ขอบคุณ
ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคน ที่เป็นกำลังใจให้เสมอมา ตอนนี้ คงเข็มแข็งขึ้นบ้างแล้ว เมื่อคืนวันศุกร์ที่ผ่านมา นั่งมองกระเป๋า ที่เคยจัดไปทะเลครั้งแรกที่เจอเค้า กลับมาแล้ว กระเป๋าก็ยังวางอยู่แบบนั้น ของทุกอย่างที่ไม่ได้ใช้เสื้อผ้าที่ไม่ได้ใส่ก็ยังคงอยู่ในกระเป๋า ผ่านไป 4 เดือนแล้วสินะ ที่มันยังคงวางอยู่....พรุ่งนี้.....ฉันจะเก็บของเข้าที่สักที ทุกอย่างจะอยู่ในความทรงจำ ฉันจะเก็บสิ่งดีดี ไว้ในความทรงจำ ตลอดไปว่าครั้งหนึ่งฉันเคยรู้จักเค้า เคยรู้สึกดีกับเค้า แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆคืนวันเสาร์ ฉันออนฯ เข้าไปดู Hi5 นิดหนึ่ง เห็นเค้าออนฯ อยู่ เลยเข้าไปทักว่า ไม่หลับ ไม่นอน ดึกแร้วนะเนี่ยเค้าไม่ได้ตอบอะไรฉันกลับมา แต่โทรมาหาตอนเช้า ฉันกำลังนั่งอยู่บนรถกับพี่ชาย จะไปเยี่ยมป้ากันเค้าถามฉันว่า อยู่ที่ไหน ฉันตอบไปว่า กำลังจะไปบ้านป้า อยู่บนรถกับพี่ชาย เค้าตอบกลับมาว่า โกหก อีกแล้วฉันเลยบอกเค้าว่า จะคุยไหม ฉันไม่อยากแสดงอาการอะไรมาก เพราะพี่ชาย ฉันดุ มากกกก จึงพูดด้วยน้ำเสียงธรรมดาไปเค้าเลยบอกว่า ไม่กวนหละ โทรมาบอกเฉยๆ ว่าทำไม เมื่อคืนนอนดึกฉันเข้าไปดู Hi5 ของเค้า ฉันรู้สึกว่า คงมีใครสักคนที่พิเศษกับเค้าแน่นอน เอาน่า...อยู่ได้สิวะ แค่นี้เอง คิดทำไม....ฉันบอกไม่ถูก ว่ารู้สึกยังไง แต่ฉันต้องทำ ฉันตกอยู่ในห้วงนั้น มาพักใหญ่ๆ หล่ะ ฉันทำบาปในใจฉันมาพอแล้วเราต่างคน ต่างปล่อย ต่างดำเนินชีวิตของตัวเองกันต่อไป ดีกว่า...อย่างน้อย เราก็เคยรู้จักและรู้สึกดีต่อกัน....จาก...คนที่ครั้งหนึ่งเคย รัก พี่
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ถ้าทำได้แบบนั้นผลดีมันก็ได้กับตัวคุณเองค่ะ....สู้ๆนะ