเอง ให้รู้จักว่าเงินหายาก
ณ ทุกวันนี้ เปิดร้านปั๊บ ชีปรี่ไปที่คอมฯ เปิดเครื่องเอง เข้าเน็ตเอง
พิมพ์คำว่า วายโอยูทียูบีอี ในกูเกิ้ลเอง แล้วเสิร์ชหาการ์ตูนดูเอง
...เกมแข่งรถ ก็เปิดเล่นเอง ไม่ปรึกษาแม่เลย
เอาเถอะ ชั้นหยวนให้เธอก่อน --
ขอตั้งหลัก--
ดูเด็กฝรั่งจิ เก๊ง เก่ง เห็นมะ เค้าเรียนรู้ด้วยตัวเองแต่เล็ก
โตขึ้นมามีความมั่นใจสุดๆ เก่ง เราชอบเด็กแบบนี้มาก
สอนให้เค้าช่วยงาน อีกหน่อยจะซึมซับไปเรื่อยๆ
อีกหน่อยก็สบายแม่แร่ะ เชื่อจิ
ว่าจามาแต่วานแล้ว ยุ่งนิสหน่อย
มะเช้าเน็ตเดี้ยงอีก เพิ่งเข้าได้พักใหญ่ๆ
บ้านเราตอนนี้แห้งแล้ง น้ำในคลองก็แห้ง
อีกอย่าง พ่ออยู่ด้วย เค้าชอบอยู่เงียบๆอ่า
เป็นอันว่ายังมะพร้อม มะว่ากันเน้ออออออ